Viking clothing had styles of their

Viking clothing had styles of their own. The social class differences between people in Viking Age society are very evident in the clothing they wore. From the style and cut of the outfit, the materials used and quality of the clothes pins which held it in place, is a clear indication of the owner's wealth and status within their community. This holds true for both men and women.Clothing pins which were made of metal have been found in large numbers of Viking Age graves and settlements. The clothing material the used has proved to be much harder to find. The textiles used simply haven’t managed to survive the ravages of time. We have learned a little about the materials used in making Viking Age clothing from small fragments of material which have been found.

The best evidence about the materials the Vikings used comes from some bundles of discarded fabric which were found preserved in the mud in Hedeby port. The materials appear to have been used as packing material or perhaps in connection with the tarring of ships. This find represent a rare source of information on the different types and qualities of the materials used during the Viking Age. It has also shed light on the tailoring methods used.

Fashion changed very slowly during this period. So, we can be fairly sure that the dressing styles which have been reconstructed based on findings are a fairly good representative of Viking dressing styles as a whole.

Depictions of men and women on various artefacts indicate that long hair was favoured by both sexes. Some men shaved their hair or had it rolled in a tight bun near the nape of the neck. While some women organized their long, billowing hair into a quite complicated series of knots on the crown of the head.

The sheer amount of combs which have been found in excavated sites suggest that the Viking people were highly concerned about their hair. Combs of course could help control head lice, but it is obvious that hair style was very important to the Vikings.

Men would have finely groomed beards and moustaches. Men's attire consisted of trousers and a long tunic which was topped with a cloak. The outfit was held in place by a single brooch.

The women wore multiple layers of ankle length clothing. They would be made of both wool and linen. The women's clothing would be held in place by a pair of brooches, one on each shoulder. These brooches were usually oval shaped, although the styles varied from region to region. Women would often have a third brooch which would sit near the neck.Viking shoes were essentially made of a large piece of leather, which was sewn into the shape of the users foot. The shoes were usually secured with leather straps. There does not appear to have been much difference in shoe styles between the sexes. Shoes appear to have been primarily about function rather than style. Individuals with the financial means would have worn course heavy woolen socks to keep warm, while those who could not afford such a luxury likely stuffed their shoes with dried grass or moss.

Viking clothing was an important symbol of status during the Viking Age, much like it is today. While the styles and fabrics certainly may not represent high fashion in todays society, you can be certain that diplaying ones wealth through fashion was as important then as it is today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสื้อผ้าไวกิ้งมีลักษณะของตนเอง ความแตกต่างชนชั้นระหว่างคนในสังคมยุคไวกิ้งได้ชัดมากในเสื้อผ้าที่พวกเขาสวม จากลักษณะและตัดเครื่องแต่งกาย วัสดุที่ใช้ และคุณภาพของหมุดเสื้อผ้าซึ่งจัดขึ้นในสถาน เป็นการบ่งชี้ที่ชัดเจนของความมั่งคั่งของเจ้าของและสถานะภายในชุมชนของพวกเขา นี้ถือจริงสำหรับทั้งชายและหญิงพบหมุดเสื้อผ้าซึ่งมีโลหะในสุสานยุคไวกิ้งและการจ่ายเงินจำนวนมาก วัสดุผ้าที่ใช้ได้พิสูจน์ให้ยากมากที่จะค้นหา สิ่งทอที่ใช้ก็ยังไม่ได้จัดการเพื่อความอยู่รอดราชันย์ เราได้เรียนรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับวัสดุที่ใช้ในการทำเสื้อผ้าอายุไวกิ้งจากชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของวัสดุซึ่งพบกัน

อิงเกี่ยวกับไวกิ้งที่ใช้วัตถุดิบมาจากรวมบางข้อมูลถูกละทิ้งผ้าซึ่งพบในโคลนในท่า Hedeby วัสดุจะถูกนำมาใช้ เป็นบรรจุภัณฑ์ หรืออาจ tarring เรือ ค้นหานี้แสดงถึงแหล่งหายากของข้อมูลแตกต่างกันและคุณภาพของวัสดุที่ใช้ในช่วงยุคไวกิ้ง มันยังมีหลั่งน้ำตาแสงในวิธี tailoring ใช้

แฟชั่นเปลี่ยนแปลงช้ามากช่วงนี้ ดังนั้น เราได้อย่างค่อนข้างแน่ใจว่าลักษณะการแต่งตัวที่ได้รับการเชิดตามผลการวิจัยเป็นตัวแทนค่อนข้างดีของไวกิ้งแต่งตัวลักษณะเป็นทั้งการได้

