The Speckled Band 1 Helen's StoryAt

The Speckled Band
1
Helen's Story
At the time of this story, I was still living at my friend Sherlock Holmes's flat in Baker Street in London. Very early one morning, a young woman, dressed in black,
came to see us. She looked tired and unhappy, and her face was very white. 'I'm afraid! Afraid of death, Mr Holmes!' she cried. 'Please help me! I'm not thirty
yet and look at my grey hair! I'm so afraid!'
Very early one morning, a young woman, dressed in black, came to see us.
2
'Just sit down and tell us your story,' said Holmes kindly.
'My name is Helen Stoner,' she began, 'and I live with my stepfather, Dr Grimesby Roylott, near a village in the country. His family was once very rich, but they had no money when my stepfather was born. So he studied to be a doctor, and went out to India. He met and married my mother there, when my sister Julia and I were very young. Our father was dead, you see.'
'Your mother had some money, perhaps?' asked Sherlock Holmes.
'Oh yes, mother had a lot of money, so my stepfather wasn't poor any more.'
'Tell me more about him, Miss Stoner,' said Holmes.
'Well, he's a violent man. In India he once got angry with his Indian servant and killed him! He had to go to prison because of that, and then we all came back to England. Mother died in an accident eight years ago. So my stepfather got all her money, but if Julia or I marry, he must pay us £250 every year.'
'And now you live with him in the country,' said Holmes.
'Yes, but he stays at home and never sees anybody, Mr Holmes!' answered Helen Stoner. 'He's more and more violent now, and sometimes has fights with the people from the village. Everybody's afraid of him now, and they run away when they see him. And they're also afraid of his Indian wild animals which
3
The Speckled Band
run freely around the garden. A friend sends them to him from India. And the animals are not the only wild things in the garden; there are also gipsies. My stepfather likes these wild people, and they can come and go where they like. Poor Julia and I had very unhappy lives. We had no servants. They always left because they were afraid of my stepfather, and we had to do all the work in the house. Julia was only thirty when she died, and her hair was already grey, like my hair now.'
'When did she die?' asked Sherlock Holmes.
'She died two years ago, and that's why I'm here. We never met anybody in the country, but sometimes we visited some of my family who live near London. There Julia met a young man who asked to marry her. My stepfather agreed, but soon after this she died.' Miss Stoner put her hand over her eyes and cried for a minute.
Sherlock Holmes was listening with his eyes closed, but now he opened them and looked at Helen Stoner.
'Tell me everything about her death,' he said.
'I can remember it all very well. It was a terrible time!' she answered. 'Our three bedrooms are all downstairs. First there is my stepfather's room. Julia's room is next to his, and my room is next to Julia's. The rooms all have windows on the garden side of the house, and doors which open into the corridor. One evening our stepfather was smoking his strong Indian
4
cigarettes in his room. Julia couldn't sleep because she could smell them in her room, so she came into my room to talk to me. Before she went back to bed, she said to me, "Helen, have you ever heard a whistle in the middle of the night?"
I was surprised. "No," I said.
"It's strange," she said. "Sometimes I hear a whistle, but I don't know where it comes from. Why don't you hear it?"
I laughed and said, "I sleep better than you do." So Julia went to her room, and locked the door after her.' 'Why did you lock your doors?' asked Sherlock
Holmes.
'We were afraid of the wild animals, and the gipsies,'
she answered.
'Please go on,' said Holmes.
'I couldn't sleep that night. It was a very stormy
night, with a lot of wind and rain. Suddenly I heard a woman's scream. It was my sister's voice. I ran into the corridor, and just then I heard a whistle, and a minute later the sound of falling metal. I didn't know what it was. I ran to my sister's door. She opened it and fell to the ground. Her face was white and afraid, and she was crying, "Help me, help me, Helen, I'm ill, I'm dying!" I put my arms around her, and she cried out in a terrible voice: "Helen! Oh my God, Helen! It was the band! The speckled band!" She wanted to say more, but she couldn't. I called my stepfather, who tried to
5
My sister's face was white and afraid, and she was crying.'
help her, but we could do nothing. And so my dear, dear sister died.'
'Are you sure about the whistle and the sound of falling metal?' asked Holmes.
'I think so,' answered Helen. 'But it was a very wild, stormy night. Perhaps I made a mistake. The police couldn't understand why my sister died. Her door was locked and nobody could get into her room. They didn't find any poison in her body. And what was "the speckled band"? Gipsies wear something like that round their necks. I think she died because she was so afraid, but I don't know what she was afraid of. Perhaps it was the gipsies. What do you think, Mr Holmes?'
6
Holmes thought for a minute. 'Hmm,' he said. 'That is a difficult question. But please go on.'
'That was two years ago,' Helen Stoner said. 'I have been very lonely without my sister, but a month ago a dear friend asked me to marry him. My stepfather has
agreed, and so we're going to marry soon. But two days ago I had to move to my sister's old bedroom, because some men are mending my bedroom wall, and
last night I heard that whistle again! I ran out of the
house immediately and came to London to ask for your help. Please help me, Mr Holmes! I don't want to die like Julia!'
'We must move fast,' said Holmes. 'If we go to your house today, can we look at these rooms? But your stepfather must not know.'
'He's in London today, so he won't see you. Oh thank you, Mr Holmes, I feel better already.'
2
Holmes and Watson Visit the House
Holmes went out for the morning, but he came back at lunch-time. We then went by train into the country,
and took a taxi to Dr Roylott's house. 'You see,' said Holmes to me, 'our dangerous friend Roylott needs the girls' money, because he only has £750 a year from his
dead wife. I found that out this morning. But the
7
gipsies, the whistle, the band - they are more difficult to understand, but I think I have an answer.'
When we arrived, Helen Stoner showed us the three bedrooms. We saw her room first.
'Why are they mending your bedroom wall?' asked Holmes. 'There's nothing wrong with it.'
'You're right,' she said. 'I think it was a plan to move me into my sister's room.'
'Yes,' said Holmes. We went into Julia's room, and Holmes looked at the windows carefully.
'Nobody could come in from outside,' he said. Then he looked round the room. 'Why is that bell-rope there, just over the bed?'
'My stepfather put it there two years ago. It's for calling a servant, but Julia and I never used it because
8
we didn't have any servants. He also put in that air- vent on the wall between his room and this one.'
Holmes pulled the rope. 'But it doesn't work,' he said. 'How strange! And it's just over the air-vent. That also is interesting. Why have an air-vent on an inside wall? Air-vents are usually on outside walls.'
Then we went into Dr Roylott's room. Holmes saw a large metal box near the wall.
'My stepfather keeps business papers in there,' said Helen.
'Does he keep a cat in there too?' asked Holmes. 'Look!' There was some milk on a plate on top of the
9
box. 'Now, Miss Stoner,' he said, 'I think your life is in danger. Tonight my friend Watson and I must spend the night in your sister's room, where you are sleeping at the moment.'
Helen Stoner and I looked at him in surprise.
'Yes, we must,' he went on. 'We'll take a room in a hotel in the village. When your stepfather goes to bed, put a light in your sister's bedroom window and leave it open. Then go into your old room and we'll get into your sister's room through the window. We'll wait for the sound of the whistle and the falling metal.'
'How did my sister die, Mr Holmes? Do you know?
'Does your stepfather keep a cat in there too?' asked Holmes.

'Now goodbye, Miss Stoner, and don't be afraid,' said Holmes.
10
Please tell me!' said Helen. She put her hand on Sherlock Holmes's arm.
'I must find out more before I tell you, Miss Stoner. Now goodbye, and don't be afraid,' replied Sherlock Holmes.
We walked to the village, and Holmes said to me, Tonight will be dangerous, Watson. Roylott is a very violent man.'
'But if I can help, Holmes, I shall come with you,' I said.
'Thank you, Watson. I'll need your help. Did you see the bell-rope, and the air-vent? I knew about the air- vent before we came. Of course there is a hole between the two rooms. That explains why Helen's sister could smell Dr Roylott's cigarette.'
'My dear Holmes! How clever of you!' I cried.
'And did you see the bed? It's fixed to the floor. She can't move it. It must stay under the rope, which is near the air-vent.'
