One of the final stages in the pape

One of the final stages in the paper pulping process, especially those employing chemical means to separate fibers of cellulose from non-fibrous materials present in wood. The presence of impurities (such as lignin) in pulped wood chips gives unbleached pulp a dark brown color. (For example, paper grocery bags use this unbleached pulp.) To increase the whiteness of pulp and to dissolve residual lignin and other impurities, pulps undergo treatment with bleaching chemicals in several stages, typically five (called "multistage bleaching"). Pulps produced in the sulfite process and early soda process used calcium hypochlorite, a chemical similar to household bleach, as a bleaching agent in a one-stage bleaching process. This method, however, is unable to bleach pulps produced using the now-prevalent kraft, or sulfate process. Multistage bleaching of kraft pulps has two primary phases: lignin-removal and enhancing whiteness. In the first stage of the bleaching process, the pulp is exposed to chlorine gas, which allows the lignin and its related impurities to dissolve easily in a caustic water solution. Several passes through the system ensure that as much lignin as possible is removed. The second stage involves alkaline extraction to remove the byproducts of the previous chlorination phase. Following the lignin-removal phase is the bleaching phase. In the third stage of the process the pulp is treated with calcium (or sodium) hypochlorite to remove coloration from additional impurities in the pulp, and bring out the white color of the cellulose fibers themselves. The fourth stage uses a second alkaline extraction process to remove detritus from the third stage. The fifth and final stage exposes the pulp to chlorine dioxide, which removes the last of the lignin.

Mechanical pulps are bleached somewhat, but not to any great extent. A side-effect of the bleaching process (related to lignin and hemicellulose removal) is a decrease in pulp yield. The main advantage of mechanical pulping is high pulp yield, so excessive bleaching would counteract this advantage.

