Climate modelsCalculations of globa

Climate models
Calculations of global warming prepared in or before 2001 from a range of climate models under the SRES A2 emissions scenario, which assumes no action is taken to reduce emissions and regionally divided economic development.
Projected change in annual mean surface air temperature from the late 20th century to the middle 21st century, based on a medium emissions scenario (SRES A1B). This scenario assumes that no future policies are adopted to limit greenhouse gas emissions. Image credit: NOAA GFDL.
A climate model is a computerized representation of the five components of the climate system: Atmosphere, hydrosphere, cryosphere, land surface, and biosphere. Such models are based on scientific disciplines such as fluid dynamics, thermodynamics as well as physical processes such as radiative transfer. The models take into account various components, such as local air movement, temperature, clouds, and other atmospheric properties; ocean temperature, salt content, and circulation; ice cover on land and sea; the transfer of heat and moisture from soil and vegetation to the atmosphere; chemical and biological processes; solar variability and others.
Although researchers attempt to include as many processes as possible, simplifications of the actual climate system are inevitable because of the constraints of available computer power and limitations in knowledge of the climate system. Results from models can also vary due to different greenhouse gas inputs and the model's climate sensitivity. For example, the uncertainty in IPCC's 2007 projections is caused by (1) the use of multiple models with differing sensitivity to greenhouse gas concentrations, (2) the use of differing estimates of humanities' future greenhouse gas emissions, (3) any additional emissions from climate feedbacks that were not included in the models IPCC used to prepare its report, i.e., greenhouse gas releases from permafrost.
The models do not assume the climate will warm due to increasing levels of greenhouse gases. Instead the models predict how greenhouse gases will interact with radiative transfer and other physical processes. One of the mathematical results of these complex equations is a prediction whether warming or cooling will occur.
Recent research has called special attention to the need to refine models with respect to the effect of clouds and the carbon cycle.
Models are also used to help investigate the causes of recent climate change by comparing the observed changes to those that the models project from various natural and human-derived causes. Although these models do not unambiguously attribute the warming that occurred from approximately 1910 to 1945 to either natural variation or human effects, they do indicate that the warming since 1970 is dominated by man-made greenhouse gas emissions.
The physical realism of models is tested by examining their ability to simulate contemporary or past climates. Climate models produce a good match to observations of global temperature changes over the last century, but do not simulate all aspects of climate. Not all effects of global warming are accurately predicted by the climate models used by the IPCC. Observed Arctic shrinkage has been faster than that predicted. Precipitation increased proportional to atmospheric humidity, and hence significantly faster than global climate models predict. Since 1990, sea level has also risen considerably faster than models predicted it would.

Observed and expected environmental effects
Projections of global mean sea level rise by Parris and others. Probabilities have not been assigned to these projections. Therefore, none of these projections should be interpreted as a "best estimate" of future sea level rise.
"Detection" is the process of demonstrating that climate has changed in some defined statistical sense, without providing a reason for that change. Detection does not imply attribution of the detected change to a particular cause. "Attribution" of causes of climate change is the process of establishing the most likely causes for the detected change with some defined level of confidence. Detection and attribution may also be applied to observed changes in physical, ecological and social systems.

5.1 Natural systems
Global warming has been detected in a number of natural systems. Some of these changes are described in the section on observed temperature changes, e.g., sea level rise and widespread decreases in snow and ice extent. Anthropogenic forcing has likely contributed to some of the observed changes, including sea level rise, changes in climate extremes (such as the number of warm and cold days), declines in Arctic sea ice extent, glacier retreat, and greening of the Sahara.

Sparse records indicate that glaciers have been retreating since the early 1800s. In the 1950s measurements began that allow the monitoring of glacial mass balance, reported to the World Glacier Monitoring Service (WGMS) and the National Snow and Ice Data Center (NSIDC).
Over the 21st century, the IPCC projects that global mean sea level could rise by 0.18–0.59 m. The IPCC do not provide a best estimate of global mean sea level rise, and their upper estimate of 59 cm is not an upper-bound, i.e., global mean sea level could rise by more than 59 cm by 2100. The IPCC's projections are conservative, and may underestimate future sea level rise. Over the 21st century, Parris and others suggest that global mean sea level could rise by 0.2 to 2.0 m (0.7–6.6 ft), relative to mean sea level in 1992.
Widespread coastal flooding would be expected if several degrees of warming is sustained for millennia. For example, sustained global warming of more than 2 °C (relative to pre-industrial levels) could lead to eventual sea level rise of around 1 to 4 m due to thermal expansion of sea water and the melting of glaciers and small ice caps. Melting of the Greenland ice sheet could contribute an additional 4 to 7.5 m over many thousands of years.
Changes in regional climate are expected to include greater warming over land, with most warming at high northern latitudes, and least warming over the Southern Ocean and parts of the North Atlantic Ocean. During the 21st century, glaciers and snow cover are projected to continue their widespread retreat. Projections of declines in Arctic sea ice vary. Recent projections suggest that Arctic summers could be ice-free (defined as ice extent less than 1 million square km) as early as 2025-2030.