'Holmes!' I cried. 'I begin to understand! What a terrible crime!'
'Yes, this doctor is a very clever man. But we can stop him, I think, Watson.'
3
Death in the Night
That night we went back to the house. When we saw Helen Stoner's light, Holmes and I got in quietly through the window. Then we waited silently in the middle bedroom in the dark. We waited for three hours and did not move. Suddenly we saw a light and heard a sound from Dr Roylott's room. But nothing happened, and again we waited in the dark. Then there was another sound, a very quiet sound . . . Immediately Holmes jumped up and hit the bell-rope hard.
'Can you see it, Watson?' he shouted. But I saw nothing. There was a quiet whistle. We both looked up at the air-vent, and suddenly we heard a terrible cry in the next room. Then the house was silent again.
Immediately Holmes jumped up and hit the bell-rope hard.
12
'What does it mean?' I asked. My voice was shaking

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์ที่มีจุดวง
1
เรื่องของเฮเลน
ในช่วงเวลาของเรื่องนี้ผมก็ยังคงอาศัยอยู่ที่เพื่อนของฉัน Sherlock Holmes ของแบนในถนนเบเกอร์ในลอนดอน มากในช่วงต้นเช้าวันหนึ่งหญิงสาวในชุดดำ
มาดูเรา เธอดูเหนื่อยและไม่มีความสุขและใบหน้าของเธอคือขาวมาก 'ฉันกลัว! กลัวความตายนายโฮล์มส์ ' เธอร้องไห้. 'โปรดช่วยฉัน! ฉันไม่ได้สามสิบ
ๆ และมองไปที่ผมสีเทาของฉัน! ฉันกลัวมาก! '
ตอนเช้ามากอย่างหนึ่งหญิงสาวในชุดดำมาจะเห็นเรา.
2
' แค่นั่งลงและบอกเล่าเรื่องราวของคุณ 'กล่าวว่าโฮล์มส์กรุณา.
' ชื่อของฉันคือเฮเลนสโตเนอร์ 'เธอ เริ่ม 'และฉันอยู่กับพ่อเลี้ยงของฉันดร Grimesby Roylott ใกล้หมู่บ้านในประเทศ ครอบครัวของเขาครั้งหนึ่งเคยเป็นที่อุดมสมบูรณ์มาก แต่พวกเขาไม่มีเงินเมื่อพ่อเลี้ยงของฉันเกิด ดังนั้นเขาศึกษาจะเป็นหมอและเดินออกไปยังประเทศอินเดีย เขาได้พบและแต่งงานกับแม่ของฉันอยู่ที่นั่นเมื่อจูเลียน้องสาวของฉันและฉันยังเด็กมาก พระบิดาของเราตายไปแล้วคุณจะเห็น. '
' คุณแม่มีเงินบางส่วนอาจ? ' ถาม Sherlock Holmes.
'โอ้ใช่แม่มีเงินเป็นจำนวนมากเพื่อให้พ่อเลี้ยงของฉันไม่ได้ไม่ดีใด ๆ เพิ่มเติม.'
'บอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขานางสาวสโตเนอร์' โฮล์มส์กล่าวว่า.
'ดีเขาเป็นคนที่มีความรุนแรง ในประเทศอินเดียครั้งหนึ่งเขาเคยโกรธกับคนรับใช้ของอินเดียและฆ่าเขา! เขาจะต้องไปอยู่ในคุกเพราะการที่แล้วที่เราทุกคนกลับมาอังกฤษ แม่เสียชีวิตในอุบัติเหตุแปดปีที่ผ่านมา ดังนั้นพ่อเลี้ยงของฉันมีเงินของเธอทั้งหมด แต่ถ้าจูเลียหรือฉันแต่งงานกับเขาจะต้องจ่ายเงินให้เรา£ 250 ทุกปี. '
' และตอนนี้คุณอยู่กับเขาในประเทศที่ 'โฮล์มส์กล่าวว่า.