The whiteness of pulp is measured using brightness test methods provided by the Technical Association of the Pulp and Paper Industry and the International Standards Organization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งในขั้นตอนสุดท้ายในกระดาษ pulping ดำเนินการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้สารเคมีเพื่อแยกเส้นใยเซลลูโลสจากวัสดุเส้นใยไม่อยู่ในไม้ การปรากฏตัวของสิ่งสกปรก (เช่นลิกนิ) ในเศษไม้ pulped ให้เยื่อกระดาษไม่ฟอกขาวสีน้ำตาลเข้ม (เช่น ร้านขายของชำถุงกระดาษใช้นี้เยื่อกระดาษไม่ฟอกขาว) เพื่อเพิ่มความขาวของเยื่อ และละลายลิกนิตกค้างและสิ่งสกปรกอื่น ๆ pulps รับการรักษา ด้วยการฟอกสีสารเคมีในหลายขั้นตอน 5 โดยทั่วไป (เรียกว่า "การฟอกสีพัด") Pulps ผลิตในกระบวนการซัลไฟต์และกระบวนการโซดาต้นใช้แคลเซียมไฮโปคลอไรต์ เป็นสารเคมีที่คล้ายกับสารฟอกขาวที่ใช้ในครัวเรือน เป็นตัวแทนการฟอกสีในกระบวนการฟอกสีหนึ่งขั้นตอน วิธีการนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถฟอกสี pulps ที่ผลิตโดยใช้คราฟท์แพร่หลายขณะนี้ หรือกระบวนการซัลเฟต ฟอกสีพัดของคราฟท์ pulps มี 2 ขั้นตอนหลัก: ลิกนิกำจัดและเพิ่มความขาว ในขั้นตอนแรกของกระบวนการฟอกสี เนื้อสัมผัสกับก๊าซคลอรีน ซึ่งช่วยให้การลิกนินและสิ่งสกปรกที่เกี่ยวข้องของการละลายได้ง่ายในการแก้ไขปัญหาน้ำ caustic ผ่านหลายระบบให้แน่ใจว่า จะเอาลิกนิมากที่สุด ขั้นสองเกี่ยวข้องกับการสกัดอัลคาไลน์เพื่อเอาผลพลอยได้ของขั้นตอนก่อนหน้าของคลอรีน ทำตามขั้นตอนการกำจัดลิกนิเป็นขั้นตอนการฟอกสี ในกระบวนการขั้นที่สาม คือรักษาเนื้อเยื่อ ด้วยแคลเซียม (หรือโซเดียม) ภาพยนตร์การ์ตูนให้เอาสีจากสิ่งสกปรกเพิ่มเติมในเนื้อเยื่อ และดึงสีขาวของเส้นใยเซลลูโลสเอง ขั้นที่สี่ใช้กระบวนการสกัดอัลคาไลน์สองเพื่อเอาเศษซากจากขั้นที่สาม ระยะที่ห้า และสุดท้ายการแสดงเยื่อกับคลอรีนไดออกไซด์ ซึ่งเอาสุดท้ายของการลิกนิกล pulps จะฟอกขาวบ้าง แต่ไม่มีขอบเขตที่ดี ผลข้างเคียงของการฟอกสี (ที่เกี่ยวข้องกับกำจัดลิกนินและ hemicellulose) เป็นการลดผลผลิตเยื่อกระดาษ ประโยชน์หลักของจักรกล pulping คือ ผลผลิตเยื่อสูง เพื่อฟอกมากเกินไปจะรับมือกับสิ่งนี้ความขาวของเยื่อจะถูกวัดโดยใช้วิธีการทดสอบความสว่างโดยสมาคมเทคนิคเนื้อเยื่อ และกระดาษอุตสาหกรรม และ องค์การมาตรฐานระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในขั้นตอนสุดท้ายในกระบวนการผลิตเยื่อกระดาษโดยเฉพาะอย่างยิ่งสารเคมีจ้างหมายถึงการแยกเส้นใยเซลลูโลสจากวัสดุที่ไม่ใช่เส้นใยอยู่ในไม้ การปรากฏตัวของสิ่งสกปรก (เช่นลิกนิน) ในชิปไม้ pulped ให้เยื่อกระดาษฟอกสีน้ำตาลเข้ม (ตัวอย่างเช่นร้านขายของชำถุงกระดาษที่ใช้ไม่ได้ฟอกเยื่อกระดาษนี้.) เพื่อเพิ่มความขาวของเยื่อกระดาษและละลายลิกนินที่ตกค้างและสิ่งสกปรกอื่น ๆ เละรับการรักษาด้วยการฟอกสารเคมีในหลายขั้นตอนโดยทั่วไปห้า (เรียกว่า "ฟอกแบบหลายขั้นตอน") เยื่อที่ผลิตในกระบวนการซัลไฟต์และกระบวนการโซดาต้นใช้แคลเซียมไฮโป, สารเคมีคล้ายกับสารฟอกขาวที่ใช้ในครัวเรือนเป็นสารฟอกขาวในขั้นตอนการฟอกสีหนึ่งขั้นตอน วิธีนี้ แต่ไม่สามารถที่จะฟอกเยื่อกระดาษที่ผลิตโดยใช้ตอนนี้แพร่หลายคราฟท์หรือกระบวนการซัลเฟต หลายขั้นตอนการฟอกเยื่อกระดาษคราฟท์มีสองขั้นตอนหลัก: กำจัดลิกนินและเสริมสร้างความขาว ในขั้นตอนแรกของกระบวนการฟอกเยื่อกระดาษสัมผัสกับก๊าซคลอรีนซึ่งจะช่วยให้ลิกนินและสิ่งสกปรกที่เกี่ยวข้องที่จะละลายได้ง่ายในการแก้ปัญหาน้ำโซดาไฟ หลายคนผ่านระบบให้มั่นใจว่าลิกนินมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้จะถูกลบออก ขั้นตอนที่สองเกี่ยวข้องกับการสกัดอัลคาไลน์เพื่อลบผลพลอยได้ของขั้นตอนการฆ่าเชื้อโรคด้วยคลอรีนก่อนหน้านี้ ต่อไปนี้ขั้นตอนการกำจัดลิกนิน-คือขั้นตอนการฟอกสี ในขั้นตอนที่สามของกระบวนการผลิตเยื่อกระดาษได้รับการปฏิบัติที่มีแคลเซียม (หรือโซเดียม) ไฮโปคลอไรต์ที่จะเอาสีจากสิ่งสกปรกเพิ่มเติมในการผลิตเยื่อกระดาษและนำมาออกสีขาวของเส้นใยเซลลูโลสตัวเอง ขั้นตอนที่สี่ใช้เป็นครั้งที่สองกระบวนการสกัดอัลคาไลน์เพื่อเอาเศษซากจากขั้นตอนที่สาม ขั้นตอนที่ห้าและสุดท้าย exposes เยื่อกระดาษเพื่อคลอรีนไดออกไซด์ที่เอาคนสุดท้ายของลิกนินได้.