Future changes in precipitation are expected to follow existing trends, with reduced precipitation over subtropical land areas, and increased precipitation at subpolar latitudes and some equatorial regions. Projections suggest a probable increase in the frequency and severity of some extreme weather events, such as heat waves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองสภาพภูมิอากาศคำนวณภาวะเตรียมใน หรือ ก่อนปี 2001 จากแบบจำลองสภาพภูมิอากาศภายใต้ SRES A2 ปล่อยสถานการณ์ ซึ่งถือว่าการกระทำไม่ถูกลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก และหารพัฒนาเศรษฐกิจภูมิภาคคาดการณ์เปลี่ยนแปลงประจำปีหมายถึงผิวอุณหภูมิของอากาศจากปลายศตวรรษที่ 20 ถึงกลางศตวรรษที่ 21 ตามสถานการณ์ปานกลางปล่อย (SRES A1B) สถานการณ์นี้อนุมานว่า ไม่นโยบายในอนาคตจะนำมาใช้เพื่อจำกัดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เครดิตภาพ: NOAA GFDL แบบจำลองสภาพภูมิอากาศเป็นตัวแทนคอมพิวเตอร์ 5 ส่วนประกอบของระบบภูมิอากาศ: บรรยากาศ hydrosphere, cryosphere พื้นดิน และชีวบริเวณนั้น แบบจำลองดังกล่าวจะขึ้นอยู่กับสาขาวิชาทางวิทยาศาสตร์เช่นพลศาสตร์ของไหล อุณหพลศาสตร์ ตลอดจนกระบวนการทางกายภาพเช่นโอน radiative รูปแบบคำนึงถึงส่วนประกอบต่าง ๆ ความเคลื่อนไหวของอากาศภายใน อุณหภูมิ เมฆ และ คุณสมบัติอื่น ๆ บรรยากาศ อุณหภูมิของมหาสมุทร เกลือเนื้อหา และหมุน เวียน ปกแข็งบนบกและในทะเล ถ่ายโอนความร้อนและความชื้นจากดินและพืชไปบรรยากาศ กระบวนการทางเคมี และชีวภาพ ความแปรผันพลังงานแสงอาทิตย์และอื่น ๆแม้ว่านักวิจัยพยายามที่จะรวมกระบวนการมากที่สุด ลในเรื่องง่ายของระบบภูมิอากาศจริงได้หลีกเลี่ยงไม่ได้เนื่องจากข้อจำกัดของคอมพิวเตอร์ว่างและข้อจำกัดในความรู้ของระบบภูมิอากาศ ผลจากแบบจำลองสามารถยังอินพุตก๊าซเรือนกระจกที่แตกต่างกันและความไวของแบบจำลองสภาพภูมิอากาศแตกต่างกันไป ตัวอย่าง ความไม่แน่นอนในการคาดการณ์ของ IPCC 2007 เกิดจาก (1) การใช้หลายรุ่น มีความไวแตกต่างกันเพื่อความเข้มข้นก๊าซเรือนกระจก, (2) การใช้แตกต่างกันในการประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในอนาคตของมนุษยศาสตร์, (3) การปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มเติมจากผลตอบสนองจากสภาพภูมิอากาศที่ไม่รวมอยู่ในรุ่น IPCC ที่ใช้ในการเตรียมรายงาน เช่น รุ่นแก๊สเรือนกระจกจาก permafrost รุ่นนี้ถือว่า สภาพภูมิอากาศจะอุ่นเนื่องจากการเพิ่มระดับของก๊าซเรือนกระจก แต่ แบบจำลองทำนายว่า ก๊าซเรือนกระจกจะโต้ตอบกับโอน radiative และกระบวนการทางกายภาพอื่น ๆ ผลลัพธ์ทางคณิตศาสตร์ของสมการซับซ้อนเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเป็นการคาดการณ์ว่าร้อน หรือเย็นจะเกิดขึ้น การวิจัยล่าสุดได้เรียกว่าความจำเป็นในการปรับปรุงแบบจำลองกับผลของเมฆและวัฏจักรคาร์บอนพิเศษ ยังใช้แบบจำลองเพื่อช่วยตรวจสอบสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศล่าสุด โดยเปรียบเทียบเปลี่ยนแปลงสังเกตที่รูปแบบโครงการจากสาเหตุธรรมชาติ และมนุษย์ได้รับมาต่าง ๆ ถึงแม้ว่าแบบจำลองเหล่านี้ไม่อย่างชัดเจนแสดงภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นจากประมาณ 1910 ถึง 1945 ความผันแปรของธรรมชาติหรือลักษณะพิเศษของมนุษย์ พวกเขาระบุว่า ภาวะโลกร้อนตั้งแต่ 