#929: The immortal transfers the in

#929: The immortal transfers the inheritance bead( 1)
After hearing Qiushui Fuyan these words, Lady Piaomiao has pondered a meeting first, crosses sigh one that she got over an emotion for a long time, resembled has decided anything, therefore in his corners of the mouth, raised wipes not only bitter and astringent and anticipated the happy expression, said: „Fuyan, you go to call your father, my some words, want to say with him personally.” 听得秋水拂烟的这番话后,飘渺仙姑先是沉思了一会,过了许久她释怀的感叹一声,似是决定了什么,所以在其嘴角,掀起一抹既苦涩又期待笑意,说道:“拂烟,你去将你父亲叫进来吧,我有些话,想亲自与他说。” „Really? That was really good, mother you wait, my this called the father.” Sees Lady Piaomiao, must see Taikou, Qiushui Fuyan immediately the great happiness, hurried to run. “真的？那实在是太好了,母亲您等等,我这就去叫父亲。”见飘渺仙姑,真的要见泰寇,秋水拂烟顿时大喜,赶忙跑了出去。 After Qiushui Fuyan departs, Lady Piaomiao was hurries to reorganize own clothing as well as sends the silk, her over the face scar at this moment, ugly was freely incomparable, but wants by most perfect side, to see Taikou. 而在秋水拂烟离去后,飘渺仙姑则是赶忙整理了一下自己的衣衫以及发丝,尽管此刻的她满面疤痕,奇丑无比,但还是想以最完美的一面,去见泰寇。 „Father, my mother makes you go.” After Qiushui Fuyan walks, saying with a smile, she as if anticipated that on the day was very long. “父亲,我母亲让你进去。”秋水拂烟走出来后,浅浅的笑道,她似乎期待这一天已经很久了。 „What? Does your mother want me to go in? Is she willing to see me?” Hears this words, Taikou is unexpectedly astonished, is pleasantly surprised is restless. “什么？你母亲要我进去？她肯见我了？”听得此话,泰寇竟然一脸愕然,又是惊喜又是不安。 „Absolutely true, you go in quickly, my mother may wait.” Qiushui Fuyan smiles was more beautiful. “千真万确,你快进去吧,我母亲可等着呢。”秋水拂烟笑的更美了。 „Yeah, yeah ~~~~~” sees that Taikou not in hesitant, nods again and again, Shan Tui selects the place unexpectedly, hopping along goes to the ruined temple line, trades to be usually him is floats is spatial and good, this moment behavior obviously is intense. “哎,哎~~~~~”见状,泰寇也不在犹豫,连连点头之间,竟单腿点地,一蹦一跳的向破庙行去,换做平常他都是浮空而行,此刻所为显然是紧张所至。 