You heard the door open, signaling

You heard the door open, signaling Doctor Strange finally returning home. You were getting a little frustrated with him and how little time was spent at home and with you. So, it was a little petty, but you were going to let him know how you felt.

“Hey, honey,” Strange greeted as he walked into the study where you were reading one of his books. He walked over to give you a kiss on the lips, but you turned your head. He paused a moment, frowning, before kissing your cheek. “How was your day?”

You ignored him and continued to read your book.

“Did I do something wrong?” Strange asked, frowning again.


You gave him a pointed look, before returning to your book.

Strange knelt down by the chair, resting his elbows on one of the arms. “Would you feel better if I made you your favorite dish?”

You looked at him again, raising your eyebrow. Did he really think he could bribe his way out of your anger?

“I take it that’s a no. I’ll still make your favorite anyways. I can’t fix whatever you’re mad at if you don’t tell me,” Strange told you.

“Remember two days ago?” you asked, not wanting to repeat the conversation.

“Yes, what about-” Strange started, before realization hit. “Oh, today was supposed to be date day, I’m sorry. There was an emergency.”

“I understand you’re the best master of the mystic arts,” you said, putting your hand on Strange’s cheek. “But you’re not the only one capable of dealing with magic foes. Let Brother Voodoo handle it, or Wanda Maximoff, or Pete Wisdom. They can handle it every once in a while so we can have time for dates.”

Strange nodded. “We can have a nice dinner tonight, followed by a movie here, then tomorrow I’m all yours. How does that sound?” he asked.

You nodded. “Okay, that’s acceptable,” you said, leaning over to kiss Strange’s head.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณได้ยินเสียงประตูเปิด แปลกหมอส่งสัญญาณก็ กลับบ้าน คุณได้รับความผิดหวังเล็กน้อยและวิธีเล็ก ๆ น้อย ๆ เวลาที่ใช้ในบ้าน และ กับคุณ ดังนั้น มันจิ๊บจ๊อยเล็กน้อย แต่คุณจะให้เขารู้ว่าคุณรู้สึก"เฮ้ น้ำผึ้ง แปลกประทับใจขณะที่เขาเดินเข้าสู่การศึกษาที่คุณอ่านหนึ่งในหนังสือของเขา เขาเดินผ่านไปให้คุณจูบบนริมฝีปาก แต่คุณเปิดหัวของคุณ เขาหยุดชั่วครู่ frowning ก่อนจูบแก้มของคุณ "วิธีแก้ไขวัน"คุณละเว้นเขา และยังคงอ่านหนังสือของคุณ"ฉันทำอะไรผิด" แปลกถาม frowning อีกครั้งคุณให้เขาดูแหลม ก่อนหนังสือของคุณแปลกทำลง โดยเก้าอี้ การพักผ่อนของเขาข้อศอกของแขน "จะรู้สึกสงบถ้าทำอาหารจานโปรดของคุณ"คุณมองไปที่เขาอีกครั้ง ยกคิ้วของคุณ เขาจริง ๆ คิดว่า เขาอาจติดสินบนเขาออกจากความโกรธ"ผมเอามันที่เป็นไม่ ฉันยังคงจะทำให้คุณชื่นชอบอยู่แล้ว ฉันไม่สามารถแก้ไขสิ่งที่คุณบ้าที่ถ้าคุณไม่บอก แปลกบอกคุณ"จำสองวันที่แล้ว" ไม่ถาม อยากซ้ำการสนทนา"ใช่ สิ่งที่เกี่ยวกับ-" แปลกที่เริ่มต้น ก่อนตีสำนึก "โอ้ วันนี้ควรจะเป็นวันวัน ฉันขอโทษ มีแก้ไขฉุกเฉิน""ผมเข้าใจคุณเป็นต้นแบบที่ดีที่สุดของศิลปะลึกลับ คุณกล่าวว่า วางมือบนแก้มของแปลก "แต่คุณไม่ใช่หนึ่งเดียวสามารถจัดการกับศัตรูวิเศษ ปล่อยให้พี่ชายขึ้นจัดการกับ มัน หรือวันดา Maximoff หรือ Pete ภูมิปัญญา พวกเขาสามารถจัดการกับมันทุกครั้งในขณะเพื่อให้เราสามารถมีเวลาสำหรับวันที่ท่านต้องการ"เลยต้องแปลก "เราสามารถมีดีค่ำคืนนี้ ตาม ด้วยภาพยนตร์ที่นี่ แล้วพรุ่งนี้ผมทุกคน อย่างไรที่ฟัง "เขาถามคุณเลยต้อง "โอเค ที่ยอมรับได้ คุณกล่าวว่า ก้มจูบหัวของแปลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณได้ยินเสียงประตูเปิดสัญญาณหมอแปลกที่สุดก็กลับบ้าน คุณได้รับผิดหวังเล็กน้อยกับเขาและวิธีการที่เวลาน้อยถูกใช้ที่บ้านและกับคุณ ดังนั้นมันเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ แต่คุณกำลังจะไปบอกให้เขารู้ว่าคุณรู้สึกว่า.

"เฮ้, น้ำผึ้ง," แปลกทักทายขณะที่เขาเดินเข้าไปในการศึกษาที่คุณกำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เขาเดินไปให้คุณจูบที่ริมฝีปาก แต่คุณหันหัวของคุณ เขาหยุดสักครู่มุ่ยก่อนที่จะจูบแก้มของคุณ "วิธีการที่เป็นวันของคุณ"

คุณไม่สนใจเขาและต่อเนื่องในการอ่านหนังสือของคุณ.

