previous indications that the area

previous indications that the area was previously used
only for agricultural purposes and kept isolated from
wild animals.
Growers should consider the water quality of all unit
operations, including the irrigation systems and carry
out periodic tests for pathogens like E. coli, especially
if livestock operations are located nearby (USDA,
1999). The introduction of a chlorination step for the
irrigation water was suggested, after the filtration step,
as well as periodic cleaning of the sand filter to decrease
the coliform count. The introduction of a microbiological
quality control programme for the irrigation water
was also suggested, using faecal coliforms as the parameter.
Tyrell (1999) warned that a significant presence of
faecal contamination may be associated with the occurrence
of pathogens.
The results found in our study disagree with those of
other recent experiments performed by Brazilian
researchers, demonstrating the importance of irrigation
waters in a Quality Assurance System in registered filed
operations, since they may contain pathogenic microorganisms
from distinct sources. Stein (2002) indicated
the irrigation water as the most probable source of faecal
contamination in 50% of contaminated vegetables in
the city of Rio de Janeiro. Rosa and Martins (2001)
found faecal coliforms in 65% of the irrigation waters
of plantations in the city of Campos de Goytacazes,
State of Rio de Janeiro, 4% being positive for E. coli.
Simo˜es et al. (2001) found faecal coliforms in 11.8%
of the irrigation waters used in kitchen gardens in Campinas,
State of Sa˜o Paulo and Pimentel, Muratori,
Nogueira, and Lopes (2003) detected E. coli in 55.6%
of the irrigation waters used in the city of Teresina,
State of Piaui, considering them to be inadequate for
human consumption. Marques, Vasconcelos, Santos,
and Serafini (2003) found total and faecal coliforms in
93.2% and Salmonella sp. in 11.7%, (isolation of Salmonella
stainpul, Salmonella heiderberg and Salmonella
panama), in the irrigation waters of the State of Goias,
Braz

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวชี้วัดที่ก่อนหน้านี้ที่พื้นที่ที่ถูกใช้ก่อนหน้านี้เพียงเพื่อการเกษตรและเก็บไว้ที่แยกได้จากสัตว์ป่า. เกษตรกรผู้ปลูกควรพิจารณาคุณภาพน้ำของทุกหน่วยดำเนินงานรวมทั้งระบบชลประทานและดำเนินการทดสอบเป็นระยะเชื้อโรคเช่นเชื้อE. coli โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าการดำเนินงานปศุสัตว์ที่ตั้งอยู่ใกล้เคียง (USDA, 1999) ขั้นตอนการแนะนำของคลอรีนสำหรับน้ำชลประทานได้รับการแนะนำหลังจากขั้นตอนการกรอง, เช่นเดียวกับการทำความสะอาดเป็นระยะของตัวกรองทรายเพื่อลดการนับโคลิฟอร์ม การแนะนำของที่ทางจุลชีววิทยาโปรแกรมควบคุมคุณภาพน้ำชลประทานยังได้รับการแนะนำโดยใช้โคลิฟอร์มอุจจาระเป็นพารามิเตอร์. ไทเรลล์ (1999) เตือนว่าความหมายของการปนเปื้อนอุจจาระอาจจะเกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นของเชื้อโรค. ผลที่ได้พบในการศึกษาของเรา ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับการทดลองล่าสุดอื่นๆ ที่ดำเนินการโดยบราซิลนักวิจัยแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการชลประทานน้ำในระบบการประกันคุณภาพในการยื่นจดทะเบียนการดำเนินงานเนื่องจากพวกเขาอาจจะมีเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคที่มาจากแหล่งที่แตกต่างกัน สไตน์ (2002) ชี้ให้เห็นน้ำชลประทานเป็นแหล่งที่น่าจะเป็นที่สุดของอุจจาระปนเปื้อนใน50% ของผักที่ปนเปื้อนในเมืองริโอเดจาเนโร โรซ่าและมาร์ติน (2001) พบโคลิฟอร์มในอุจจาระ 65% ของน้ำชลประทานของพื้นที่เพาะปลูกในเมืองโปสเดGoytacazes, รัฐริโอเดจาเนโร, 4% เป็นผลบวกต่อเชื้อ E. coli. Simo~es et al, (2001) พบโคลิฟอร์มในอุจจาระ 11.8% น้ำชลประทานที่ใช้ในสวนครัวใน Campinas, รัฐ Sa~o เปาโลและ Pimentel, Muratori, Nogueira และเปส (2003) ตรวจพบเชื้อ E. coli ใน 55.6% ของน้ำที่ใช้ในการชลประทาน ในเมืองเทเรซิน่า, รัฐปีเอาอีคิดของพวกเขาจะไม่เพียงพอสำหรับการบริโภคของมนุษย์ Marques, Vasconcelos, ซานโตสและSerafini (2003) พบโคลิฟอร์มทั้งหมดในอุจจาระ93.2% และ Salmonella SP ใน 11.7% (แยกเชื้อ Salmonella stainpul, Salmonella heiderberg และ Salmonella ปานามา) ในน้ำชลประทานของรัฐ Goias, Braz

