Love Letters is a play by A. R. Gur

Love Letters is a play by A. R. Gurney that was a finalist for the Pulitzer Prize for Drama. The play centers on two characters, Melissa Gardner and Andrew Makepeace Ladd III. Using the epistolary form sometimes found in novels, they sit side by side at tables and read the notes, letters and cards – in which over nearly 50 years, they discuss their hopes and ambitions, dreams and disappointments, victories and defeats – that have passed between them throughout their separated lives. While Andrew becomes a U.S. senator, Melissa fails as an artist. In the end Melissa kills herself.[1]

The play is a performance favorite for busy name actors, for it requires little preparation, and lines need not be memorized. It was first performed by the playwright himself with Holland Taylor at the New York Public Library,[2] then opened in 1988 at the Long Wharf Theatre in New Haven, Connecticut with Joanna Gleason and John Rubinstein.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จดหมายรักเป็นการเล่น โดย A. R. นีย์ที่เข้ารอบสุดท้ายสำหรับรางวัลพูลิตเซอร์สำหรับละคร ศูนย์การเล่นในสองตัว เมลิสซาการ์ดเนอร์และแอนดรู Makepeace Ladd III ใช้แบบฟอร์ม epistolary บางครั้งพบในนวนิยาย พวกเขานั่งเคียงข้างในตาราง และอ่านหมายเหตุ จดหมาย และ การ์ด – ที่เกือบ 50 ปี พวกเขาหารือความหวัง และความทะเยอทะยาน ความฝัน และแน่ว ชัยชนะ และ defeats – ที่แล้วตลอดชีวิตของพวกเขาแยกระหว่าง ในขณะที่แอนดรูว์จะ สวีสหรัฐฯ เมลิสซาไม่เป็นศิลปิน ในสุด เมลิสซาฆ่าตัวเอง[1]เล่นเป็นประสิทธิภาพที่ชื่นชอบสำหรับนักแสดงชื่อว่าง มันต้องการเตรียมน้อย และบรรทัดต้องไม่เป็นภาพ มันถูกครั้งแรกโดยตัวคุณเองกับฮอลแลนด์เทย์เลอร์ที่นิวยอร์กรัฐรี, [2] แล้วเปิดในปี 1988 ที่โรงละครเรือยาวในนิวเฮ คอนเนตทิคัต Joanna Gleason และจอห์นเทอร์รูบินสไตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จดหมายรักคือการเล่นโดย AR เกอร์นีย์ที่เป็นคนสุดท้ายสำหรับรางวัลพูลิตเซอร์สำหรับละคร ศูนย์เล่นตัวละครสองตัวเมลิสสาการ์ดเนอร์และแอนดรูเมคพีซแลดด์ III โดยใช้แบบฟอร์มจดหมายบางครั้งพบในนวนิยายที่พวกเขานั่งเคียงข้างกันที่โต๊ะและอ่านบันทึกจดหมายและการ์ด - ในซึ่งในช่วงเกือบ 50 ปีที่พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับความหวังและความทะเยอทะยานของพวกเขา, ความฝันและความผิดหวังชัยชนะและความพ่ายแพ้ - ที่ได้ผ่าน ระหว่างพวกเขาไปตลอดชีวิตของพวกเขาแยกออกจากกัน ในขณะที่แอนดรูกลายเป็นวุฒิสมาชิกสหรัฐเมลิสสาล้มเหลวในฐานะศิลปิน ในที่สุดเมลิสสาฆ่าตัวเอง. [1] การเล่นเป็นที่ชื่นชอบผลการดำเนินงานสำหรับนักแสดงชื่อยุ่งเพราะมันต้องเตรียมเล็ก ๆ น้อย ๆ และสายไม่จำเป็นต้องจดจำ มันเป็นครั้งแรกโดยนักเขียนบทละครของตัวเองกับฮอลแลนด์เทย์เลอร์ที่ New York Public Library, [2] ที่เปิดแล้วในปี 1988 ที่โรงละครลองวาใน New Haven, คอนเนตทิคักับเปียโนกลีสันและจอห์นรูบิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จดหมายรักก็คือการเล่น โดย เอ. อาร์. เปลที่เข้ารอบสุดท้ายสำหรับรางวัลพูลิตเซอร์สำหรับละคร เล่นศูนย์ในตัวละครทั้งสอง เมลิสซ่า การ์ดเนอร์ และแอนดรูว์ เมคพีซแลด III โดยใช้ปี ตลารี่รูปแบบบางครั้งพบในนวนิยาย เขานั่งเคียงข้างที่ตารางและอ่านบันทึก จดหมาย การ์ด จำกัด ซึ่งมาเกือบ 50 ปี พวกเขาพูดคุย ความหวังและความทะเยอทะยานของพวกเขาฝันผิดหวัง ชัยชนะและความพ่ายแพ้–ที่ได้ผ่านระหว่างพวกเขา ตลอดการแยกกันอยู่ ขณะที่ แอนดรูว์ กลายเป็นวุฒิสมาชิก เมลิสซ่าล้มเหลวในฐานะที่เป็นศิลปิน ในที่สุดเมลิซซ่าฆ่าตัวเอง [ 1 ]

เล่นเป็นชื่นชอบในผลงานชื่อนักแสดงไม่ว่าง เพราะต้องมีการเตรียมการ เล็ก และเส้นไม่ต้องจำมันเป็นครั้งแรกที่ดำเนินการโดยนักเขียนบทละครของตัวเองกับ ฮอลแลนด์ เทย์เลอร์ ที่ห้องสมุดสาธารณะนิวยอร์ค [ 2 ] จากนั้นเปิดในปี 1988 ที่ท่าเรือละครยาวใน New Haven , คอนเน็กติกัต กับ โจแอนนา กลีสัน และ จอห์น รูบินสไตน์ .