The "Dear Bill" letters were a regu

The "Dear Bill" letters were a regular feature in the British satirical magazine Private Eye, purporting to be the private correspondence of Denis Thatcher, husband of the then-Prime Minister, Margaret Thatcher. It was written by Richard Ingrams and John Wells, and illustrated with sketches by George Adamson for the first five years, and subsequently by Brian Bagnall.

The series took the form of fortnightly letters to "Bill" by his friend and golfing partner "Denis". The letters were split equally between reactionary grumblings about the state of the country and vituperative comments on contemporary politics, with regular passing references to the goings-on of a fictional collection of acquaintances and the consumption of a quite remarkable quantity of "electric soup". "Bill", whilst never identified as such in the series, was often taken as being Denis Thatcher's close friend Bill Deedes; indeed, Deedes later titled his autobiography Dear Bill: a memoir.[2]

The series ran throughout the Thatcher government, first appearing two weeks after Margaret Thatcher was elected. It spawned a number of annual editions of the collected letters, one for each year, and even a stage play, Anyone for Denis?, with creator John Wells playing the title role. A television adaptation by Thames Television was broadcast in 1982.[3]

The concept of writing satire from the point of view of a Prime Ministerial spouse was not new to the magazine, who had published Mrs Wilson's Diary (also a collaboration between Wells and Ingrams) along the same line during the Wilson government. It allowed the writers wide rein to comment on the personal peculiarities of senior politicians without seeming overly absurd, and was presented in a context that was – whilst clearly fictional – quite plausible. The assumed characteristics of the subject – a conservative reactionary, a "buffer's buffer" surveying the world through the bottom of a glass and not liking it one inch – gave ample opportunity for a rich and identifiable style; the image of Denis portrayed in the letters – a gin-soaked half-witted layabout, whose sole activity was to try to escape the wrath of "the Boss" – was a popular one, and Denis Thatcher remained in the public imagination as a less gaffe-prone version of the Duke of Edinburgh long after both the Thatcher government and the series itself had ended. The portrayal was not entirely negative; Denis Thatcher was portrayed as having a sharp and witty tongue, and a keen eye for events around him.

Whilst the letters may not have represented the real Denis Thatcher, they represented the Denis Thatcher their readers believed in. Philip Larkin described the letters as consolidating "an imaginative reality that is more convincing than the morning papers" in an Observer review, and John Wells once argued that he had done more than every Downing Street publicist to endear the Thatchers to the British public.[4] They played a major part in fashioning Denis Thatcher's popular public image.[5]

