7. เครื่องวัดการดูดกลืนแสง (UV-VIS

7. เครื่องวัดการดูดกลืนแสง (UV-VIS Spectrophotometer)


รูปที่ 7 เครื่องวัดการดูดกลืนแสง
UV-VIS Spectrophotometer เป็นเครื่องมือที่วัดการดูดกลืนแสงของแสงช่วงความยาวคลื่น 190-800 nm UV-VIS Spectrophotometer ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในห้องปฏิบัติการเพื่อหาปริมาณสารอนินทรีย์ในตัวอย่างเช่น ไนไตรท์,แอมโมเนีย ฯลฯ โดยวัดการดูดกลืนแสงของสารประกอบที่มีสีเทียบกับสารละลายมาตรฐาน
5.1ธรรมชาติของแสง
แสงเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (electromagnetic wave) แสงมีความเร็วในสุญญากาศเท่ากับผลคูณของความยาวคลื่น (nm) และความถี่ (frequency) แต่ความเร็วในการเดินทางจะเปลี่ยนไปเมื่อเดินทางผ่านตัวกลางอื่นๆโดยมีความเร็วในการเดินทางเท่ากับ 2.9979 x 10-16ซม./วินาที/n (n = ดรรชนีหักเหของตัวกลาง, refractive index) แสงต่างชนิดกันจะมีความยาวคลื่นต่างกันและเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแตกต่างกัน
ความเข้มของแสงนิยมวัดในหน่วยกำลังเทียน (candle power) หรือลูเมน (lumen)
ปริมาณแสงแปรผันโดยตรงกับความเข้ม (intensity) ของแสงดังนั้นการวัดความเข้มของแสงจึงเป็นการวัดปริมาณแสงทางอ้อม
ความยาวคลื่นแสงนิยมแทนด้วยอักษรกรีกคือ λ (แลมบ์ดา, lambda) แสงแต่ละช่วงความยาวคลื่นถูกกำหนดให้มีชื่อเรียกต่างกันตามข้อกำหนดของ the Joint Committee on Nomenclature in Applied Spectroscopy ดังนี้ (ชูชาติ และเปรมใจ, ๒๕๒๕)
แสงที่มองเห็น (visible light) เป็นแสงสีขาวที่เกิดจากการรวมกันของแสงสีต่างๆ มีสีหลักอยู่ ๗ สี คือสีม่วง สีคราม สีน้ำเงิน สีเขียว สีเหลือง สีแสด และสีแดงมีความยาวคลื่นตั้งแต่
400-700 nm เมื่อแสงสีขาวตกกระทบวัตถุแล้วทำให้มองเห็นวัตถุเป็นสีใดแสดงว่าวัตถุดูดกลืนแสงสีอื่นหมดแต่สะท้อนแสงสีที่ตามองเห็นออกมา แต่ถ้าวัตถุนั้นๆดูดกลืนแสงทุกสีไว้ได้หมดจะมองเห็นวัตถุเป็นสีดำแสงอุลตราไวโอเลต (ultraviolet light) มีความยาวคลื่นตั้งแต่ 210-380 nm เป็นแสงที่มีคุณสมบัติในการทำให้อิเล็กตรอนของอะตอมเกิดการส่งผ่าน (electronic transmission) เมื่อร่างกายถูกแสงนี้เป็นเวลานานอาจเกิดอันตรายตัวอย่างเช่น ผิวหนังไหม้เกรียม เยื่อบุลูกตาถูกทำลายและอาจทำให้เกิดเป็นมะเร็งของผิวหนังได้เนื่องจากแสงอุลตราไวโอเลตทำให้ไธมินเบส (thymine base) ในนิวเคลียสของเซลล์รวมตัวกัน
แสงอินฟราเรด (infrared light) เป็นแสงที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า สามารถทำให้โมเลกุลของวัตถุต่างๆเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนเกิดความร้อนขึ้นมากเนื่องจากวัตถุส่วนใหญ่ดูดกลืนแสงในช่วงความยาวคลื่นในช่วง 3000-100000 nm ได้ดี ดังนั้นจึงนิยมใช้รังสีอินฟราเรดในการทำให้วัตถุต่างๆ แห้งเพราะมีประสิทธิภาพในการทำให้แห้งสูงกว่าการใช้ความร้อนแบบธรรมดา