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้านั้นพื้นที่ที่ถูกใช้ก่อนหน้านี้
เท่านั้นเพื่อการเกษตร และเก็บแยกจากสัตว์ป่า
.
ผู้ปลูกควรพิจารณาคุณภาพน้ำของหน่วยปฏิบัติการ
ทั้งหมดรวมทั้งระบบ ชลประทาน และพก
การทดสอบเป็นระยะ ๆสำหรับเชื้อโรค เช่น เชื้ออีโคไล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ถ้าการปศุสัตว์ ตั้งอยู่ในบริเวณใกล้เคียง ( USDA
1999 ) . การใช้คลอรีนเพื่อก้าว
น้ำถูกพบหลังจากการกรองขั้นตอน
รวมทั้งทำความสะอาดเป็นระยะ ๆของตัวกรองทรายเพื่อลด
โคลิฟอร์มนับ การใช้จุลินทรีย์
การควบคุมคุณภาพโครงการชลประทานน้ำ
ยังแนะนำให้ใช้ฟีคอลโคลิฟอร์มเป็นพารามิเตอร์
ไทเรล ( 1999 ) เตือนว่าตนสำคัญของ
การปนเปื้อนในอาจจะเกี่ยวข้องกับการเกิด

ของเชื้อโรค พบในการศึกษาของเราไม่เห็นด้วยกับบรรดา
อื่นๆล่าสุดการทดลองโดยนักวิจัยบราซิล
, แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของน้ำชลประทาน
ในระบบประกันคุณภาพในการลงทะเบียนยื่น

เนื่องจากพวกเขาอาจจะมีเชื้อโรคจากแหล่งที่แตกต่างกัน สไตน์ ( 2002 ) ชี้ให้เห็น
น้ำชลประทานเป็นแหล่งที่น่าจะเป็นที่สุดของการปนเปื้อนในผักที่ปนเปื้อนใน 50%

ในเมืองริโอ เดอ จาเนโร โรซ่า และ มาร์ตินส์ ( 2001 )
เจอฟีคอลโคลิฟอร์มใน 65% ของน้ำชลประทาน
ของสวนป่าในเมือง Campos de goytacazes
, รัฐริโอ เดอ จาเนโร ร้อยละ 4 เป็นบวกสำหรับ E . coli .
ซีเมา˜ es et al . ( 2001 ) พบฟีคอลโคลิฟอร์มใน 11.8 %
ของน้ำ น้ำที่ใช้ในครัวสวนใน Campinas , รัฐซา˜
o เปาโลและ muratori ไพเมนเทิล , ,
Nogueira Lopes ( 2003 ) และตรวจพบเชื้อ E . coli ใน 55.6 %
ของชลประทาน น้ำที่ใช้ในเมือง Teresina ,
สภาพ brazil . kgm พิจารณาพวกเขาจะไม่เพียงพอสำหรับ
การบริโภคของมนุษย์ Marques Vasconcelos , ซานโตส , และ , serafini
( 2003 ) พบทั้งหมดและฟีคอลโคลิฟอร์มใน
% ต่ำ และ Salmonella sp .ใน 11.7 % ( แยก Salmonella
stainpul Salmonella Salmonella heiderberg
ปานามา ) ในน้ำชลประทานของรัฐ Goi á s ,
braz