(and lower) level data are harder t

(and lower) level data are harder to come by. Specialization
and niche segregation may become more apparent if prey
are sorted to finer taxonomic levels.
2. Measures of specialization, niche overlap, capture rate,
and capture efficiency are all potentially biased without
parallel measurements of available prey (cf.Gotelli and
Graves, 1996) and prey size. Future studies of prey
capture by carnivorous plants should also measure the
relative abundance of potential prey in the surrounding
habitat.
3. The dichotomy between ‘passive’ and ‘active’ traps needs
to be rethought. Darwin observed movement by the
tentacular glands inDroseraand hypothesized selectivity
in size of prey captured by Dionaea. Macbride (1818)
proposed the existence of a frictionless peristome in
Sarracenia, and Federle and his colleagues (Bohn and
Federle, 2004; Baueret al., 2008) found such frictionless
surfaces inNepenthes. The amount of friction, however,
can be controlled either by environmental conditions
(rain, fog) or by the plant itself (nectar secretion).
Because hypotheses regarding the evolution and diversification of carnivorous plants depend, at least in part, on
mechanisms and rates of prey capture, renewed attention
should be focused on the activity of ‘passive’ traps,
especially in the pitcher plants and inGenlisea.
4. Similarly, better assessment of the relative importance of
environmental control and direct control by the plant
itself of periphyton abundance on Utriculariatraps and
its role in prey capture will help to clarify exactly how
active these traps are (Lloyd, 1942; Meyers, 1982). Such
studies will also expand the focus of research on prey
capture by carnivorous plants beyond simple predator–
prey models (cf. Ulanowicz, 1995; Dı´az-Olarte et al.,
2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(และล่าง) ข้อมูลระดับยากที่จะมาด้วย ความเชี่ยวชาญและแยกช่องอาจจะกลายเป็นที่เห็นได้ชัดมากขึ้นถ้าเหยื่อจะถูกจัดเรียงเพื่อปลีกย่อยระดับการจัดหมวดหมู่. 2 มาตรการของความเชี่ยวชาญทับซ้อนเฉพาะอัตราการจับภาพและประสิทธิภาพจับภาพทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นโดยไม่ลำเอียงวัดคู่ขนานของเหยื่อที่มีอยู่(cf.Gotelli และเกรฟส์1996) และขนาดของเหยื่อ การศึกษาในอนาคตของเหยื่อจับภาพโดยพืชที่กินเนื้อก็ควรวัดความอุดมสมบูรณ์ของญาติของเหยื่อที่อาจเกิดขึ้นในรอบที่อยู่อาศัย. 3 ขั้วระหว่างเรื่อย ๆ และกับดัก 'ใช้งาน' ความต้องการที่จะrethought ดาร์วินตั้งข้อสังเกตการเคลื่อนไหวโดยต่อม tentacular inDroseraand ตั้งสมมติฐานการเลือกขนาดของเหยื่อจับโดยDionaea ไบรท์ส (1818) เสนอการดำรงอยู่ของเพอริสโตฝืดในSarracenia และ Federle และเพื่อนร่วมงานของเขา (Bohn และFederle 2004. Baueret อัล 2008) พบฝืดเช่นพื้นผิวinNepenthes ปริมาณของแรงเสียดทาน แต่สามารถควบคุมได้ทั้งโดยสภาพแวดล้อม(ฝนหมอก) หรือโรงงานของตัวเอง (การหลั่งน้ำทิพย์) ได้. เพราะสมมติฐานเกี่ยวกับวิวัฒนาการและความหลากหลายของพืชที่กินเนื้อขึ้นอย่างน้อยในส่วนที่เกี่ยวกับกลไกและอัตราเหยื่อของการจับภาพให้ความสนใจการต่ออายุควรจะมุ่งเน้นไปที่การทำงานของกับดัก 'เรื่อย ๆ ' ที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพืชเหยือกและinGenlisea. 4 ในทำนองเดียวกันการประเมินที่ดีขึ้นของความสำคัญของการควบคุมด้านสิ่งแวดล้อมและการควบคุมโดยตรงจากโรงงานของตัวเองของความอุดมสมบูรณ์ในperiphyton Utriculariatraps และบทบาทในการจับเหยื่อจะช่วยในการชี้แจงว่าวิธีการใช้งานกับดักเหล่านี้เป็น(ลอยด์ 1942; เมเยอร์ส, 1982) เช่นการศึกษานอกจากนี้ยังจะขยายจุดเน้นของการวิจัยเกี่ยวกับเหยื่อจับภาพโดยพืชที่กินเนื้อเกินpredator- ง่ายรุ่นเหยื่อ(cf Ulanowicz, 1995;. Dı'az-Olarte, et al, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( ล่าง ) ข้อมูลระดับจะยากที่จะมาด้วย ความเชี่ยวชาญ
และโพรงแยกอาจแจ่มแจ้งมากขึ้นถ้าเหยื่อ
จะแยกปลีกย่อยทางอนุกรมวิธานระดับ .
2 มาตรการทางช่องซ้อนกัน จับอัตรา
และประสิทธิภาพจับภาพทั้งหมดอาจลำเอียงโดยไม่
วัดขนานของเหยื่อที่ใช้ได้ ( cf.gotelli และ
หลุมศพ , 1996 ) และเหยื่อขนาด การศึกษาในอนาคตของเหยื่อ
จับภาพโดยพืชกินแมลงควรวัด
ญาติเหยื่อที่มีศักยภาพในความอุดมสมบูรณ์ของสิ่งแวดล้อมรอบ
.
3 ขั้วระหว่าง ' กับดักเรื่อยๆ ' และ ' ใช้งาน ' ความต้องการ
ต้องคิดอีก ดาร์วินสังเกตการเคลื่อนไหวของต้นเทนทาคูล่านี่ต่อมความ indroseraand