รูปที่ 8 คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
5.2 กฎแห่งการดูดกลืนแสง
5.2.1 กฎของแลมเบิร์ต (ค.ศ.1760) กล่าวว่า แสงที่ถูกดูดกลืนเป็นสัดส่วนโดยตรงกับความหนาของตัวกลางที่แสงผ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7. เครื่องวัดการดูดกลืนแสง (UV-VIS เครื่องทดสอบกรดด่าง) เครื่องวัดการดูดกลืนแสงรูปที่ 7UV-VIS เครื่องทดสอบกรดด่างเป็นเครื่องมือที่วัดการดูดกลืนแสงของแสงช่วงความยาวคลื่น 190-800 nm รังสียูวีวิไนไตรท์ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในห้องปฏิบัติการเพื่อหาปริมาณสารอนินทรีย์ในตัวอย่างเช่นเครื่องทดสอบกรดด่าง แอมโมเนียฯลฯ โดยวัดการดูดกลืนแสงของสารประกอบที่มีสีเทียบกับสารละลายมาตรฐาน5.1ธรรมชาติของแสงแสงเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า) แสงมีความเร็วในสุญญากาศเท่ากับผลคูณของความยาวคลื่น (nm) และความถี่ (ความถี่) แต่ความเร็วในการเดินทางจะเปลี่ยนไปเมื่อเดินทางผ่านตัวกลางอื่นๆโดยมีความเร็วในการเดินทางเท่ากับ 2.9979 x 10-16ซม./วินาที/n (n =ดรรชนีหักเหของตัวกลาง ดรรชนี) แสงต่างชนิดกันจะมีความยาวคลื่นต่างกันและเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแตกต่างกันความเข้มของแสงนิยมวัดในหน่วยกำลังเทียน (เทียนไฟฟ้า) หรือลูเมน (lumen) ของแสงดังนั้นการวัดความเข้มของแสงจึงเป็นการวัดปริมาณแสงทางอ้อมปริมาณแสงแปรผันโดยตรงกับความเข้ม (ความเข้ม) ความยาวคลื่นแสงนิยมแทนด้วยอักษรกรีกคือλ (แลมบ์ดา แลมบ์ดา) แสงแต่ละช่วงความยาวคลื่นถูกกำหนดให้มีชื่อเรียกต่างกันตามข้อกำหนดของคณะกรรมการร่วมในระบบการตั้งชื่อในดังนี้ใช้ก (ชูชาติและเปรมใจ ๒๕๒๕)แสงที่มองเห็น (แสงที่มองเห็น) เป็นแสงสีขาวที่เกิดจากการรวมกันของแสงสีต่าง ๆ มีสีหลักอยู่ ๗ สีคือสีม่วงสีครามสีน้ำเงินสีเขียวสีเหลืองสีแสดและสีแดงมีความยาวคลื่นตั้งแต่ 400-700 nm เมื่อแสงสีขาวตกกระทบวัตถุแล้วทำให้มองเห็นวัตถุเป็นสีใดแสดงว่าวัตถุดูดกลืนแสงสีอื่นหมดแต่สะท้อนแสงสีที่ตามองเห็นออกมาแต่ถ้าวัตถุนั้นๆดูดกลืนแสงทุกสีไว้ได้หมดจะมองเห็นวัตถุเป็นสีดำแสงอุลตราไวโอเลต (อัลตราไวโอเลต) มีความยาวคลื่นตั้งแต่ 210-380 nm (อิเล็กทรอนิกส์ส่ง) เป็นแสงที่มีคุณสมบัติในการทำให้อิเล็กตรอนของอะตอมเกิดการส่งผ่านเมื่อร่างกายถูกแสงนี้เป็นเวลานานอาจเกิดอันตรายตัวอย่างเช่นผิวหนังไหม้เกรียมเยื่อบุลูกตาถูกทำลายและอาจทำให้เกิดเป็นมะเร็งของผิวหนังได้เนื่องจากแสงอุลตราไวโอเลตทำให้ไธมินเบส (ไทมีนฐาน) ในนิวเคลียสของเซลล์รวมตัวกันแสงอินฟราเรด (แสงอินฟราเรด) เป็นแสงที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าสามารถทำให้โมเลกุลของวัตถุต่างๆเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนเกิดความร้อนขึ้นมากเนื่องจากวัตถุส่วนใหญ่ดูดกลืนแสงในช่วงความยาวคลื่นในช่วง 3000-100000 nm ได้ดีดังนั้นจึงนิยมใช้รังสีอินฟราเรดในการทำให้วัตถุต่าง ๆ แห้งเพราะมีประสิทธิภาพในการทำให้แห้งสูงกว่าการใช้ความร้อนแบบธรรมดา คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ารูปที่ 85.2 กฎแห่งการดูดกลืนแสง5.2.1 กฎของแลมเบิร์ต (ค.ศ.1760) กล่าวว่าแสงที่ถูกดูดกลืนเป็นสัดส่วนโดยตรงกับความหนาของตัวกลางที่แสงผ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7. เครื่องวัดการดูดกลืนแสงยูวี (UV-VIS Spectrophotometer) รูปที่ 7 เครื่องวัดการดูดกลืนแสงUV-VIS Spectrophotometer 190-800 นาโนเมตร UV-VIS Spectrophotometer ไนไตรท์, แอมโมเนีย ฯลฯ (คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า) (นาโนเมตร) และความถี่ (ความถี่) 2.9979 x 10-16 ซม. / วินาที / n (n = ดรรชนีหักเหของตัวกลางดัชนีหักเหของแสง) (อำนาจเทียน) หรือลูเมน (เข้ม) λ (แลมบ์ดา, แลมบ์ดา) ร่วมกับคณะกรรมการศัพท์ประยุกต์สเปกดังนี้ (ชูชาติและเปรมใจ, 2525) แสงที่มองเห็น (แสงที่มองเห็น) มีสีหลักอยู่ 7 สีคือสีม่วงสีครามสีน้ำเงินสีเขียวสีเหลืองสีแสดและสีแดงมีความยาวคลื่นตั้งแต่400-700 นาโนเมตร (แสงอัลตราไวโอเลต) มีความยาวคลื่นตั้งแต่ 210-380 นาโนเมตร (ส่งอิเล็กทรอนิกส์) ผิวหนังไหม้เกรียม (ฐานมีน) (แสงอินฟาเรด) เป็นแสงที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า 3000-100000 นาโนเมตรได้ดี 8 คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า5.2 กฎแห่งการดูดกลืนแสง5.2.1 กฎของแลมเบิร์ต (ค.ศ. 1760) กล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 . เครื่องวัดการดูดกลืนแสง ( ไอออน Spectrophotometer )



รูปที่ 7 เครื่องวัดการดูดกลืนแสงเครื่องไอออนเป็นเครื่องมือที่วัดการดูดกลืนแสงของแสงช่วงความยาวคลื่น 190-800 nm ไอออนถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในห้องปฏิบัติการเพื่อหาปริมาณสารอนินทรีย์ในตัวอย่างเช่นไนไตรท์ Spectrophotometer ,แอมโมเนียฯลฯโดยวัดการดูดกลืนแสงของสารประกอบที่มีสีเทียบกับสารละลายมาตรฐาน 5.1 ธรรมชาติของแสง

แสงเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ( คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ) แสงมีความเร็วในสุญญากาศเท่ากับผลคูณของความยาวคลื่น ( nm ) และความถี่ ( ความถี่ )2 .