Recently, Bill Deedes, along with the Thatchers' daughter Carol, has argued that Denis himself played up to this image – by encouraging the portrayal of himself as a harmlessly incompetent buffoon, he could deflect any claims that he was manipulating government from "behind the throne".[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอักษร "สูตรรัก" มีคุณลักษณะทั่วไปในอังกฤษ satirical นิตยสารส่วนตัวตา purporting เป็น จดหมายส่วนตัวของ Denis Thatcher สามีของแล้วนายกรัฐมนตรี มาร์กาเร็ต Thatcher มันถูกเขียน โดยริชาร์ด Ingrams และจอห์นบ่อ และแสดงให้เห็นร่าง โดยจอร์จ Adamson ห้าปีแรก และต่อมาไบรอัน Bagnallชุดใช้แบบฟอร์มของจดหมาย fortnightly ใน "ตั๋ว" โดยเพื่อนของเขาและคู่กอล์ฟ "Denis" ตัวอักษรถูกแบ่งเท่า ๆ กันระหว่าง grumblings ในเชิงเกี่ยวกับสถานะของประเทศและความคิดเห็น vituperative ในเมืองทันสมัย มีปกติผ่านการอ้างอิงถึงเส้นสนกลในของกลุ่มสมมติของคนรู้จักและใช้ปริมาณค่อนข้างโดดเด่นของ "ซุปไฟฟ้า" "ตั๋ว" ในขณะที่ไม่ระบุเช่นชุด ถูกมักจะได้เป็น เพื่อนสนิทของ Denis Thatcher ตั๋ว Deedes จริง ๆ Deedes ในภายหลังชื่อว่าอัตชีวประวัติของเขาเรียนตั๋ว: memoir[2]ชุดวิ่งตลอดรัฐบาล Thatcher ปรากฏสองสัปดาห์แรกหลังจากมาร์กาเร็ต Thatcher ได้รับเลือก มันเกิดหลายรุ่นรายปีรวบรวมตัวอักษร หนึ่งสำหรับแต่ละปี และแม้แต่ละครเวที คนสำหรับ Denis ?, กับสร้างบ่อจอห์นเล่นบทบาทชื่อ ปรับโทรทัศน์ โดยเทมส์โทรทัศน์ออกอากาศในปี 1982[3]แนวคิดของการเขียนเสียดสีจากมุมมองของคู่สมรสนายกรัฐมนตรีไม่ใหม่นิตยสาร ใครมีไดอารี่นาง Wilson (นอกจากนี้ความร่วมมือระหว่างบ่อและ Ingrams) ตามแนวเดียวกันในระหว่างรัฐบาล Wilson อนุญาตเขียนกว้างบังเหียนข้องส่วนบุคคลของนักการเมืองอาวุโสด้วยไร้สาระมากเกินไป ข้อคิดเห็น และได้นำเสนอในบริบทที่ถูก –ขณะที่สมมติอย่างชัดเจน – ค่อนข้างเป็นไปได้ ลักษณะสันนิษฐานเรื่อง –เป็นหัวเก่าในเชิง "ของบัฟเฟอร์บัฟเฟอร์" สำรวจโลกผ่านด้านล่างของแก้ว และไม่ถูกใจหนึ่งนิ้วให้พอสำหรับลักษณะบุคคล และอุดมไปด้วย รูปของ Denis เซ็กส์ตัวอักษร – เปี่ยมล้นไปด้วยกิน half-witted layabout กิจกรรมแต่เพียงผู้เดียวที่ได้พยายามหลบหนีการลงโทษของ "เจ้านาย" – คือ หนึ่งนิยม และ Denis Thatcher ยังคงจินตนาการสาธารณะเป็นดยุเอดินบะระรุ่นน้อย gaffe มักหลังจากรัฐบาลของ Thatcher และชุดตัวเองสิ้นสุดลง การวาดภาพไม่ลบทั้งหมด Denis Thatcher มีเซ็กส์มีลิ้นคม และเฉียบแหลม และตาแหลมสำหรับเหตุการณ์รอบ ๆ เขาในขณะที่ตัวอักษรอาจไม่ได้แสดงจริง Denis Thatcher พวกเขาแสดง Denis Thatcher ผู้อ่านเชื่อใน ฟิลิป Larkin อธิบายตัวอักษรเป็นการรวม "การจินตนาการความเป็นจริงที่หลอกลวงมากขึ้นกว่าเอกสารเช้า" ในการตรวจสอบนักการ และจอห์นบ่อได้โต้เถียงว่า เขาได้ทำมากกว่าทุก publicist ถนนดาวนิ่งกับ endear Thatchers ให้ประชาชนอังกฤษครั้ง[4] ผู้เล่นส่วนใหญ่ใน fashioning Denis Thatcher ภาพสาธารณะยอดนิยม[5]ล่าสุด บิล Deedes พร้อมกับลูกสาวของ Thatchers แครอลได้โต้เถียงว่า Denis เองเล่นค่ารูปนี้-- โดยการส่งเสริมการวาดภาพของตัวเองเป็น buffoon harmlessly ไร้ความสามารถ เขาสามารถปัดเรียกร้องใด ๆ ว่า เขาได้จัดการกับรัฐบาลจาก "อยู่เบื้องหลังราชบัลลังก์"[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ที่รักบิล" จดหมายเป็นคุณลักษณะประจำในนิตยสารเสียดสีอังกฤษ Private ตา, อ้างตัวว่าเป็นจดหมายส่วนตัวของเดนิสแทตเชอร์สามีของนั้นนายกรัฐมนตรีมาร์กาเร็ตแทตเชอ มันถูกเขียนโดยริชาร์ด Ingrams และจอห์นเวลส์และภาพประกอบที่มีภาพวาดโดยจอร์จอดัมสันสำหรับห้าปีแรกและต่อมาโดยไบรอัน Bagnall. ชุดเอารูปแบบของตัวอักษรรายปักษ์ที่ "บิล" โดยเพื่อนและหุ้นส่วนของเขาเล่นกอล์ฟ "เดนิส" . ตัวอักษรถูกแบ่งเท่า ๆ กันระหว่าง Grumblings อนุรักษ์เกี่ยวกับสถานะของประเทศและความคิดเห็นด่าว่าการเมืองร่วมสมัยที่มีการอ้างอิงผ่านปกติเพื่อให้พฤติกรรมในคอลเลกชันของตัวละครของคนรู้จักและการบริโภคของปริมาณค่อนข้างโดดเด่นของ "ซุปไฟฟ้า" "บิล" ในขณะที่ไม่เคยระบุว่าเช่นในซีรีส์ที่ถูกนำมามักจะเป็นเพื่อนสนิทของเดนิสแทตเชอร์บิลดีดส์; แน่นอน, ดีดส์ต่อมาชื่ออัตชีวประวัติของเขาบิลที่รัก: ไดอารี่ [2]. ชุดวิ่งตลอดทั้งรัฐบาลแทตเชอร์ปรากฏตัวครั้งแรกสองสัปดาห์หลังจากที่มาร์กาเร็ตแทตเชอได้รับการเลือกตั้ง มันกลับกลายเป็นจำนวนฉบับประจำปีของตัวอักษรที่เก็บรวบรวมหนึ่งสำหรับแต่ละปีและแม้กระทั่งละครเวทีทุกคนสำหรับเดนิ ?, กับผู้สร้างจอห์นเวลส์เล่นบทบาทชื่อ โทรทัศน์ปรับโดยโทรทัศน์เทมส์ที่ออกอากาศในปี 1982 [3] แนวคิดของการเขียนถ้อยคำจากมุมมองของคู่สมรสนายกรัฐมนตรีไม่ได้ใหม่นิตยสารที่ได้รับการตีพิมพ์ไดอารี่นางวิลสัน (ยังเป็นความร่วมมือระหว่างเวลส์และ Ingrams ) ตามแนวเดียวกันในช่วงที่รัฐบาลวิลสัน มันได้รับอนุญาตนักเขียนกว้างบังเหียนที่จะแสดงความคิดเห็นในลักษณะส่วนบุคคลของนักการเมืองอาวุโสโดยไม่ต้องดูเหมือนไร้สาระมากเกินไปและถูกนำเสนอในบริบทที่เป็น - ในขณะที่ตัวละครอย่างชัดเจน - เป็นไปได้ค่อนข้าง ลักษณะสันนิษฐานของเรื่อง - หัวโบราณล้าสมัย "buffer buffer ของ" สำรวจโลกผ่านด้านล่างของกระจกและไม่ชอบมันเป็นหนึ่งนิ้ว - ให้โอกาสเหลือเฟือสำหรับรูปแบบที่หลากหลายและสามารถระบุตัว; ภาพของเดนิสแสดงให้เห็นในตัวอักษร - จินแช่เกกมะเหรกครึ่งเบื๊อกที่มีกิจกรรม แต่เพียงผู้เดียวคือการพยายามที่จะหลบหนีการลงโทษของ "บอส" - เป็นหนึ่งที่เป็นที่นิยมและเดนิสแทตเชอร์ยังคงอยู่ในจินตนาการของประชาชนเป็นน้อย รุ่นมารยาทง่ายของดยุคแห่งเอดินเบอระนานหลังจากที่ทั้งรัฐบาลแทตเชอร์และชุดของตัวเองได้สิ้นสุดลง การวาดภาพก็ไม่เชิงลบอย่างสิ้นเชิง เดนิสแทตเชอร์เป็นภาพที่มีความคมชัดลิ้นและมีไหวพริบและตาแหลมสำหรับเหตุการณ์รอบ ๆ ตัวเขา. ขณะที่ตัวอักษรอาจจะไม่ได้เป็นตัวแทนของเดนิสแทตเชอร์จริงพวกเขาเป็นตัวแทนของเดนิสแทตเชอร์ผู้อ่านของพวกเขาเชื่อมั่นในตัว. ฟิลิปกิ้นอธิบายตัวอักษรตามที่รวม "ความเป็นจริงความคิดสร้างสรรค์ที่มีความน่าเชื่อถือมากกว่าเอกสารเช้า" ในการตรวจสอบสังเกตการณ์และจอห์นเวลส์ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าเขาได้ทำมากกว่าทุกประชาสัมพันธ์ถนนดาวนิงเป็นที่รัก Thatchers เพื่อให้ประชาชนชาวอังกฤษ. [4] พวกเขาเล่นเป็นส่วนใหญ่ . ในสมัยเดนิสแทตเชอร์ของภาพสาธารณะที่เป็นที่นิยม [5] เมื่อเร็ว ๆ นี้บิลดีดส์พร้อมกับลูกสาว Thatchers 'แครอลได้ถกเถียงกันอยู่ว่าเดนิสตัวเองเล่นได้ถึงภาพนี้ - โดยการกระตุ้นให้ภาพของตัวเองเป็นตัวตลกไร้ความสามารถอย่างไม่เป็นอันตรายเขาจะหันเหความสนใจ เรียกร้องใด ๆ ว่าเขาได้รับการจัดการจากรัฐบาล "หลังบัลลังก์". [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" บิลที่รัก " จดหมายเป็นคุณลักษณะปกติในนิตยสารดังของอังกฤษตาส่วนตัว purporting เป็นจดหมายส่วนตัวของ Denis แทตเชอร์ สามีของ จากนั้นนายกรัฐมนตรี มาร์กาเร็ต แธทเชอร์ มันถูกเขียนโดยริชาร์ดอินแกรมส์ และ จอห์น เวลส์ และภาพประกอบวาดโดยจอร์จอดัมสัน ช่วง 5 ปีแรก และต่อมาโดยไบรอันแบ็กเนิล .