Regarding this, Chu Feng cannot bear lightly smiles, in his impression, Taikou is the strange old man who a day does not pat does not fear, but looked today that he as if also has the person of fearing, but this is not the disgraced matter, what because he fears is his person of beloved. 对于这一幕,楚枫也是忍不住淡淡一笑,在他印象中,泰寇可是一个天不拍地不怕的怪老头,不过今天一看,他似乎也有惧怕之人,不过这也不是什么丢人的事,因为他惧怕的是他的心爱之人。 Engages in introspection, doesn't Chu Feng fear Zi Ling Su Rou they? Feared, but that is different fearing, she feared that Zi Ling they are wronged, fears them to be angry, although feared similarly, but the nature completely is different, such fearing, is an expression of love. 扪心自问,楚枫不惧怕紫铃苏柔她们么？怕,但那是不一样的怕,她怕紫铃她们受委屈,怕她们生自己的气,虽然同样是怕,但性质却完全不同,这样的怕,乃是一种爱的表达。 Reason that Chu Feng smiles , because he is happy for Taikou, he can see from the Qiushui Fuyan expression that Lady Piaomiao this time sees Taikou, mostly is the good deed, perhaps this to distinguishing many years of a husband and wife, could arrive at the same place. 楚枫之所以笑,是因为他替泰寇感到高兴,他能够从秋水拂烟的表情中看出,飘渺仙姑此次见泰寇,多半是好事,恐怕这对分别多年的夫妻,可能要重新走到一起了。 Sure enough, crossed a moment later, Taikou then self-satisfied floated from the ruined temple, grinning with ear to ear that his over the face spring scenery at this moment, smiles, was very happy. 果不其然,过了片刻之后,泰寇便飘飘然的从破庙内漂浮了出来,此刻的他满面春光,笑的合不拢嘴,别提多高兴了。 „Chu Feng, comes in quickly, my family young married woman had the words to say to you, ha” “楚枫,快进来,我家婆娘有话对你们说,哈哈哈” That that Taikou smiles called a brightness, but his young married woman, exposed him so to be why happy that at least he dares such to call, decided however is Lady Piaomiao permits, two people became reconciled mostly. 泰寇笑的那叫一个灿烂,而他的这句婆娘,更是暴露了他为何如此高兴,至少他敢这么叫,定然是飘渺仙姑允许的,二人多半是和好了。 Sees that Chu Feng smiles first with Qiushui Fuyan, this together walks to the ruined temple. 见状,楚枫先是与秋水拂烟相视一笑,这才一同向破庙内走进来。 After entering, Taikou turned back to the temple, intimate for sitting cross-legged in place Lady Piaomiao, throws over the clothes, the appearance that being on intimate terms falls in love with, where elephant separates many years of lover, simply like elderly married couples of helping one another in difficult time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

