Sheep and goats are kept for meat,

Sheep and goats are kept for meat, milk, and wool
or fibre (see Table 99 for corresponding breeding
goals). Sheep milk is an important product in
Mediterranean countries. It is mainly transformed
into a variety of cheeses (e.g. Roquefort,
Fiore Sardo, Pecorino Romano and Feta). Milk
production and quality are important breeding
criteria. Milk sheep may also be bred for growth
rate, reproductive traits such as twinning rate,
and type traits such as udder shape (Mavrogenis,
2000). Conversely, in northwestern Europe, meat
is the most significant product obtained from
sheep. Specific breeding objectives will depend
on the production environment (e.g. mountain
vs. lowland), and may include growth rates,
carcass quality, reproductive performance and
maternal abilities. Commercial wool production
is dominated by Australia and New Zealand with
their specialized flocks of straight-bred fine-wool
sheep of the Merino type. Although the animals
all descend from the Merino sheep of Spain,
different strains have been developed over the
years. The need for animals adapted to specific
environmental conditions has shaped breed
development. In Australia, for example, different
strains of Merino have been bred for their
adaptation to the environment in different parts
of the country. With respect to wool production,
criteria for selection normally include clean fleece
weight and fibre diameter. Increasing economic
importance of meat relative to wool has led to
a shifting of breeding objectives towards criteria
such as reproduction rate and sale weight.
In Mediterranean countries, in South Asia,
and in parts of Latin America and Africa, goats
are mainly kept for their milk. In Mediterranean
countries and in Latin America, goat milk is often
used for cheese production, whereas in Africa
and South Asia, it is consumed raw or acidified.
In other parts of Asia and Africa, goats are kept
mainly for meat production. In these regions
very little supplemental feeding is provided,
and browse provides a significant amount of
the nutritional requirements. The animals are of
moderate to small size, and of moderate to light
muscling. An exception is the development of the
Boer goat for meat production in South Africa.
The breed has been introduced to other countries
in Africa and to other parts of the world such as
Australia.
Organization of the breeding sector
Major breeding programmes for fine-wool sheep
are based in the southern hemisphere (Australia
and New Zealand). These programmes are based
on straight-breeding. However, in fine-wool sheep
operations where a significant part of the income
is from lambs (for slaughter), self-contained F1
production has been used. Under this type of
programme, all ewes are straight-bred for fine
wool. A large fraction of the selected ewes are
mated to fine-wool rams to produce replacement
females. The remaining ewes are mated to
terminal sires and all the lambs are sold.
In the case of meat sheep breeding, the average
size of flocks is generally too small to allow
intensive within-flock selection. This problem has
been overcome through cooperative breeding
schemes. Nucleus breeding schemes are well
established (e.g. James, 1977), but sire-referencing
schemes (SRS) have recently gained popularity.
In SRS, genetic links are created between flocks
by mutual use of specific rams (reference sires).
These connections allow comparable across-
flock genetic evaluation, offering a larger pool
of candidates for selection for collective goals.
About two-thirds of performance-recorded sheep
in the United Kingdom, including all of the major
specialized meat breeds, now belong to these
schemes (Lewis and Simm, 2002).
Cross-breeding is the basis of the stratified sheep
industry of the United Kingdom (Simm, 1998). The
system functions on the basis of a loose structure
involving several breed societies, government
agencies and other institutions. Traditional hill
breeds such as the Scottish Blackface are straightbred
under the harsh production conditions of
the hills. Ewes from these pure breeds are sold to
farmers in “upland” areas (where the climate is
less harsh and there is better grazing). Here, they
are crossed with rams from intermediate crossing
breeds such the Blueface Leicester. F1 Females are
sold for breeding in lowland flocks where they are
mated to terminal-sire breeds such as the Suffolk
and the Texel. Most data recording and genetic
evaluation aim at improving the terminal-sire
breeds to produce rams of superior genetic quality.
Data recording and genetic evaluations are carried
out by commercial operations such as Signet or by
research institutions supported by public funds.
Most dairy goats are in developing countries.
However, breeding programmes are concentrated
mainly in Europe and North America. The French
selection programme, based on AI with frozen
semen and oestrus synchronization (60 000 goats
inseminated/year), and the Norwegian
programme, based on rotation of sires in several
herds (buck circles), are examples of organized
progeny testing programmes. They include a
formal definition of selection objectives and
organized mating to produce young sires and
their progeny. Probably, the best example of a
structured meat goat breeding programme is
that run by the Boer Goat Breeders’ Association
of Australia. Cashmere and mohair production
is based on straight-breeding of the respective
breeds. There is almost no cross-breeding
involving Angoras.