"ใช่ แต่เขาอยู่ที่บ้านและไม่เคย เห็นใครนายโฮล์มส์ ' ตอบเฮเลนสโตเนอร์ 'เขาเป็นมากขึ้นและมีความรุนแรงมากขึ้นในขณะนี้และบางครั้งก็มีการต่อสู้กับผู้คนจากหมู่บ้าน ทุกคนกลัวของเขาในขณะนี้และพวกเขาวิ่งหนีไปเมื่อพวกเขาเห็นเขา และพวกเขายังกลัวของสัตว์ป่าเขาอินเดียที่
3
สัตว์ที่มีจุดวง
ทำงานได้อย่างอิสระรอบสวน เพื่อนส่งพวกเขาไปเขามาจากประเทศอินเดีย และสัตว์ไม่ได้เป็นสิ่งที่ป่าเพียงในสวน; นอกจากนี้ยังมี gipsies พ่อเลี้ยงของฉันชอบคนป่าเหล่านี้และพวกเขาสามารถมาและไปในที่ที่พวกเขาต้องการ แย่จูเลียและผมก็มีความสุขมากในชีวิต เราก็ไม่มีคนรับใช้ พวกเขามักจะได้ใส่เพราะพวกเขากลัวพ่อเลี้ยงของฉันและเราต้องทำทุกอย่างในบ้าน จูเลียเป็นเพียงสามสิบเมื่อเธอตายและผมของเธอเป็นสีเทาแล้วเหมือนผมตอนนี้. '
' เมื่อไหร่เธอจะตาย? ' ถาม Sherlock Holmes.
'เธอเสียชีวิตเมื่อสองปีที่ผ่านมาและที่ว่าทำไมฉันอยู่ที่นี่ เราไม่เคยพบใครในประเทศ แต่บางครั้งที่เราไปเยือนบางส่วนของครอบครัวที่อาศัยอยู่ใกล้กับกรุงลอนดอน มีจูเลียได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งถามว่าจะแต่งงานกับเธอ พ่อเลี้ยงของฉันที่ตกลงกันไว้ แต่ไม่นานหลังจากนี้เธอจะเสียชีวิต. นางสาวสโตเนอร์ใส่มือของเธอมากกว่าดวงตาของเธอและร้องไห้นาที.
เชอร์ล็อกโฮล์มส์ได้ฟังด้วยดวงตาของเขาปิด แต่ตอนนี้เขาเปิดให้พวกเขาและมองไปที่เฮเลนสโตเนอร์.
'บอกฉันทุกอย่างที่เกี่ยวกับการตายของเธอ "เขากล่าว.
' ผมจำได้ มันทั้งหมดเป็นอย่างดี มันเป็นช่วงเวลาที่น่ากลัว! ' เธอตอบ 'สามห้องนอนของเราทุกชั้นล่าง ครั้งแรกที่มีห้องพักพ่อเลี้ยงของฉัน ห้องจูเลียอยู่ถัดไปของเขาและห้องของฉันอยู่ติดกับจูเลีย ห้องพักทุกห้องมีหน้าต่างในด้านสวนของบ้านและประตูที่เปิดเข้าทางเดิน เย็นวันหนึ่งพ่อเลี้ยงของเราได้รับการสูบบุหรี่ที่แข็งแกร่งของอินเดีย
4
สูบบุหรี่ในห้องของเขา จูเลียนอนไม่หลับเพราะเธอได้กลิ่นพวกเขาในห้องเธอเพื่อให้เธอเข้ามาในห้องของฉันที่จะพูดคุยกับผม ก่อนที่เธอจะเดินกลับไปที่เตียงเธอบอกกับผมว่า "เฮเลนมีคุณเคยได้ยินเสียงนกหวีดในช่วงกลางของคืนหรือไม่?"
ฉันรู้สึกประหลาดใจ "ไม่มี" ฉันกล่าวว่า.
"มันเป็นเรื่องแปลก" เธอกล่าว "บางครั้งผมได้ยินเสียงนกหวีด แต่ผมไม่ทราบว่ามันมาจาก. ทำไมคุณไม่ได้ยินเสียงหรือไม่"
ฉันหัวเราะและกล่าวว่า "ผมนอนหลับดีขึ้นกว่าที่คุณทำ." ดังนั้นจูเลียเดินไปที่ห้องของเธอและล็อคประตูหลังจากที่เธอ. 'คุณไม่ล็อคประตูของคุณทำไม?' ถามเชอร์ล็อก
โฮล์มส์.
