Going Up the StackOf course it does

Going Up the Stack
Of course it does not stop at the transport layer and with the use of MPTCP. Customised applications
can do this themselves.
For example, the “mosh” application is an example of a serial form of address agility, where the session
state is a shared secret, and the server will accept a reconnection from any client’s IP address, as long as
the client can demonstrate its knowledge of the shared secret.
Extending the TCP data transfer model to enlist multiple active TCP sessions at the application level in
a load balancing configuration is also possible, in a manner not all that different from MPTCP.
Of course one could take this further and rather than use multiple TCP sessions between the same two
endpoints you could instead share the same server’s data across multiple endpoints, and use multiple
TCP sessions to these multiple servers. At this point you have something that looks remarkably like the
peer-to-peer data distribution architecture.
Another approach is to format the data stream into “messages”, and permit multiple messages to be
sent across diverse paths between the two communicating systems. This approach, SCTP, is similar to
MPTCP in that it can take advantage of multiple addresses to support multiple paths. It combines the
message transaction qualities of UDP with the reliable in-sequenced transport services of TCP. The
problem of course in today’s network is that because it is neither TCP nor UDP many forms of
middleware, including NATs, are often hostile to SCTP and drop SCTP packets. One more cost of the
escalation of middleware in today’s Internet. These days innovation in protocol models is limited by the
rather narrow rules applied by network middleware, and the approximate rule of thumb in today’s
Internet is that its TCP, UDP or middleware fodder!
It has been observed a number of times that the abstraction of a network protocol stack is somewhat
arbitrary, and its possible to address exactly the same set of requirements at many different levels in the
reference stack. In the work on multi-path support in the Internet we've seen approaches that exploit
parallel data streams at the data link layer, the IP layer, within routing, in the transport layer and in the
application layer. Each have their respective strengths and weaknesses.
But what worries me is what happens if you inadvertently encounter a situation where you have all of these approaches active at the same time? Is the outcome one of amazing efficiency, or paralysing complexity?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะกองซ้อนแน่นอนมันไม่ได้หยุด ที่ชั้นการขนส่ง และ มีการใช้ MPTCP โปรแกรมประยุกต์ที่กำหนดเองสามารถทำนี้เองเช่น แอพลิเคชัน "mosh" เป็นตัวอย่างของแบบอนุกรมของความคล่องตัวในการที่อยู่ ที่เซสชันรัฐเป็นความลับที่ใช้ร่วมกัน และเซิร์ฟเวอร์จะยอมรับเชื่อมจากอยู่ IP ของไคลเอนต์ใด ๆ ตราบไคลเอ็นต์สามารถแสดงให้เห็นถึงความรู้ความลับที่ใช้ร่วมกันขยายแบบ TCP ข้อมูลโอนเข้าสังกัดหลายเซสชัน TCP ที่ใช้งานอยู่ในระดับโปรแกรมประยุกต์ในการกำหนดค่าการโหลดดุลก็ได้ ในลักษณะไม่ต่างไปจาก MPTCPแน่นอนหนึ่งสามารถใช้นี้เพิ่มเติม และการใช้หลายเซสชัน TCP ระหว่างสองเดียวปลายทางที่คุณสามารถแทนแบ่งปันข้อมูลของเซิร์ฟเวอร์เดียวกันในปลายทางหลาย และใช้หลายเซสชัน TCP เซิร์ฟเวอร์หลายเหล่านี้ จุดนี้ คุณมีสิ่งที่น่าทึ่งเช่นการสถาปัตยกรรม--เพียร์ข้อมูลแจกจ่ายวิธีอื่นคือการ จัดรูปแบบกระแสข้อมูลลงใน "ข้อความ" และอนุญาตให้หลายข้อความจะส่งผ่านเส้นทางหลากหลายระหว่างสองระบบสื่อสาร วิธีการนี้ SCTP จะคล้ายกับMPTCP ในที่มันสามารถใช้ประโยชน์จากหลายที่อยู่ในการสนับสนุนหลายเส้นทาง มันรวมข้อความธุรกรรมคุณภาพของ UDP ด้วยบริการขนส่งในการเรียงลำดับความน่าเชื่อถือของ TCP การแน่นอนว่าในเครือข่ายในปัจจุบันเป็นปัญหาที่ เพราะมันไม่ใช่ TCP หรือ UDP หลายรูปแบบของมิดเดิลแวร์ รวมแน็ในช่วง มักสู้กับ SCTP และปล่อยแพคเก็ต SCTP ต้นทุนมากกว่าหนึ่งตัวการเลื่อนระดับของมิดเดิลแวร์ในอินเทอร์เน็ตในปัจจุบัน วันนี้นวัตกรรมในรูปแบบโพรโทคอลถูกจำกัดโดยการค่อนข้าง แคบกฎที่ใช้ โดยเครือข่าย middleware และกฎโดยประมาณของหัวแม่มือในวันนี้อินเทอร์เน็ตว่า TCP, UDP หรือมิดเดิลแวร์ของอาหารสัตว์มันได้รับการปฏิบัติหลาย ๆ ครั้งว่า นามธรรมของกองโพรโทคอลเครือข่ายจะค่อนข้างโดยพลการ และสามารถที่อยู่ชุดเดียวกันของความต้องการในระดับต่าง ๆ มากมายในการอ้างอิงกอง ในการทำงานการสนับสนุนหลายเส้นในอินเทอร์เน็ต เราได้เห็นแนวทางที่กระแสข้อมูลแบบขนานที่ข้อมูลเชื่อมโยงเลเยอร์ ชั้น IP ภายใน สายงานการผลิต ในชั้นการขนส่ง และในการชั้นโปรแกรมประยุกต์ ละจุดแข็งและจุดอ่อนได้ แต่อะไรกังวลฉันเป็นอย่างไรหากคุณพบสถานการณ์ที่คุณมีทั้งหมดของวิธีการเหล่านี้ใช้งานอยู่ในเวลาเดียวกันโดยไม่ได้ตั้งใจ เป็นผลหนึ่งประสิทธิภาพน่าทึ่ง หรือ paralysing ซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จะขึ้นกอง
แน่นอนมันไม่หยุดอยู่ที่ชั้นการขนส่งและมีการใช้ MPTCP การใช้งานที่กำหนดเอง
สามารถทำเช่นนี้ตัวเอง.