#929: the immortal โอนสืบทอดลูกปัด (1)หลังจากได้ยินคำเหล่านี้ Piaomiao เลดี้มี pondered ด้วยประชุมแรก ไม้กางเขน[หนึ่งที่เธอได้ผ่านอารมณ์เป็นเวลานาน คล้าย fuyan ชิ้นแอปเปิ้ล Qiushui ได้ตัดสินใจอะไร ดังนั้นในมุมของเขาปาก ยกทิชชู่เปียกไม่ฝาด และขม และคาดการความสุข กล่าวว่า: 听得秋水拂烟的这番话后 "fuyan ชิ้นแอปเปิ้ล คุณไปเรียกคุณพ่อ บางคำพูดของฉัน ต้องการพูดกับเขาเอง" 飘渺仙姑先是沉思了一会 过了许久她释怀的感叹一声 似是决定了什么 所以在其嘴角 掀起一抹既苦涩又期待笑意 说道: "拂烟 你去将你父亲叫进来吧 我有些话 想亲自与他说。 ""จริง ๆ นั่นคือดีจริง ๆ แม่คุณรอ ฉันนี้เรียกว่าพระบิดา " เห็นผู้หญิง Piaomiao ต้องดู Taikou, fuyan ชิ้นแอปเปิ้ล Qiushui ทันทีที่ความสุข รีบไปทำงาน "真的? 那实在是太好了 母亲您等等 我这就去叫父亲。 "见飘渺仙姑 真的要见泰寇 秋水拂烟顿时大喜 赶忙跑了出去。 หลังจากออก Qiushui fuyan ชิ้นแอปเปิ้ล เลดี้ Piaomiao hurries เพื่อจัดระเบียบเสื้อผ้าของตัวเองเช่นเดียวกับที่ส่งผ้าไหม เธอผ่านแผลเป็นใบหน้าในขณะนี้ น่าเกลียดมีใครอิสระ แต่หากคนข้างที่สมบูรณ์แบบที่สุด Taikou 而在秋水拂烟离去后 飘渺仙姑则是赶忙整理了一下自己的衣衫以及发丝 尽管此刻的她满面疤痕 奇丑无比 但还是想以最完美的一面 去见泰寇。 "พ่อ แม่ของฉันทำให้คุณไป" หลังจากเดินชม Qiushui fuyan ชิ้นแอปเปิ้ล พูด ด้วยรอยยิ้ม เธอว่าคาดว่า ในวันเสร็จนานมาก "父亲 我母亲让你进去。 "秋水拂烟走出来后 浅浅的笑道 她似乎期待这一天已经很久了。 "อะไร ไม่คุณแม่ต้องให้ผมไปใน คือเธอยินดีที่เห็นฉัน? " ได้ยินนี้คำ Taikou ประหลาดใจโดยไม่คาดคิด เป็นที่ประหลาดใจคือกระสับกระส่าย "什么? 你母亲要我进去? 她肯见我了? " 听得此话 泰寇竟然一脸愕然 又是惊喜又是不安。 "จริงแท้แน่นอน คุณไปอย่างรวดเร็ว แม่ของฉันจะรอ" Qiushui fuyan ชิ้นแอปเปิ้ลยิ้มได้สวยงามมากขึ้น "千真万确 你快进去吧 我母亲可等着呢。 "秋水拂烟笑的更美了。 "ใช่ ใช่ ~ ~ ~ " เห็น Taikou ที่ในลังเล nods อีก ตุยฉานเลือกสถานที่โดยไม่คาดคิด กระโดดตามไปที่บรรทัดวัดเจ๊ง เทรดจะปกติเขาเป็นลอยเป็นปริภูมิ และ ดี ขณะนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นรุนแรงไม่ "哎 哎 ~ ~ ~ " 见状 泰寇也不在犹豫 连连点头之间 竟单腿点地 一蹦一跳的向破庙行去 换做平常他都是浮空而行 此刻所为显然是紧张所至。 