Bacterial degradation of PAHs invol

Bacterial degradation of PAHs involves an initial oxidation step in which both atoms of the oxygen molecule are incorporated into the aromatic ring to form cis-dihydrodiol. This initial hydroxylation step of unsubstituted PAHs is catalyzed by a dioxygenase (รูปที่2). Since PAHs, such as phenanthrene, pyrene,benzo[a]pyrene and benz[a] antheracene, are complex fused ring structures, bacteria metabolize PAHs at multiple sites to form isomeric cis-dihydrodiols. Monooxygenases have also been shown to be involved in oxidation to form trans- dihydrodiols. The cis-dihydrodiols undergo rearomatization by dehydrogenases to from dihydroxylated intermediates.Further, catabolism involves ring cleavage by dioxygenases to form aliphatic intermediates. Cleavage of these ortho-dihydroxylated intermediates occurs either between the two hydroxyl grorup (intradiol or ortho-fission) or adjacent to one of the hydroxyl groups (extradiol or meta-fission). There are different enzymes for different ring fission substrates, each forming a different aliphatic product. The aromatic ring dioxygenases are multi-component consisting of two proteins, large and small iron sulfur protein subnits. Bacterial genera, capable of degrading PAHs commonly, include species of Pseudomonas, Alcaligenes, Rhodococcus, Aphingomonas and Mycobacterium. This is a relatively small range of genera considering the prevalence of PAHs in the environment. Most of these bacteria have been enriched based on their ability to grow on low molecular PAHs naphthalene, phenanthrene, Fluotene, anthracene and acenaphthene. But in the last few year, several bacteria have been isolated that are able to grow on four ring PAHs, particularly fluranthene and pyrene.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบคทีเรียย่อยสลายของ PAHs เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการเริ่มต้นการเกิดออกซิเดชันในซึ่ง ทั้งสองอะตอมโมเลกุลออกซิเจนรวมอยู่ในแหวนหอมแบบฟอร์ม cis dihydrodiol ขั้นตอนนี้เริ่ม hydroxylation ของ unsubstituted PAHs เป็นกระบวน โดย dioxygenase (รูปที่2) ตั้งแต่ PAHs ฟีแนนทรีน ไพรีน ไพรีน benzo [a] และ [a] antheracene เบนซ์มี โครงสร้างซับซ้อนหลอมแหวน แบคทีเรีย metabolize PAHs ในหลายไซต์เพื่อ isomeric cis-dihydrodiols Monooxygenases ได้รับการแสดงจะเกี่ยวข้องกับการเกิดออกซิเดชันกับแบบฟอร์มธุรกรรม-dihydrodiols ยัง Cis-dihydrodiols รับ rearomatization โดย dehydrogenases ไปจากตัวกลาง dihydroxylatedเพิ่มเติม แคแทบอลิซึมเกี่ยวแหวนปริ โดย dioxygenases แบบตัวกลาง aliphatic ปริ intermediates ortho dihydroxylated เหล่านี้เกิดขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างทั้งสอง grorup ไฮดรอกซิล (intradiol หรือ ortho ฟิชชัน) หรืออยู่ติดกับกลุ่มไฮดรอกซิล (extradiol หรือ meta ฟิชชัน) อย่างใดอย่างหนึ่ง มีเอนไซม์ต่าง ๆ สำหรับพื้นผิวฟิชชันวงแหวนแตกต่าง แต่ละการขึ้นรูปผลิตภัณฑ์ aliphatic แตกต่างกัน Dioxygenases แหวนหอมมีหลายส่วนประกอบประกอบด้วยโปรตีน 2 เหล็ก และกำมะถันโปรตีน subnits แบคทีเรียสกุล สามารถลด PAHs ทั่วไป รวมพันธุ์ Pseudomonas, Alcaligenes, Rhodococcus, Aphingomonas และมัยโคแบคทีเรีย นี้เป็นช่วงค่อนข้างเล็กของสกุลพิจารณาความชุกของ PAHs ในสิ่งแวดล้อม ส่วนใหญ่ของแบคทีเรียเหล่านี้ได้ถูกทำขึ้นอยู่กับความสามารถในการเติบโตต่ำสุดที่โมเลกุล PAHs แนฟทาลีน ฟีแนนทรีน Fluotene แอนทราซีน และ acenaphthene แต่ในไม่กี่ปี แบคทีเรียต่าง ๆ ได้แยกที่จะไปเติบโตบนสี่แหวน