'เราก็กลัวของสัตว์ป่าและ gipsies ว่า'
เธอตอบ.
'โปรดไปที่' โฮล์มส์กล่าวว่า.
'ฉันไม่สามารถนอนหลับได้ในคืนนั้น มันเป็นพายุมาก
คืนที่มีจำนวนมากของลมและฝน ทันใดนั้นผมได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิงคนหนึ่ง มันเป็นเสียงของน้องสาวของฉัน ฉันวิ่งเข้าไปในทางเดินและเพียงแค่นั้นผมได้ยินเสียงนกหวีดและนาทีต่อมาเสียงของโลหะที่ลดลง ผมไม่ทราบว่ามันคืออะไร ฉันวิ่งไปที่ประตูของน้องสาวของฉัน เธอเปิดมันและล้มลงกับพื้น ใบหน้าของเธอคือสีขาวและกลัวและเธอก็ร้องไห้ "ช่วยฉันช่วยฉันเฮเลนฉันป่วยฉันกำลังจะตาย!" ฉันใส่แขนของฉันรอบตัวเธอและเธอก็ร้องออกมาด้วยเสียงที่น่ากลัว "!!!! เฮเลนโอ้พระเจ้าเฮเลนมันเป็นวงดนตรีวงจุดด่างดำ" เธออยากจะพูดมากขึ้น แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้ ผมเรียกว่าพ่อเลี้ยงของฉันที่พยายามจะ
5
ใบหน้าน้องสาวของฉันเป็นสีขาวและกลัวและเธอก็ร้องไห้. '
ช่วยเธอ แต่เราไม่สามารถทำอะไร และอื่น ๆ ที่รักน้องสาวที่รักของฉันเสียชีวิต. '
' คุณแน่ใจเกี่ยวกับนกหวีดและเสียงของโลหะที่ลดลง? โฮล์มส์ถาม.
'ฉันคิดอย่างนั้น' เฮเลนตอบ ' แต่มันก็เป็นป่ามากคืนที่มีพายุ บางทีผมอาจจะทำผิดพลาด ตำรวจไม่เข้าใจว่าทำไมน้องสาวของฉันเสียชีวิต ประตูของเธอถูกขังอยู่และไม่มีใครจะได้รับเข้ามาในห้องของเธอ พวกเขาไม่พบสารพิษใด ๆ ในร่างกายของเธอ และสิ่งที่เป็น "วงจุดด่างดำ"? Gipsies สวมใส่สิ่งที่ต้องการที่รอบคอของพวกเขา ฉันคิดว่าเธอเสียชีวิตเพราะเธอกลัวมาก แต่ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เธอกลัว บางทีมันอาจจะเป็น gipsies คุณคิดอย่างไรกับนายโฮล์มส์ '
6
โฮล์มส์คิดว่าสำหรับนาที 'อืม' เขากล่าวว่า 'นั่นเป็นคำถามที่ตอบยาก แต่โปรดไปใน. '
' นั่นเป็นเวลาสองปีที่ผ่านมา 'เฮเลนสโตเนอร์กล่าวว่า 'ฉันได้รับเหงามากโดยไม่ต้องน้องสาวของฉัน แต่เดือนที่ผ่านมาเพื่อนรักถามฉันจะแต่งงานกับเขา พ่อเลี้ยงของฉันได้
ตกลงกันไว้และเพื่อให้เรากำลังจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ แต่สองวันที่ผ่านมาผมต้องย้ายไปที่ห้องนอนเก่าของน้องสาวของฉันเพราะผู้ชายบางคนได้รับการแก้ไขผนังห้องนอนของฉันและ
คืนที่ผ่านมาผมได้ยินเสียงนกหวีดอีกครั้ง! ฉันวิ่งออกจาก
บ้านทันทีและมาถึงกรุงลอนดอนที่จะขอความช่วยเหลือจากคุณ โปรดช่วยฉันนายโฮล์มส์! ฉันไม่ต้องการที่จะตายเช่นจูเลีย! '
' เราต้องย้ายอย่างรวดเร็ว 'โฮล์มส์กล่าวว่า ถ้าเราไปที่บ้านของคุณในวันนี้เราสามารถมองไปที่ห้องพักเหล่านี้หรือไม่ แต่พ่อเลี้ยงของคุณจะต้องไม่ทราบ. '
' เขาในกรุงลอนดอนในวันนี้ดังนั้นเขาจะไม่เห็นคุณ โอ้ขอบคุณคุณนายโฮล์มส์ผมรู้สึกดีขึ้นแล้ว.
