“The leader of the knights...?”Just

“The leader of the knights...?”

Just a moment ago Ruth had been the one confused, but now the tables had turned and Koutarou was gradually understanding the complicated position he was in.

“Yes. As long as you possess that sword and go by the title of Blue Knight, you have the most authority in Forthorthe after royalty. And not even the highest standing nobles, no, not even royalty, would have an easy time doing something to you. You're an exception amongst exception.”

There were too many exceptions Alaia had set up for the Blue Knight to count.

Not only was the Bertorion's special territory still forbidden to enter, the Blue Knight's salary was still included in the national budget even now after 2,000 years had passed.

When it came to the law, exceptions for the Blue Knight were given priority and not even the emperor could remove that right. That is what Alaia had prepared for Koutarou if he were to return to Forthorthe 2,000 years in the future for some reason.

“I see... so her majesty, Alaia did...”

“Yes. If you so feel like it, Master, you could even order me to die.”

As Ruth said that she put her hand on her chest and smiled as if she was saying she'd be willing to die on the spot.

“I won't order something like that.”

“I am aware, Master. Fufu, fufufufu.”

Ruth was well aware that Koutarou would never give such an order. But at the same time, she almost wanted him do to just that.

“By the way... what's with that master thing?”

“Master is Master. You are the most important knight, so it's only obvious I call you that.”

“I'm not all that important though.”

“Oh, but you are. What are you saying, geez...”

To Ruth this was unbearably amusing. The Blue Knight was the most famous general in Forthorthe's history. But the person in question was saying that he wasn't all that important.

“Fufu, I can't wait for her highness to wake up.”

Ruth looked at Theia, resting on Koutarou's back, and smiled through her tears.

“Once her highness learns of Satomi-sama's identity... fufufu.”

Ruth was almost dying with anticipation to see what kind of expression Theia would make when she told her about Koutarou.

“About that... Please don't tell Theia about my secret.”

“Master!? Why is that!?”

Koutarou's words came as a surprise to Ruth. To Theia this would be incredibly happy news.

“Theia's dream will be ruined.”

“That's not true! Not at all!”

“And if both the Blue Knight and Signaltin were to appear, Forthorthe would enter a state of confusion. The fewer that know about this, the better.”

“Her highness would definitely keep it a secret!”

“It's not about if she'll keep it a secret... just knowing it will influence her judgment.”

Koutarou trusted Theia and Ruth. They would without a doubt keep it a secret. However, Koutarou believed that the fact that he was the Blue Knight and that Signaltin existed would fetter Theia's decisions. So aside from having his secret revealed from unavoidable circumstances, he had no intention of revealing it on his own. Neither Koutarou nor Alaia wished for that.

“Her highness's judgment...”

Ruth understood the meaning of that as well. A big secret like that which can't be told to anyone would only be an unnecessary risk.

“I, understand...”