ชุดเอารูปแบบของจดหมายรายปักษ์ " บิล " โดยเพื่อนและพันธมิตรสนาม " เดนิส " จดหมายถูกแบ่งเท่ากันระหว่างขึ้น grumblings เกี่ยวกับสถานะของประเทศและความคิดเห็นการประณามคนอื่นในการเมืองร่วมสมัยปกติผ่านอ้างอิงกับ goings บนในคอลเลกชันที่ตัวละครของคนรู้จักและบริโภคในปริมาณที่โดดเด่นมากของ " ไฟฟ้า " ซุป " บิล " ในขณะที่ไม่เคยระบุเช่นในชุด ก็มักจะเป็น เพื่อนสนิทของ Denis แทตเชอร์บิล deedes แน่นอน deedes ทีหลังเรื่องอัตชีวประวัติของเขา บิลที่รัก : Memoir . [ 2 ]

ชุดวิ่งตลอดรัฐบาล Thatcher แรกปรากฏสองสัปดาห์หลังจากมาร์กาเร็ต แทตเชอร์ได้รับเลือกนะ มันกลับกลายเป็นเบอร์ของรุ่นปีรวบรวมตัวอักษรหนึ่งในแต่ละปี และยังเป็นเวทีเล่น ใครอีก ? กับผู้สร้าง John Wells เล่นหัวข้อบทบาท โทรทัศน์โทรทัศน์เทมส์การปรับตัวโดยออกอากาศใน 2525 [ 3 ]

แนวคิดของการเขียนเสียดสีจากมุมมองของนายกรัฐมนตรีคู่สมรสไม่ได้ใหม่ในนิตยสารที่ตีพิมพ์ไดอารี่ของนาง วิลสัน ( ความร่วมมือระหว่าง เวลส์ และอินแกรมส์ ) ตามแนวเดียวกันในช่วงรัฐบาลวิลสัน มันอนุญาตให้นักเขียนกว้างบังเหียนที่จะแสดงความคิดเห็นในลักษณะส่วนตัวของนักการเมืองอาวุโสที่มากเกินไปโดยไม่ต้องหักโหมและถูกนำเสนอในบริบทที่ชัดเจน และในขณะที่ตัวละครและค่อนข้างมีเหตุผล ว่า ลักษณะของเรื่องและอนุลักษณ์นะ เป็น " บัฟเฟอร์ของบัฟเฟอร์ " สำรวจโลกผ่านด้านล่างของแก้วและไม่โดนใจ – หนึ่งนิ้วให้กว้างโอกาสสำหรับหลากหลายรูปแบบ และสามารถระบุ ;รูปภาพของ เดนิส ปรากฎในจดหมาย–จินแช่ครึ่งซึ่งมีสติปัญญาคนที่ไม่มีงานทำ มีเพียงผู้เดียว กิจกรรม พยายามหนีการลงโทษของ " เจ้านาย " ) เป็นหนึ่งที่นิยมและ Denis แทตเชอร์ ยังคงอยู่ในจินตนาการสาธารณะเป็นสถานที่เสี่ยงน้อยกว่ารุ่นของดยุคแห่งเอดินบะระ หลังจากที่ทั้งรัฐบาลและ แทตเชอร์ชุดนั้นได้สิ้นสุดลง ตัวละครยังไม่ลบทั้งหมด ;Denis แทตเชอร์เป็น portrayed เป็นคมมีไหวพริบมีลิ้น และตาสำหรับเหตุการณ์รอบ ๆตัวเขา ในขณะที่ตัวอักษร

อาจจะไม่ได้แสดงจริง Denis แทตเชอร์ พวกเขาเป็นตัวแทนของ Denis แทตเชอร์ของผู้อ่านได้ ฟิลิปลาร์คินอธิบายตัวอักษรที่รวบรวม " ความจริงจินตนาการที่น่าเชื่อมากกว่าหนังสือพิมพ์เช้าวันนี้ " ผู้สังเกตการณ์ที่รีวิวและจอห์น เวลส์ เมื่อถกเถียงกันอยู่ว่าเขาได้ทำมากกว่าทุกถนนดาวนิง ประชาสัมพันธ์เพื่อให้ประชาชนอังกฤษ endear thatchers . [ 4 ] เขาเล่นเป็นส่วนสำคัญในการทำภาพสาธารณะของ Denis แทตเชอร์นิยม . [ 5 ]

เพิ่งบิล deedes พร้อมกับ thatchers ' ลูกสาวของแครอลมีการถกเถียงกันอยู่ว่าเดนิสเองเล่นถึงภาพที่พัฒนาโดยส่งเสริมให้ภาพของตัวเองในฐานะตัวตลกอย่างไม่เป็นอันตรายไร้ความสามารถ เขาอาจเบนเข็มการเรียกร้องใด ๆ ที่เขาจัดการกับรัฐบาลจาก " เบื้องหลังบัลลังก์ " [ 6 ]