Sheep and goats are kept for meat, milk, and wool
or fibre (see Table 99 for corresponding breeding
goals). Sheep milk is an important product in
Mediterranean countries. It is mainly transformed
into a variety of cheeses (e.g. Roquefort,
Fiore Sardo, Pecorino Romano and Feta). Milk
production and quality are important breeding
criteria. Milk sheep may also be bred for growth
rate, reproductive traits such as twinning rate,
and type traits such as udder shape (Mavrogenis,
2000). Conversely, in northwestern Europe, meat 
is the most significant product obtained from
sheep. Specific breeding objectives will depend
on the production environment (e.g. mountain
vs. lowland), and may include growth rates,
carcass quality, reproductive performance and
maternal abilities. Commercial wool production
is dominated by Australia and New Zealand with
their specialized flocks of straight-bred fine-wool
sheep of the Merino type. Although the animals
all descend from the Merino sheep of Spain,
different strains have been developed over the
years. The need for animals adapted to specific
environmental conditions has shaped breed
development. In Australia, for example, different
strains of Merino have been bred for their
adaptation to the environment in different parts
of the country. With respect to wool production,
criteria for selection normally include clean fleece
weight and fibre diameter. Increasing economic
importance of meat relative to wool has led to
a shifting of breeding objectives towards criteria
such as reproduction rate and sale weight.
In Mediterranean countries, in South Asia,
and in parts of Latin America and Africa, goats
are mainly kept for their milk. In Mediterranean
countries and in Latin America, goat milk is often
used for cheese production, whereas in Africa
and South Asia, it is consumed raw or acidified.
In other parts of Asia and Africa, goats are kept
mainly for meat production. In these regions
very little supplemental feeding is provided,
and browse provides a significant amount of
the nutritional requirements. The animals are of
moderate to small size, and of moderate to light
muscling. An exception is the development of the
Boer goat for meat production in South Africa.
The breed has been introduced to other countries
in Africa and to other parts of the world such as
Australia.
Organization of the breeding sector
Major breeding programmes for fine-wool sheep
are based in the southern hemisphere (Australia
and New Zealand). These programmes are based
on straight-breeding. However, in fine-wool sheep 
operations where a significant part of the income
is from lambs (for slaughter), self-contained F1
production has been used. Under this type of
programme, all ewes are straight-bred for fine
wool. A large fraction of the selected ewes are
mated to fine-wool rams to produce replacement
females. The remaining ewes are mated to
terminal sires and all the lambs are sold.
In the case of meat sheep breeding, the average
size of flocks is generally too small to allow
intensive within-flock selection. This problem has
been overcome through cooperative breeding
schemes. Nucleus breeding schemes are well
established (e.g. James, 1977), but sire-referencing
schemes (SRS) have recently gained popularity.
In SRS, genetic links are created between flocks
by mutual use of specific rams (reference sires).
These connections allow comparable across-
flock genetic evaluation, offering a larger pool
of candidates for selection for collective goals.
About two-thirds of performance-recorded sheep
in the United Kingdom, including all of the major
specialized meat breeds, now belong to these
schemes (Lewis and Simm, 2002).
Cross-breeding is the basis of the stratified sheep
industry of the United Kingdom (Simm, 1998). The
system functions on the basis of a loose structure
involving several breed societies, government
agencies and other institutions. Traditional hill
breeds such as the Scottish Blackface are straightbred
under the harsh production conditions of
the hills. Ewes from these pure breeds are sold to
farmers in “upland” areas (where the climate is
less harsh and there is better grazing). Here, they
are crossed with rams from intermediate crossing
breeds such the Blueface Leicester. F1 Females are
sold for breeding in lowland flocks where they are
mated to terminal-sire breeds such as the Suffolk
and the Texel. Most data recording and genetic
evaluation aim at improving the terminal-sire
breeds to produce rams of superior genetic quality.
Data recording and genetic evaluations are carried
out by commercial operations such as Signet or by
research institutions supported by public funds.
Most dairy goats are in developing countries.
However, breeding programmes are concentrated
mainly in Europe and North America. The French
selection programme, based on AI with frozen
semen and oestrus synchronization (60 000 goats
inseminated/year), and the Norwegian
programme, based on rotation of sires in several
herds (buck circles), are examples of organized
progeny testing programmes. They include a
formal definition of selection objectives and
organized mating to produce young sires and
their progeny. Probably, the best example of a
structured meat goat breeding programme is
that run by the Boer Goat Breeders’ Association
of Australia. Cashmere and mohair production
is based on straight-breeding of the respective
breeds. There is almost no cross-breeding
involving Angoras.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