1970 ถูกครอบงำ โดยการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่มนุษย์สร้างขึ้น ความสมจริงทางกายภาพของแบบจำลองมีทดสอบ โดยตรวจสอบความสามารถในการจำลองสภาพอากาศที่ทันสมัย หรืออดีต แบบจำลองสภาพภูมิอากาศผลิตดีตรงการสังเกตการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิโลกกว่าศตวรรษที่ผ่านมา แต่จำลองการทำงานทุกด้านของสภาพภูมิอากาศ ไม่ผลกระทบของภาวะโลกร้อนได้อย่างถูกต้องทำนาย โดยแบบจำลองภูมิอากาศ IPCC ที่ใช้ หดตัวสังเกตที่ขั้วโลกเหนือได้เร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ ฝนเพิ่มขึ้นเป็นสัดส่วนกับความชื้นในบรรยากาศ และดังนั้นมากเร็วกว่าคาดการณ์ของแบบจำลองสภาพภูมิอากาศโลก ตั้งแต่ปี 1990 ระดับน้ำทะเลได้ยังเกิดขึ้นได้เร็วกว่ารุ่นคาดว่า มันจะมาก สังเกต และคาดการณ์ผลกระทบสิ่งแวดล้อมประมาณของระดับน้ำทะเลเฉลี่ยทั่วโลกเพิ่มขึ้น โดย Parris และอื่น ๆ ไม่ได้กำหนดกิจกรรมการประมาณนี้ ดังนั้น ประมาณนี้ไม่ควรจะตีความเป็นการ "สุดประเมิน" ของระดับน้ำทะเลในอนาคตเพิ่มขึ้น "ตรวจสอบ" เป็นกระบวนการเห็นว่าสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงรู้สึกสถิติบางอย่างกำหนด ให้เหตุผลสำหรับการเปลี่ยน ตรวจสอบได้เป็นการแสดงการเปลี่ยนแปลงตรวจพบสาเหตุโดยเฉพาะ "แสดง" สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นกระบวนการกำหนดสาเหตุที่การเปลี่ยนแปลงตรวจพบบางกำหนด ด้วยความมั่นใจ ตรวจสอบและแสดงอาจยังสามารถใช้เพื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงในระบบทางกายภาพ ระบบนิเวศ และสังคม 5.1 ระบบธรรมชาติภาวะมีการตรวจพบในระบบธรรมชาติ บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะอธิบายในส่วนสังเกตอุณหภูมิมีการเปลี่ยนแปลง เช่น ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นและลดลงอย่างแพร่หลายในขอบเขตของหิมะและน้ำแข็ง บังคับให้มาของมนุษย์อาจมีส่วนไปสังเกตการเปลี่ยนแปลง รวมถึงระดับน้ำทะเลสูงขึ้น การเปลี่ยนแปลงในสภาพภูมิอากาศที่สุด (เช่นจำนวนวันที่ร้อน และเย็น), ลดอัตราในขอบเขตของน้ำแข็งขั้วโลกเหนือทะเล ทรีกลาเซียร์ และสร้างโลกสีเขียวซาฮาร่า บ่อระเบียนระบุว่า ธารน้ำแข็งได้รับเพียงตั้งแต่เพราะต้น ในช่วงทศวรรษ 1950 การวัดเริ่มต้นที่อนุญาตให้มีการตรวจสอบดุลมวลน้ำแข็ง รายงานโลกธารน้ำแข็งการตรวจสอบบริการ (WGMS) และ หิมะแห่งชาติ และศูนย์ข้อมูลน้ำแข็ง (NSIDC)กว่าศตวรรษที่ผ่านมา IPCC โครงการทั่วโลกซึ่งหมายความว่า ระดับน้ำทะเลอาจสูงขึ้น โดย 0.18 – คือ 0.59 เมตร IPCC ยังไม่มีการประเมินที่ดีที่สุดของระดับน้ำทะเลเฉลี่ยทั่วโลกเพิ่มขึ้น และการประเมินบน 59 เซนติเมตรไม่มีบนผูก เช่น ระดับน้ำทะเลเฉลี่ยทั่วโลกอาจเพิ่มขึ้นจากกว่า 59 ซม. โดย 2100 คาดการณ์ของ IPCC จะหัวเก่า และอาจดูถูกดูแคลนการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลในอนาคต กว่าศตวรรษที่ผ่านมา Parris และอื่น ๆ แนะนำที่ระดับน้ำทะเลเฉลี่ยทั่วโลกอาจเพิ่มขึ้นจาก 0.2-2.0 เมตร (0.7 – 6.6 ฟุต), สัมพัทธ์หมายความว่า ระดับน้ำทะเลในปี 1992 น้ำท่วมชายฝั่งอย่างกว้างขวางจะเป็นคาดว่าถ้าองศาหลายของร้อนจะยั่งยืนสำหรับวรรษ ตัวอย่าง sustained ภาวะมากกว่า 2 องศาเซลเซียส (สัมพันธ์ระดับอุตสาหกรรม) อาจเพิ่มขึ้นในระดับน้ำทะเลประมาณ 1-2 เมตรเนื่องจากการขยายตัวของน้ำทะเลและการละลายของธารน้ำแข็งและหมวกน้ำแข็งขนาดเล็ก