การแสดงของชายและหญิงในสิ่งประดิษฐ์ต่าง ๆ บ่งชี้ว่า ผมยาวเป็นที่โปรดปรานของทั้งสองเพศได้ บางคน shaved ผมของพวกเขา หรือมันมีสะสมในบุญแน่นใกล้ nape ของคอ ในขณะที่ผู้หญิงบางคนจัดของพวกเขายาว ผมโปร่งมีคลื่นลงค่อนข้างมีความซับซ้อนของ knots บนมงกุฎของหัว

จำนวนรวงผึ้งที่พบในไซต์ขุดแท้จริงแนะนำว่า ชาวไวกิ้งได้สูงกังวลผมของพวกเขา รวงผึ้งแน่นอนสามารถช่วยควบคุมหัวเหา แต่เป็นที่ชัดเจนว่า ทรงถูกไวกิ้งสำคัญ

คนรายการจะได้เตรียมประณีตเบียดและ moustaches การแต่งกายของผู้ชายประกอบด้วยกางเกงและเสื้อคลุมยาวที่ถูกราดเป็นเสื้อคลุม เครื่องแต่งกายจัดขึ้นในสถานที่ โดยเดียวเข็มกลัด

ผู้หญิงสวมเสื้อผ้ายาวข้อเท้าหลายชั้น พวกเขาจะทำจากขนสัตว์และผ้าลินิน เสื้อผ้าของสตรีจะมีขึ้นในสินค หนึ่งบนไหล่แต่ละคู่ สินคเหล่านี้ได้มักจะมน ถึงแม้ว่าลักษณะแตกต่างจากภูมิภาคภูมิภาค ผู้หญิงมักจะมีเข็มกลัดสามซึ่งจะอยู่ใกล้คอรองเท้าไวกิ้งได้ทำเป็นชิ้นใหญ่ของหนัง ที่ถูกเย็บเข้ารูปร่างของเท้าผู้ รองเท้าก็มักจะปลอดภัยกับสายหนัง ไม่มีการ แตกต่างกันมากในลักษณะรองเท้าระหว่างเพศ รองเท้าจะ ได้รับเป็นหลักเกี่ยวกับฟังก์ชันแทนที่เป็นลักษณะ บุคคล ด้วยวิธีการทางการเงินต้องสวมถุง woolen หนักหลักสูตรเพื่อทำให้อบอุ่น ในขณะที่ผู้ที่สามารถจ่ายเช่นหรูน่ายัดรองเท้าของพวกเขา ด้วยหญ้าแห้งหรือมอส

