THE King was sick. His cheek was re

THE King was sick. His cheek was red And his eye was clear and bright;He ate and drank with a kingly zest,And peacefully snored at night.But he said he was sick, and a king should know,And doctors came by the score.They did not cure him. He cut off their headsAnd sent to the schools for more.At last two famous doctors came,And one was as poor as a rat, —He had passed his life in studious toil,And never found time to grow fat.The other had never looked in a book;His patients gave him no trouble,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระถูกป่วย แก้มของเขาแดง และตาของเขาที่ชัดเจน และสด ใส เขากิน และดื่มกับเซสท์ kingly และ snored สงบในเวลากลางคืน แต่เขาบอกว่า เขาป่วย และกษัตริย์ควรทราบ และแพทย์มา ด้วยคะแนน นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้รักษาเขา เขาตัด headsAnd ของพวกเขาถูกส่งไปโรงเรียนมาก ในที่สุด แพทย์ที่มีชื่อเสียงสองมา และหนึ่งได้ยากเป็นหนู, — เขาผ่านชีวิตหนักเอาใจใส่ และไม่เคยพบจะโตไขมัน อื่น ๆ ที่ไม่ได้เคยดูในหนังสือ ผู้ป่วยของเขาให้เขาปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระราชาป่วย แก้มเป็นสีแดงและดวงตาของเขาได้ชัดเจน และสดใส เขาก็กินและดื่มกับ zest ราช- และสงบสุขกรนทุกคืน แต่เขาบอกว่าเขาป่วย และกษัตริย์ที่ควรรู้ และ หมอ มาด้วยสกอร์ พวกเขาไม่ได้รักษาเขา เขาตัด headsand พวกเขาส่งไปที่โรงเรียนอีก ในที่สุดสองแพทย์ที่มีชื่อเสียงมา และก็จนอย่างหนู เขาได้ผ่านชีวิตของเขาในรอบคอบแต่งงานและไม่เคยพบเวลาที่จะเติบโตไขมัน อื่น ๆ เคยดูในหนังสือ ผู้ป่วยของเขาให้เขาเดือดร้อน