2
โฮล์มส์และวัตสันเยี่ยมชมทำเนียบ
โฮล์มส์ก็ออกไปตอนเช้า แต่เขากลับมาในช่วงกลางวัน จากนั้นเราก็เดินทางโดยรถไฟเข้ามาในประเทศ
และเอารถแท็กซี่ไปที่บ้านของดร Roylott 'คุณจะเห็น' กล่าวว่าโฮล์มส์กับผมว่าเพื่อนของเราอันตราย Roylott ความต้องการของสาว ๆ เงินเพราะเขามีเพียง£ 750 ปีจากเขา
ภรรยาตาย ฉันพบว่าออกมาในเช้าวันนี้ แต่
7
gipsies นกหวีดวงดนตรี -. พวกเขามีมากขึ้นยากที่จะเข้าใจ แต่ผมคิดว่าผมมีคำตอบ '
เมื่อเรามาถึงเฮเลนสโตเนอร์แสดงให้เห็นว่าเราสามห้องนอน เราเห็นห้องของเธอเป็นครั้งแรก.
"ทำไมพวกเขาจะซ่อมผนังห้องนอนของคุณหรือไม่ ' ถามโฮล์มส์ 'มีอะไรผิดปกติกับมัน.'
'คุณขวา' เธอกล่าวว่า "ผมคิดว่ามันเป็นแผนการที่จะย้ายผมเข้าไปในห้องน้องสาวของฉันได้. '
' ใช่ 'โฮล์มส์กล่าวว่า เราเดินเข้าไปในห้องพักของจูเลียและโฮล์มส์มองไปที่หน้าต่างอย่างระมัดระวัง.
'ไม่มีใครสามารถเข้ามาจากภายนอก' เขากล่าวว่า จากนั้นเขาก็มองไปรอบห้อง 'ทำไมถึงเป็นระฆังเชือกมีเพียงเตียง?'
'พ่อเลี้ยงของฉันทำให้มันมีสองปีที่ผ่านมา มันสำหรับการเรียกคนรับใช้ แต่จูเลียและฉันไม่เคยใช้มันเพราะ
8
เราไม่ได้มีคนรับใช้ใด ๆ นอกจากนี้เขายังใส่ในช่องระบายอากาศที่อยู่บนผนังระหว่างห้องของเขาและเป็นหนึ่งในนี้.
โฮล์มส์ดึงเชือก แต่มันไม่ทำงาน "เขากล่าวว่า 'วิธีแปลก! และมันก็เป็นเพียงเครื่องระบาย ที่ยังเป็นที่น่าสนใจ ทำไมมีอากาศระบายบนผนังภายใน? ช่องระบายอากาศมักจะอยู่บนผนังด้านนอก. '
จากนั้นเราก็เข้ามาในห้องของดร Roylott โฮล์มส์เห็นกล่องโลหะขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ผนัง.
'พ่อเลี้ยงของฉันเก็บเอกสารทางธุรกิจในการมี' เฮเลนกล่าวว่า.
'ไม่ให้เขาแมวมีมากเกินไป? ถามโฮล์มส์ 'ดู!' มีบางนมบนจานด้านบนของเป็น
9
ช่อง 'ตอนนี้นางสาวสโตเนอร์' เขากล่าวว่า 'ผมคิดว่าชีวิตของคุณตกอยู่ในอันตราย คืนนี้เพื่อนของฉันวัตสันและผมต้องจ่ายคืนในห้องน้องสาวของคุณที่คุณนอนหลับในขณะนี้. '
เฮเลนสโตเนอร์และผมมองเขาด้วยความประหลาดใจ.