ในการเลือกขนาดของเหยื่อถูกจับโดยไดโอเนีย . เมิ่กไบรด์ ( 1818 )
เสนอการดํารงอยู่ของเพอริสโตมฝืดใน
ซาราซีเนีย และ federle และเพื่อนร่วมงานของเขา ( โบนและ
federle , 2004 ; baueret al . , 2008 ) พบ innepenthes ฝืด
พื้นผิว . ปริมาณของแรงเสียดทาน แต่สามารถควบคุมได้ด้วย

( สภาวะหมอกฝน ) หรือโรงงาน ( น้ำทิพย์หลั่ง ) .
เพราะสมมติฐานเกี่ยวกับวิวัฒนาการและความหลากหลายของพืชกินแมลงขึ้น อย่างน้อยก็ในส่วนที่เกี่ยวกับ
กลไกและอัตราของเหยื่อจับต่ออายุความสนใจ
ควรมุ่งเน้นกิจกรรมของ ' กับดักเรื่อยๆ '
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเหยือกน้ำพืชและ ingenlisea .
4 ในทํานองเดียวกันดีกว่าการประเมินความสำคัญสัมพัทธ์ของ
การควบคุมสิ่งแวดล้อมและการควบคุมโดยตรงโดยโรงงาน
ตัวเองของเพอริไฟตอนที่อุดมสมบูรณ์บน utriculariatraps และ
บทบาทในเหยื่อจับจะช่วยชี้แจงว่า
งานเหล่านี้กับดัก ( ลอยด์ 1942 ; เมเยอร์ , 1982 ) การศึกษาดังกล่าว
จะยังขยายโฟกัสของงานวิจัยเกี่ยวกับเหยื่อ
จับโดยพืชกินแมลงเกินง่าย–
เหยื่อรุ่น Predator ( CF . ulanowicz , 1995 ; D ı´ AZ olarte et al . ,
2007 )