Feeding practices may have an impor

Feeding practices may have an important impact on diarrheal diseases in developing countries. This study evaluated feeding practices in three groups of male children aged 6-36 mo: 100 with persistent diarrhea (PD), 79 with acute diarrhea (AD), and 86 in a comparison group (CG). The children came from comparably poor socioeconomic settings in Karachi, Pakistan, except that the literacy rates were higher in mothers of the CG (P = 0.0001). Although greater than 95% of all infants were breast-fed, delayed initiation of breast-feeding was more common in the diarrhea groups. Children with diarrhea were also more likely to receive supplemental milk (PD = 92%, AD = 87%) than were children in the CG (69%, P less than 0.05). Feedings were not withheld during diarrhea but changes were made in the nature of foods given. These results indicate that several feeding practices may be important risk factors for diarrhea in Pakistan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิบัติการให้อาหารอาจมีผลกระทบสำคัญในผลโรคในประเทศกำลังพัฒนา ปฏิบัติศึกษาประเมินอาหารนี้ในสามกลุ่มเด็กชายอายุ 6-36 mo: 100 กับโรคท้องร่วงแบบถาวร (PD), 79 ด้วยโรคท้องร่วงเฉียบพลัน (AD), และในกลุ่มเปรียบเทียบ (CG) 86 เด็กมาจากการตั้งค่าเศรษฐกิจแย่ปานในการาจี ปากีสถาน ยกเว้นว่าอัตราการรู้หนังสือสูงขึ้นในมารดาของ CG (P = 0.0001) ถึงแม้ว่ามากกว่า 95% ของทารกกินนมแม่ เริ่มต้นล่าช้าของการให้นมบุตรพบมากในกลุ่มโรคอุจจาระร่วงได้ เด็กที่ มีอาการท้องเสียก็น่าจะได้รับนมเสริม (PD = 92% โฆษณา = 87%) กว่าเด็กใน CG (69%, P น้อยกว่า 0.05) หัดได้ไม่หักณที่จ่ายในระหว่างท้องเสีย แต่ทำการเปลี่ยนแปลงในลักษณะของอาหารที่ได้รับ ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุว่า วิธีปฏิบัติให้อาหารหลายอาจมีปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับโรคอุจจาระร่วงในประเทศปากีสถาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การให้อาหารการปฏิบัติที่อาจจะมีความสำคัญต่อการเกิดโรคอุจจาระร่วงในประเทศกำลังพัฒนา การศึกษาการประเมินผลการปฏิบัตินี้ให้อาหารในสามกลุ่มของเด็กผู้ชายอายุ 6-36 เดือน: 100 ที่มีอาการท้องเสียถาวร (PD) 79 โรคอุจจาระร่วงเฉียบพลัน (AD) และ 86 ในกลุ่มเปรียบเทียบ (CG) เด็กมาจากการตั้งค่าทางเศรษฐกิจและสังคมที่น่าสงสารปานในการาจี, ปากีสถาน, ยกเว้นว่าอัตราการรู้หนังสือมีค่าสูงในมารดาของ CG (p = 0.0001) แม้ว่าจะสูงกว่า 95% ของทารกทุกคนที่กินนมแม่, การเริ่มต้นล่าช้าของนมเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในกลุ่มโรคอุจจาระร่วง เด็กที่มีอาการท้องเสียก็มีแนวโน้มที่จะได้รับนมเสริม (PD = 92%, โฆษณา = 87%) มากกว่าเป็นเด็กในการกำกับดูแลกิจการ (69%, p น้อยกว่า 0.05) การให้นมไม่ได้ถูกระงับในช่วงท้องเสีย แต่การเปลี่ยนแปลงที่ได้ทำในลักษณะของอาหารที่ได้รับ ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการปฏิบัติให้อาหารหลายอาจจะเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับโรคท้องร่วงในประเทศปากีสถาน