Intravenous or intravascular blood

Intravenous or intravascular blood irradiation involves the in-vivo illumination of the blood by feeding low level laser light generated by a 1–3 mW helium–neon laser at a wavelength of 632.8 nm into a vascular channel, usually a vein in the forearm, under the assumption that any therapeutic effect will be circulated through the circulatory system.[3] The feasibility of intravascular laser irradiation for therapy of cardiocirculatory diseases was first presented in the American Heart Journal in 1982.[4] The technique was developed primarily in Asia (including Russia) and is not extensively used in other parts of the world. It is claimed to improve blood flow and its transport activities, but has not been subject to randomized controlled trials and is subject to skepticism. While there have been some calls to increase research on this topic,[1] others have called it "useless".

Ultraviolet blood irradiation may also be applied, though it involves drawing blood out through a vein and irradiating it outside of the body. Though promoted as a treatment for cancer, a 1952 review in the Journal of the American Medical Association[5] and another review by the American Cancer Society in 1970 concluded the treatment was ineffective.[6] Stephen Barrett, writing for Quackwatch, lists ultraviolet blood irradiation therapy as a questionable treatment.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การฉายรังสีในเลือดในหลอดเลือดดำหรือหลอดเลือดที่เกี่ยวข้องกับการส่องสว่างในร่างกายของเลือดโดยการให้อาหารในระดับต่ำแสงเลเซอร์ที่สร้างขึ้นโดย 1-3 mW เลเซอร์ฮีเลียมนีออนที่ความยาวคลื่น 632.8 นาโนเมตรเป็นช่องทางหลอดเลือดมักหลอดเลือดดำแขนภายใต้ สมมติฐานที่ว่าผลการรักษาใด ๆ จะแพร่สะพัดไปทั่วระบบไหลเวียนเลือด. [3] เป็นไปได้ของการฉายรังสีเลเซอร์หลอดเลือดสำหรับการรักษาของโรค cardiocirculatory เป็นครั้งแรกในวารสารโรคหัวใจอเมริกันในปี 1982 [4] เทคนิคที่ได้รับการพัฒนาเป็นหลักในเอเชีย ( รวมทั้งรัสเซีย) และไม่ได้มีการใช้อย่างกว้างขวางในส่วนอื่น ๆ ของโลก มันก็อ้างเพื่อปรับปรุงการไหลเวียนของเลือดและกิจกรรมการขนส่ง แต่ยังไม่ได้รับอาจมีการทดลองแบบสุ่มและอยู่ภายใต้ความสงสัย ในขณะที่มีการเรียกร้องบางอย่างเพื่อเพิ่มการวิจัยในหัวข้อนี้ [1] คนอื่น ๆ ได้เรียกมันว่า "ไร้ประโยชน์". การฉายรังสีอัลตราไวโอเลตเลือดก็อาจจะนำไปใช้แม้ว่ามันจะเกี่ยวข้องกับการเจาะเลือดออกทางหลอดเลือดดำและรังสีมันนอกของร่างกาย แม้ว่าการส่งเสริมการรักษาโรคมะเร็ง, 1952 ทบทวนในวารสารของสมาคมการแพทย์อเมริกัน [5] และทบทวนอีกครั้งโดยสมาคมโรคมะเร็งอเมริกันในปี 1970 สรุปการรักษาก็ไม่ได้ผล. [6] สตีเฟ่นบาร์เร็ตต์เขียน Quackwatch, แสดงอัลตราไวโอเลต การรักษาด้วยการฉายรังสีในเลือดในการรักษาที่น่าสงสัย. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลอดเลือดดำในเลือดเกี่ยวข้องกับปี 2544 หรือการฉายรังสีรัศมีของเลือดโดยการให้ระดับต่ำเลเซอร์แสงที่สร้างขึ้นโดย 1 – 3 ฮีเลียมนีออนเลเซอร์กำลัง ) ที่ความยาวคลื่น 632.8 nm เป็นช่องทางลำเลียง โดยปกติเส้นเลือดที่แขน สมมติว่ามีผู้อิทธิพลจะหมุนเวียนผ่านระบบไหลเวียนโลหิต[ 3 ] ความเป็นไปได้ของการฉายรังสีเลเซอร์สำหรับการรักษาของโรคใน cardiocirculatory เป็นครั้งแรกที่นำเสนอในวารสารหัวใจอเมริกันในปี 1982 [ 4 ] เทคนิคที่ถูกพัฒนาขึ้นเป็นหลักในเอเชีย ( รวมทั้งรัสเซีย ) และไม่ได้ถูกใช้อย่างกว้างขวางในส่วนอื่น ๆของโลก มันอ้างว่าเพื่อปรับปรุงการไหลเวียนของเลือด และกิจกรรมการขนส่งของแต่ยังไม่ได้รับเรื่องการทดลองควบคุมแบบสุ่มและมีเรื่องสงสัย ในขณะที่ได้มีการโทรไปเพื่อเพิ่มหัวข้อนี้ [ 1 ] คนอื่นก็เรียกมัน " ไร้ค่า " .

เลือดการฉายรังสีอัลตราไวโอเลตอาจยังใช้ได้ แต่มันเกี่ยวข้องกับเลือดผ่านเส้นเลือด และการฉายรังสี มันออกนอกร่างกาย แม้ว่าการเป็นรักษามะเร็ง1952 ความคิดเห็นในวารสารของสมาคมแพทย์อเมริกัน [ 5 ] และทบทวนอีกครั้ง โดยสมาคมโรคมะเร็งอเมริกันในปี 1970 สรุปการรักษาไม่ได้ผล [ 6 ] สตีเฟน บาร์เรตต์ เขียน quackwatch รายการรังสีอัลตราไวโอเลตเลือดการฉายรังสีบำบัดเป็นการรักษาที่น่าสงสัย [ 7 ]