ยกตัวอย่างเช่น "ร็อก" โปรแกรมนี้เป็นตัวอย่างของรูปแบบอนุกรมของความคล่องตัวอยู่ที่เซสชั่นที่
รัฐเป็นความลับร่วมกันและเซิร์ฟเวอร์จะยอมรับการเชื่อมต่อจากที่อยู่ IP ของลูกค้าใด ๆ เป็นเวลานาน เป็น
ลูกค้าสามารถแสดงให้เห็นถึงความรู้ของความลับที่ใช้ร่วมกัน.
ขยายรูปแบบการถ่ายโอนข้อมูล TCP จะขอความช่วยเหลือหลายเซสชัน TCP งานในระดับที่ใช้ใน
การกำหนดค่าสมดุลภาระยังเป็นไปในลักษณะที่ไม่ได้ทั้งหมดที่แตกต่างจาก MPTCP.
หลักสูตรหนึ่ง อาจจะใช้เวลานี้ต่อไปและแทนที่จะใช้การประชุม TCP หลายระหว่างเดียวกันสอง
endpoints คุณแทนสามารถแบ่งปันข้อมูลเซิร์ฟเวอร์เดียวกันทั่ว endpoints หลายและใช้หลาย
เซสชัน TCP ไปยังเซิร์ฟเวอร์หลายเหล่านี้ ณ จุดนี้คุณมีบางสิ่งบางอย่างที่มีลักษณะที่น่าทึ่งเช่น
สถาปัตยกรรมการกระจายข้อมูลแบบ peer-to-peer.
อีกวิธีหนึ่งคือการจัดรูปแบบสตรีมข้อมูลลงใน "ข้อความ" และอนุญาตให้มีหลายข้อความที่จะ
ส่งผ่านเส้นทางที่มีความหลากหลายระหว่างสองระบบการสื่อสาร วิธีการนี้ SCTP คล้ายกับ
MPTCP ในการที่จะสามารถใช้ประโยชน์จากหลายที่อยู่เพื่อสนับสนุนหลายเส้นทาง มันรวม
คุณภาพการทำธุรกรรมของข้อความ UDP ที่มีความน่าเชื่อถือบริการขนส่งในลำดับขั้นตอนของ TCP
ปัญหาของหลักสูตรอยู่ในเครือข่ายของวันนี้ก็คือว่าเพราะมันเป็นค่า TCP หรือ UDP หลายรูปแบบของ
มิดเดิ้ลรวมทั้ง NATs มักจะเป็นศัตรูกับ SCTP และวางแพ็คเก็ต SCTP หนึ่งค่าใช้จ่ายมากขึ้นจาก
การเพิ่มของมิดเดิ้ลในอินเทอร์เน็ตในปัจจุบัน เหล่านี้นวัตกรรมวันในรูปแบบโปรโตคอลถูก จำกัด ด้วย
กฎระเบียบค่อนข้างแคบใช้โดยมิดเดิลแวร์ของเครือข่ายและการปกครองโดยประมาณของนิ้วหัวแม่มือในวันนี้
อินเทอร์เน็ตคือ TCP ของ UDP หรือตัวกลางอาหารสัตว์!