Ruth reluctantly decided to listen to Koutarou. Considering today's events, it would be for the best to keep the risk as low as possible. Although logic dictated that she do so, Ruth was very disappointed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผู้นำของอัศวิน..."แค่พึ่งรูได้หนึ่งสับสน แต่ตอนนี้ มีเปิดตารางและ Koutarou ได้ค่อย ๆ ทำความเข้าใจตำแหน่งซับซ้อนใน"ใช่ ตราบใดที่คุณมีดาบที่ และโดยชื่อของอัศวินสีน้ำเงิน คุณมีอำนาจมากที่สุดใน Forthorthe หลังจากราชวงศ์ และไม่ได้สูงที่สุดยืนขุนนาง ไม่ ไม่รับ จะมีทีทำอะไรคุณ คุณไม่มีข้อยกเว้นในข้อยกเว้น"มีข้อยกเว้นมากเกินไปมีตั้งค่า Alaia สำหรับอัศวินสีน้ำเงินนับไม่เพียง เป็นดินแดนพิเศษของ Bertorion ที่ยังคง ห้ามป้อน เงินเดือนของอัศวินสีน้ำเงินถูกยังคงรวมอยู่ในงบประมาณแม้ตอนนี้หลังจาก 2000 ปีได้ผ่านการเมื่อมันมาถึงกฎหมาย ข้อยกเว้นสำหรับอัศวินสีน้ำเงินได้รับความสำคัญ และไม่แม้แต่จักรพรรดิสามารถเอาขวาที่ สิ่ง Alaia ได้เตรียมไว้สำหรับ Koutarou หากเขากลับไป Forthorthe 2000 ปีในอนาคตด้วยเหตุผลบางอย่างได้"ฉันเห็น...ดังนั้นสมเด็จ Alaia ได้...""ใช่ ถ้าคุณรู้สึกเช่นนั้น ดังนั้นหลัก คุณสามารถสั่งให้ตายได้ "นางรูธกล่าวว่า เธอใส่มือของเธอบนหน้าอกของเธอ และยิ้มว่าเธอพูดเธอจะยอมตายคา"ผมจะไม่สั่งอะไรเช่นนั้น""ผมทราบ หลัก ฟูฟุ fufufufu "รูได้ตระหนักดีว่า Koutarou จะไม่ให้ใบสั่ง แต่ในเวลาเดียวกัน เธอเกือบต้องเขาทำเพียงว่า“By the way... what's with that master thing?”“Master is Master. You are the most important knight, so it's only obvious I call you that.”“I'm not all that important though.”“Oh, but you are. What are you saying, geez...”To Ruth this was unbearably amusing. The Blue Knight was the most famous general in Forthorthe's history. But the person in question was saying that he wasn't all that important.“Fufu, I can't wait for her highness to wake up.”Ruth looked at Theia, resting on Koutarou's back, and smiled through her tears.“Once her highness learns of Satomi-sama's identity... fufufu.”Ruth was almost dying with anticipation to see what kind of expression Theia would make when she told her about Koutarou.“About that... Please don't tell Theia about my secret.”“Master!? Why is that!?”Koutarou's words came as a surprise to Ruth. To Theia this would be incredibly happy news.“Theia's dream will be ruined.”“That's not true! Not at all!”“And if both the Blue Knight and Signaltin were to appear, Forthorthe would enter a state of confusion. The fewer that know about this, the better.”“Her highness would definitely keep it a secret!”“It's not about if she'll keep it a secret... just knowing it will influence her judgment.”Koutarou trusted Theia and Ruth. They would without a doubt keep it a secret. However, Koutarou believed that the fact that he was the Blue Knight and that Signaltin existed would fetter Theia's decisions. So aside from having his secret revealed from unavoidable circumstances, he had no intention of revealing it on his own. Neither Koutarou nor Alaia wished for that.
“Her highness's judgment...”

Ruth understood the meaning of that as well. A big secret like that which can't be told to anyone would only be an unnecessary risk.

“I, understand...”

Ruth reluctantly decided to listen to Koutarou. Considering today's events, it would be for the best to keep the risk as low as possible. Although logic dictated that she do so, Ruth was very disappointed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผู้นำของอัศวิน ... ?" รอสักครู่ที่ผ่านมารู ธ ได้รับการหนึ่งที่สับสน แต่ตอนนี้ตารางได้หันและ Koutarou ก็ค่อย ๆ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับตำแหน่งที่มีความซับซ้อนที่เขาอยู่ใน. "ใช่ ตราบใดที่คุณมีดาบที่และไปโดยชื่อของอัศวินสีฟ้าคุณมีอำนาจมากที่สุดใน Forthorthe หลังจากที่พระบรมวงศานุวงศ์ และไม่ได้สูงที่สุดขุนนางยืนไม่ได้แม้กระทั่งเจ้านายจะมีเวลาได้ง่ายทำอะไรบางอย่างกับคุณ คุณเป็นข้อยกเว้นในหมู่ยกเว้น. " มีข้อยกเว้นมากเกินไป Alaia ได้ตั้งค่าสำหรับอัศวินสีฟ้าที่จะนับ. ไม่เพียง แต่ดินแดนพิเศษ Bertorion ยังคงห้ามไม่ให้ใส่เงินเดือนอัศวินสีฟ้าก็ยังคงรวมอยู่ในงบประมาณของชาติแม้ตอนนี้ หลังจากที่ 2,000 ปีที่ผ่านมา. เมื่อมันมาถึงกฎหมายข้อยกเว้นสำหรับอัศวินสีฟ้าได้รับการให้ความสำคัญและไม่ได้จักรพรรดิสามารถลบที่เหมาะสมที่ นั่นคือสิ่งที่ Alaia ได้เตรียมไว้สำหรับ Koutarou ถ้าเขาจะกลับไป Forthorthe 2,000 ปีในอนาคตด้วยเหตุผลบางอย่าง. "ผมเห็น ... ดังนั้นสมเด็จ Alaia ไม่ ... " "ใช่ ดังนั้นหากคุณรู้สึกเช่นนั้นโทคุณยังสามารถสั่งให้ฉันไปตาย. " ในฐานะที่เป็นรู ธ บอกว่าเธอเอามือของเธอบนหน้าอกของเธอและยิ้มราวกับว่าเธอได้รับการบอกว่าเธอต้องการจะยินดีที่จะตายในจุด. " ฉันได้รับรางวัล 'T สั่งซื้อสิ่งที่ต้องการที่. " " ผมตระหนักถึงปริญญาโท Fufu, fufufufu. " รู ธ เป็นคนตระหนักดีว่า Koutarou จะไม่ให้คำสั่งดังกล่าว แต่ในเวลาเดียวกันเธอเกือบจะอยากให้เขาทำเพื่อแค่นั้น. "โดยวิธีการ ... สิ่งที่มีสิ่งหลักที่?" "นายเป็นหลัก คุณเป็นอัศวินที่สำคัญที่สุดจึงเป็นเพียงที่เห็นได้ชัดผมเรียกคุณว่า. " " ฉันไม่ได้ทั้งหมดที่สำคัญแม้ว่า. " " โอ้ แต่คุณ สิ่งที่คุณพูดว่าโธ่ ... " รูทนี้เป็นที่น่าขบขันเหลือทน อัศวินสีฟ้าที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประวัติศาสตร์ทั่วไป Forthorthe ของ แต่คนที่มีปัญหาได้รับการบอกว่าเขาไม่ได้ทั้งหมดที่สำคัญที่. "Fufu ฉันไม่สามารถรอให้สมเด็จเธอจะตื่นขึ้นมา." รู ธ มองที่ Theia วางอยู่บนหลัง Koutarou และยิ้มผ่านน้ำตาของเธอ. "เมื่อ เสด็จเรียนรู้ของตัวตนของซาโตมิซามะของ ... fufufu. " รู ธ เกือบจะตายด้วยความคาดหวังที่จะเห็นสิ่งที่ชนิดของการแสดงออก Theia จะทำให้เมื่อเธอบอกเธอเกี่ยวกับ Koutarou. " เกี่ยวกับที่ ... กรุณาอย่าบอก Theia เกี่ยวกับฉัน ความลับ. " " Master !? ทำไมถึงเป็น !? " คำ Koutarou มาเป็นแปลกใจให้รู ธ เพื่อ Theia นี้จะเป็นข่าวที่มีความสุขอย่างไม่น่าเชื่อ. "ความฝัน Theia จะถูกทำลาย." "นั่นไม่เป็นความจริง! ไม่ได้เลย! " " และถ้าทั้งสองอัศวินสีฟ้าและ Signaltin จะปรากฏ Forthorthe จะเข้าสู่สภาวะของความสับสน น้อยที่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ดีกว่า. " " เสด็จแน่นอนจะเก็บไว้เป็นความลับ! " " มันไม่เกี่ยวกับว่าเธอจะเก็บเป็นความลับ ... เพียงแค่รู้ว่ามันจะมีผลต่อการตัดสินของเธอ. " Koutarou ที่เชื่อถือได้และ Theia ความเศร้า พวกเขาจะไม่ต้องสงสัยเก็บไว้เป็นความลับ อย่างไรก็ตาม Koutarou เชื่อว่าความจริงที่ว่าเขาเป็นอัศวินสีฟ้าและที่มีอยู่จะ Signaltin โซ่ตรวนตัดสินใจ Theia ของ ดังนั้นนอกเหนือจากที่มีการเปิดเผยความลับของเขาจากสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เขาไม่ได้ตั้งใจเปิดเผยมันด้วยตัวเขาเองไม่มี ทั้ง Koutarou มิได้ Alaia อยากให้ว่า. "ตัดสินสมเด็จเธอ ... " รู ธ ที่เข้าใจความหมายของการที่ดี ความลับที่ยิ่งใหญ่เช่นเดียวกับที่ซึ่งไม่สามารถจะบอกกับทุกคนก็จะเป็นความเสี่ยงที่ไม่จำเป็น. "ผมเข้าใจ ... " รู ธ อย่างไม่เต็มใจตัดสินใจที่จะฟัง Koutarou พิจารณาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ก็จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำให้มีความเสี่ยงที่ต่ำที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ แม้ว่าตรรกะที่บอกว่าเธอทำเช่นนั้นรู ธ ผิดหวังมาก