The gelation of k-carrageenan alone

The gelation of k-carrageenan alone (0.6%) is also seen in Fig. 2.
No change in G0 occurred until the temperature decreased to 30 C,
causing gelation. This is similar to observations by Ould Eleya and
Turgeon (2000a). As the ionic concentration increased from 50 to
250 mM NaCl, the final modulus of carrageenan gels increased from
1.7 to 5.6 kPa. This was mainly due to the cations shielding the
electrostatic repulsion of the sulphated side groups of the carrageenan.
The shielding effect promotes the binding and aggregation
of helixes leading to an increase in the modulus (Michel, Mestdagh,
& Axelos, 1997). A comparison between the final storage modulus of
carrageenan gels alone (1.7e5.6 kPa), and carrageenan continuous
gels with an interdispersed protein phase (45e58 kPa), reflected
the filler effect of dispersed protein particles in the carrageenan
phase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังเห็น gelation k carrageenan เดียว (0.6%) ใน Fig. 2ไม่เปลี่ยนแปลงใน G0 เกิดขึ้นจนกระทั่งอุณหภูมิลดลงถึง 30 Cสาเหตุ gelation เพื่อสังเกตการณ์โดย Ould Eleya และTurgeon (2000a) เป็นความเข้มข้น ionic เพิ่มขึ้นจาก 50 ไปNaCl โมดูลัสสุดท้ายของ carrageenan เจเพิ่มขึ้นจาก 250 มม.1.7 การ 5.6 kPa นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากเป็นของหายากที่ shieldingrepulsion สถิตของกลุ่มด้าน sulphated ของ carrageenanส่งเสริมป้องกันผลรวมและรวมของ helixes ที่นำไปสู่การเพิ่มโมดูลัส (Michel, Mestdagh& Axelos, 1997) การเปรียบเทียบระหว่างโมดูลัสสุดท้ายเก็บของcarrageenan เจคนเดียว (1.7e5.6 kPa), และ carrageenan อย่างต่อเนื่องเจกับขั้นตอน interdispersed โปรตีน (45e58 kPa), สะท้อนผลของอนุภาคโปรตีนกระจัดกระจายใน carrageenan ฟิลเลอร์ขั้นตอนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ K-คาราจีแนนคนเดียว (0.6%) นอกจากนี้ยังมีให้เห็นในรูป 2.
การเปลี่ยนแปลงใน G0 ไม่เกิดขึ้นจนกระทั่งอุณหภูมิลดลงถึง 30 องศาเซลเซียส,
ก่อให้เกิดเจล นี้จะคล้ายกับการสังเกตโดยอู Eleya และ
Turgeon (2000a) ในฐานะที่เป็นความเข้มข้นของอิออนเพิ่มขึ้น 50 ที่จะจาก
250 มิลลิโซเดียมคลอไรด์, โมดูลัสสุดท้ายของเจลคาราจีแนนเพิ่มขึ้นจาก
1.7 5.6 กิโลปาสคาลที่จะ นี่คือสาเหตุหลักมาจากไพเพอร์ป้องกันไฟฟ้าสถิตเขม่นในกลุ่มด้าน sulphated ของคาราจีแนนได้. ป้องกันผลกระทบส่งเสริมผูกพันและการรวมของ helixes ที่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของโมดูลัสที่ (มิเชล Mestdagh, และ Axelos, 1997) เปรียบเทียบระหว่างการจัดเก็บโมดูลัสสุดท้ายของเจลคาราจีแนนคนเดียว (1.7e5.6 ปาสคาล) และต่อเนื่องคาราจีแนนเจลที่มีระยะโปรตีนinterdispersed (45e58 ปาสคาล) สะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบของอนุภาคสารตัวเติมโปรตีนกระจายในคาราจีแนนเฟส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนการเกิดเจลของน้ําตาลคนเดียว ( 0.6% ) จะเห็นได้ในรูปที่ 2 .
ไม่เปลี่ยน G0 เกิดขึ้นจนถึงอุณหภูมิลดลงถึง 30  C
ทำให้เจลาติน . นี้จะคล้ายกับสังเกต โดยควร eleya และ
turgeon ( ประกอบ ) ในขณะที่ความเข้มข้นไอออนเพิ่มขึ้นจาก 50

ขนาด 250 มม. ส่วนสุดท้ายของเจลัสคาราเพิ่มขึ้นจาก
1.7 เพื่อ 5.6 กิโลปาสคาล . นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการทำให้การป้องกัน
การขับไล่ไฟฟ้าสถิตของ sulphated ข้างกลุ่มของคาราจีแนน .
ชะแง้ผลส่งเสริมการรวมของ helixes
าเพิ่มในโมดูลัส ( Michel , mestdagh
& axelos , 1997 ) การเปรียบเทียบระหว่างสุดท้ายกระเป๋าัส
แนนเจลคนเดียว ( 1.7e5.6 kPa ) และคาราจีแนนเจลอย่างต่อเนื่อง
กับ interdispersed โปรตีนเฟส ( 45e58 kPa ) สะท้อน
ผลของอนุภาคสารโปรตีนที่กระจายตัวในคาราจีแนน
เฟส