Surprisingly enough, the first touc

Surprisingly enough, the first touchscreen device was capacitive (like modern phones, rather than the resistive technology of the 1980s and 1990s) and dates back to around 1966. The device was a radar screen, used by the Royal Radar Establishment for air traffic control, and was invented by E. A. Johnson, for that purpose. The touchscreen was bulky, slow, imprecise, and very expensive, but (to its credit) remained in use until the 1990s). The technology proved to be largely impractical, and not much progress was made for almost a decade.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จู่ ๆ พอ อุปกรณ์หน้าจอสัมผัสแรกถูกควบคุม (เช่นโทรศัพท์ที่ทันสมัย มากกว่าเทคโนโลยีหน้าของแถบเอเชีย) และวันกลับประมาณ 1966 อุปกรณ์มีหน้าจอเรดาร์ ใช้สำหรับการควบคุมจราจรทางอากาศ เรดาร์ก่อตั้งรอยัล และถูกคิดค้น โดย E. A. Johnson ที่ หน้าจอสัมผัสขนาดใหญ่ ช้า imprecise และมีราคาแพงมาก แต่ (เพื่อเป็นเครดิต) ยังคงใช้จนถึงปี 1990) เทคโนโลยีพิสูจน์แล้วว่าเป็นไปได้ยากมาก และความคืบหน้าไม่มากทำการเกือบทศวรรษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น่าแปลกที่พออุปกรณ์หน้าจอสัมผัสแบบ capacitive เป็นครั้งแรก (เช่นโทรศัพท์ที่ทันสมัย​​มากกว่าเทคโนโลยีทานของปี 1980 และ 1990) และวันที่กลับไปประมาณปี 1966 เป็นอุปกรณ์หน้าจอเรดาร์ที่ใช้โดยการจัดตั้งรอยัลเรดาร์สำหรับการควบคุมการจราจรทางอากาศ และได้รับการคิดค้นโดยอีจอห์นสันเพื่อวัตถุประสงค์ที่ หน้าจอสัมผัสขนาดใหญ่เป็นช้าไม่แน่ชัดและมีราคาแพงมาก แต่ (เครดิตของ) ยังคงใช้อยู่จนถึงปี 1990) เทคโนโลยีที่พิสูจน์แล้วว่าส่วนใหญ่จะทำไม่ได้และไม่คืบหน้ามากถูกสร้างขึ้นมาเป็นเวลาเกือบทศวรรษที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จู่ ๆ พอ อุปกรณ์หน้าจอสัมผัสแรก capacitive ( เช่นโทรศัพท์ สมัยใหม่มากกว่าเทคโนโลยี Resistive ของปี 1980 และ 1990 ) และวันที่กลับไปรอบค . อุปกรณ์เรดาร์หน้าจอที่ใช้ โดยการจัดตั้งกองเรดาร์ควบคุมการจราจรทางอากาศ และถูกคิดค้นโดย E . A . Johnson , สำหรับวัตถุประสงค์ที่ หน้าจอสัมผัสที่มีขนาดใหญ่ , ช้า , ไม่แน่ชัด และแพงมากแต่ ( ให้เครดิต ) ยังคงใช้จนถึงปี 1990 ) เทคโนโลยีที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ และไม่มีความคืบหน้ามากขึ้นสำหรับเกือบทศวรรษ