' ใช่เราต้อง 'เขาไป "เราจะใช้ห้องพักในโรงแรมแห่งนี้ในหมู่บ้าน เมื่อพ่อเลี้ยงของคุณไปที่เตียงใส่แสงในหน้าต่างห้องนอนของน้องสาวของคุณและปล่อยให้มันเปิด แล้วไปลงในห้องเก่าของคุณและเราจะได้รับเข้ามาในห้องน้องสาวของคุณผ่านทางหน้าต่าง เราจะรอเสียงนกหวีดและโลหะลดลง. '
' น้องสาวของฉันไม่ตายอย่างไรนายโฮล์มส์? คุณรู้หรือไม่ว่า
'ไม่มีพ่อเลี้ยงของคุณให้แมวมีมากเกินไป? โฮล์มส์ถาม.

'ตอนนี้ลามิสสโตเนอร์และไม่ต้องกลัว' โฮล์มส์กล่าวว่า.
10
โปรดบอกฉัน! ' เฮเลนกล่าวว่า เธอเอามือของเธอบนแขนของ Sherlock Holmes.
'ผมต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมก่อนที่ผมจะบอกคุณมิสสโตเนอร์ ตอนนี้ลาและไม่ต้องกลัว 'ตอบ Sherlock Holmes.
เราเดินไปที่หมู่บ้านและโฮล์มส์บอกกับผมว่าคืนนี้จะเป็นอันตรายวัตสัน Roylott เป็นคนที่มีความรุนแรงมาก. '
' แต่ถ้าผมสามารถช่วยให้โฮล์มส์, ข้าพเจ้าจะมาพร้อมกับคุณ 'ผมบอกว่า.
' ขอบคุณวัตสัน ฉันจะต้องการความช่วยเหลือของคุณ คุณเห็นระฆังเชือกและระบายอากาศ? ฉันรู้เกี่ยวกับช่องระบายอากาศก่อนที่เราจะมา แน่นอนมีหลุมระหว่างสองห้อง ที่อธิบายว่าทำไมน้องสาวของเฮเลนได้กลิ่นบุหรี่ดร Roylott ของ. '
' ที่รักของโฮล์มส์ของฉัน! วิธีฉลาดของคุณ! ฉันร้องไห้.
'และคุณไม่เห็นเตียง? มันคงไปกองกับพื้น เธอไม่สามารถเคลื่อนย้ายไปมา มันจะต้องอยู่ภายใต้เชือกซึ่งอยู่ใกล้เครื่องระบาย. '
' โฮล์มส์ ' ฉันร้องไห้. "ผมเริ่มที่จะเข้าใจ! สิ่งที่น่ากลัวอาชญากรรม! '
' ใช่แพทย์นี้เป็นคนที่ฉลาดมาก แต่เราสามารถหยุดเขาผมคิดว่าวัตสัน.
3
ตายในตอนกลางคืน
คืนนั้นเราก็กลับไปที่บ้าน เมื่อเราเห็นแสงเฮเลนสโตเนอร์ของโฮล์มส์และผมได้รับในอย่างเงียบ ๆ ผ่านหน้าต่าง จากนั้นเราก็รออย่างเงียบ ๆ ในห้องนอนกลางในที่มืด เรารอเวลาสามชั่วโมงและไม่ได้ย้าย ทันใดนั้นเราเห็นแสงไฟและได้ยินเสียงจากห้องดร Roylott ของ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นและอีกครั้งที่เรารออยู่ในที่มืด จากนั้นก็มีอีกเสียงหนึ่งเป็นเสียงที่เงียบสงบมาก . . โฮล์มส์ทันทีกระโดดขึ้นและตีระฆังเชือกยาก.
'คุณสามารถเห็นมันวัตสัน? เขาตะโกน แต่ผมไม่เห็นอะไร มีนกหวีดเป็นที่เงียบสงบ เราทั้งสองมองมาที่อากาศระบายและก็เราได้ยินเสียงร้องที่น่ากลัวในห้องถัดไป แล้วบ้านก็เงียบอีกครั้ง.
ทันทีโฮล์มส์กระโดดขึ้นและตีระฆังเชือกยาก.
12
'มันหมายความว่าอะไร? ฉันถาม. เสียงของเราก็สั่น