"ฉันได้ทำอะไรผิดพลาด?" แปลกถามมุ่ยอีกครั้ง.


คุณทำให้เขามีลักษณะแหลมก่อนจะกลับไปหนังสือของคุณ.

แปลกคุกเข่าลงจากเก้าอี้ วางข้อศอกของเขาในหนึ่งของแขน "คุณจะรู้สึกดีกว่าถ้าผมทำคุณจานโปรดของคุณ?"

คุณมองไปที่เขาอีกครั้งยกคิ้วของคุณ เขาไม่คิดว่าเขาจะได้สินบนทางของเขาออกมาจากความโกรธของคุณ?

"ฉันจะเอามันที่ไม่มี ผมก็ยังจะทำให้คุณชื่นชอบนะ ฉันไม่สามารถแก้ไขสิ่งที่คุณกำลังบ้าที่ถ้าคุณไม่บอกฉัน "แปลกบอกคุณ.

" จำไว้ว่าสองวันที่ผ่านมา? "คุณถามไม่อยากที่จะทำซ้ำการสนทนา.

" ใช่สิ่งที่ about- "แปลกเริ่มต้น ก่อนที่จะก่อให้เกิดการตี "โอ้วันนี้ควรจะเป็นวันของวันที่ฉันขอโทษ มีเหตุฉุกเฉินเป็น. "

" ผมเข้าใจว่าคุณต้นแบบที่ดีที่สุดของศิลปะลึกลับ "ที่คุณกล่าวว่าเอามือของคุณบนแก้มแปลก " แต่คุณไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่มีความสามารถในการจัดการกับศัตรูมายากล ให้บราเดอร์วูจัดการกับมันหรือแวนด้า Maximoff หรือพีทภูมิปัญญา พวกเขาสามารถจัดการกับมันทุกครั้งในขณะที่เพื่อให้เราสามารถมีเวลาสำหรับวัน. "

พยักหน้าแปลก "เราสามารถมีอาหารเย็นที่ดีในคืนนี้ตามมาด้วยภาพยนตร์ที่นี่แล้วในวันพรุ่งนี้ผมของคุณทั้งหมด อย่างไรเสียงที่? "เขาถาม.

คุณพยักหน้า "เอาล่ะที่ได้รับการยอมรับ" คุณกล่าวว่าที่พาดผ่านจะจูบหัวแปลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอได้ยินเสียงประตูเปิด สัญญาณหมอแปลก ในที่สุดก็กลับมาถึงบ้านแล้ว คุณได้รับเพียงเล็กน้อยผิดหวังกับเขาและวิธีการเล็ก ๆน้อย ๆเวลาที่ใช้ที่บ้านและกับคุณ ดังนั้น มันใจแคบไปหน่อย แต่คุณจะต้องให้เขารู้ว่าคุณรู้สึกยังไง" เฮ้ ที่รัก " แปลกทักทายขณะที่เขาเดินเข้าไปศึกษาที่คุณกำลังอ่านหนึ่งในหนังสือของเขา เขาเดินไปจูบคุณที่ริมฝีปาก แต่เธอหันหัว เขาเว้นระยะ มุ่ย ก่อนจูบที่แก้มเธอ " วันนี้เป็นยังไงบ้าง ? "คุณสนใจเขา และยังได้อ่านหนังสือของคุณ" ฉันทำอะไรผิด ? " แปลก ๆถาม ถอนหายใจอีกครั้งคุณให้เขาชี้ให้ดู ก่อนกลับมาที่หนังสือของคุณแปลกคุกเข่าลงเก้าอี้ พักข้อศอกของเขาในหนึ่งของแขน " คุณจะรู้สึกดีขึ้นถ้าฉันได้ทำจานโปรดของคุณ "คุณมองเขาอีกครั้ง เพิ่มคิ้วของคุณ เขาคิดว่าเขาจะติดสินบนเขาความโกรธของคุณ" ฉันคงจะไม่ล่ะนะ ผมก็ทำอยู่แล้วที่คุณชื่นชอบ ฉันไม่สามารถแก้ไขสิ่งที่คุณโกรธถ้าคุณไม่บอกฉัน ประหลาด บอก" จำได้ว่า เมื่อ 2 วันก่อนนะ " คุณถาม ไม่อยากจะย้ำการสนทนา" ใช่ แล้ว " แปลกเริ่มต้นก่อนการเข้าชม " อ๋อ วันนี้น่าจะเป็นวันที่วัน ฉันขอโทษ มันเป็นเรื่องฉุกเฉิน ." ผมเข้าใจคุณเป็นอาจารย์ที่ดีที่สุดของศิลปะลึกลับ " คุณบอกว่า ใส่มือของคุณบนแปลกของแก้ม " แต่คุณไม่ใช่คนเดียวที่สามารถจัดการกับเวทมนตร์ของศัตรู ให้น้องวูดู จัดการ หรือ แวนด้า maximoff หรือพีท ปัญญา พวกเขาสามารถจัดการกับมันทุกครั้ง เพื่อที่เราจะได้มีเวลาสำหรับวันที่ .แปลกพยักหน้า " เราสามารถทานอาหารเย็นคืนนี้ ตามด้วยหนังที่นี่ แล้วพรุ่งนี้ผมจะเป็นของคุณทั้งหมด เสียงอะไรน่ะ ? " เขาถามเธอพยักหน้า " โอเค ยอมรับว่า " เจ้าพูดโน้มตัวมาจูบแปลกของหัว