แกะและแพะจะยังคงอยู่ในเนื้อสัตว์ นม และผ้าขนสัตว์หรือเส้นใย (ดูตาราง 99 สำหรับพันธุ์ที่สอดคล้องกันเป้าหมาย) แกะนมเป็นผลิตภัณฑ์สำคัญในประเทศเมดิเตอร์เรเนียน มีหลักแปลงเข้าเนยแข็ง (เช่น Roquefortฟิออเร่ Sardo, Pecorino โรมาโน และ Feta) นมและสำคัญใช้ทำพันธุ์เกณฑ์การ นอกจากนี้ยังอาจ bred แกะนมการเจริญเติบโตอัตรา ลักษณะการสืบพันธุ์เช่น twinning อัตราพิมพ์ลักษณะเช่นรูปร่างของเต้านม (Mavrogenis2000) . ในทางกลับกัน ในยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือ เนื้อ เป็นผลิตภัณฑ์สำคัญที่สุดได้รับมาจากแกะ วัตถุประสงค์เฉพาะพันธุ์จะขึ้นอยู่ในสภาพแวดล้อมการผลิต (เช่นภูเขาเทียบกับราบ), และอาจรวมถึงอัตราการเจริญเติบโตคุณภาพซาก การสืบพันธุ์ และความสามารถแม่ ผลิตค้าขนสัตว์ครอบงำ โดยออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ด้วยจำนวนเกือบเท่าเดิมของพวกเขาเฉพาะของ bred ตรงไฟน์ผ้าขนสัตว์แกะชนิดสแตนดาร์ด แม้ว่าสัตว์ทั้งหมดมาจากขนแกะของสเปนได้รับการพัฒนาสายพันธุ์แตกต่างกันมากกว่านี้ปี ต้องการปรับให้เฉพาะสัตว์สภาพแวดล้อมที่มีรูปสายพันธุ์การพัฒนา ในออสเตรเลีย เช่น อื่นสายพันธุ์ของสแตนดาร์ดได้รับ bred สำหรับพวกเขาปรับตัวกับสภาพแวดล้อมในส่วนต่าง ๆของประเทศ เกี่ยวกับการผลิตขนสัตว์เกณฑ์สำหรับการเลือกรวมขนแกะทำความสะอาดตามปกติขนาดน้ำหนักและเส้นใย เพิ่มทางเศรษฐกิจความสำคัญของเนื้อเมื่อเทียบกับผ้าขนสัตว์ได้นำไปการขยับวัตถุประสงค์ต่อเงื่อนไขการผสมพันธุ์เช่นการสืบพันธุ์อัตราและขายน้ำหนักประเทศเมดิเตอร์เรเนียน เอเชียใต้และ ในส่วนของละตินและแอฟริกา แพะส่วนใหญ่จะยังคงอยู่ในน้ำนมของตน ในเมดิเตอร์เรเนียนประเทศและละติน นมแพะมักจะใช้สำหรับการผลิตชีส ในขณะที่แอฟริกาและ เอเชียใต้ บริโภคดิบ หรือ acidifiedในส่วนอื่น ๆ ของเอเชียและแอฟริกา แพะอยู่ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการผลิตเนื้อ ในภูมิภาคเหล่านี้มีการให้อาหารเพิ่มเติมเล็กน้อยและเรียกดูยอดเงินสำคัญของความต้องการทางโภชนาการ สัตว์ที่มีบรรเทาขนาดเล็ก และปานกลางถึงแสงmuscling ข้อยกเว้นคือ การพัฒนาแพะโบสำหรับการผลิตเนื้อสัตว์ในแอฟริกาใต้สายพันธุ์ที่ถูกนำไปยังประเทศอื่น ๆในแอฟริกา และส่วนอื่น ๆ ของโลกเช่นออสเตรเลียองค์กรภาคผสมพันธุ์พันธุ์หลักโปรแกรมสำหรับแกะผ้าขนสัตว์ละเอียดตั้งอยู่ในซีกโลกใต้ (ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์) โปรแกรมเหล่านี้อยู่บนตรงเพาะพันธุ์ อย่างไรก็ตาม ในแกะผ้าขนสัตว์ละเอียด การดำเนินงานสำคัญส่วนหนึ่งของรายได้จาก lambs (การฆ่า), F1 ที่อยู่ในตัวเองมีการใช้ผลิต ภายใต้ชนิดนี้โปรแกรม ewes ทั้งหมดจะตรง bred สำหรับปรับผ้าขนสัตว์ เศษส่วนขนาดใหญ่ของ ewes เลือกได้mated การรามส์ปรับขนสัตว์ในการผลิตแทนหญิง มี mated ewes เหลือพ่อพันธุ์โคเทอร์มินัล และขายทั้งหมด lambsในกรณีที่แกะเนื้อพันธุ์ พรมเฉลี่ยโดยทั่วไปมีจำนวนเกือบเท่าเดิมขนาดเล็กเกินไปให้เลือกแบบเร่งรัดภายในแกะ ปัญหานี้ได้เอาชนะผ่านสหกรณ์พันธุ์แผนงานการ แผนงานปรับปรุงพันธุ์นิวเคลียสอยู่ก่อตั้งขึ้น (เช่น James, 1977), แต่อ้าง อิงสิเหร่แผนงาน (SRS) มีเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับความนิยมใน SRS เชื่อมโยงทางพันธุกรรมถูกสร้างระหว่างจำนวนเกือบเท่าเดิมโดยเฉพาะรามส์ (อ้างอิงพ่อพันธุ์โค) ใช้ร่วมกันเชื่อมต่อเหล่านี้ให้เปรียบเทียบได้ระหว่าง-ประเมินพันธุกรรมแกะ บริการสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ผู้สมัครเลือกสำหรับเป้าหมายรวมประมาณสองในสามของประสิทธิภาพการทำงานที่มีบันทึกแกะในสหราชอาณาจักร รวมทั้งหมดของวิชานี้สายพันธุ์เฉพาะเนื้อ ขณะนี้อยู่ในนี้แผนงาน (Lewis และ Simm, 2002)ข้ามพันธุ์เป็นพื้นฐานของแกะ stratifiedอุตสาหกรรมของสหราชอาณาจักร (Simm, 1998) ที่ฟังก์ชันระบบตามโครงสร้างหลวมเกี่ยวข้องกับสังคมหลายสายพันธุ์ รัฐบาลหน่วยงานและสถาบันอื่น ๆ เขาแบบดั้งเดิมสายพันธุ์เช่น Blackface สกอตแลนด์มี straightbredภายใต้เงื่อนไขการผลิตที่รุนแรงของเนินเขา Ewes จากสายพันธุ์แท้เหล่านี้ถูกขายไปเกษตรกรในพื้นที่ "ค่อย" (สภาพภูมิอากาศรุนแรงน้อย และมีไม่ดี grazing) ที่นี่ พวกเขาข้ามกับรามส์จากข้ามกลางขยายพันธุ์เช่นเลสเตอร์ Blueface มีหญิง F1จำหน่ายพันธุ์ในจำนวนราบเกือบเท่าเดิมmated การเทอร์มินัลเดินสายพันธุ์เช่นซัฟและ Texel ข้อมูลทางพันธุกรรม และการบันทึกจุดมุ่งหมายของการประเมินปรับปรุงเดินเทอร์มินัลสายพันธุ์การผลิตรามส์ของคุณภาพทางพันธุกรรมดำเนินการบันทึกข้อมูลและการประเมินพันธุกรรมออกจากการดำเนินงานเชิงพาณิชย์ เช่น Signet หรือโดยสถาบันวิจัยที่สนับสนุน โดยกองทุนสาธารณะนมแพะส่วนใหญ่อยู่ในประเทศกำลังพัฒนาอย่างไรก็ตาม โครงการปรับปรุงพันธุ์จะเข้มข้นส่วนใหญ่ในยุโรปและอเมริกาเหนือ ฝรั่งเศสเลือกโครงการ ตาม AI กับแช่แข็งน้ำเชื้อและ oestrus ตรง (60 000 แพะinseminated/ปี), และที่นอร์เวย์โครงการ ตามการหมุนของพ่อพันธุ์โคในหลายฝูง (บัควง), เป็นตัวอย่างของระเบียบลูกหลานที่ทดสอบโปรแกรม พวกเขารวมถึงการข้อกำหนดของวัตถุประสงค์การเลือก และจัดการผสมพันธุ์การผลิตพ่อพันธุ์โคหนุ่ม และลูกหลานของพวกเขา คง อย่างดีที่สุดของการโครงการปรับปรุงพันธุ์แพะเนื้อโครงสร้างเป็นที่ดำเนินการ โดยสมาคมผู้บรีดเดอร์สแพะโบของออสเตรเลีย ผลิตสัตว์แคสเมียร์และผ้าขนแกะอยู่ตรงการผสมพันธุ์ของที่เกี่ยวข้องขยายพันธุ์ มีเกือบไม่มีขนพันธุ์เกี่ยวข้องกับ Angoras

