ผมเปรียบเทียบให้ดูระหว่างระหว่างไทยกับญี่ปุ่น ภาวะเงินเฟ้อไทยลดลงเรื่อย ๆ หลังรัฐประหาร (“คนไม่มีเงินใช้จ่าย + ไม่มีความเชื่อมั่น”) จนปัจจุบันติดลบ กลับกัน Shinzo Abe เข้ามาพร้อมแพคเกจกระตุ้นเศรษฐกิจเมื่อต้นปี 2013 จะเห็นว่าอัตราเงินเฟ้อญี่ปุ่นพุ่งทะยานขึ้น (“คนมีเงินใช้จ่าย+มีความเชื่อมั่น”) จนเกิน 3% อยู่ช่วงหนึ่ง (เป็นช่วงที่ศก.ทั่วโลกโดยเฉพาะในยุโรปฝืดมาก ๆ) ปัจจุบันเหลือประมาณ 2% จนธนาคารกลางญี่ปุ่นต้องประกาศอัดฉีด QE ก่อนกำหนด
ทำไมเขาถึงต้องการรักษาระดับเงินเฟ้อประมาณ 2%? เพราะก่อนหน้านี้ญี่ปุ่นอยู่ในภาวะเงินฝืดมาเป็นทศวรรษ ไต่อยู่ที่ 0 บวกลบนิดหน่อยมาตลอด ประชาชนเลือก Abe เข้ามา เพื่อจะยกระดับเงินเฟ้อ เพิ่มการเติบโตทางศก. และยกระดับความเชื่อมั่นในการใช้จ่ายนั่นเอง ผมเบื่อหม่อมที่เป็นรองนายกฯ ดูแลศก.ของไทยมาก ๆ พวกนี้คาบช้อนช้อนทองมาเกิด พูดอยู่นั่นแหละว่าไม่เป็นไร ๆ เดี๋ยวดีเอง คนไม่มีจะกินจะใช้แล้ว เข้าใจเปล่า? พวกนี้ดีแต่พูดและด่าคนอื่น แต่ตัวเองทำอะไรเป็นบ้าง?