เกี่ยวกับเรื่องนี้ ฮองชูไม่แบกเบา ๆ ยิ้ม ในความประทับใจของเขา Taikou คือ คนเก่าแปลกที่ไม่มีวันไม่ pat ไม่กลัว แต่ดูวันนี้ ว่าเขาเหมือนว่ายังมีคนกลัว แต่นี้ไม่ใช่เรื่องรังวัด เพราะเขากลัวว่าคนรักของเขา 对于这一幕 楚枫也是忍不住淡淡一笑 在他印象中 泰寇可是一个天不拍地不怕的怪老头 不过今天一看 他似乎也有惧怕之人 不过这也不是什么丢人的事 因为他惧怕的是他的心爱之人。 ประกอบวิปัสสนา ฮองชูไม่กลัวซิหลิง Su หรูพวกเขา กลัว แต่ที่กลัวที่แตกต่างกัน เธอกลัวว่า จื่อหลิงจะมีท่าน กลัวจะโกรธ แม้ว่ากลัวในทำนองเดียวกัน แต่ธรรมชาติสมบูรณ์แตกต่างกัน เช่นกลัว คือ ค่าของความรัก 扪心自问 楚枫不惧怕紫铃苏柔她们么? 怕 但那是不一样的怕 她怕紫铃她们受委屈 怕她们生自己的气 虽然同样是怕 但性质却完全不同 这样的怕 乃是一种爱的表达。 เหตุผลที่ว่า ยิ้มชูฮ เพราะเขามีความสุขสำหรับ Taikou เขาสามารถดูได้จากนิพจน์ Qiushui fuyan ชิ้นแอปเปิ้ลที่ Piaomiao ผู้หญิงเวลาเห็น Taikou ส่วนใหญ่เป็นการกระทำที่ดี ทีนี้เพื่อแยกแยะหลายปีของสามีและภรรยา อาจมาถึงที่สถานเดียวกัน 楚枫之所以笑 是因为他替泰寇感到高兴 他能够从秋水拂烟的表情中看出 飘渺仙姑此次见泰寇 多半是好事 恐怕这对分别多年的夫妻 可能要重新走到一起了。 พอแน่ใจว่า ข้ามครู่ต่อมา Taikou แล้วตนเองพอใจลอยจากวัดเจ๊ง ยิ้มกับหูให้หูของเขาที่ผ่านทิวทัศน์ฤดูใบไม้ผลิใบหน้าในขณะนี้ รอยยิ้ม มีความสุขมาก 果不其然 过了片刻之后 泰寇便飘飘然的从破庙内漂浮了出来 此刻的他满面春光 笑的合不拢嘴 别提多高兴了。 "มาอย่างรวดเร็ว ฉันหนุ่มสาวครอบครัวที่ผู้หญิงแต่งงานแล้วมีคำที่จะพูดกับคุณ ฮา ฮชู "楚枫 快进来 我家婆娘有话对你们说 哈哈哈"ที่ Taikou ยิ้มเรียกว่าความสว่าง แต่ผู้หญิง การแต่งงานหนุ่มสาวเขาสัมผัสเขาจึงเป็นเหตุผลที่มีความสุขว่า อย่างน้อยเขากล้าเช่นโทร ตัดสินใจอย่างไรก็ Piaomiao ผู้หญิงอนุญาตให้ คนสองคนกลายเป็นกระทบยอดแล้วส่วนใหญ่ 泰寇笑的那叫一个灿烂 而他的这句婆娘 更是暴露了他为何如此高兴 至少他敢这么叫 定然是飘渺仙姑允许的 二人多半是和好了。 เห็นว่า ฮชูยิ้มครั้งแรกกับ Qiushui fuyan ชิ้นแอปเปิ้ล นี้ร่วมกันเดินชมวัดเจ๊ง 见状 楚枫先是与秋水拂烟相视一笑 这才一同向破庙内走进来。 หลังจากป้อน Taikou หันกลับไปวัด ใกล้ชิดในการนั่งขัดสมาธิหลังในเลดี้ Piaomiao พ่นผ่านเสื้อผ้า ลักษณะที่ปรากฏว่าพักตกรัก ที่ช้างแยกหลายปีของคนรัก ก็เหมือนคู่แต่งงานผู้สูงอายุช่วยกันในช่วงเวลายาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

