1. IntroductionIn recent years, con

1. Introduction
In recent years, concern has been growing that improper
disposal of pesticide wastes can create hazards for humans
and the environment (Elfvendahl et al., 2004; Sivanesan et al.,
2004; Buczynska and Szadkowska-Stanczyk, 2005). Intense
farming and pest control activities which are often based on
heavy pesticide use promote hazardous waste build up in
many phases of pesticide handling. Due to lack of education
and guidance in the proper management of small quantities of
pesticide-related waste, hazardous chemicals are often left
lying around in rural and urban areas, whereas the reuse of
contaminated empty containers for domestic purposes, which
has been frequently identified in many developing areas, is
another major health risk (Clarke et al., 1997; Sinzogan et al.,
2004; Ibitayo, 2006; Lu, 2006).
Pesticide waste is considered any substance or material
containing pesticide that cannot or will not be used and
therefore must disposed of. Pesticide waste includes surplus
spray solutions, pesticide leftover which remains in the
application equipment after use, pesticide-contaminated
water produced by cleaning the application equipment or
from rinsing the empty pesticide containers, pesticide-contaminated
materials generated from cleaning up spilled
pesticides, empty (unrinsed) pesticide containers, and old
pesticide products (Nesheim and Fishel, 2005). Proper pesticide waste disposal is an important part of responsible
pesticide use. Accidental release or uncontrolled discharge of
pesticide waste into the environment can harm people and
contaminate the environment. Pesticide-contaminated water
poses a great hazard to non-target organisms such as plants,
beneficial insects, fish and other aquatic life.
Generation of pesticide waste of various kinds is often
inevitable in almost every agricultural operation from storage
to use and equipment cleanup (Felsot et al., 2003). Even empty
pesticide containers may often retain unacceptable quantities
of pesticide residues if they are not rinsed properly (Braun et al.,
1983;Miles et al., 1983). The best way tomanage wastewhich is
derived from pesticide use is to avoid producing it in the first
place. Ideally, this can be achieved by planning the job properly
and using the amount of the product needed (Whitford et al.,
2001). However, improper disposal of unwanted pesticide
solutions and empty pesticide containers have been confirmed
asmajor problems inmany situations (Avory and Coggon, 1994;
London, 1994; Stewart, 1996; Yassin et al., 2002; Hurtig et al.,
2003; Ntow et al., 2006; Recena et al., 2006).
Management of hazardous waste in Greece is regulated by
national legislation (Joint Ministerial Decisions 13588/725/06
and 24944/1159/06 setting up terms, measures, and general
technical requirements to the management of hazardous
waste) according to the EU legislation (Directive 91/689/EEC
amended by Directive 94/31/EC and Regulation No166/06)
which provide a legal framework for the management and
disposal of toxic waste. However, despite the existence of
legislation, the present methods for disposing of hazardous
waste are not adequate and often there is poor enforcement
(Ferguson, 1999). Unfortunately, no information is available on
the management of pesticide waste at the farmer's level.
Knowledge of farmers' attitudes towards disposal of
pesticide waste can be useful to find out critical points of
intervention to promote safety during pesticide handling.
Such knowledge lacks in Greece where studies of this kind
have not been conducted. Prompted by local interest in public
and environmental health aspects of pesticides, the Department
of Agricultural Development of Pieria took the initiative
to monitor farmers' practices on disposal of pesticide waste
after use and to develop a public education and information
program on safe use of pesticides. Thus, a survey was
conducted to obtain this information and some of the most
salient observations are reported herein. Although this study
