LearningIn the past, learning was c

Learning
In the past, learning was considered as “a passive activity” and learners as “empty organisms that incidentally
react less or more to stimuli”. This perception is within a deterministic model which suggest that specific learning
activities or responses are produced by bringing in specific stimuli in the learner’s perceptual environment.
However, the individual’s intent has not been taken into consideration in this interaction. If this model had been
absolutely accurate, then all children would have learned the same things with the same method even if their
individual competences and capacities were different. The advances in learning processes and learners show that it
is not true. According to Piaget, children are active participants in their learning processes. Later studies made by
child psychologists have also indicated that even newborn babies perceive the stimuli around them. Today the
prominent view is that childhood is a time period which consists of active and continuous learning, which is started
and managed generally by children during the play, and which is influenced by different environmental factors
(Loebach, 2004). Thus, the role of the environment is important in this process

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้ในอดีตที่ผ่านมาการเรียนรู้ที่ได้รับการพิจารณาว่าเป็น "กิจกรรมเรื่อย ๆ " และผู้เรียนเป็น "สิ่งมีชีวิตที่ว่างเปล่าที่บังเอิญตอบสนองน้อยลงหรือมากขึ้นต่อสิ่งเร้า" การรับรู้นี้อยู่ในรูปแบบที่กำหนดซึ่งชี้ให้เห็นว่าการเรียนรู้เฉพาะกิจกรรมหรือการตอบสนองที่มีการผลิตโดยนำสิ่งเร้าเฉพาะในสภาพแวดล้อมการรับรู้ของผู้เรียน. แต่ความตั้งใจของแต่ละคนยังไม่ได้รับการพิจารณาในการปฏิสัมพันธ์นี้ ถ้ารุ่นนี้ได้รับการถูกต้องอย่างแน่นอนแล้วเด็กทุกคนจะได้เรียนรู้สิ่งเดียวกันกับวิธีการเดียวกันแม้ว่าพวกเขาความสามารถของแต่ละบุคคลและความสามารถที่แตกต่างกัน ความก้าวหน้าในการเรียนรู้และกระบวนการเรียนแสดงให้เห็นว่ามันไม่เป็นความจริง ตามที่เพียเจต์, เด็กที่มีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้ของพวกเขา การศึกษาต่อมาที่ทำโดยนักจิตวิทยาเด็กยังได้ชี้ให้เห็นว่าแม้เด็กทารกแรกเกิดการรับรู้สิ่งเร้ารอบตัวพวกเขา วันนี้มุมมองที่โดดเด่นก็คือว่าในวัยเด็กเป็นช่วงเวลาซึ่งประกอบด้วยการเรียนรู้การใช้งานและต่อเนื่องซึ่งจะเริ่มต้นและมีการจัดการโดยทั่วไปเด็กในระหว่างการเล่นและที่ได้รับอิทธิพลจากปัจจัยแวดล้อมที่แตกต่างกัน(Loebach, 2004) ดังนั้นบทบาทของสภาพแวดล้อมที่มีความสำคัญในกระบวนการนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้
ในอดีต เรียนรู้ถูกถือว่าเป็น " กิจกรรมเรื่อยๆ " และผู้เรียนเป็น " สิ่งมีชีวิตที่บังเอิญว่าง
ตอกกลับ น้อยกว่าหรือมากกว่าการกระตุ้น " การรับรู้นี้เป็นภายในรูปแบบ deterministic ซึ่งแนะนำให้เรียนเฉพาะ
กิจกรรมหรือการตอบสนองที่ผลิตโดยนำสิ่งเร้าที่เฉพาะเจาะจงในสภาพแวดล้อมการรับรู้ของผู้เรียน .
อย่างไรก็ตามความตั้งใจของแต่ละคน ไม่ได้ถูกนำมาพิจารณาในการปฏิสัมพันธ์นี้ ถ้ารุ่นนี้ได้
ถูกต้องแล้ว เด็กจะได้เรียนรู้สิ่งๆเดียวกันด้วยวิธีเดียวกัน แม้ว่าทักษะบุคคลและความสามารถของพวกเขา
ต่างกัน ความก้าวหน้าในกระบวนการการเรียนรู้ และผู้เรียน แสดงให้เห็นว่า มัน
ไม่จริง เพียเจต์ตาม ,เด็กเป็นผู้เข้าร่วมใช้งานอยู่ในกระบวนการเรียนรู้ของพวกเขา ภายหลังการศึกษาทำโดยนักจิตวิทยาได้
ยังชี้ให้เห็นว่าแม้ทารกรับรู้สิ่งเร้ารอบตัว วันนี้ดูโดดเด่นคือ
วัยเด็กคือช่วงเวลาที่ประกอบด้วยการใช้งานและการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งเริ่ม
และจัดการโดยทั่วไปเด็กในระหว่างการเล่นซึ่งเป็นอิทธิพลจากปัจจัยแวดล้อมต่าง ๆ
( loebach , 2004 ) ดังนั้น บทบาทของสภาพแวดล้อมเป็นสำคัญในกระบวนการนี้