PAHs โดยเฉพาะอย่างยิ่ง fluranthene และไพรีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การย่อยสลายแบคทีเรียของสาร PAHs เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการเกิดออกซิเดชันเริ่มต้นในการที่ทั้งสองอะตอมของโมเลกุลออกซิเจนจะรวมอยู่ในแหวนหอมในรูปแบบ CIS-dihydrodiol ขั้นตอนนี้ hydroxylation เริ่มต้นของสาร PAHs มอนถูกเร่งด้วย dioxygenase (รูปที่ 2) ตั้งแต่ PAHs เช่นฟีแนนทรี, ไพรี, Benzo [] pyrene และเบนซ์ [] antheracene มีความซับซ้อนโครงสร้างแหวนผสมแบคทีเรียเผาผลาญสาร PAHs ที่หลายเว็บไซต์ในรูปแบบ isomeric CIS-dihydrodiols Monooxygenases ยังได้รับการแสดงที่จะมีส่วนร่วมในการเกิดออกซิเดชันในรูปแบบ dihydrodiols ทรานส์ รับ CIS-dihydrodiols rearomatization โดย dehydrogenases ไปจาก dihydroxylated intermediates.Further, catabolism เกี่ยวข้องกับความแตกแยกแหวนโดย dioxygenases ในรูปแบบตัวกลาง aliphatic ความแตกแยกของทั้งตัวกลาง Ortho-dihydroxylated เกิดขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างสอง grorup มักซ์พลังค์ (intradiol หรือ Ortho-ฟิชชัน) หรือติดกับหนึ่งในกลุ่มไฮดรอกซิ (extradiol หรือเมตาฟิชชัน) มีเอนไซม์ที่แตกต่างกันสำหรับแหวนพื้นผิวฟิชชันที่แตกต่างกันในแต่ละการขึ้นรูปผลิตภัณฑ์ลิฟาติกที่แตกต่างกัน dioxygenases หอมแหวนมีหลายองค์ประกอบที่ประกอบด้วยสองโปรตีนเหล็กขนาดใหญ่และขนาดเล็ก subnits โปรตีนกำมะถัน จำพวกแบคทีเรีย, ความสามารถในการย่อยสลายสาร PAHs ทั่วไปรวมถึงสายพันธุ์ของเชื้อ Pseudomonas, Alcaligenes, Rhodococcus, Aphingomonas และ Mycobacterium นี้เป็นช่วงที่ค่อนข้างเล็กของจำพวกพิจารณาความชุกของ PAHs ในสภาพแวดล้อม ส่วนใหญ่ของแบคทีเรียเหล่านี้ได้รับการอุดมขึ้นอยู่กับความสามารถในการเติบโตใน PAHs โมเลกุลต่ำเหม็นฟีแนนทรี, Fluotene, แอนทราและอะซีแนปทีน แต่ในไม่กี่ปีที่ผ่านมาเชื้อแบคทีเรียหลายได้รับการแยกที่มีความสามารถที่จะเติบโตในสี่แหวน PAHs โดยเฉพาะอย่างยิ่ง fluranthene และไพรีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย่อยสลายสาร
แบคทีเรียที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นขั้นตอนการออกซิเดชันซึ่งทั้งสองอะตอมของออกซิเจนโมเลกุลรวมอยู่ในแหวนหอมแบบ dihydrodiol CIS ขั้นตอนการเตรียมแบบนี้เริ่มต้นของคูมารินที่ไม่มีหมู่แทนที่เป็นสารเร่งโดยไดออกซิจีเนสที่เกี่ยวข้อง ( รูปที่ 2 ) เนื่องจากสารเช่นฟีแนนทรีนไพรีนเบนโซ , , [ ] [ ] antheracene เบนซ์ไพรีน และมีโครงสร้างที่ซับซ้อนผสมแหวนแบคทีเรีย metabolize PAHs ในเว็บไซต์หลายรูปแบบ isomeric CIS dihydrodiols . monooxygenases ยังถูกแสดงเพื่อมีส่วนร่วมในการรูปแบบทรานส์ - dihydrodiols . CIS dihydrodiols ผ่าน rearomatization โดยเอนไซม์ดีไฮโดรจีเนสจาก dihydroxylated ตัวกลาง เพิ่มเติม เกี่ยวข้องกับ แหวนรอง โดย dioxygenases กะแอแบบอะลิฟาติกตัวกลางตัวนี้ตรง dihydroxylated intermediates เกิดขึ้นทั้งระหว่างสองหมู่ไฮดรอกซิล ( intradiol grorup หรือตรงตัว ) หรือติดกับหนึ่งของหมู่ไฮดรอกซิล ( extradiol หรือเมตาฟิชชัน ) มีเอนไซม์ที่แตกต่างกันสำหรับแหวนของพื้นผิวแตกต่างกัน แต่ละรูปต่าง ๆ ทางผลิตภัณฑ์ การ dioxygenases แหวนหอมจะประกอบด้วยสองโดยวิลเลียมขนาดใหญ่และขนาดเล็ก เหล็ก กำมะถัน โปรตีน subnits . แบคทีเรียสกุลสามารถสลายสารทั่วไป รวมถึงชนิดของ Pseudomonas , Alcaligenes rhodococcus aphingomonas , และ , โดย . นี้คือช่วงที่ค่อนข้างเล็กของจำพวกพิจารณาความชุกของ PAHs ในสิ่งแวดล้อม ที่สุดของแบคทีเรียเหล่านี้ได้รับการเสริมตามความสามารถของพวกเขาที่จะเติบโตในระดับโมเลกุลสารแนฟทาลีนต่ำ ,ฟีแนนทรีน fluotene ธีน , , โปรแกรม . แต่ในไม่กี่ปีล่าสุด มีหลายแยกแบคทีเรียที่สามารถเจริญเติบโตบนสี่แหวนและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง fluranthene และไพรีนได้