ละลายของแผ่นน้ำแข็งกรีนแลนด์สามารถนำตัวเพิ่มเติม 4-7.5 m กว่าหลายหมื่นปี เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศระดับภูมิภาคคาดว่าจะมีภาวะโลกร้อนมากขึ้นมากกว่าที่ดิน ภาวะโลกร้อนมากที่สุดที่ latitudes สูงเหนือ และร้อนน้อยกว่ามหาสมุทรทางใต้และบางส่วนของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ในช่วงศตวรรษ 21 ธารน้ำแข็งและหิมะปกจะคาดว่าการพักผ่อนของพวกเขาอย่างแพร่หลาย ประมาณลดอัตราน้ำแข็งขั้วโลกเหนือทะเลแตกต่างกันไป คาดการณ์ล่าสุดแนะนำว่า ช่วงฤดูร้อนที่ขั้วโลกเหนืออาจจะ ice-free (กำหนดเป็นน้ำแข็งขนาดน้อยกว่า 1 ล้านตารางกิโลเมตร) เริ่มต้นที่ปี 2025-2030 เปลี่ยนแปลงในอนาคตในฝนคาดว่าจะทำตามแนวโน้ม ฝนลดเหนือพื้นดินสำรอง ฝนเพิ่มที่ subpolar latitudes และบางขอบเขตเส้นศูนย์สูตร ประมาณแนะนำขึ้นดำรงในความถี่และความรุนแรงของเหตุการณ์บางอย่างสภาพอากาศมาก เช่นคลื่นความร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบบจำลองภูมิอากาศ
การคำนวณของภาวะโลกร้อนจัดทำขึ้นหรือก่อน 2001 จากช่วงของแบบจำลองภูมิอากาศภายใต้สถานการณ์การปล่อย SRES A2 ซึ่งถือว่าไม่มีการดำเนินการที่จะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและแบ่งการพัฒนาทางเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค.
คาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในพื้นผิวประจำปีเฉลี่ยอุณหภูมิของอากาศจากปลาย ศตวรรษที่ 20 ไปในศตวรรษที่ 21 กลางขึ้นอยู่กับสถานการณ์การปล่อยกลาง (SRES A1B) สถานการณ์นี้อนุมานว่าไม่มีนโยบายในอนาคตจะนำไปใช้ในการ จำกัด การปล่อยก๊าซเรือนกระจก เครดิตภาพ:. โอเอ GFDL
รูปแบบสภาพภูมิอากาศที่เป็นตัวแทนคอมพิวเตอร์ของห้าองค์ประกอบของระบบภูมิอากาศ: บรรยากาศอุทกบรรยากาศเยือกแข็งพื้นผิวที่ดินและชีวมณฑล รุ่นดังกล่าวจะขึ้นอยู่กับสาขาวิชาทางวิทยาศาสตร์เช่นพลศาสตร์ของไหลอุณหพลศาสตร์เช่นเดียวกับกระบวนการทางกายภาพเช่นการถ่ายโอนการแผ่รังสี รุ่นนำเข้าบัญชีของส่วนประกอบต่างๆเช่นการเคลื่อนไหวอากาศอุณหภูมิเมฆและชั้นบรรยากาศคุณสมบัติอื่น ๆ อุณหภูมิมหาสมุทรปริมาณเกลือและการไหลเวียน; ปกน้ำแข็งบนบกและทางทะเล การถ่ายโอนความร้อนและความชื้นจากดินและพืชผักบรรยากาศ; กระบวนการทางเคมีและชีวภาพ ความแปรปรวนแสงอาทิตย์และอื่น ๆ .
แม้ว่านักวิจัยพยายามที่จะรวมถึงกระบวนการให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ simplifications ของระบบภูมิอากาศที่เกิดขึ้นจริงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงเนื่องจากข้อ จำกัด ของการใช้พลังงานของเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีอยู่และข้อ จำกัด ในความรู้ของระบบภูมิอากาศ ผลลัพธ์ที่ได้จากแบบจำลองนี้ยังสามารถแตกต่างกันเนื่องจากปัจจัยการผลิตก๊าซเรือนกระจกที่แตกต่างกันและความไวของแบบจำลองสภาพภูมิอากาศ ตัวอย่างเช่นความไม่แน่นอนในการประมาณการ IPCC 2007 มีสาเหตุมาจาก (1) การใช้แบบจำลองหลายที่มีความไวที่แตกต่างกันเพื่อความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจก (2) การใช้ที่แตกต่างกันประมาณมนุษยศาสตร์ 'ปล่อยก๊าซเรือนกระจกในอนาคต (3) การปล่อยมลพิษใด ๆ เพิ่มเติม จากการตอบรับของสภาพภูมิอากาศที่ไม่ได้รวมอยู่ในรุ่น IPCC ที่ใช้ในการจัดทำรายงานของมันคือการเผยแพร่ก๊าซเรือนกระจกจาก permafrost.
รุ่นไม่ถือว่าสภาพภูมิอากาศจะอบอุ่นเนื่องจากระดับที่เพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจก แต่แบบจำลองคาดการณ์ว่าก๊าซเรือนกระจกที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับการถ่ายโอนรังสีและกระบวนการทางกายภาพอื่น ๆ หนึ่งในผลทางคณิตศาสตร์ของสมการที่ซับซ้อนเหล่านี้คือการคาดการณ์ว่าจะร้อนหรือระบายความร้อนที่จะเกิดขึ้น.
การวิจัยล่าสุดได้เรียกความสนใจเป็นพิเศษกับความจำเป็นในการปรับแต่งรูปแบบที่เกี่ยวกับผลกระทบของเมฆและวัฏจักรคาร์บอน.
รุ่นนี้ยังถูกนำมาใช้เพื่อช่วยในการตรวจสอบ สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ผ่านมาโดยการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตให้กับผู้ที่โครงการรุ่นจากสาเหตุตามธรรมชาติและที่ได้มาจากมนุษย์ต่างๆ แม้ว่ารูปแบบเหล่านี้ไม่ได้อย่างไม่น่าสงสัยแอตทริบิวต์ร้อนที่เกิดขึ้นจากประมาณ 1,910-1,945 ทั้งการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติหรือผลกระทบของมนุษย์ที่พวกเขาแสดงให้เห็นว่าภาวะโลกร้อนตั้งแต่ปี 1970 ถูกครอบงำโดยที่มนุษย์สร้างขึ้นการปล่อยก๊าซเรือนกระจก.
สมจริงทางกายภาพของรุ่นได้รับการทดสอบโดย การตรวจสอบความสามารถในการจำลองภูมิอากาศร่วมสมัยหรือที่ผ่านมา แบบจำลองภูมิอากาศการผลิตการแข่งขันที่ดีในการสังเกตการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของโลกในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา แต่ไม่ได้จำลองทุกด้านของสภาพภูมิอากาศ ไม่ได้ผลกระทบทั้งหมดของภาวะโลกร้อนที่มีการคาดการณ์อย่างถูกต้องโดยแบบจำลองภูมิอากาศที่ใช้โดย IPCC การหดตัวอาร์กติกสังเกตได้รับเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ การตกตะกอนเพิ่มขึ้นสัดส่วนกับความชื้นในชั้นบรรยากาศและด้วยเหตุนี้อย่างมีนัยสำคัญได้เร็วกว่าแบบจำลองภูมิอากาศทั่วโลกคาดการณ์ นับตั้งแต่ปี 1990 ระดับน้ำทะเลยังได้เพิ่มขึ้นอย่างมากเร็วกว่ารุ่นคาดว่ามันจะ. สังเกตและคาดว่าผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมประมาณการของระดับน้ำทะเลขึ้นเฉลี่ยของโลกโดยริสและอื่น ๆ น่าจะยังไม่ได้รับมอบหมายให้คาดการณ์เหล่านี้ ดังนั้นไม่มีใครคาดการณ์เหล่านี้ควรจะตีความว่าเป็น "ประมาณการที่ดีที่สุด" ของระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นในอนาคต. "การตรวจสอบ" เป็นกระบวนการของการแสดงให้เห็นว่าสภาพภูมิอากาศที่มีการเปลี่ยนแปลงในบางความรู้สึกทางสถิติที่กำหนดไว้โดยไม่ให้เหตุผลสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่ การตรวจสอบไม่ได้หมายความถึงการกำหนดลักษณะของการเปลี่ยนแปลงการตรวจพบสาเหตุโดยเฉพาะอย่างยิ่ง "แสดงที่มา" ของสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นกระบวนการของการสร้างสาเหตุที่มากที่สุดสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่ตรวจพบกับบางระดับความเชื่อมั่นที่กำหนดไว้ ตรวจสอบและแสดงที่มาอาจจะถูกนำไปใช้กับการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ในทางกายภาพของระบบนิเวศและระบบสังคม. 5.1 ระบบธรรมชาติภาวะโลกร้อนได้รับการตรวจพบในจำนวนของระบบธรรมชาติ บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะอธิบายไว้ในส่วนที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิที่สังเกตได้เช่นระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นและลดลงอย่างแพร่หลายในหิมะและน้ำแข็งขอบเขต