In this connection, Article 146 of

In this connection, Article 146 of the German Basic Law deserves special mention. In that provision, the Basic Law, consistent with its *727 enactors’ understanding that it was a mere provisional constitution pending eventual German unification, “contemplated its own termination.”61 It states that “this Basic Law will lose its validity on the effective date of a constitution that has been chosen by the German people in a free decision.”62 The text is silent both as to the definition of the “German people” and the manner in which it might manifest its “free decision.” The limited force of this kind of provision is demonstrated by the fact that, at the moment of unification, the powers-that-were, prominently including the holders of power conferred by the Basic Law, refused to invoke it. They chose instead to amend the Basic Law and leave it, so amended, in place over the now enlarged territory and population.63 Significantly, however, Article 146 was retained in the Basic Law after unification. It is unclear how the constituent authority that it recognizes fits with Article 79 stipulating the process of constitutional amendment. It has been suggested that, like the ordinary amending authority, the “free decision” of the German people could not extend to alteration of the unamendable aspects of the Basic Law referred to in Article 79(3).64 It says something about the nature of provisions like these that one astute commentator has assumed that these questions would have to be resolved by the Constitutional Court, itself of course, a creature of the Basic Law.65

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการเชื่อมต่อนี้มาตรา ในการจัดหาที่กฎหมายพื้นฐานที่สอดคล้องกับที่ ' " 61 " วันรัฐธรรมนูญที่ได้รับการคัดเลือกจากชาวเยอรมันในการตัดสินใจฟรีก" ข้อความที่จะเงียบทั้งสองเป็นคำนิยามของชาวเยอรมัน" การตัดสินใจฟรี" การบังคับของชนิดของบทบัญญัตินี้จะแสดงให้เห็นความจริงที่ว่าในช่วงเวลาของการผสมผสานอำนาจ- ที่- ถูก พวกเขาเลือกที่จะแก้ไขกฎหมายพื้นฐานและปล่อยให้มันแก้ไขดังนั้นในสถานที่มากกว่าดินแดนในขณะนี้และขยายอย่างมีนัยสำคัญ มันก็ไม่มีความชัดเจนว่าผู้มีอำนาจที่เป็นส่วนประกอบที่จะตระหนักถึงความพอดีมาตรา มันได้รับการแนะนำว่าเช่นเดียวกับผู้มีอำนาจแก้ไขเพิ่มเติมธรรมดา" ของคนเยอรมันไม่สามารถขยายไปถึงการเปลี่ยนแปลงในด้านที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการเชื่อมต่อนี้ มาตรา 146 ของกฎหมายพื้นฐานของเยอรมันสมควรกล่าวถึงพิเศษ ในบทบัญญัติ กฎหมายพื้นฐานที่สอดคล้องกับ * 727 enactors เข้าใจว่ามันเป็นเพียงเฉพาะกาลรัฐธรรมนูญพิจารณาการเยอรมันในที่สุด " พิจารณาการสิ้นสุดของตัวเอง" มันกล่าวว่า " กฎหมายพื้นฐานนี้จะสูญเสียความถูกต้องของมันในวันที่มีผลบังคับใช้ของรัฐธรรมนูญที่ถูกเลือกโดยคนเยอรมันในการตัดสินใจฟรี . " 62 ข้อความเงียบทั้งเป็นนิยามของ " คน " เยอรมันและลักษณะที่อาจปรากฏในการตัดสินใจของ " ฟรี " แรงกัดของชนิดนี้จัดเป็นแสดงให้เห็นโดยความเป็นจริงนั้นในช่วงเวลาของการเป็นหนึ่งเดียว พลังที่ถูกเด่นชัดรวมทั้งถืออำนาจแต่งตั้งโดยกฎหมายพื้นฐาน , ปฏิเสธที่จะทำมัน พวกเขาเลือกแทนการแก้ไขกฎหมายพื้นฐาน และปล่อยให้มัน แก้ไขแล้วในสถานที่มากกว่า ตอนนี้ขยายดินแดนและ population.63 อย่างมาก อย่างไรก็ตาม บทความที่ถูกเก็บไว้ในกฎหมายพื้นฐานหลังจากรวมตัวกันมันไม่ชัดเจนว่าเป็นผู้มีอำนาจ ว่า รู้จักเข้ากับบทความ 79 ได้กำหนดกระบวนการของการแก้ไขรัฐธรรมนูญ จะได้รับการชี้ให้เห็นว่า เหมือนปกติ การแก้ไขอำนาจ , " การตัดสินใจ " ของคนเยอรมันไม่อาจขยายไปถึงการเปลี่ยนแปลงในด้าน unamendable ของพื้นฐานกฎหมายที่อ้างถึงในมาตรา 79 ( 3 )มันกล่าวว่าสิ่งที่เกี่ยวกับธรรมชาติของบทบัญญัติเหล่านี้หนึ่งที่ชาญฉลาด ผู้บรรยายได้สันนิษฐานว่าคำถามเหล่านี้จะต้องได้รับการแก้ไขโดยศาลรัฐธรรมนูญ ตัวเองแน่นอน สิ่งมีชีวิตของกฎหมายพื้นฐาน 65