Accountability is knowing and doing

Accountability is knowing and doing what needs to be done. No excuses, just execution. These days accountability is at an all time low. When we come up short, we always have a good excuse. Excuses are, in fact, the antithesis to accountability. Notice the hockey player had no excuses. Instead, he displayed achievement of all 4 levels of accountability:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรับผิดชอบรู้ และทำอะไรต้องทำ ไม่มีข้อแก้ตัว การดำเนินการเพียงการ วันนี้ความรับผิดชอบเป็นที่ต่ำเป็นเวลาทั้งหมด เมื่อเรามาสั้น เรามักจะมีข้ออ้างที่ดี ข้อแก้ตัวได้ จริง แอนติเธซิสกับความรับผิดชอบ แจ้งผู้เล่นฮอกกี้ข้อแก้ตัวไม่ได้ แทน เขาแสดงความสำเร็จของทั้งหมด 4 ระดับของความรับผิดชอบ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรับผิดชอบคือการรู้และทำในสิ่งที่ต้องทำ ไม่มีข้อแก้ตัวการดำเนินการเพียง เหล่านี้เป็นความรับผิดชอบของวันที่ทุกเวลาต่ำ เมื่อเรามาระยะสั้นเรามักจะมีข้อแก้ตัวที่ดี เป็นข้อแก้ตัวในความเป็นจริงสิ่งที่ตรงกันข้ามความรับผิดชอบ ขอให้สังเกตนักกีฬาฮอกกี้มีไม่มีข้อแก้ตัว แต่เขาแสดงความสำเร็จของทั้ง 4 ระดับของความรับผิดชอบ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรับผิดชอบ คือ รู้และทำในสิ่งที่ต้องทำ ไม่ต้องหรอก แค่คดี วันนี้ได้อยู่ที่เวลาทั้งหมดต่ำ เมื่อเราขึ้นมาสั้นๆ เรามักจะมีข้ออ้างที่ดี แก้ตัวเป็น , ในความเป็นจริง , สิ่งที่ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับความรับผิดชอบ แจ้งผู้เล่นฮอกกี้ไม่มีข้อแก้ตัว แต่เขาแสดงผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของทั้ง 4 ระดับของความรับผิดชอบ :