was concerned with pesticide waste disposal in the area of
Pieria, the information gained could be of interest also to other
communities. In particular, the objective of this study was to
assess the most common practices regarding disposal of
pesticide waste after use among farmers of the rural area of
Pieria in northern Greece.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำในปีที่ผ่านมา กังวลมีการเติบโตที่ไม่เหมาะสมกำจัดของเสียสารพิษสามารถสร้างอันตรายสำหรับมนุษย์และสิ่งแวดล้อม (Elfvendahl et al., 2004 Sivanesan et al.,2004 Buczynska และ Szadkowska-Stanczyk, 2005) รุนแรงทำฟาร์มและศัตรูพืชควบคุมกิจกรรมที่มักจะขึ้นอยู่กับส่งเสริมการใช้ยาฆ่าแมลงหนักเสียอันตรายสร้างขึ้นในระยะต่าง ๆ ของการจัดการแมลง เนื่องจากการขาดการศึกษาและคำแนะนำในการจัดการที่เหมาะสมของปริมาณเล็กน้อยเสียที่เกี่ยวข้องกับแมลง สารเคมีอันตรายมักทิ้งอยู่รอบ ๆ ในพื้นที่ชนบท และเมือง ในขณะที่นำของการปนเปื้อนภาชนะบรรจุว่างเปล่าสำหรับวัตถุประสงค์ภายในประเทศ ซึ่งได้ระบุอย่างบ่อยครั้งในหลายพื้นที่ที่พัฒนาแล้ว เป็นความเสี่ยงสุขภาพสำคัญอื่น (คลาร์กและ al., 1997 Sinzogan et al.,2004 Ibitayo, 2006 ลู 2006)แมลงเสียถือเป็นสารหรือวัสดุใด ๆประกอบด้วยแมลงที่ไม่สามารถ หรือจะไม่ใช้ และจึง ต้องขายทิ้ง เสียแมลงมีส่วนเกินสเปรย์โซลูชั่น แมลงเหลือซึ่งยังคงอยู่ในการอุปกรณ์แอพลิเคชันหลังจากการใช้ สารพิษปนเปื้อนน้ำผลิต โดยการใช้อุปกรณ์ทำความสะอาด หรือจากการล้างภาชนะบรรจุว่างเปล่าแมลง สารพิษปนเปื้อนวัสดุที่สร้างขึ้นจากการล้างหกยาฆ่าแมลง ภาชนะบรรจุว่างเปล่า (unrinsed) แมลง และเก่าผลิตภัณฑ์สารกำจัดศัตรูพืช (Nesheim และ Fishel, 2005) กำจัดขยะมูลฝอยแมลงที่เหมาะสมเป็นส่วนสำคัญของความรับผิดชอบการใช้ยาฆ่าแมลง โดยไม่ได้ตั้งใจปล่อยหรือปล่อยออกทางของขยะสารพิษในสภาพแวดล้อมที่อาจเป็นอันตรายต่อคน และปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม น้ำที่ปนเปื้อนสารพิษซึ่งทำให้เกิดอันตรายมากเพื่อเป้าหมายไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเช่นพืชแมลงที่เป็นประโยชน์ ปลา และสัตว์น้ำอื่น ๆของเสียสารพิษชนิดต่าง ๆ มักจะเป็นหลีกเลี่ยงไม่ได้ในเกือบทุกการดำเนินการเกษตรเก็บการใช้งานและอุปกรณ์การล้างข้อมูล (Felsot et al., 2003) ว่างเปล่าได้ภาชนะบรรจุสารกำจัดศัตรูพืชบ่อยครั้งอาจรักษาปริมาณไม่สามารถยอมรับของสารพิษตกค้างถ้าพวกเขาจะไม่ rinsed อย่างถูกต้อง (Braun et al.,1983ไมล์และ al., 1983) Wastewhich tomanage วิธีที่ดีที่สุดคือได้มาจากสารกำจัดศัตรูพืช ใช้จะต้อง หลีกเลี่ยงการผลิตในครั้งแรกสถานที่ ดาว นี้สามารถทำได้ โดยวางแผนงานได้อย่างถูกต้องและการใช้จำนวนของผลิตภัณฑ์ที่ต้องการ (Whitford et al.,2001) . อย่างไรก็ตาม กำจัดแมลงไม่เหมาะสมโซลูชั่นและภาชนะบรรจุว่างเปล่าแมลงได้รับการยืนยันasmajor ปัญหา inmany สถานการณ์ (Avory และ Coggon, 1994ลอนดอน 1994 สจ๊วต 1996 Yassin et al., 2002 Hurtig et al.,2003 Ntow และ al., 2006 Recena และ al., 2006)จัดการของเสียอันตรายในประเทศกรีซได้รับการควบคุมโดยกฎหมายแห่งชาติ (ร่วมรัฐมนตรีตัดสิน 13588/725/06และ 24944/1159/06 ตั้งเงื่อนไข มาตรการ และทั่วไปข้อกำหนดด้านเทคนิคของอันตรายเสีย) ตามกฎหมาย EU (คำสั่งที่ 91/689/EECแก้ไข โดยคำสั่ง 94 31/EC และข้อบังคับ No166/06)ซึ่งมีกรอบกฎหมายสำหรับการจัดการ และการกำจัดขยะพิษ อย่างไรก็ตาม แม้ มีการดำรงอยู่ของกฎหมาย วิธีการแสดงค่าของอันตรายขยะไม่เพียงพอ และมักจะมีบังคับใช้ไม่ดี(เฟอร์กูสัน 1999) อับ ไม่มีข้อมูลในการบริหารแมลงเสียระดับของชาวนาความรู้ทัศนคติของเกษตรกรขายทิ้งแมลงเสียสามารถใช้เพื่อค้นหาจุดที่สำคัญของแทรกแซงเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยในระหว่างการจัดการแมลงขาดความรู้เช่นในกรีซที่ศึกษานี้ไม่ได้ดำเนินการ ได้รับการพร้อมท์ โดยสนใจเฉพาะในที่สาธารณะและสิ่งแวดล้อมสุขภาพด้านสารกำจัดศัตรูพืช กรมของเกษตรพัฒนา Pieria เอาริการตรวจสอบการปฏิบัติของเกษตรกรในการขายทิ้งของเสียสารพิษหลัง จากการใช้ และ การพัฒนาการศึกษาสาธารณะและข้อมูลโปรแกรมการใช้ยาฆ่าแมลงปลอดภัย ดังนั้น การสำรวจได้เพื่อขอรับข้อมูลนี้และบางที่สุดสังเกตเด่นมีรายงานนี้ แม้ว่าการศึกษานี้เกี่ยวข้องกับแมลงกำจัดขยะในพื้นที่ของPieria ข้อมูลที่ได้รับอาจจะน่าสนใจยังไปอีกชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการประเมินปฏิบัติทั่วไปเกี่ยวกับการขายทิ้งแมลงเสียหลังจากการใช้ในหมู่เกษตรกรชนบทของPieria ในภาคเหนือของกรีซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ในปีที่ผ่านมามีการเติบโตที่ไม่เหมาะสมเกี่ยวกับการกำจัดของเสียสารพิษ