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

แกะและแพะจะถูกเก็บไว้สำหรับเนื้อ, นม,
และผ้าขนสัตว์หรือเส้นใย(ดูตารางที่ 99
สอดคล้องพันธุ์เป้าหมาย) นมแกะเป็นผลิตภัณฑ์ที่สำคัญในประเทศแถบเมดิเตอร์เรเนียน
มันจะเปลี่ยนส่วนใหญ่เป็นความหลากหลายของเนยแข็ง (เช่น Roquefort, Fiore Sardo, Pecorino Romano และ Feta) นมการผลิตและคุณภาพเป็นพันธุ์ที่สำคัญตามเกณฑ์ แกะนมก็อาจจะเป็นพันธุ์สำหรับการเจริญเติบโตอัตราลักษณะการสืบพันธุ์เช่นอัตราการจับคู่, และลักษณะพิมพ์เช่นรูปร่างเต้านม (Mavrogenis, 2000) ในทางกลับกันในตะวันตกเฉียงเหนือของยุโรปเนื้อเป็นผลิตภัณฑ์ที่สำคัญที่สุดที่ได้จากแกะ วัตถุประสงค์ของการปรับปรุงพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงจะขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมในการผลิต(เช่นภูเขากับที่ลุ่ม) และอาจรวมถึงอัตราการเจริญเติบโต, คุณภาพซากประสิทธิภาพการสืบพันธุ์และความสามารถของมารดา การผลิตผ้าขนสัตว์พาณิชย์ถูกครอบงำโดยออสเตรเลียและนิวซีแลนด์กับฝูงเฉพาะของพวกเขาตรงพันธุ์ปรับขนแกะชนิดMerino แม้ว่าสัตว์ทั้งหมดสืบเชื้อสายมาจากแกะ Merino ของสเปนสายพันธุ์ที่แตกต่างกันได้รับการพัฒนาในช่วงปีที่ผ่านมา ความจำเป็นในการปรับให้เข้ากับสัตว์เฉพาะสภาพแวดล้อมที่มีสายพันธุ์ที่มีรูปทรงการพัฒนา ในประเทศออสเตรเลียเช่นที่แตกต่างสายพันธุ์ของสเปนได้รับการอบรมของพวกเขาปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันในส่วนของประเทศ ที่เกี่ยวกับการผลิตผ้าขนสัตว์เกณฑ์สำหรับการเลือกได้ตามปกติรวมถึงการทำความสะอาดขนแกะน้ำหนักและเส้นผ่านศูนย์กลางของเส้นใย การเพิ่มทางเศรษฐกิจที่สำคัญของเนื้อเทียบกับขนได้นำไปสู่การขยับของวัตถุประสงค์ของการปรับปรุงพันธุ์ที่มีต่อหลักเกณฑ์เช่นอัตราการทำสำเนาและน้ำหนักขาย. ในประเทศแถบเมดิเตอร์เรเนียนในเอเชียใต้และในส่วนของละตินอเมริกาและแอฟริกาแพะจะถูกเก็บไว้เป็นหลักสำหรับนมของพวกเขา. ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนประเทศและในละตินอเมริกานมแพะมักจะใช้สำหรับการผลิตชีสในขณะที่ในทวีปแอฟริกาและเอเชียใต้ก็มีการบริโภคดิบหรือกรด. ในส่วนอื่น ๆ ของเอเชียและแอฟริกาแพะจะถูกเก็บไว้เป็นหลักสำหรับการผลิตเนื้อสัตว์ ในภูมิภาคนี้ให้อาหารเสริมน้อยมากมีให้และดูมีจำนวนมากของความต้องการทางโภชนาการ สัตว์ที่มีระดับปานกลางถึงมีขนาดเล็กและปานกลางถึงแสงmuscling ข้อยกเว้นคือการพัฒนาของแพะโบเออร์ในการผลิตเนื้อสัตว์ในแอฟริกาใต้. สายพันธุ์ที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับประเทศอื่น ๆในทวีปแอฟริกาและส่วนอื่น ๆ ของโลกเช่นออสเตรเลีย. องค์การของภาคผสมพันธุ์โปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์ที่สำคัญสำหรับแกะปรับขนสัตว์จะขึ้นอยู่ในซีกโลกใต้ (ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์) โปรแกรมเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับการปรับปรุงพันธุ์ตรง อย่างไรก็ตามในการแกะขนสัตว์ปรับการดำเนินงานที่เป็นส่วนสำคัญของรายได้มาจากลูกแกะ(สำหรับฆ่า) F1 ตนเองมีการผลิตที่มีการใช้ ภายใต้ชนิดนี้โปรแกรมแกะทั้งหมดจะตรงดีสำหรับปรับขนสัตว์ เศษส่วนมากตกลูกเลือกคู่ครองที่ดีแกะขนสัตว์ในการผลิตแทนหญิง ตกลูกที่เหลือจะแต่งงานแล้วกับตระกูลมินัลและลูกแกะทั้งหมดที่มีการขาย. ในกรณีที่มีการเพาะพันธุ์เนื้อแกะเฉลี่ยขนาดของฝูงโดยทั่วไปมีขนาดเล็กเกินไปที่จะอนุญาตให้เข้มข้นภายในฝูงเลือก ปัญหานี้ได้รับการเอาชนะผ่านการปรับปรุงพันธุ์สหกรณ์รูปแบบ แผนการปรับปรุงพันธุ์นิวเคลียสเป็นอย่างดีเป็นที่ยอมรับ (เช่นเจมส์ 1977) แต่ฝ่าบาทอ้างอิงรูปแบบ(SRS) ความนิยมเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับ. ใน SRS เชื่อมโยงทางพันธุกรรมที่ถูกสร้างขึ้นระหว่างฝูงจากการใช้ร่วมกันของแกะเฉพาะ(ตระกูลอ้างอิง). การเชื่อมต่อเหล่านี้ช่วยให้เทียบเคียง across- การประเมินผลทางพันธุกรรมแห่นำเสนอขนาดใหญ่สระว่ายน้ำของผู้สมัครสำหรับการเลือกกลุ่มเป้าหมาย. เกี่ยวกับสองในสามของผลการดำเนินงานแกะที่บันทึกไว้ในสหราชอาณาจักรรวมทั้งที่สำคัญสายพันธุ์เนื้อเฉพาะตอนนี้เหล่านี้เป็นรูปแบบ(ลูอิสและ Simm , 2002). ข้ามพันธุ์เป็นพื้นฐานของการแกะแซดอุตสาหกรรมของสหราชอาณาจักร (Simm, 1998) ระบบการทำงานบนพื้นฐานของโครงสร้างหลวมที่เกี่ยวข้องกับสังคมหลายสายพันธุ์ที่รัฐบาลหน่วยงานและสถาบันอื่นๆ เนินเขาแบบดั้งเดิมสายพันธุ์เช่นสก็อต Blackface จะ straightbred ภายใต้เงื่อนไขการผลิตที่รุนแรงของเนินเขา แกะจากสายพันธุ์บริสุทธิ์เหล่านี้จะขายให้กับเกษตรกรใน "ดอน" พื้นที่ (ที่สภาพภูมิอากาศที่รุนแรงน้อยลงและมีการเลี้ยงสัตว์ดีกว่า) ที่นี่พวกเขากำลังข้ามกับแกะจากกลางข้ามสายพันธุ์ดังกล่าวBlueface เลสเตอร์ F1 ที่ผู้หญิงจะถูกขายสำหรับการเพาะพันธุ์ในฝูงที่ลุ่มที่พวกเขาจะแต่งงานแล้วกับขั้วสายพันธุ์พ่อ-เช่นซัฟโฟล์และเทค บันทึกข้อมูลส่วนใหญ่ทางพันธุกรรมและจุดมุ่งหมายของการประเมินผลที่การปรับปรุงสถานี-พ่อพันธุ์ในการผลิตแกะที่มีคุณภาพทางพันธุกรรมที่เหนือกว่า. การบันทึกข้อมูลและการประเมินผลทางพันธุกรรมจะดำเนินการโดยการดำเนินงานในเชิงพาณิชย์เช่นตราหรือสถาบันการวิจัยได้รับการสนับสนุนจากกองทุนสาธารณะ. ส่วนใหญ่แพะนมที่อยู่ใน ประเทศกำลังพัฒนา. อย่างไรก็ตามโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์ที่มีความเข้มข้นส่วนใหญ่ในยุโรปและอเมริกาเหนือ ฝรั่งเศสโปรแกรมเลือกบนพื้นฐานของเอไอที่มีการแช่แข็งน้ำเชื้อและการประสานเป็นสัด(60 000 แพะผสมเทียม/ ปี) และนอร์เวย์โปรแกรมบนพื้นฐานของการหมุนของตระกูลในหลายฝูง(วงกลมเจ้าชู้) เป็นตัวอย่างของการจัดโปรแกรมการทดสอบลูกหลาน พวกเขารวมถึงความหมายอย่างเป็นทางการของวัตถุประสงค์การเลือกและจัดผสมพันธุ์ในการผลิตตระกูลหนุ่มสาวและลูกหลานของพวกเขา น่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดของโครงการปรับปรุงพันธุ์แพะเนื้อสัตว์ที่มีโครงสร้างเป็นดำเนินการโดยโบเออร์แพะพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ของสมาคมที่ออสเตรเลีย แคชเมียร์และการผลิตผ้าขนแกะจะขึ้นอยู่กับการปรับปรุงพันธุ์ตรงของแต่ละสายพันธุ์ มีเกือบจะไม่มีการผสมพันธุ์ข้ามที่เกี่ยวข้องกับ Angoras

