Although the production of Chlorell

Although the production of Chlorella looked promising and involved creative technology, it has not to date been cultivated on the scale some had predicted. It has not been sold on the scale of Spirulina, soybean products, or whole-grains. Costs have remained high, and Chlorella has for the most part been sold as a health food, for cosmetics, or as animal feed.[7] After a decade of experimentation, studies showed that, following exposure to sunlight, Chlorella captured just 2.5% of the solar energy, not much better than conventional crops.[3] Chlorella, too, was found by scientists in the 1960s to be impossible for humans and other animals to digest in its natural state due to the tough cell walls encapsulating the nutrients, which presented further problems for its use in American food production.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าการผลิตของ Chlorella ดู สัญญา และเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีความคิดสร้างสรรค์ มีไม่ถึงวันที่ถูกปลูกในระดับ บางก็คาดการณ์ มันมีไม่ได้ขายในระดับของสาหร่ายเกลียวทอง ผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง หรือ ธัญพืชทั้งหมด ต้นทุนยังคงมีสูง และ Chlorella มีการขายส่วนใหญ่ เป็น อาหารเพื่อสุขภาพ สำหรับเครื่องสำอาง หรือ เป็นอาหารสัตว์ [7] หลังจากทศวรรษของการทดลอง การศึกษาแสดงให้เห็นว่า ต่อไปนี้สัมผัสกับแสงแดด Chlorella จับเพียง 2.5% ของพลังงานแสงอาทิตย์ ไม่มากดีกว่าพืชปกติ [3] chlorella เกินไป ถูกค้นพบ โดยนักวิทยาศาสตร์ในช่วงปี 1960 เป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ ย่อยในสภาพธรรมชาติเนื่องจากผนังเซลล์ยาก encapsulating สารอาหาร การนำเสนอปัญหาสำหรับใช้เพิ่มเติมในการผลิตอาหารอเมริกัน [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าการผลิตของคลอเรลล่ามองแนวโน้มเทคโนโลยีที่สร้างสรรค์และมีส่วนร่วมก็ไม่ได้ถึงวันที่รับการปลูกฝังในระดับที่บางส่วนได้คาดการณ์ไว้ มันยังไม่ได้รับการขายโยสาหร่ายเกลียวทอง, ผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองหรือธัญพืชทั้ง- ค่าใช้จ่ายอยู่ในระดับสูงและคลอเรลล่าได้ส่วนใหญ่ถูกนำไปขายเป็นอาหารเพื่อสุขภาพ, เครื่องสำอางหรือเป็นอาหารสัตว์. [7] หลังจากทศวรรษของการทดลองการศึกษาแสดงให้เห็นว่าต่อไปนี้การสัมผัสกับแสงแดด, คลอเรลล่าจับเพียง 2.5% พลังงานแสงอาทิตย์ไม่มากดีกว่าพืชทั่วไป. [3] Chlorella เกินไปถูกพบโดยนักวิทยาศาสตร์ในปี 1960 จะเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ ที่จะแยกแยะในสภาพธรรมชาติเนื่องจากผนังเซลล์ที่ยาก encapsulating สารอาหาร ซึ่งเป็นการนำเสนอปัญหาต่อไปสำหรับการใช้งานในการผลิตอาหารอเมริกัน. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าการผลิตสาหร่ายมองแนวโน้ม และเกี่ยวข้องกับการสร้างสรรค์เทคโนโลยี มันไม่อาจถูกปลูกในระดับบางส่วนได้คาดการณ์ไว้ มันยังไม่ได้ถูกขายในระดับของสาหร่าย , ผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองหรือเมล็ดธัญพืช ต้นทุนยังสูง และสาหร่ายได้สำหรับส่วนใหญ่ที่ถูกขายเป็นอาหารเพื่อสุขภาพ , เครื่องสำอาง หรือเป็นอาหารสัตว์[ 7 ] หลังจากทศวรรษของการทดลอง การศึกษาพบว่า ภายหลังการเปิดรับแสงแดดสาหร่ายจับเพียง 2.5% ของพลังงานแสงอาทิตย์ ไม่ได้ดีกว่าพืชทั่วไป [ 3 ] สาหร่ายเหมือนกัน ถูกพบโดยนักวิทยาศาสตร์ในยุค 60 เป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์และสัตว์อื่น ๆย่อยในสภาวะของธรรมชาติ เนื่องจาก ให้เหนียวห่อหุ้มเซลล์ผนังรังซึ่งนำเสนอปัญหาเพิ่มเติมสำหรับการใช้ในการผลิตอาหารอเมริกัน . [ 3 ]