And this strange woman of his, who

And this strange woman of his, who worked saying nothing, and seeming to see nothing, she had first seen the child thus clothed! She refused to have anyone with her when her hour came. It came one night, early, when the sun had hardly set. She was working beside him in the harvest field. She had been cutting more and more slowly, and he turned to look at her in anger. She stopped and stood up then. On her face was a new sweat, the sweat of a new pain. "It has come,' she said. ' I will go into the house. Do not come into the room until I call.' When he reached the house he found his supper table and the old man eating. She had stopped to prepare food for them! He said to himself that such a woman is not commonly found. Then he went to the door of their room. He heard her breathing heavily, as an animal breathes which has run for a long way. The old man looked up from his bowl to sa y: "Eat, or all will be cold.' And then he said, 'Do not trouble yourself yet. It will be a long time.' But Wang Lung stayed listening at the door to her heavy breathing. The breathing became quick and loud, but she made no other sound. When he could bear no more and was about to' break into the room, a thin, fierce cry came out and he forgot everything. "Is it a man?' he cried, forgetting the woman. The thin cry broke out again. ' Is it a man?' he cried again. 'Tell me at least this - is it a man?' And the voice of the woman answered faintly, ' A man!' He went and sat down at the table then. The food was cold hot upon the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และผู้หญิงคนนี้แปลกของเขาที่ทำงานไม่พูดอะไรและดูเหมือนจะเห็นอะไรเธอได้เห็นเป็นครั้งแรกที่เด็กสวมจึง! เธอปฏิเสธที่จะมีใครอยู่กับเธอเมื่อถึงเวลาของเธอมา มันมาคืนหนึ่งในช่วงต้นเมื่อดวงอาทิตย์แทบจะไม่ได้ตั้ง เธอได้ทำงานเคียงข้างเขาในด้านการเก็บเกี่ยว เธอได้รับการตัดช้ามากขึ้นและเขาหันไปมองเธอด้วยความโกรธ เธอหยุดและลุกขึ้นยืนแล้ว บนใบหน้าของเธอเป็นเหงื่อใหม่เหงื่อของอาการปวดใหม่ "มันมีมา' เธอกล่าว.' ฉันจะไปเข้าไปในบ้าน. อย่าเข้ามาในห้องจนกว่าฉันจะโทร. เมื่อเขาไปถึงบ้านเขาพบว่าโต๊ะอาหารมื้อเย็นของเขาและการรับประทานอาหารที่ชายชรา. เธอได้หยุดที่จะจัดเตรียมอาหารสำหรับพวกเขาเขาพูดกับตัวเองว่าผู้หญิงคนดังกล่าวไม่ได้พบบ่อย. แล้วเขาก็เดินไปที่ประตูของห้องพักของพวกเขา. เขาได้ยิน เธอหายใจอย่างหนัก หายใจเป็นสัตว์ที่มีการเรียกใช้สำหรับเป็นทางยาว ชายชราเงยหน้าขึ้นจากชามของเขาที่จะ SA Y: "กินหรือทั้งหมดจะเย็น '. และแล้วเขาก็พูดว่า 'ไม่เดือดร้อนตัวเองเลย. มันจะเป็นเวลานาน. แต่วังลุงค้างฟังที่ประตูจะหายใจหนักของเธอ. หายใจกลายเป็นที่รวดเร็วและเสียงดัง แต่เธอทำให้ไม่มีเสียงอื่น ๆ . เมื่อเขาสามารถแบกไม่มากและเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ' พักในห้องบางร้องไห้รุนแรงออกมา และเขาลืมทุกอย่าง. "มันเป็นคน?' เขาร้องลืมผู้หญิงคนนั้น เสียงร้องบางโพล่งออกมาอีกครั้ง 'มันเป็นคน?' เขาร้องอีกครั้ง 'บอกฉันอย่างน้อยนี้ - มันเป็นคน?' และเสียงของผู้หญิงคนนั้นตอบแผ่วเบา 'คน!' เขาก็ไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว อาหารเย็นร้อนเมื่อ หรือทั้งหมดจะเย็น. และแล้วเขาก็พูดว่า 'ไม่เดือดร้อนตัวเองเลย มันจะเป็นเวลานาน. แต่วังลุงค้างฟังที่ประตูจะหายใจหนักของเธอ หายใจอย่างรวดเร็วและกลายเป็นเสียงดัง แต่เธอทำให้ไม่มีเสียงอื่น ๆ เมื่อเขาสามารถแบกไม่มากและเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ' พักในห้องร้องไห้บางที่รุนแรงออกมาและเขาลืมทุกอย่าง "มันเป็นคน?' เขาร้องลืมผู้หญิงคนนั้น. เสียงร้องบางโพล่งออกมาอีกครั้ง. 'มันเป็นคน?' เขาร้องอีกครั้ง 'บอกฉันอย่างน้อยนี้ - มันเป็นคน?'. และเสียงของผู้หญิงคนนั้นตอบแผ่วเบา 'คน!' เขาก็ไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว. อาหารเย็นร้อนเมื่อ หรือทั้งหมดจะเย็น. และแล้วเขาก็พูดว่า 'ไม่เดือดร้อนตัวเองเลย มันจะเป็นเวลานาน. แต่วังลุงค้างฟังที่ประตูจะหายใจหนักของเธอ หายใจอย่างรวดเร็วและกลายเป็นเสียงดัง แต่เธอทำให้ไม่มีเสียงอื่น ๆ เมื่อเขาสามารถแบกไม่มากและเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ' พักในห้องร้องไห้บางที่รุนแรงออกมาและเขาลืมทุกอย่าง "มันเป็นคน?' เขาร้องลืมผู้หญิงคนนั้น. เสียงร้องบางโพล่งออกมาอีกครั้ง. 'มันเป็นคน?' เขาร้องอีกครั้ง 'บอกฉันอย่างน้อยนี้ - มันเป็นคน?'. และเสียงของผู้หญิงคนนั้นตอบแผ่วเบา 'คน!' เขาก็ไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว. อาหารเย็นร้อนเมื่อ หายใจอย่างรวดเร็วและกลายเป็นเสียงดัง แต่เธอทำให้ไม่มีเสียงอื่น ๆ เมื่อเขาสามารถแบกไม่มากและเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ' พักในห้องร้องไห้บางที่รุนแรงออกมาและเขาลืมทุกอย่าง "มันเป็นคน?' เขาร้องลืมผู้หญิงคนนั้น. เสียงร้องบางโพล่งออกมาอีกครั้ง. 'มันเป็นคน?' เขาร้องอีกครั้ง 'บอกฉันอย่างน้อยนี้ - มันเป็นคน?'. และเสียงของผู้หญิงคนนั้นตอบแผ่วเบา 'คน!' เขาก็ไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว. อาหารเย็นร้อนเมื่อ หายใจอย่างรวดเร็วและกลายเป็นเสียงดัง แต่เธอทำให้ไม่มีเสียงอื่น ๆ เมื่อเขาสามารถแบกไม่มากและเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ' พักในห้องร้องไห้บางที่รุนแรงออกมาและเขาลืมทุกอย่าง "มันเป็นคน?' เขาร้องลืมผู้หญิงคนนั้น. เสียงร้องบางโพล่งออกมาอีกครั้ง. 'มันเป็นคน?' เขาร้องอีกครั้ง 'บอกฉันอย่างน้อยนี้ - มันเป็นคน?'