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

แกะและแพะเก็บเนื้อ นม ขนหรือเส้นใย ( ดูโต๊ะ

เป้าหมายที่ 99 สำหรับพันธุ์ ) นมแกะเป็นผลิตภัณฑ์สำคัญใน
ประเทศเมดิเตอร์เรเนียน . มันเป็นแปลงส่วนใหญ่
ในความหลากหลายของเนยแข็ง ( เช่น ฟีโอเร่ ซาร์โด roquefort
, , Pecorino Romano และ feta ) การผลิตนม

และคุณภาพเป็นเกณฑ์การปรับปรุงที่สำคัญ แกะนมอาจเป็นพันธุ์สำหรับการเจริญเติบโต
,ลักษณะการสืบพันธุ์เช่นหลากหลายประเภทลักษณะและอัตรา
เช่นเต้านมรูปร่าง ( mavrogenis
, 2000 ) ในทางกลับกัน ในตะวันตกเฉียงเหนือของยุโรปเป็นสำคัญ ผลิตภัณฑ์เนื้อ

ที่ได้จากแกะ วัตถุประสงค์ของการปรับปรุงพันธุ์เฉพาะจะขึ้นอยู่กับ
ในสภาพแวดล้อมการผลิต ( เช่นภูเขาและที่ลุ่ม
) และอาจรวมถึงอัตราการเจริญเติบโต คุณภาพซาก และการสืบพันธุ์
,
ความสามารถของมารดา
การผลิตขนสัตว์การค้าเป็น dominated โดยออสเตรเลียและนิวซีแลนด์กับ
เฉพาะฝูงตรงพันธุ์ดีขนแกะชนิด Merino
. แม้ว่าสัตว์
ทั้งหมดลงมาจากแกะพันธุ์สเปน สายพันธุ์ที่แตกต่างกันมีการพัฒนามากกว่า

ปี ต้องปรับให้เข้ากับสภาวะแวดล้อม โดยเฉพาะสัตว์ที่มีรูปร่างการพัฒนาสายพันธุ์

ในออสเตรเลีย เช่นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของเมอริโนได้ถูก bred

