Getting lost in MalaysiaWhen I was

Getting lost in Malaysia
When I was twelve years old, my parents took me and my younger brother to Malaysia. I and my younger brother were very excited because it was the first time that we went to Malaysia by a plane. When the plane was landed at Kuala Lumpur International Airport, I and my younger brother was really amazed. We looked around ways, but we did not look at our parents, so we separated from our parents, and we got lost. We did not know where we were. We tried to find our parents and Thai sign boards, but we could not see them. We saw only English sign boards, so we were very nervous, and we were crying at a bench beside a public relation counter. Fortunately, one airport employee walked straight to us, and he asked us about our problem. We tried to tell him, but we could not speak English, so he guessed that we got lost, and he took us to the public relation counter. A publicist announced to find our parents, so our parents walked straight toward to us as soon as they heard. When our parents came to us, we were really delighted. This situation is a challenging experience that I have never met it before, so I will remember it forever.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสูญเสียในมาเลเซีย
เมื่อฉันเป็นสิบสองปีพ่อแม่ของฉันเอาฉันและน้องชายของฉันไปที่ประเทศมาเลเซีย ฉันและน้องชายของฉันก็ตื่นเต้นมากเพราะมันเป็นครั้งแรกที่เราไปมาเลเซียโดยเครื่องบิน เมื่อเครื่องบินกำลังลงจอดที่สนามบินนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ฉันและน้องชายของฉันก็ต้องประหลาดใจจริงๆ เรามองไปรอบ ๆ แต่เราไม่ได้มองไปที่พ่อแม่ของเราดังนั้นเราจึงแยกออกจากพ่อแม่ของเราและเราได้หายไป เราไม่ทราบว่าเราอยู่ที่ไหน เราพยายามที่จะหาพ่อแม่และแผงสัญญาณไทยของเรา แต่เราไม่สามารถมองเห็นพวกเขา เราเห็นป้ายภาษาอังกฤษเท่านั้นดังนั้นเราประสาทมากและเราก็ร้องไห้ที่ม้านั่งข้างเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ โชคดีที่พนักงานสนามบินหนึ่งเดินตรงไปที่เราและเขาถามเราเกี่ยวกับปัญหาของเรา เราพยายามที่จะบอกเขาแต่เราไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษเขาจึงเดาได้ว่าเราได้หายไปและเขาก็พาเราไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ประชาสัมพันธ์ประกาศหาพ่อแม่ของเราดังนั้นพ่อแม่ของเราเดินไปตรงมาให้เราทันทีที่พวกเขาได้ยิน เมื่อพ่อแม่ของเรามาให้เราเรามีความยินดีจริงๆ สถานการณ์เช่นนี้เป็นประสบการณ์ที่ท้าทายที่ฉันไม่เคยพบมาก่อนดังนั้นฉันจะจำมันตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สูญหายในมาเลเซีย
เมื่อสิบสองปี พ่อแม่ของฉันเอาฉันและน้องชายของฉันไปมาเลเซีย ฉันและน้องชายของฉันก็ตื่นเต้นมาก เพราะมันเป็นครั้งแรกที่เราได้ไปมาเลเซีย โดยเครื่องบิน เมื่อเครื่องบินถูกที่ดินที่สนามบินนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ ผมและน้องชายของฉันที่ประหลาดจริง ๆ เรามองรอบ ๆ วิธี แต่เราไม่ได้มองที่พ่อแม่ของเรา เพื่อให้เราแยกจากพ่อแม่ของเรา และเราได้หายไป เราไม่รู้ที่เราไม่ เราพยายามหาพ่อแม่และกระดานเครื่องไทยของเรา แต่เราไม่สามารถเห็น เราเห็นเพียงเครื่องหมายภาษาอังกฤษกระดาน เพื่อให้เราได้มากประสาท และเราก็ร้องไห้ที่ม้านั่งข้างเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ โชคดี พนักงานสนามบินหนึ่งเดินตรงไปเรา และเขาถามเราเกี่ยวกับปัญหาของเรา เราพยายามบอก แต่เราสามารถพูดภาษาอังกฤษ ไม่ได้ให้เขาเดาว่า เราได้สูญเสีย และเขาก็พาเราไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ Publicist ที่ประกาศหาพ่อแม่ของเรา เพื่อครอบครัวของเราเดินตรงไปทางเราทันทีที่พวกเขาได้ยิน เมื่อพ่อแม่ของเรามาให้เรา เรามีความยินดีมาก สถานการณ์นี้เป็นประสบการณ์ท้าทายที่ฉันได้เคยพบมาก่อน เพื่อฉันจะจำมันตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสูญหายในประเทศมาเลเซีย
เมื่อฉันอายุได้สิบสองปีพ่อแม่ของผมเคยพาผมและน้องชายของฉันไปยังประเทศมาเลเซีย ผมและน้องชายของผมก็รู้สึกตื่นเต้นมากเพราะเป็นครั้งแรกที่เราไปยังประเทศมาเลเซียโดยเครื่องบินที่ เมื่อเครื่องบินที่เป็นเครื่องลงจอดที่สนามบินนานาชาติ Kuala Lumpur ผมและน้องชายของฉันประหลาดใจอย่างแท้จริง เรามองไปรอบๆวิธีแต่เราไม่ได้มองที่พ่อแม่ของเราดังนั้นเราจึงแยกออกจากพ่อแม่ของเราและเราก็หายไป เราไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนเราก็ เราพยายามที่จะได้พบกับคุณพ่อคุณแม่ของเราและบอร์ดลงชื่อเข้าใช้ไทยแต่เราไม่สามารถดูได้ เราได้เห็นเฉพาะ ภาษาอังกฤษ ลงชื่อเข้าใช้บอร์ดเราก็กลัวเป็นอย่างมากและเราก็ร้องไห้ที่ม้านั่งที่อยู่ด้านข้างเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ที่ อย่างไรก็ตามพนักงานของสนามบินเดินตรงไปกับเราและเขาถามเราเกี่ยวกับปัญหาของเรา เราพยายามที่จะบอกให้เขาแต่เราก็ไม่ได้พูด ภาษาอังกฤษ ดังนั้นเขาเดาได้ว่าเราได้สูญหายไปและเขาก็ทำให้เราไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ผู้เขียนเรื่องปัญหาประจำวันที่ประกาศไปยังได้พบกับคุณพ่อคุณแม่ของเราดังนั้นพ่อแม่ของเราเดินตรงไปยังให้เราทันทีที่ได้ยินเสียง เมื่อคุณพ่อคุณแม่ของเรามาอยู่กับเราเรามีความยินดีอย่างแท้จริง สถานการณ์นี้คือประสบการณ์ที่ท้าทายที่ฉันไม่เคยพบมาก่อนดังนั้นผมจะจำได้ตลอดไป