# 929: โอนอมตะลูกปัดมรดก (1)
หลังจากที่ได้ยิน Qiushui Fuyan คำเหล่านี้เลดี้ Piaomiao ได้ครุ่นคิดประชุมเป็นครั้งแรกข้ามถอนหายใจหนึ่งที่เธอได้มากกว่าอารมณ์เป็นเวลานานที่คล้ายได้ตัดสินใจอะไรดังนั้นในมุมของเขา จากปากยกผ้าเช็ดทำความสะอาดไม่เพียง แต่ขมและฝาดและคาดว่าจะมีการแสดงออกที่มีความสุขกล่าวว่า ". Fuyan คุณไปเรียกคุณพ่อของคุณบางคำพูดของผมอยากจะบอกกับเขาเป็นการส่วนตัว" "จริงๆ? นั่นคือสิ่งที่ดีจริงๆแม่คุณรอฉันเรียกว่าพ่อ. "เห็นเลดี้ Piaomiao ต้องดู Taikou, Qiushui Fuyan ทันทีความสุขที่ยิ่งใหญ่รีบไปทำงาน หลังจาก Qiushui Fuyan หยุมหยิมเลดี้ Piaomiao ก็รีบจัดระเบียบเครื่องแต่งกายของตัวเองเช่นเดียวกับการส่งผ้าไหม, เธอมากกว่าแผลเป็นใบหน้าในขณะนี้น่าเกลียดเป็นที่เปรียบมิได้อย่างอิสระ แต่ต้องการโดยด้านข้างที่สมบูรณ์แบบที่สุดเพื่อที่จะเห็น Taikou "พ่อแม่ของฉันทำให้คุณไป." หลังจาก Qiushui Fuyan เดินพูดด้วยรอยยิ้มเธอราวกับว่าคาดว่าในวันที่เป็นเวลานานมาก "อะไร? แม่ของคุณไม่ต้องการให้ฉันไปมีอะไรบ้าง? เธอยินดีที่จะเห็นฉัน? "ได้ยินคำนี้ Taikou ประหลาดใจโดยไม่คาดคิดเป็นประหลาดใจเป็นกระสับกระส่าย "ความจริงอย่างแน่นอนคุณไปได้อย่างรวดเร็วแม่ของฉันอาจรอ." รอยยิ้ม Qiushui Fuyan เป็นภาพที่สวยงามมากขึ้น "千真万确,你快进去吧,我母亲可等着呢."秋水拂烟笑的更美了. "ใช่ใช่ ~~~~~" เห็นว่าไม่ได้อยู่ใน Taikou ลังเลพยักหน้าอีกครั้งและอีกครั้งฉานตุ๋ย เลือกสถานที่ที่ไม่คาดคิดกระโดดไปพร้อมสายวัดเจ๊งธุรกิจการค้าจะเป็นมักจะเป็นเขาลอยเป็นเชิงพื้นที่และดีพฤติกรรมขณะนี้เห็นได้ชัดว่าจะรุนแรง เกี่ยวกับเรื่องนี้จือฮไม่สามารถแบกเบา ๆ ยิ้มในความประทับใจของเขา Taikou เป็นคนชราแปลกที่วันไม่ได้ตบเบา ๆ ไม่ได้กลัว แต่มองในวันนี้ว่าเขาเป็นถ้ายังมีคนกลัว แต่นี้ไม่ได้เป็นศักดิ์ศรี เรื่องอะไรเพราะเขากลัวคือบุคคลอันเป็นที่รักของเขา ประกอบในการวิปัสสนาไม่จือฮกลัว Zi หลิงซู Rou พวกเขา? กลัว แต่ที่แตกต่างกลัวเธอกลัวว่า Zi ลิงพวกเขาจะผิดกลัวพวกเขาจะโกรธแม้จะกลัวในทำนองเดียวกัน แต่ธรรมชาติอย่างสมบูรณ์ที่แตกต่างกันเช่นกลัวคือการแสดงออกของความรัก ด้วยเหตุผลที่ว่าจือฮยิ้มเพราะเขามีความสุขสำหรับ Taikou เขาจะเห็นได้จากการแสดงออก Qiushui Fuyan ว่าเลดี้ Piaomiao เวลานี้เห็น Taikou ส่วนใหญ่คือการกระทำที่ดีบางทีนี่อาจจะแตกต่างกันหลายปีของสามีและภรรยาจะมาถึง สถานที่เดียวกัน พอแน่ใจว่าข้ามช่วงเวลาต่อมา Taikou แล้วพอใจในตนเองลอยจากวัดเจ๊งยิ้มกับหูถึงหูของเขามากกว่าว่าฤดูใบไม้ผลิทิวทัศน์ใบหน้าในขณะนี้รอยยิ้มมีความสุขมาก "จือฮมาในได้อย่างรวดเร็วครอบครัวหนุ่มสาวผู้หญิงที่แต่งงานแล้วฉันมีคำพูดที่จะพูดกับคุณฮ่า" "楚枫,快进来,我家婆娘有话对你们说,哈哈哈" ที่ Taikou รอยยิ้มเรียกว่าสว่าง แต่ ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วสาวของเขาสัมผัสเขาเพื่อที่จะเป็นเหตุผลที่มีความสุขที่อย่างน้อยเขากล้าดังกล่าวจะเรียกตัดสินใจ แต่เป็นเลดี้ Piaomiao อนุญาตให้คนสองคนกลายเป็นอโหสิกรรมส่วนใหญ่ เห็นว่าจือฮยิ้มครั้งแรกกับ Qiushui Fuyan นี้ร่วมกันเดินไปที่วัดเจ๊ง 见状,楚枫先是与秋水拂烟相视一笑,这才一同向破庙内走进来. หลังจากป้อน, Taikou หันกลับไปที่วัดใกล้ชิดสำหรับการนั่งไขว่ห้างอยู่ในสถานที่เลดี้ Piaomiao พ่นมากกว่าเสื้อผ้า ลักษณะที่เป็นไปตามเงื่อนไขที่ใกล้ชิดตกอยู่ในความรักกับที่ช้างแยกหลายปีของคนรักก็เหมือนคู่แต่งงานผู้สูงอายุในการช่วยเหลือคนอื่นในเวลาที่ยากลำบาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

# 929 : อมตะโอนมรดก ( 1 ) ลูกปัดหลังจากได้ยินชิวซุ่ยฟูยันคำเหล่านี้ มีผู้หญิง piaomiao ได้ประชุมครั้งแรก ต่างถอนหายใจ ที่เธอมีมากกว่าอารมณ์มานาน เหมือนตัดสินใจอะไร เพราะฉะนั้น ในของเขา มุมปากยกขึ้นเช็ดไม่ขมและฝาด และคาดว่าสีหน้ามีความสุขกล่าวว่า : „ฟู้หยาน ไปเรียก พ่อ บางคำฉันต้องการพูดกับเขาเป็นการส่วนตัว " 听得秋水拂烟的这番话后飘渺仙姑先是沉思了一会过了许久她释怀的感叹一声似是决定了什么 , , , , 掀起一抹既苦涩又期待笑意所以在其嘴角 , , 说道 : " 拂烟你去将你父亲叫进来吧我有些话想亲自与他说 , , , " „จริงๆเหรอ ? นั่นคือที่ดีจริงๆ แม่รออยู่ ผมเรียกว่า พ่อ เห็นผู้หญิง piaomiao ต้องดู taikou ชิวซุ่ยฟูยันทันที , ความสุขมาก รีบวิ่ง " 真的 ? 那实在是太好了母亲您等等我这就去叫父亲 , , " 见飘渺仙姑真的要见泰寇秋水拂烟顿时大喜 , , , 赶忙跑了出去 หลังจากชิวซุ่ยฟูยันออก , ผู้หญิง piaomiao อยู่รีบจัดเสื้อผ้าของตัวเองรวมทั้งส่งผ้าไหม , เธอทั่วใบหน้า รอยแผลเป็นที่น่าเกลียดคือตอนนี้ เปรียบได้อย่างอิสระ แต่ต้องอยู่ที่สมบูรณ์แบบที่สุด ที่จะเห็น taikou . 而在秋水拂烟离去后飘渺仙姑则是赶忙整理了一下自己的衣衫以及发丝 , 尽管此刻的她满面疤痕奇丑无比但还是想以最完美的一面 , , , , „去见泰寇 พ่อ แม่ ให้คุณไป " หลังจากชิวซุ่ยฟูยันเดิน พูดด้วยรอยยิ้ม เธอราวกับว่าคาดการณ์ไว้ว่า ใน วัน ยาวมาก " 父亲我母亲让你进去 , " 秋水拂烟走出来后浅浅的笑道她似乎期待这一天已经很久了 , , . „อะไร ? แม่ของคุณอยากให้ฉันเข้าไปได้มั้ย ? เธอจะเห็นฉัน " ได้ยินคำพูด taikou เป็นอย่างประหลาดใจ , ประหลาดใจคือ กระสับกระส่าย " 什么 ? 