Knowledge identification focuses on

Knowledge identification focuses on activities that help to identify the knowledge necessary
for the company, as well as sources to acquire this knowledge. This activity also comprises
the identification of already existing knowledge (Egbu et al., 2005). Knowledge creation
refers to ways, which focus on the construction of new knowledge. Knowledge creation in
companies can be supported by, for instance, giving organizational members time to
experiment (Gupta and Govindarajan, 2000). Knowledge is not only internally produced,
external knowledge sources need to be considered as well. Given their natural limitations,
SMEs are often forced to make use of the latter (Egbu et al., 2005). Knowledge
storage/retention embraces processes such as the documentation and codification of
knowledge to build up an organizational knowledge base and to reduce any forms of
knowledge loss due to retirement, departures of organization members and so forth. This
KM task might pose a real challenge for SMEs, as most knowledge is kept in the minds of the
owner and some key employees rather than physically stored or shared through substitution
arrangements (Wong and Aspinwall, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การระบุความรู้ที่มุ่งเน้นไปที่กิจกรรมที่ช่วยในการระบุความรู้
ที่จำเป็นสำหรับ บริษัท เช่นเดียวกับแหล่งที่มาที่จะได้รับความรู้นี้ กิจกรรมนี้ยังประกอบด้วย
บัตรประจำตัวของความรู้ที่มีอยู่แล้ว (egbu et al. 2005)
สร้างความรู้หมายถึงวิธีการซึ่งมุ่งเน้นไปที่การก่อสร้างของความรู้ใหม่ การสร้างความรู้ใน บริษัท
ได้รับการสนับสนุนโดยตัวอย่างเช่นให้สมาชิกขององค์กรเวลาที่จะทดลอง
(Gupta และ govindarajan 2000) ความรู้ไม่ได้ผลิตภายในเท่านั้น
แหล่งความรู้ภายนอกที่ต้องพิจารณาเช่นกัน ที่กำหนดข้อ จำกัด ของธรรมชาติของพวกเขา, SMEs
มักจะถูกบังคับให้ใช้หลัง (egbu et al. 2005) ความรู้เกี่ยวกับการจัดเก็บข้อมูลการเก็บรักษา
/ อ้อมกอดของกระบวนการดังกล่าวเป็นเอกสารและประมวล
ความรู้ในการสร้างฐานความรู้ขององค์กรและเพื่อลดรูปแบบใด ๆ ของการสูญเสียความรู้
เนื่องจากการเกษียณอายุออกจากสมาชิกขององค์กรและอื่น ๆ งานนี้ทาง
อาจก่อให้เกิดความท้าทายที่แท้จริงสำหรับ SMEs เป็นความรู้ส่วนใหญ่จะถูกเก็บไว้ในใจของเจ้าของ
และบางส่วนของพนักงานที่สำคัญมากกว่าการจัดเก็บทางร่างกายหรือใช้ร่วมกันผ่านการเตรียมการทดแทน
(Wong และ Aspinwall, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบุความรู้เน้นกิจกรรมที่ช่วยในการระบุความรู้จำเป็น
สำหรับบริษัท เช่นเป็นแหล่งรับความรู้นี้ กิจกรรมนี้ยังประกอบด้วย
รหัสที่มีอยู่แล้วความรู้ (Egbu et al., 2005) สร้างความรู้
ถึงวิธี ซึ่งมุ่งเน้นการสร้างความรู้ใหม่ สร้างความรู้ใน
บริษัทสามารถได้รับการสนับสนุน โดย ตัวอย่าง ให้สมาชิกองค์กรเวลา
(กุปตาและ Govindarajan, 2000) การทดลอง ความรู้เฉพาะภายในไม่ผลิต,
แหล่งความรู้ภายนอกจำเป็นต้องพิจารณาเช่นกัน กำหนดข้อจำกัดของธรรมชาติ,
SMEs มักจะบังคับให้ใช้ของหลัง (Egbu et al., 2005) ความรู้
เก็บ/รักษาวัฒนธรรมกระบวนการเอกสารและกฎเกณฑ์ของ
ความรู้ เพื่อสร้างเป็นฐานความรู้ขององค์กร และลดรูปแบบใด ๆ
รู้การขาดทุนเนื่องจากการเกษียณอายุ การออกของพนักงานและอื่น ๆ นี้
งาน KM อาจเข้าความท้าทายจริงสำหรับ SMEs เป็นความรู้ส่วนใหญ่จะถูกเก็บไว้ในจิตใจของการ
เจ้าของและพนักงานบางคีย์มากกว่าจริงเก็บ หรือใช้ร่วมกันผ่านแทน
จัด (วงศ์และ Aspinwall, 2004) ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การระบุตัวตนความรู้โดยจะเน้นไปในการทำกิจกรรมที่ช่วยในการระบุความรู้ที่จำเป็น
ซึ่งจะช่วยให้บริษัทฯเป็นอย่างดีเป็นแหล่งผลิตให้ได้รับความรู้นี้ กิจกรรมนี้ยังประกอบด้วย
การระบุตัวตนของความรู้ที่มีอยู่แล้ว( egbu et al . 2005 )
ซึ่งจะช่วยสร้างความรู้ความเข้าใจถึงวิธีการที่ให้ความสำคัญกับการสร้างความรู้ใหม่ การสร้างความรู้ใน
บริษัทสามารถได้รับการสนับสนุนโดยตัวอย่างเช่นการให้สมาชิกขององค์กรในการทดลอง
(ผู้เชี่ยวชาญ SERVER PLATFORM ว่าทำและ govindarajan 2000 ) ความรู้ไม่ใช่เป็นเพียง ภายใน ผลิต
แหล่งความรู้จาก ภายนอก จะต้องได้รับการพิจารณาให้เป็นอย่างดี ได้รับข้อจำกัดทางธรรมชาติของพวกมัน
ธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมหรือ SMEs จะถูกบังคับให้ทำให้การใช้หลังมักจะ( egbu et al . 2005 )
การจัดเก็บข้อมูลความรู้การยึด/โอบล้อมไปด้วยกระบวนการต่างๆเช่นหลักเกณฑ์และเอกสารที่เกี่ยวกับ
ตามมาตรฐานความรู้ในการสร้างความรู้พื้นฐานขององค์กรและเพื่อลดการสูญเสียของรูปแบบใดก็ตาม
ซึ่งจะช่วยให้ความรู้เนื่องจากเกษียณอายุออกเดินทางของสมาชิกองค์กรและออกไป. งาน
กิโลเมตรรายการนี้อาจก่อให้เกิดความท้าทายที่แท้จริงสำหรับธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมเป็นความรู้มากที่สุดก็คือการดูแลรักษาให้อยู่ในความคิดของ
เจ้าของและพนักงานสำคัญบางอย่างมากกว่าปัญหาทางด้าน กายภาพ จัดเก็บหรือใช้งานร่วมกันผ่านการจัดการทดแทน
(วงและแอสพินวอลล์ 2004 )