มนุษย์บังคับให้มีส่วนแนวโน้มที่จะบางส่วนของการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตรวมทั้งการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลเปลี่ยนแปลงในสภาพภูมิอากาศสุดขั้ว (เช่นจำนวนวันที่อบอุ่นและเย็น) ลดลงในขอบเขตน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกถอยธารน้ำแข็งและบ่นของทะเลทรายซาฮาร่า. เบาบาง บันทึกระบุว่าธารน้ำแข็งได้รับการถอยตั้งแต่ต้นปี 1800 ในปี 1950 วัดเริ่มที่ช่วยให้การตรวจสอบของสมดุลมวลน้ำแข็ง, การรายงานไปยังบริการตรวจสอบธารน้ำแข็งแห่งโลก (WGMS) และหิมะแห่งชาติศูนย์ข้อมูลน้ำแข็งและ (NSIDC). ในช่วงศตวรรษที่ 21, โครงการ IPCC ที่ระดับน้ำทะเลทั่วโลกเฉลี่ยจะทำได้ เพิ่มขึ้น 0.18-0.59 เมตร IPCC ไม่ให้ประมาณการที่ดีที่สุดของโลกเฉลี่ยเพิ่มขึ้นจากระดับน้ำทะเลและประมาณการบนของพวกเขาจาก 59 ซม. ไม่ได้บนผูกพันคือระดับน้ำทะเลเฉลี่ยของโลกจะเพิ่มขึ้นมากกว่า 59 ซม. โดย 2100. ประมาณการ IPCC เป็นอนุรักษ์นิยม และอาจประมาทระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นในอนาคต ในช่วงศตวรรษที่ 21 ริและคนอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าระดับน้ำทะเลเฉลี่ยของโลกจะเพิ่มขึ้น 0.2-2.0 เมตร (0.7-6.6 ฟุต) เทียบกับระดับน้ำทะเลหมายถึงในปี 1992. น้ำท่วมชายฝั่งอย่างกว้างขวางจะคาดว่าถ้าหลายองศาร้อนที่ยั่งยืนสำหรับ พันปี ตัวอย่างเช่นยั่งยืนร้อนมากกว่า 2 ° C ทั่วโลก (เทียบกับระดับก่อนอุตสาหกรรม) อาจนำไปสู่ระดับน้ำทะเลในที่สุดเพิ่มขึ้นประมาณ 1-4 เมตรเนื่องจากการขยายตัวทางความร้อนของน้ำทะเลและการละลายของธารน้ำแข็งและน้ำแข็งที่มีขนาดเล็ก การละลายของแผ่นน้ำแข็งกรีนแลนด์อาจนำเพิ่มเติม 4-7.5 เมตรในช่วงหลายปี. การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในภูมิภาคที่คาดว่าจะรวมถึงภาวะโลกร้อนมากขึ้นกว่าที่ดินกับภาวะโลกร้อนมากที่สุดในละติจูดเหนือสูงและร้อนน้อยกว่ามหาสมุทรใต้และชิ้นส่วน ของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ในช่วงศตวรรษที่ 21, ธารน้ำแข็งและหิมะปกคลุมคาดว่าจะยังคงถอยอย่างแพร่หลาย ประมาณการของการลดลงของน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกแตกต่างกันไป ประมาณการล่าสุดแสดงให้เห็นว่าในช่วงฤดูร้อนอาร์กติกอาจจะปราศจากน้ำแข็ง (ตามที่กำหนดขอบเขตน้ำแข็งน้อยกว่า 1 ล้านตารางกิโลเมตร) เป็นช่วงต้น 2025-2030. การเปลี่ยนแปลงในอนาคตในฝนที่คาดว่าจะปฏิบัติตามแนวโน้มที่มีอยู่มีฝนลดลงเหนือพื้นที่ที่ดินค่อนข้างร้อนและ ฝนเพิ่มขึ้นที่ละติจูด subpolar และบางประเทศแถบเส้นศูนย์สูตร ขอแนะนำให้ประมาณการเพิ่มขึ้นน่าจะเป็นในความถี่และความรุนแรงของบางเหตุการณ์สภาพอากาศรุนแรงเช่นคลื่นความร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบจำลองภูมิอากาศ
การคำนวณของภาวะโลกร้อนที่เตรียมไว้ใน หรือ ก่อนปี พ.ศ. 2544 จากช่วงของแบบจำลองภูมิอากาศภายใต้คุณภาพ A2 การสถานการณ์ ซึ่งถือว่าไม่มีการกระทำาเพื่อลดมลภาวะและภูมิภาคแบ่งการพัฒนาเศรษฐกิจ .
เปลี่ยนแปลงคาดการณ์ค่าเฉลี่ยรายปีของอุณหภูมิพื้นผิวจากศตวรรษที่ 20 ปลายศตวรรษที่ 21 กลางตามกลาง ปล่อยฉาก ( ทุกท่าน a1b )สถานการณ์นี้ถือว่าไม่มีนโยบายในอนาคตจะใช้เพื่อ จำกัด การปล่อยก๊าซเรือนกระจก เครดิตภาพ : NOAA สัญญาอนุญาตเอกสารเสรีของกนู .
