The above statements show that the

The above statements show that the “Yes/No/Not Given” task aims to test the candidates’ ability to recognize writers’ views, opinions or ideas, and is thus often used with discursive or argumentative texts, while the “True/False/Not Given” task tests candidates’ ability to recognize particular pieces of information conveyed in the passage. Both question forms in IELTS are efficient techniques for measuring candidates’ general and detailed comprehension of the text.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งบข้างต้นแสดงว่า งาน"ใช่/ไม่ใช่/ไม่ใช่ให้" มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบความสามารถของผู้สมัครจดจำของนักเขียนมุมมอง ความคิดเห็น หรือความคิด และจึงมักใช้กับข้อความของ discursive หรือ argumentative ในขณะที่งาน"True/False/ไม่ รับ" ทดสอบความสามารถของผู้สมัครรับรู้เฉพาะชิ้นส่วนของข้อมูลที่ใช้ในเส้นทาง รูปแบบคำถามในการสอบ IELTS เป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับการวัดของผู้สมัครทั่วไป และรายละเอียดทำความเข้าใจข้อความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อความข้างต้นแสดงให้เห็นว่า "Yes / No / ไม่ได้รับ" งานนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะทดสอบความสามารถในการรับรู้ของนักเขียนผู้สมัครที่มุมมองความเห็นหรือความคิดและจึงมักจะใช้กับข้อความหรือประเด็นโต้แย้งในขณะที่ "ถูก / ผิด / ป.ร. ให้ไว้ไม่ได้ "ความสามารถในการทดสอบผู้สมัครงาน 'ที่จะรับรู้ชิ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อมูลสื่อในทาง ทั้งในรูปแบบคำถามในการสอบ IELTS เป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้สมัครที่วัด 'ความเข้าใจทั่วไปและรายละเอียดของข้อความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อความข้างต้นแสดงให้เห็นว่า " ใช่ / ไม่มี / ไม่ระบุ " งานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบความสามารถของผู้สมัครที่จะรับรู้มุมมองของนักเขียน ความคิดเห็นหรือความคิดและจึงมักจะใช้กับข้อความที่เลือกหรือข้อโต้แย้งในขณะที่ " จริง / เท็จ / ไม่รับ " งานทดสอบความสามารถของผู้สมัครที่จะจำเฉพาะชิ้นของข้อมูล สื่อในทางเดินทั้งคำถามแบบฟอร์มใน IELTS เป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพเพื่อวัดความเข้าใจของคนทั่วไปและรายละเอียดข้อความ