The idea that death is suffering, r

The idea that death is suffering, relieved only by the knowledge that it is universal, gives an underlying mood of resignation to funerals: Among a choice few, there is the hope of Nibbana with the extinction of personal striving; among the vast majority there is the expectation of rebirth either in this world, in the heaven of Indra or some other, or in another plane of existence, possibly as a spirit. Over the basic mood of gloom there has grown up a feeling that meritorious acts can aid the condition of the departed. Not all the teaching of Anatta (not self) can quite eradicate anxiety lest the deceased exist as pretas or as beings suffering torment. For this reason relatives do what they can to ameliorate their condition.
I was in funeral before, all I did in the funeral is to show my respect to the dead and their family, and about anyone else is did the same as me that is to show their respect and try to realize all the time that death is near us and everything are not last forever.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดที่ว่าความตายเป็นทุกข์ การปลดปล่อย โดยความรู้เท่านั้นว่ามันเป็นสากล ให้เป็นอารมณ์พื้นฐานที่ลาออกไปศพ: นี่กี่ทางเลือก มีความหวังของนิบบาน่ากับการสูญพันธุ์ของความมุ่งมั่นส่วนตัว นี่ส่วนใหญ่ มีความคาดหวังของวิญญาณ ในโลกนี้ ในสวรรค์ของพระอินทร์หรืออื่น ๆ หรือ ในอีกระนาบของการดำรงอยู่ อาจจะเป็นจิตวิญญาณ ผ่านอารมณ์ของความเศร้าโศกมีพื้นฐานได้โตขึ้นรู้สึกว่า การกระทำบุญช่วยเงื่อนไขของภารกิจโหด การสอนทั้งหมดของอนัตตา (ตัวเองไม่ได้) ค่อนข้างสามารถขจัดความวิตกกังวลเกรงว่าผู้ตายมีอยู่ เป็น pretas หรือ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทุกข์ทรมาน ด้วยเหตุนี้ ญาติพี่น้องทำสิ่งที่พวกเขาสามารถ ameliorate สภาพของพวกเขาผมอยู่ในงานศพก่อน ทั้งหมดที่ผมทำในงานศพเพื่อแสดงความเคารพของฉันตายและครอบครัวของพวกเขา และผู้อื่น ไม่เหมือนผมว่าเป็นการแสดงความเคารพของพวกเขา และพยายามที่ทราบตลอดเวลา ว่าความตายอยู่ใกล้เรา และทุกอย่างจะไม่สุดท้ายตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดที่ว่าความตายเป็นทุกข์โล่งใจโดยเฉพาะความรู้ที่ว่ามันเป็นสากลให้อารมณ์พื้นฐานของการลาออกไปงานศพ: ในบรรดาทางเลือกไม่กี่มีความหวังนิพพานด้วยการสูญเสียของการดิ้นรนส่วนบุคคล; ในหมู่คนส่วนใหญ่มีความคาดหวังของการเกิดใหม่ทั้งในโลกนี้ในสวรรค์ของพระอินทร์หรือบางอื่น ๆ หรืออยู่ในระนาบของการดำรงอยู่อีกอาจเป็นวิญญาณ กว่าอารมณ์พื้นฐานของความเศร้าโศกได้มีการเติบโตขึ้นความรู้สึกว่าการกระทำที่ได้รับรางวัลสามารถช่วยสภาพของผู้ตายได้ ไม่ได้เรียนการสอนทั้งหมดของอนัตตา (ตัวเองไม่ได้) ค่อนข้างสามารถขจัดความวิตกกังวลเกรงว่าผู้ตายอยู่เป็น pretas หรือเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทุกข์ทรมาน ด้วยเหตุนี้ญาติทำในสิ่งที่พวกเขาสามารถที่จะเยียวยาสภาพของพวกเขา.
ผมอยู่ในงานศพก่อนที่ทั้งหมดที่ฉันทำในงานศพคือการแสดงความเคารพของฉันไปตายและครอบครัวของพวกเขาและเกี่ยวกับใครอื่นจะทำเช่นเดียวกันกับผมที่จะ แสดงความเคารพของพวกเขาและพยายามที่จะตระหนักอยู่ตลอดเวลาว่าการตายอยู่ใกล้ตัวเราและทุกอย่างไม่ได้อยู่ตลอดไป