บรรยากาศแบบเป็นตัวแทนคอมพิวเตอร์ องค์ประกอบของระบบภูมิอากาศ : บรรยากาศ อุทกภาคน้ำแข็ง , พื้นผิว , ที่ดินและชีวภาค . แบบจำลองดังกล่าวจะขึ้นอยู่กับสาขาวิชาทางวิทยาศาสตร์เช่นพลศาสตร์ของเหลวอุณหพลศาสตร์ ตลอดจนกระบวนการทางกายภาพเช่น radiative โอน . รุ่นที่ใช้เป็นส่วนประกอบของบัญชีต่าง ๆเช่น ท้องถิ่นการเคลื่อนไหวของอากาศ อุณหภูมิ เมฆ และ อื่น ๆคุณสมบัติของบรรยากาศ อุณหภูมิ ปริมาณ เกลือ และการไหลเวียนของมหาสมุทร น้ำแข็งปกคลุมบนแผ่นดินและทะเล การถ่ายโอนความร้อนและความชื้นจากดินและพืชเพื่อบรรยากาศ กระบวนการทางเคมีและชีวภาพความแปรปรวนพลังงานแสงอาทิตย์และอื่น ๆ .
ถึงแม้ว่านักวิจัยพยายามที่จะรวมกระบวนการให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ Simplifications ของระบบภูมิอากาศที่เกิดขึ้นจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะข้อจำกัดของพลังงานของคอมพิวเตอร์และข้อจำกัดในความรู้ของระบบภูมิอากาศ ผลลัพธ์ที่ได้จากแบบจำลองยังสามารถแตกต่างกันไปเนื่องจากแตกต่างกันก๊าซเรือนกระจกและปัจจัยความไวภูมิอากาศของนางแบบ ตัวอย่างเช่นความไม่แน่นอนใน IPCC 2007 ประมาณการเกิดจาก ( 1 ) การใช้หลายรูปแบบต่างกัน ความไวต่อความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจก ( 2 ) การใช้ที่แตกต่างกันการประเมินมนุษยศาสตร์ในอนาคตการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( 3 ) เพิ่มเติมการตอบสนองจากสภาพอากาศที่ไม่ได้ถูกรวมอยู่ในรุ่นที่ใช้ในการเตรียมรายงานของ IPCC คือก๊าซเรือนกระจกออกจากดินน้ำแข็ง
รุ่นไม่คิดว่าอากาศจะอบอุ่น เนื่องจากการเพิ่มระดับของก๊าซเรือนกระจก แทนแบบทำนายว่าก๊าซเรือนกระจกจะโต้ตอบกับ radiative โอนและกระบวนการทางกายภาพอื่น ๆ หนึ่งในผลลัพธ์ของสมการทางคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนเหล่านี้ คือ การคาดการณ์ว่าร้อนหรือเย็น จะเกิดขึ้น
การวิจัยล่าสุดได้เรียกความสนใจพิเศษที่จะต้องปรับปรุงรูปแบบและผลกระทบของเมฆและวัฏจักรคาร์บอน
รุ่นยังใช้เพื่อช่วยสืบหาสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศล่าสุดโดยเปรียบเทียบและการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นว่า รูปแบบโครงการต่างๆจากธรรมชาติและมนุษย์ที่มาเกิดแม้ว่ารูปแบบเหล่านี้ไม่ได้กันของภาวะโลกร้อนที่เกิดจากประมาณ 2453 ถึง 1945 เพื่อให้การเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ หรือมนุษย์ผล พวกเขาพบว่าภาวะโลกร้อนตั้งแต่ปี 1970 เป็น dominated โดยการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่มนุษย์สร้างขึ้น
จริงทางกายภาพของแบบทดสอบโดยการตรวจสอบความสามารถในการจําลองแบบร่วมสมัยหรือที่ผ่านมาสภาพอากาศ .แบบจำลองภูมิอากาศผลิตราคาที่ดีที่จะสังเกตการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิโลกในช่วงศตวรรษที่ผ่าน แต่ไม่ได้เลียนแบบทุกด้านของสภาพภูมิอากาศ ไม่ทั้งหมดผลกระทบของภาวะโลกร้อนจะทำนายจากแบบจำลองภูมิอากาศที่ใช้โดย IPCC . สังเกตการหดหนาวได้เร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ การเพิ่มสัดส่วนของความชื้นในบรรยากาศและด้วยเหตุนี้อย่างมีนัยสำคัญได้เร็วกว่าแบบจำลองภูมิอากาศโลก คาดการณ์ ตั้งแต่ปี 1990 , ระดับน้ำทะเลได้เพิ่มขึ้นเร็วกว่ารุ่นที่คาดการณ์ไว้

สังเกตและคาดว่าผล