สามารถสร้างอันตรายให้กับมนุษย์และสภาพแวดล้อม ( elfvendahl et al . , 2004 ; sivanesan et al . ,
2004 ; และ buczynska szadkowska stanczyk , 2005 ) การเกษตรและกิจกรรมการควบคุมศัตรูพืชเข้ม

ซึ่งมักจะขึ้นอยู่กับการใช้สารเคมีหนักส่งเสริมของเสียอันตราย
สร้างขึ้นในหลายระยะ การจัดการแมลง เนื่องจากการขาดการศึกษา
และคำแนะนำในการจัดการที่เหมาะสมของปริมาณขนาดเล็กของ
แมลงที่เกี่ยวข้องเสีย , สารเคมีอันตราย มักจะเหลือ
โกหกรอบในชนบทและในเมือง ในขณะที่ใช้
ปนเปื้อนภาชนะเปล่าเพื่อวัตถุประสงค์ในประเทศ ซึ่งมีการระบุไว้ในพื้นที่ที่พบบ่อย

มีการพัฒนามากความเสี่ยงด้านสุขภาพสาขาอื่น ๆ ( คลาร์ก et al . , 1997 ; sinzogan et al . ,
2004 ; ibitayo , 2006 ; Lu , 2006 ) ของเสีย
แมลงเป็นสารใด ๆหรือวัสดุที่มีสารพิษที่ไม่สามารถหรือ

และจะไม่ใช้จึงต้องกำจัด ของเสียสารพิษรวมถึงโซลูชั่นสเปรย์ยาฆ่าแมลงเหลือเกิน

ซึ่งยังคงอยู่ในอุปกรณ์โปรแกรมหลังจากใช้ยาฆ่าแมลงปนเปื้อน
น้ำที่ผลิตโดยการทำความสะอาดการใช้อุปกรณ์ หรือจากการล้างภาชนะว่างเปล่า

