3.7. Sustainable Rural TourismSusta

3.7. Sustainable Rural Tourism
Sustainable tourism can be defined as “tourism which is developed and maintained in an area (community or
environment) in such a manner that it remains viable over an infinite period and does not degrade or alter the
environment (human or physical) in which it exists to such a degree that it prohibits the successful development and
well-being of other activities and processes (Butler, 1991). Social, cultural, economic and environmental dimensions
are often used to measure sustainability of a rural tourism (WTO, 2004). Some of the literature that has focused on
these dimensions includes the following:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.7 อนุรักษ์ชนบทการท่องเที่ยวยั่งยืนที่สามารถกำหนดเป็น "การท่องเที่ยวซึ่งเป็นพัฒนา และรักษาไว้ในพื้นที่ (ชุมชน หรือสภาพแวดล้อม) ในลักษณะที่ยังคงทำงานได้มีระยะอนันต์ และไม่ลดลง หรือเปลี่ยนแปลงการแวดล้อม (มนุษย์ หรือทางกายภาพ) ที่อยู่ในระดับที่มันห้ามในการพัฒนา และความเป็นอยู่ของกิจกรรมอื่น ๆ และกระบวนการ (ผู้ช่วยส่วนตัว 1991) มิติทางสังคม วัฒนธรรม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมมักใช้ในการวัดความยั่งยืนของการท่องเที่ยวชนบท (องค์การ 2004) การ บางส่วนของวรรณกรรมที่เน้นมิติเหล่านี้รวมต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.7 การท่องเที่ยวในชนบทอย่างยั่งยืน
การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนสามารถกำหนดเป็น "การท่องเที่ยวที่มีการพัฒนาและการบำรุงรักษาในพื้นที่ (ชุมชนหรือ
สภาพแวดล้อม) ในลักษณะดังกล่าวว่ามันยังคงทำงานได้ในระยะเวลาที่ไม่มีที่สิ้นสุดและไม่ลดหรือปรับเปลี่ยน
สภาพแวดล้อม (มนุษย์หรือทางกายภาพ) ใน ซึ่งมันมีอยู่ในระดับที่จะห้ามไม่ให้มีการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จและ
ความเป็นอยู่ของกิจกรรมอื่น ๆ และกระบวนการ (บัตเลอร์, 1991) สังคมวัฒนธรรมเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมมิติ
มักจะถูกใช้ในการวัดความยั่งยืนของการท่องเที่ยวในชนบท (WTO, 2004) บางส่วนของวรรณกรรมที่มีความสำคัญกับ
มิติเหล่านี้รวมถึงต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.7 การท่องเที่ยวในชนบทอย่างยั่งยืนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่สามารถกำหนดเป็น " การท่องเที่ยวที่พัฒนาและดูแลในพื้นที่ ( ชุมชนหรือสิ่งแวดล้อม ) ในลักษณะที่ยังคงทำงานได้ในช่วงที่ไม่มีที่สิ้นสุดและไม่ลดหรือเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมของมนุษย์ ( หรือทางกายภาพ ) ซึ่งมันมีอยู่จริงเช่นระดับนั้นมันห้ามและการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จความเป็นอยู่ของกิจกรรมอื่น ๆและกระบวนการ ( พ่อบ้าน , 1991 ) สังคม วัฒนธรรม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม มิติมักใช้ในการวัดความยั่งยืนของการท่องเที่ยวชนบท ( WTO , 2004 ) บางส่วนของวรรณกรรมที่มุ่งเน้นมิติเหล่านี้รวมถึงต่อไปนี้ :