สิ่งแวดล้อม ประมาณการ เพิ่มขึ้นระดับน้ำทะเลเฉลี่ยทั่วโลกโดย ปาริส และอื่นๆ ความน่าจะเป็นได้มอบหมายการคาดการณ์เหล่านี้ ดังนั้นไม่มีแผนการเหล่านี้ควรจะตีความว่าเป็น " ประมาณการ " ของระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นในอนาคต
" ตรวจจับ " เป็นกระบวนการของระบบภูมิอากาศที่เปลี่ยนไป ในบางนิยามทางความรู้สึก โดยไม่ให้เหตุผลสำหรับการเปลี่ยนแปลงนั้น ตรวจจับไม่ได้บ่งบอกถึงที่มาของการตรวจพบการเปลี่ยนแปลงไปสาเหตุที่เฉพาะเจาะจง" ที่มา " ของสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นกระบวนการของการสร้างสาเหตุส่วนใหญ่ที่ตรวจพบการเปลี่ยนแปลงบางกำหนดระดับความเชื่อมั่น การตรวจหาและระบุสาเหตุอาจยังใช้เพื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ ระบบนิเวศและสังคม


ระบบ 5.1 ธรรมชาติภาวะโลกร้อนได้รับการตรวจพบในหมายเลขของธรรมชาติระบบบางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะอธิบายในส่วนที่สังเกตการเปลี่ยนแปลง อุณหภูมิ เช่น ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น มีการลดลงในหิมะและน้ำแข็งขนาด . มนุษย์บังคับอาจมีส่วนบ้าง สังเกตการเปลี่ยนแปลง รวมถึงระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศสุดขั้ว ( เช่นจำนวนวันอบอุ่นและเย็น ) , การลดลงของอาร์กติกทะเลน้ำแข็งขนาดถอยธารน้ำแข็งและ สีเขียวของทะเลทรายซาฮารา

บางบันทึกระบุว่าธารน้ำแข็งได้ถอยตั้งแต่ช่วงต้น 1800s ในปี 1950 วัดเริ่มที่ช่วยให้ติดตามการดุลมวลน้ำแข็ง , รายงานไปยังโลกธารน้ำแข็ง ( wgms ) และบริการตรวจสอบข้อมูลและหิมะน้ำแข็งแห่งชาติศูนย์ ( nsidc ) .
กว่าศตวรรษที่ 21 IPCC โครงการที่ระดับน้ําทะเล หมายถึง โลกจะเพิ่มขึ้น 0.18 - 0.59 ม.IPCC อย่าให้ประมาณการที่ดีที่สุดของโลกหมายถึงระดับน้ำทะเลสูงขึ้น และประมาณการของพวกเขาด้านบนของ 59 ซม. ไม่มีขอบเขตบน เช่น ระดับน้ำทะเลเฉลี่ยทั่วโลกจะสูงขึ้นมากกว่า 59 ซม. โดย 2100 . ของ IPCC ประมาณการอนุรักษ์นิยม และอาจต่ำกว่าระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นในอนาคต กว่าศตวรรษที่ 21 Parris และคนอื่น ๆแนะนำให้ทั่วโลกหมายความว่าระดับน้ำทะเลอาจสูงขึ้น 0.2 ถึง 2.0 เมตร ( 0.7 ) 6.6 ฟุต )เทียบกับระดับน้ำทะเลใน 1992
ฉาวชายฝั่งน้ำท่วมคาดว่าจะเป็นถ้าองศาหลายร้อนคือยั่งยืนสำหรับพันปี ตัวอย่างเช่น ยั่งยืนภาวะโลกร้อนมากกว่า 2 ° C ( เมื่อเทียบกับก่อนอุตสาหกรรมระดับ ) จะทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นในที่สุดประมาณ 1 เมตร เนื่องจากการขยายตัวทางความร้อนของน้ำทะเล และการหลอมละลายของธารน้ำแข็งและน้ำแข็งขั้วโลกขนาดเล็กการละลายของแผ่นน้ำแข็งกรีนแลนด์ช่วยเพิ่มเติม 4 7.5 m กว่าหลายพันปี
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศภูมิภาคที่คาดว่าจะรวมถึงภาวะโลกร้อนมากกว่าที่ดิน กับภาวะโลกร้อนมากที่สุดที่ระดับละติจูดเหนือและก็ร้อนกว่าทะเลใต้ และส่วนของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ในศตวรรษที่ 21ธารน้ำแข็งและหิมะปกคลุมที่คาดว่าจะยังคงหนีฉาวของพวกเขา ประมาณการของการลดลงในทะเลน้ำแข็งขั้วโลกเหนือไป ประมาณการล่าสุดชี้ให้เห็นว่าน้ำแข็งอาร์กติก ซัมเมอร์ได้ฟรี ( เช่นขอบเขตที่น้อยกว่า 1 ล้านตารางกิโลเมตร น้ำแข็ง ) เป็นต้น 2025-2030 .
การเปลี่ยนแปลงในอนาคตในการปฏิบัติตามแนวโน้มที่มีอยู่กับปริมาณน้ำฝนมากกว่าพื้นที่เขตร้อนลดลง ,และเพิ่มการตกตะกอนกึ่งขั้วโลกละติจูดและบางประเทศภูมิภาค ประมาณการแนะนำน่าจะเป็นเพิ่มขึ้นในความถี่และความรุนแรงของเหตุการณ์สภาพอากาศรุนแรง เช่น คลื่นความร้อน