สำหรับการปรับตัวของพวกเขาเพื่อสิ่งแวดล้อมในส่วนต่างๆ
ของประเทศ ด้วยความเคารพในการผลิตผ้าขนสัตว์
หลักเกณฑ์การคัดเลือกปกติรวมน้ำหนักและเส้นผ่าศูนย์กลางเส้นใยขนแกะ
สะอาด . การเพิ่มความสำคัญของเศรษฐกิจ
เนื้อเทียบกับขนสัตว์ทำให้การขยับของพันธุ์ต่อ

มีหลักเกณฑ์ เช่น อัตราการสืบพันธุ์และน้ำหนัก
ขาย .ในประเทศเมดิเตอร์เรเนียนในภูมิภาคเอเชียใต้
และในส่วนของละตินอเมริกาและแอฟริกา แพะ
ส่วนใหญ่เก็บนมของพวกเขา ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ประเทศในละตินอเมริกา นมแพะก็มักจะใช้สำหรับการผลิตชีส

ส่วนในแอฟริกา และเอเชียใต้ จะบริโภคดิบ หรือปรับ .
ในส่วนอื่น ๆของเอเชีย และ แอฟริกา แพะจะถูกเก็บไว้
ส่วนใหญ่สำหรับการผลิตเนื้อสัตว์ ในภูมิภาคเหล่านี้
น้อยมาก อาหารเสริมมีให้เรียกดูให้

ปริมาณความต้องการทางโภชนาการ สัตว์มี
ขนาดเล็กปานกลาง และ ปานกลาง อ่อน
muscling . ข้อยกเว้นคือการพัฒนา
โบเออร์แพะการผลิตเนื้อสัตว์ในแอฟริกาใต้ .
พันธุ์ได้ถูกแนะนำให้ประเทศอื่น
ในแอฟริกาและส่วนอื่น ๆของโลก เช่น ออสเตรเลีย

.องค์กรของพันธุ์ใหญ่พันธุ์ดีโปรแกรมสำหรับภาค

แกะขนสัตว์อยู่ในซีกโลกใต้ (
ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ) โปรแกรมเหล่านี้จะขึ้น
เพาะตรง อย่างไรก็ตาม ในการปรับขนแกะ
ปฏิบัติการที่เป็นส่วนสำคัญของรายได้
จากลูกแกะ ( ฆ่า ) การผลิต F1
รที่ถูกใช้ ใต้
โปรแกรมประเภทนี้ทั้งหมดแกะจะตรงพันธุ์ที่ดี
ขนสัตว์ ส่วนใหญ่เลือกที่จะแกะแกะเป็น
3 ขนสัตว์ปรับ เพื่อผลิตทดแทน
ผู้หญิง แกะที่เหลืออยู่เป็นคู่กัน

สถานีพ่อพันธุ์แกะทั้งหมดขาย .
ในกรณีของแกะพันธุ์เนื้อ ขนาดเฉลี่ย
ของฝูงทั่วไปจะเล็กเกินไป เพื่อให้เร่งรัดการ
ภายในฝูง ปัญหานี้มี
การเอาชนะผ่านแผนการผสมพันธุ์
สหกรณ์ ส่วนแผนการปรับปรุงพันธุ์ดี
ก่อตั้งขึ้น ( เช่น เจมส์ , 1977 ) แต่ท่านอ้างอิง
โครงร่าง ( SRS ) เพิ่งได้รับความนิยม .
ใน SRS , การเชื่อมโยงทางพันธุกรรมที่ถูกสร้างขึ้นระหว่างฝูง
โดย ใช้ร่วมกันเฉพาะ แกะ ( พ่อพันธุ์อ้างอิง )
-
เหล่านี้การเชื่อมต่อให้เทียบเคียงในฝูงพันธุกรรมการประเมินเสนอ
สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ของผู้สมัครได้เลือกเป้าหมายร่วม .
ประมาณสองในสามของการแสดงบันทึกแกะ
ในสหราชอาณาจักร รวมถึงทั้งหมดของสาขา
เฉพาะพันธุ์เนื้อ ตอนนี้เป็นของ แผนการเหล่านี้
( Lewis และ SIMM , 2002 ) .
ข้ามพันธุ์เป็นพื้นฐานของชั้นแกะ
อุตสาหกรรมของสหราชอาณาจักร ( SIMM , 1998 )
ระบบการทำงานบนพื้นฐานของโครงสร้างหลวม

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.