เยื่อวิศวกรรมมีการฟอกขาวบ้าง แต่ไม่ถึงระดับที่ดีใด ๆ ผลข้างเคียงของกระบวนการฟอกขาว (ที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดลิกนินและเฮมิเซลลูโลส) คือการลดลงของอัตราผลตอบแทนการผลิตเยื่อกระดาษ ประโยชน์หลักของการผลิตเยื่อกระดาษกลผลผลิตอ้อยสูงดังนั้นการฟอกขาวมากเกินไปจะรับมือกับความได้เปรียบนี้.

ขาวเยื่อวัดโดยใช้วิธีการทดสอบความสว่างให้โดยสมาคมเทคนิคของอุตสาหกรรมเยื่อและกระดาษและองค์การมาตรฐานสากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในขั้นตอนสุดท้ายในกระบวนการผลิตเยื่อกระดาษโดยเฉพาะผู้ที่ใช้วิธีทางเคมีเพื่อแยกเส้นใยเซลลูโลสจากวัสดุที่มีอยู่ในเส้นใยที่ไม่ใช่ไม้ การปรากฏตัวของสิ่งสกปรก เช่น ลิกนิน ) ในกระดาษ เศษไม้ ให้ฟอกเยื่อกระดาษเป็นสีน้ำตาลเข้มสี ( ตัวอย่างเช่น กระเป๋าร้านขายของใช้กระดาษเยื่อ ฟอกนี้ ) เพิ่มความขาวของเยื่อและละลายน้ำและสิ่งสกปรกตกค้าง เยื่อ ได้รับการรักษาด้วยการฟอกสารเคมีหลายขั้นตอนโดยทั่วไปห้า ( เรียกว่า " หลายขั้นตอนฟอกขาว " ) เยื่อที่ผลิตในกระบวนการ ซัลไฟต์ และต้นโซดากระบวนการใช้แคลเซียมไฮโปคลอไรท์ , สารเคมีที่คล้ายกับฟอกขาวครัวเรือน เป็นสารฟอกขาวใน one-stage กระบวนการฟอกขาว วิธีนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถฟอกเยื่อคราฟท์ที่ใช้ตอนนี้แพร่หลายหรือซัลเฟตในกระบวนการ การฟอกสีเยื่อกระดาษคราฟท์ มีหลายขั้นตอนของการกำจัดลิกนินและสองขั้นตอนหลัก : เพิ่มความขาว . ในขั้นตอนแรกของกระบวนการฟอกเยื่อ , การสัมผัสกับก๊าซคลอรีน ซึ่งจะช่วยให้ปริมาณของสิ่งสกปรกที่ละลายง่ายในน้ำสารละลายกัดกร่อน . ผ่านหลายผ่านระบบให้แน่ใจว่าลิกนินมากที่สุดจะถูกเอาออก ขั้นตอนที่สองเกี่ยวข้องกับสารละลายด่างเพื่อลบคลอรีนสารของขั้นตอนก่อนหน้า ต่อไปนี้การกำจัดลิกนินเป็นฟอกเฟสเฟส ในขั้นตอนที่สามของกระบวนการผลิตจะได้รับ แคลเซียม หรือโซเดียมไฮเอาจากสีเพิ่มเติมสิ่งเจือปนในเยื่อกระดาษและนำสีขาวของเส้นใยเซลลูโลสตัวเองออก ขั้นที่ 4 ใช้กระบวนการการสกัดด้วยด่างที่สองเพื่อเอาเศษซากจากขั้นตอนที่สาม ขั้นตอนที่ห้าและสุดท้าย exposes เนื้อกับคลอรีนไดออกไซด์ซึ่งเอาตัวสุดท้ายของลิกนินฟอกขาวเยื่อเชิงกล มีบ้าง แต่ไม่ขนาดมาก ผลข้างเคียงของการฟอกสีฟัน กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดเฮมิเซลลูโลสและลิกนิน ) ลดลง ผลผลิตเยื่อกระดาษ ประโยชน์หลักของเครื่องจักรกลการผลิตเยื่อกระดาษ คือ ผลผลิตสูง ผลิต ดังนั้นการจะหยุดมากเกินไป ประโยชน์นี้ความขาวของเยื่อกระดาษ คือการวัดโดยใช้วิธีทดสอบความสว่างให้โดยสมาคมทางเทคนิคของอุตสาหกรรมเยื่อกระดาษและกระดาษ และองค์การมาตรฐานระหว่างประเทศ