He went silent for a while and repl

He went silent for a while and replied. Though he hesitated on how to answer Schnee’s in this state, it wouldn’t change the conclusion even if he lied. He didn’t mean to give up if there was still a possibility.

And there was no meaning in vague answers, either.

He didn’t want to lie.

“That should be expected, huh?”

“…Sorry.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาไปเงียบสำหรับครู่ และตอบกลับ ว่าเขา hesitated วิธีตอบ Schnee ในสถานะนี้ มันจะไม่เปลี่ยนแปลงข้อสรุปแม้ว่าเขาโกหก เขาไม่ได้เจตนา ให้ถ้ายังมีความเป็นไปได้ที่และมีไม่มีความหมายในคำตอบคลุมเครือ อย่างใดอย่างหนึ่งเขาไม่อยากโกหก"ที่ควรคาดหวัง ฮะ"“… ขออภัยด้วย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเงียบไปในขณะที่และตอบ แม้ว่าเขาจะลังเลเกี่ยวกับวิธีที่จะตอบหิมะในรัฐนี้ก็จะไม่เปลี่ยนข้อสรุปแม้ว่าเขาโกหก เขาไม่ได้หมายความว่าจะให้ขึ้นถ้ายังคงมีความเป็นไปได้. และไม่มีความหมายในคำตอบที่คลุมเครืออย่างใดอย่างหนึ่ง. เขาไม่ได้ต้องการที่จะโกหก. "นั่นควรจะคาดหวังฮะ?" "... ขออภัย."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาก็เงียบสักพักแล้วตอบ แม้ว่าเขาจะลังเลในการตอบคำถามชนีอยู่ในสถานะนี้ มันจะเปลี่ยน สรุป ถ้าเขาโกหก เขาไม่ได้ตั้งใจจะให้ขึ้นถ้ายังคงมีความเป็นไปได้

ไม่มีความหมายในคำตอบที่คลุมเครือให้

เขาไม่อยากโกหก

" ที่ควรคิด ใช่ไม๊ ? "

" . . . . . . . ขอโทษ