วัสดุปนเปื้อนยาฆ่าแมลง แมลงที่เกิดจากการทำความสะอาดหยด
ยาฆ่าแมลง ว่างเปล่า ( unrinsed ) ภาชนะบรรจุสารเคมีและผลิตภัณฑ์กำจัดศัตรูพืชเก่า
( nesheim และฟิเชิล , 2005 ) ของเสียสารพิษที่เหมาะสมเป็นส่วนหนึ่งของการใช้สารเคมีต่อ

การปล่อยหรือระบายของเสียสารพิษที่ไม่มีการควบคุมของ
ในสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตรายต่อประชาชนและ
ปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม สารเคมีปนเปื้อนในน้ำ
เป็นอันตรายมากไม่เป้าหมายสิ่งมีชีวิต เช่น พืช
แมลงที่เป็นประโยชน์ ปลา และสัตว์น้ำอื่น ๆรุ่นของยาฆ่าแมลง
เสียชนิดต่าง ๆ มักหนีไม่พ้นในเกือบทุกภาค

งานจากกระเป๋าการใช้และการทำความสะอาดอุปกรณ์ ( felsot et al . , 2003 ) แม้แต่ภาชนะบรรจุสารเคมีมักจะรักษาได้เปล่า

ของปริมาณสารพิษตกค้าง หากพวกเขาไม่ได้ล้างอย่างถูกต้อง ( Braun et al . ,
1983 ; ไมล์ et al . , 1983 ) วิธีที่ดีที่สุดใน wastewhich คือ
มาจากใช้สารเคมีเพื่อหลีกเลี่ยงการผลิตในสถานที่แรก

ใจกลาง นี้สามารถทำได้โดยการวางแผนงานอย่างถูกต้อง
และใช้ปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่จำเป็น ( Whitford et al . ,
2001 ) อย่างไรก็ตาม การกำจัดที่ไม่เหมาะสมของสารกำจัดศัตรูพืชและสารเคมีที่ไม่พึงประสงค์ว่างโซลูชั่น

asmajor ภาชนะได้รับการยืนยันปัญหา ( avory ในหลายสถานการณ์ และ coggon , 1994 ;
ลอนดอน , 1994 ; สจ๊วร์ต , 1996 ; ยัสซิน et al . , 2002 ;
hurtig et al . , 2003 ; ntow et al . , 2006 ; recena et al . ,
2006 )การจัดการของเสียอันตรายในกรีซจะถูกควบคุมโดยกฎหมายแห่งชาติ
( รัฐมนตรีร่วมในการตัดสินใจ 13588 / 725 / 06
24944 / 1168 / 06 และตั้งค่าเงื่อนไข มาตรการ และทั่วไป
ความต้องการทางด้านเทคนิคเพื่อการจัดการ
ของเสียอันตราย ) ตามกฎหมายสหภาพยุโรป ( Directive 91 / 689 / EEC แก้ไข Directive 94
โดย / 31 / EC และระเบียบ no166 / 06 )
ซึ่งเป็นกรอบทางกฎหมายสำหรับการจัดการและ
การกำจัดของเสียที่เป็นพิษ อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการดำรงอยู่ของ
กฎหมาย วิธีการที่มีอยู่สำหรับจัดการของเสียอันตราย
ไม่เพียงพอและมักจะมีการบังคับใช้ที่น่าสงสาร
( เฟอร์กูสัน , 1999 ) แต่น่าเสียดายที่ไม่มีข้อมูลที่สามารถใช้ได้ในการจัดการขยะสารพิษ

ระดับของเกษตรกรความรู้ ทัศนคติของเกษตรกรที่มีต่อการกำจัดขยะ
แมลงสามารถเป็นประโยชน์เพื่อหาจุดวิกฤติของการแทรกแซงเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยระหว่าง

ความรู้การจัดการแมลง เช่นขาดในกรีซ ที่ศึกษาชนิดนี้
ยังไม่ได้ดำเนินการ แจ้งโดยความสนใจในท้องถิ่นในด้านสุขภาพและด้านสิ่งแวดล้อมของประชาชน

ยาฆ่าแมลง แผนก