你母亲要我进去 ? 她肯见我了 ? " 听得此话泰寇竟然一脸愕然又是惊喜又是不安 , , . „จริง คุณรีบไปเถอะ แม่จะรอ " ชิวซุ่ยฟูยันยิ้มสวยมาก " 千真万确你快进去吧我母亲可等着呢 , , " 秋水拂烟笑的更美了 . „ใช่ ~~~~~ " เห็น taikou ไม่ลังเล พยักหน้าอีกครั้ง และอีกครั้ง ฉาน ตุ้ย เลือกสถานที่ที่คาดไม่ถึง กระโดดตามไปทำลายวิหารบรรทัดธุรกิจการค้าเป็นปกติเขาจะลอยเป็นมิติดี ขณะนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นพฤติกรรมที่รุนแรง " 哎哎 , ~~~~~ " 见状泰寇也不在犹豫连连点头之间竟单腿点地 , , , , 换做平常他都是浮空而行一蹦一跳的向破庙行去 , , 此刻所为显然是紧张所至 เกี่ยวกับนี้ ชู ฟงทนเบา ๆยิ้ม ในความประทับใจของเขา taikou เป็นตาแก่แปลกๆที่วันไม่แพท ไม่กลัว แต่ดูวันนี้ที่เขาเป็น ถ้ายังมีความกลัวของคน , แต่นี่ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไร เพราะกลัวคนที่เขารัก 对于这一幕楚枫也是忍不住淡淡一笑在他印象中泰寇可是一个天不拍地不怕的怪老头 , , , 不过今天一看他似乎也有惧怕之人不过这也不是什么丢人的事 , , , , 因为他惧怕的是他的心爱之人 . เกี่ยวในวิปัสสนา ไม่ชู ฟงจื่อหลิงซูรู่กลัวพวกเขา ? กลัว แต่ที่กลัว กลัวว่าเธอจะแตกต่างกัน , จื่อหลิงพวกเขาผิด กลัวเขาจะโกรธ แต่กลัวเช่นกัน แต่ธรรมชาติสมบูรณ์ที่แตกต่างกัน เช่น กลัว คือ การแสดงออกของความรัก 扪心自问楚枫不惧怕紫铃苏柔她们么 , ? 怕但那是不一样的怕她怕紫铃她们受委屈怕她们生自己的气 , , , 虽然同样是怕但性质却完全不同这样的怕 , , , , 乃是一种爱的表达 ด้วยเหตุผลที่ว่า ชู ฟงยิ้ม เพราะเขามีความสุข taikou เขาสามารถเห็นได้จากสีหน้าว่า เลดี้ piaomiao ชิวซุ่ยฟูยันเวลานี้เห็น taikou ส่วนใหญ่คือความดี บางทีมันอาจจะแตกต่างจากหลายปีของสามี และภรรยา จะมาถึงที่สถานที่เดียวกัน 楚枫之所以笑是因为他替泰寇感到高兴他能够从秋水拂烟的表情中看出飘渺仙姑此次见泰寇 , , , , 恐怕这对分别多年的夫妻多半是好事 , , 可能要重新走到一起了 นั่นเอง ข้ามช่วงเวลาต่อมา taikou แล้วตนเองพอใจลอยจากทำลายวัด ยิ้มกับหูของเขาให้ทั่วใบหน้าทัศนียภาพฤดูใบไม้ผลิ ในช่วงเวลานี้ ยิ้ม มีความสุขมาก 果不其然过了片刻之后 , 泰寇便飘飘然的从破庙内漂浮了出来此刻的他满面春光笑的合不拢嘴 , , , , 别提多高兴了 . „ ชู ฟง มาเร็วๆ ครอบครัวของฉัน ยอง ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วมีบางอย่างที่จะพูดกับคุณ ฮา " " 楚枫快进来我家婆娘有话对你们说哈哈哈 , , , " ที่ taikou ยิ้มเรียกความสว่าง แต่เขายังแต่งงานกับผู้หญิง , สัมผัสเขาแล้วจะทำไม ดีใจที่อย่างน้อยเขาก็กล้าเช่นเรียก ตัดสินใจ แต่เป็นผู้หญิง piaomiao อนุญาต 2 คนกลับไปคืนดีซะส่วนใหญ่ 泰寇笑的那叫一个灿烂而他的这句婆娘更是暴露了他为何如此高兴至少他敢 , , ,