. และเสียงของผู้หญิงคนนั้นตอบแผ่วเบา 'คน!' เขาก็ไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว. อาหารเย็นร้อนเมื่อ และเสียงของผู้หญิงคนนั้นตอบแผ่วเบา 'คน!' เขาก็ไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว อาหารเย็นร้อนเมื่อ และเสียงของผู้หญิงคนนั้นตอบแผ่วเบา 'คน!' เขาก็ไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว อาหารเย็นร้อนเมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และผู้หญิงที่แปลกนี้ของเขาที่ทำงานพูดอะไรและดูเหมือนจะเห็นอะไรที่เธอได้เห็นครั้งแรกเด็กจึงสวมใส่! เธอปฏิเสธที่จะมีใครกับเธอเมื่อชั่วโมงของเธอมา มันมาคืนหนึ่งในช่วงต้นเมื่อดวงอาทิตย์ได้แทบจะไม่ได้ตั้งค่า เธอกำลังทำงานข้างๆเขาอยู่ในเขตการเก็บเกี่ยว เธอได้รับการตัดมากขึ้นและช้าลงและเขาหันไปดูเธอด้วยความโกรธ เธอหยุดและยืนขึ้นแล้ว บนใบหน้าของเธอเป็นเหงื่อใหม่เหงื่อของความเจ็บปวดใหม่ "มันมีมาแล้ว ' เธอกล่าว ฉันจะเข้าไปในบ้าน ไม่ได้เข้ามาในห้องจนกว่าฉันจะเรียก ' เมื่อเขามาถึงบ้านเขาพบตารางอาหารค่ำของเขาและชายชราที่กิน เธอหยุดที่จะเตรียมอาหารสำหรับพวกเขา! พระองค์ตรัสกับตัวเองว่าหญิงคนนั้นไม่ได้พบกันทั่วไป จากนั้นเขาก็ไปที่ประตูห้องของพวกเขา เขาได้ยินการหายใจของเธออย่างหนักเช่นเดียวกับการสูดหายใจที่มีการทำงานเป็นระยะทางยาว ชายชรามองขึ้นมาจากชามของเขาที่จะ sa y: "กิน, หรือทั้งหมดจะหนาว. ' แล้วเขาก็บอกว่า ' ไม่มีปัญหาตัวเองเลย มันจะเป็นเวลานาน ' แต่ Wang Lung เข้าพักฟังที่ประตูสู่การหายใจหนักของเธอ การหายใจกลายเป็นไปอย่างรวดเร็วและดังแต่เธอไม่ได้เสียงอื่นๆ เมื่อเขาสามารถแบกไม่มากและกำลังจะ ' แตกเข้าไปในห้อง, บางร้องไห้รุนแรงออกมาและเขาลืมทุกอย่าง. "มันเป็นคนหรือเปล่า ' เขาร้องไห้ลืมผู้หญิง การร้องไห้บางอย่างแตกหักออกไปอีกครั้ง ' มันเป็นคนที่? ' เขาร้องไห้อีกครั้ง ' บอกฉันอย่างน้อยนี้-มันเป็นผู้ชาย? ' เสียงของหญิงคนนั้นตอบรำไรว่า ' มนุษย์ ' เขาไปนั่งลงที่โต๊ะแล้ว เคารพความเป็นส่วนตัวของผู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หญิงแปลกๆของเขาพูดราวกับว่าเธอไม่เห็นอะไรครั้งแรกที่เธอเห็นเด็กแต่งตัวแบบนี้ เมื่อเวลาของเธอมาถึงเธอปฏิเสธที่จะมีใครอยู่กับเธอ เย็นวันหนึ่งดวงอาทิตย์เพิ่งตั้งมันมาแต่เช้า เธอทำงานกับเขาในการเก็บเกี่ยว เธอตัดช้าลงและช้าลงเขาหันไปมองเธอด้วยความโกรธ เธอหยุดและลุกขึ้นยืน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อและความเจ็บปวดใหม่ มันมาแล้วเธอกล่าวว่า ผมจะเข้าไปข้างใน เมื่อฉันโทรไปเขาก็มาถึงบ้านและพบว่าโต๊ะของเขาและคนแก่กิน เธอหยุดเตรียมอาหารสำหรับพวกเขา เขาพูดกับตัวเองว่ามันเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้หญิงแบบนั้น แล้วเขาก็เดินไปที่ประตูห้องของพวกเขา เขาได้ยินเสียงเธอหอบเหมือนสัตว์ที่วิ่งมาไกลมาก ชายชราเงยหน้าขึ้นจากชามและพูดกับซ่ากินหรือทุกอย่างจะเย็นแล้วเขาบอกว่าไม่ต้องถามปัญหาแล้ว มันต้องใช้เวลานานแต่หวังลุงอยู่ที่ประตูฟังเสียงหายใจหนักของเธอ ลมหายใจเริ่มดังขึ้นเร็วขึ้นและดังขึ้นแต่เธอไม่ได้ทำเสียงใดๆเพิ่มเติม เมื่อเขาไม่สามารถช่วยให้วิ่งเข้าไปในห้องอีกครั้งเสียงกรีดร้องที่ดุร้ายและบางเขาก็ลืมทุกอย่าง เป็นผู้ชายหรือเปล่า? เขาร้องไห้และลืมผู้หญิงคนนั้น และร้องไห้อีกครั้ง เป็นผู้ชายหรือเปล่า? เขาร้องไห้อีกครั้ง อย่างน้อยบอกฉันว่าเขาเป็นผู้ชาย เสียงของผู้หญิงตอบอย่างแผ่วเบาว่าผู้ชาย เขาไปที่โต๊ะและนั่งลง อาหารใน