มันได้รับการสังเกตจำนวนครั้งที่เป็นนามธรรมของการให้ โปรโตคอลเครือข่ายสแต็คที่ค่อนข้าง
โดยพลการและเป็นไปได้ที่จะอยู่ตรงชุดเดียวกันของความต้องการในระดับต่าง ๆ จำนวนมากใน
สแต็คการอ้างอิง ในการทำงานเกี่ยวกับการสนับสนุนหลายเส้นทางในอินเทอร์เน็ตที่เราได้เห็นวิธีการที่ใช้ประโยชน์จาก
กระแสข้อมูลแบบขนานในชั้นเชื่อมโยงข้อมูลชั้น IP ภายในกำหนดเส้นทางในชั้นการขนส่งและใน
ชั้นการประยุกต์ แต่ละคนมีจุดแข็งของตนและจุดอ่อน.
แต่สิ่งที่ผมกังวลคือสิ่งที่เกิดขึ้นถ้าคุณไม่ได้ตั้งใจพบกับสถานการณ์ที่คุณมีทั้งหมดของวิธีการเหล่านี้ใช้งานในเวลาเดียวกันได้หรือไม่ เป็นผลอย่างใดอย่างหนึ่งของประสิทธิภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจหรือความซับซ้อนเป็นอัมพาต?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะขึ้นซ้อนแน่นอนมันไม่ได้หยุดที่ชั้นการขนส่งและการใช้ mptcp . ปรับแต่งการใช้งานสามารถทำได้ด้วยตนเองตัวอย่างเช่น " MOSH " โปรแกรมตัวอย่างของอนุกรมที่อยู่ของแบบฟอร์มความคล่องตัวที่เซสชันสภาพเป็นความลับที่ใช้ร่วมกัน , และเซิร์ฟเวอร์จะรับการต่อสัญญาณจากที่อยู่ IP ของไคลเอนต์ใด ๆตราบเท่าที่ลูกค้าสามารถแสดงให้เห็นถึงความรู้ของการแบ่งปันความลับการถ่ายโอนข้อมูลแบบ TCP เป็นหลายใช้งาน TCP เซสชันที่ใช้ในระดับโหลดสมดุลค่าเป็นไปได้ ในลักษณะไม่ต่างจาก mptcp .แน่นอนหนึ่งอาจใช้เวลาอีกหลายรอบมากกว่าจะใช้ TCP ระหว่างกันเหล่านี้คุณสามารถแทนข้อมูลหุ้นเดียวกันของเซิร์ฟเวอร์ข้ามหลายผู้ใช้และใช้หลายเซสชัน TCP เซิร์ฟเวอร์หลาย เหล่านี้ ณจุดนี้คุณมีบางสิ่งบางอย่างที่ดูน่าทึ่งเหมือนสถาปัตยกรรมการกระจายรายได้ข้อมูลอีกวิธีหนึ่งคือรูปแบบกระแสข้อมูลลงใน " ข้อความ " และอนุญาตให้ข้อความหลาย ๆ เป็นส่งในเส้นทางที่หลากหลายระหว่างสองระบบการสื่อสาร . วิธีการ sctp นี้คล้ายกับmptcp ที่จะสามารถใช้ประโยชน์จากที่อยู่หลายที่จะสนับสนุนหลายเส้นทาง . มันรวมข้อความรายการคุณภาพของ UDP กับความน่าเชื่อถือในลำดับบริการขนส่งของ TCP ที่ปัญหาแน่นอนในเครือข่ายของวันนี้ เพราะเป็นทั้ง TCP หรือ UDP หลายรูปแบบมิดเดิลแวร์ , รวมถึง Nats มักจะเป็นศัตรูกับ sctp และวางแพ็กเก็ต sctp . อีกหนึ่งต้นทุนของเพิ่มของตัวกลางในอินเทอร์เน็ตวันนี้ วันนี้นวัตกรรมในรูปแบบโปรโตคอลจะถูก จำกัด โดยกฎที่ใช้ โดย Windows เครือข่ายค่อนข้างแคบ และมีกฎง่ายๆในวันนี้อินเทอร์เน็ตเป็นที่ TCP , UDP หรือมิดเดิลแวร์คนไร้ค่า !มันได้รับการตรวจสอบหลายครั้งว่าสิ่งที่เป็นนามธรรมของโปรโตคอลเครือข่ายกองบ้างโดยพลการและมันเป็นไปได้ที่จะอยู่ตรงเดียวกันชุดของความต้องการที่แตกต่างกันมากในระดับกองอ้างอิง ในงานสนับสนุน multi-path ในอินเทอร์เน็ตที่เราได้เห็นวิธีการที่เอาเปรียบกระแสข้อมูลแบบขนานในการเชื่อมต่อข้อมูลชั้น , ชั้น IP ภายในเส้นทางในชั้นการขนส่งและในชั้นการประยุกต์ใช้ แต่ละคนมีจุดแข็งของตนและจุดอ่อนแต่สิ่งที่ผมกังวลคือจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณไม่ได้ตั้งใจพบกับสถานการณ์ที่คุณมีทั้งหมดของวิธีการเหล่านี้ใช้งานในเวลาเดียวกันได้หรือไม่ คือผลของประสิทธิภาพที่น่าพิศวง หรือ paralysing ความซับซ้อน ?