The hydraulic conductivity of the c

The hydraulic conductivity of the control and UN100 amended soils
was similar demonstrating that UN alone did not show any positive
effects on soil hydraulic conductivity (Table 3).

Application of organic ororganic–inorganic amendments significantly increased hydraulic conductivity by 15 to 32% over the control and 10 to 27% over UN100 (averaged over two sites).

Our results are in consistence with the findings of Saha et al. (2010) who reported that integrated use of FYM, biofertilizer and limewithmineral fertilizer increased hydraulic conductivity by 8 to 39% compare to control and 2 to 29% over NPK fertilizer.

The increase in the hydraulic conductivity under organic and integrated treatmentswas mainly attributed to decrease in BD and increase in the effective pore
volume (Flowers and Lal, 1998) or due to the improvement in soil structural
stability, increase in organic matter content and biological activity of the soil (Bellakki et al., 1998).

Under a field experiment conducted on a Vertisol, hydraulic conductivity of the NPK + FYM amended soil was significantly greater than NPK (35%) and control treatments (64%) (Hati et al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นำไฮดรอลิกควบคุมและ UN100 แก้ไขดินเนื้อปูนเห็นว่า UN คนเดียวไม่ได้แสดงค่าบวกใด ๆลักษณะพิเศษบนดินนำไฮดรอลิก (ตาราง 3) ประยุกต์แก้ไข ororganic – อนินทรีย์อินทรีย์ขึ้นนำไฮดรอลิก 15-32% เหนือตัวควบคุมและ 10-27% ผ่าน UN100 (averaged ผ่านไซต์สอง) อย่างมาก ผลของเราได้ในเรื่องความสอดคล้องกับผลการวิจัยของบริษัทสห et al. (2010) ที่รายงานว่า รวมใช้ของ FYM, biofertilizer และ limewithmineral ปุ๋ยเพิ่มนำไฮดรอลิก โดยเปรียบเทียบ 8-39% การควบคุม 2-29% มากกว่าปุ๋ย NPK เพิ่มนำไฮดรอลิกภายใต้ treatmentswas อินทรีย์ และรวมที่ส่วนใหญ่เกิดจากการลดใน BD และรูขุมขนมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นปริมาตร (ดอกไม้และ Lal, 1998) หรือเนื่อง จากการปรับปรุงโครงสร้างดินความมั่นคง เพิ่มอินทรีย์เรื่องกิจกรรมเนื้อหา และชีวภาพของดิน (Bellakki et al., 1998) ภายใต้ฟิลด์เป็นการทดลองดำเนินการยัง Vertisol นำไฮดรอลิก NPK + FYM แก้ไขดินได้อย่างมีนัยสำคัญมากกว่า NPK (35%) และทรีทเมนต์ควบคุม (64%) (Hati et al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การนำไฮโดรลิกของการควบคุมและแก้ไขเพิ่มเติม UN100 ดิน
ก็แสดงให้เห็นถึงที่คล้ายกันที่สหประชาชาติเพียงอย่างเดียวไม่ได้แสดงบวกใด ๆ
มีผลกระทบต่อการนำดินไฮดรอลิ (ตารางที่ 3). การประยุกต์ใช้การแก้ไข ororganic-นินทรีย์อินทรีย์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการนำไฮดรอลิ 15-32% ในช่วงการควบคุม และ 10-27% ในช่วง UN100 (เฉลี่ยเกินสองเว็บไซต์). ผลของเรามีความสอดคล้องกับผลการวิจัยของเครือสหพัฒน์และคณะ (2010) ที่รายงานว่าการใช้งานแบบบูรณาการของ FYM, ปุ๋ยชีวภาพและปุ๋ย limewithmineral เพิ่มขึ้นโดยการนำไฮดรอลิ 8-39% เมื่อเทียบกับการควบคุมและ 2-29% ในช่วงปุ๋ย NPK. เพิ่มขึ้นในการนำไฮดรอลิภายใต้ treatmentswas อินทรีย์และบูรณาการส่วนใหญ่ประกอบกับการลดลง ใน BD และเพิ่มขึ้นในรูขุมขนที่มีประสิทธิภาพปริมาณ (ดอกไม้และลาล, 1998) หรือเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในดินที่มีโครงสร้างความมั่นคงเพิ่มขึ้นในเนื้อหาเรื่องอินทรีย์และฤทธิ์ทางชีวภาพของดิน (Bellakki et al., 1998). ภายใต้การทดลองภาคสนาม ดำเนินการใน Vertisol การนำไฮดรอลิของ NPK + FYM แก้ไขดินอย่างมีนัยสำคัญมากกว่า NPK (35%) และการรักษาควบคุม (64%) (Hati et al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนสภาพนำชลศาสตร์ของการควบคุมและ un100 แก้ไขดิน
คล้ายๆ แสดงให้เห็นว่าสหประชาชาติเพียงอย่างเดียวไม่แสดงผลใด ๆในเชิงบวกในดินเก็บข้อมูล ( ตารางที่ 3 )

ใช้อินทรีย์และอนินทรีย์ ororganic แก้ไขเพิ่มขึ้นการนำชลศาสตร์โดย 15 ถึง 32 % มากกว่าการควบคุมและ 10 ถึง 27 % มากกว่า un100 ( เฉลี่ยมากกว่าสองแห่ง )

ผลของเราจะสอดคล้องกับผลการวิจัยของบริษัทสห et al . ( 2010 ) ที่รายงานว่า การใช้ข้าวและปุ๋ย ปุ๋ยชีวภาพ limewithmineral เพิ่มการนำชลศาสตร์โดย 8 ถึง 39 % เมื่อเทียบกับการควบคุมและ 2 ถึง 29 % มากกว่าปุ๋ย NPK .

เพิ่มขึ้นในการนำชลศาสตร์ในอินทรีย์และบูรณาการ treatmentswas ส่วนใหญ่เกิดจากการลดลงของ BD และเพิ่มปริมาณรูพรุน
มีประสิทธิภาพ ( ดอกไม้และลัล , 1998 ) หรือเนื่องจากการปรับปรุงเสถียรภาพของโครงสร้าง
ดิน เพิ่มอินทรียวัตถุและฤทธิ์ทางชีวภาพของดิน ( bellakki et al . , 1998 )

ในการทดลองดำเนินการในเวอร์ติซอล ,สภาพนำชลศาสตร์ของดิน NPK FYM แก้ไขเพิ่มเติมอย่างมีนัยสำคัญมากกว่า NPK ( 35% ) และตำรับควบคุม ( 64 ) ( เครื่องมือ et al . , 2006 )