It’s very frustrating to live at home sometimes. Parent can be very fussy about untidiness and late night, criticizing friend and complaining that you’re noisy, dirty and unreliable. In spite of this, although we are physically adjusted younger and younger, we still need emotional shelter till we finish our studies, and that’s why we usually stay in our parents’ home until we feel mature enough to cope with living alone.
มันน่าผิดหวังมากที่จะอยู่ที่บ้าน บางครั้ง ผู้ปกครองสามารถมากจู้จี้เรื่องความไม่เรียบร้อย และตอนกลางคืน วิจารณ์เพื่อน และบ่นว่าหนวกหู สกปรก และไม่น่าเชื่อถือ แม้ว่านี้ ถึงแม้ว่าเราจะมีร่างกายที่ปรับให้น้อง และน้อง เราก็ยังต้องการที่พักพิงทางจิตใจ จนเราจบการศึกษาของเรา และนั่นคือเหตุผลที่เรามักจะอยู่ในบ้านพ่อแม่ของเรา จนเรารู้สึกว่า เป็นผู้ใหญ่พอที่จะรับมือกับการใช้ชีวิตคนเดียว