เสื้อผ้าไวกิ้งเป็นสัญลักษณ์สำคัญของสถานะในช่วงยุคไวกิ้ง มากเช่นวันนี้ ในขณะที่รูปแบบและเนื้อผ้าแน่นอนอาจไม่แสดงแฟชั่นสูงในสังคมวันนี้ คุณได้แน่นอนว่า diplaying คนมั่งคั่งผ่านแฟชั่นได้เป็นสิ่งสำคัญแล้ววันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้าไวกิ้งมีรูปแบบของตัวเอง ความแตกต่างของชนชั้นทางสังคมระหว่างผู้คนในสังคมยุคไวกิ้งจะเห็นได้ชัดมากในเสื้อผ้าที่พวกเขาสวม จากรูปแบบและตัดเครื่องแต่งกายของวัสดุที่ใช้และคุณภาพของขาเสื้อผ้าที่ถือมันไว้ในสถานที่ที่เป็นข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนของความมั่งคั่งของเจ้าของและสถานะภายในชุมชนของพวกเขา นี้ถือเป็นจริงสำหรับทั้งชายและขา women.Clothing ซึ่งทำจากโลหะที่มีการตรวจพบในจำนวนมากของหลุมฝังศพยุคไวกิ้งและการตั้งถิ่นฐาน วัสดุที่ใช้เสื้อผ้าที่มีแนวโน้มว่าจะยากมากที่จะหา สิ่งทอที่ใช้ก็ยังไม่ได้รับการจัดการเพื่อความอยู่รอดการทำลายล้างของเวลา เราได้เรียนรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวัสดุที่ใช้ในการทำเสื้อผ้ายุคไวกิ้งจากชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของวัสดุที่ได้รับการพบหลักฐานที่ดีที่สุดเกี่ยวกับวัสดุไวกิ้งที่ใช้มาจากการรวมกลุ่มบางส่วนของผ้าที่ทิ้งที่พบเก็บรักษาไว้ในโคลนในพอร์ต Hedeby . วัสดุที่ดูเหมือนจะได้รับการใช้เป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์หรือบางทีอาจจะในการเชื่อมต่อกับ Tarring ของเรือ นี้พบว่าเป็นตัวแทนของแหล่งที่หายากของข้อมูลเกี่ยวกับประเภทที่แตกต่างกันและคุณภาพของวัสดุที่ใช้ในระหว่างยุคไวกิ้ง นอกจากนี้ยังได้หลั่งน้ำตาแสงในวิธีการตัดเย็บที่ใช้ในแฟชั่นการเปลี่ยนแปลงช้ามากในช่วงเวลานี้ ดังนั้นเราสามารถจะค่อนข้างแน่ใจว่ารูปแบบการแต่งกายที่ได้รับการสร้างขึ้นใหม่บนพื้นฐานของผลเป็นตัวแทนที่ดีเป็นธรรมของไวกิ้งรูปแบบการแต่งกายเป็นทั้งสอดแทรกของชายและหญิงในสิ่งของต่างๆแสดงให้เห็นว่าผมยาวได้รับการสนับสนุนโดยทั้งสองเพศ ผู้ชายบางคนโกนผมของพวกเขาหรือไม่ก็มันรีดในมวยแน่นใกล้ท้ายทอย ในขณะที่ผู้หญิงบางคนจัดยาวผมเป็นลูกคลื่นของพวกเขาเป็นชุดค่อนข้างซับซ้อนของนอตบนกระหม่อมของจำนวนเงินที่แท้จริงของหวีที่ได้รับพบได้ในเว็บไซต์ที่ขุดขึ้นมาแสดงให้เห็นว่าคนไวกิ้งเป็นอย่างมากกังวลเกี่ยวกับผมของพวกเขา หวีแน่นอนจะช่วยให้การควบคุมเหา แต่เป็นที่ชัดเจนว่าทรงผมเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่จะไวกิ้งผู้ชายจะมีการดูแลเป็นอย่างเคราและหนวดประณีต เครื่องแต่งกายของผู้ชายประกอบด้วยกางเกงขายาวและเสื้อคลุมยาวซึ่งถูกราดด้วยเสื้อคลุม เครื่องแต่งกายที่จัดขึ้นในสถานที่โดยเข็มกลัดเดียวผู้หญิงสวมหลายชั้นของเสื้อผ้าที่มีความข้อเท้า พวกเขาจะทำจากทั้งขนสัตว์และผ้าลินิน เสื้อผ้าของผู้หญิงจะถูกจัดขึ้นในสถานที่โดยคู่ของเข็มกลัด, หนึ่งในแต่ละไหล่ เข็มกลัดเหล่านี้มักจะมีรูปร่างรูปไข่แม้ว่ารูปแบบที่แตกต่างกันจากภูมิภาคในพื้นที่ ผู้หญิงมักจะมีเข็มกลัดที่สามที่จะนั่งใกล้ neck.Viking รองเท้าที่ทำหลักของชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของหนังซึ่งได้รับการเย็บเป็นรูปทรงของเท้าผู้ใช้ รองเท้ามักจะได้รับการรักษาความปลอดภัยด้วยสายหนัง มีไม่ปรากฏที่จะได้รับแตกต่างกันมากในรูปแบบรองเท้าระหว่างเพศ รองเท้าที่ดูเหมือนจะได้รับส่วนใหญ่เกี่ยวกับการทำงานมากกว่ารูปแบบ บุคคลที่มีความหมายถึงการเงินจะได้สวมใส่ถุงเท้าทำด้วยผ้าขนสัตว์หนักแน่นอนเพื่อให้อบอุ่นในขณะที่ผู้ที่ไม่สามารถจ่ายดังกล่าวที่หรูหราน่าจะยัดรองเท้าของพวกเขาด้วยหญ้าแห้งหรือหญ้ามอสไวกิ้งเสื้อผ้าเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญของสถานะในช่วงยุคไวกิ้งเหมือน มันคือวันนี้ ในขณะที่รูปแบบและเนื้อผ้าอย่างแน่นอนอาจจะไม่ได้เป็นตัวแทนของแฟชั่นชั้นสูงในสังคมปัจจุบันที่คุณสามารถแน่ใจได้ว่าคนที่ diplaying ความมั่งคั่งผ่านแฟชั่นเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นแล้วตามที่วันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้า ไวกิ้ง มีลักษณะของตนเอง สังคมความแตกต่างระหว่างผู้คนในสังคมยุคไวกิ้งจะเห็นได้ชัดมากในเสื้อผ้าที่พวกเขาใส่ จากรูปแบบและการตัดของชุด วัสดุที่ใช้และคุณภาพของเสื้อผ้าหมุดซึ่งจัดขึ้นในสถานที่ เป็นการบ่งบอกอย่างชัดเจนของความมั่งคั่งของเจ้าของและสถานภาพภายในชุมชนของพวกเขา นี้ถือเป็นจริงสำหรับทั้งชายและหญิงเสื้อผ้าหมุดที่ทำจากโลหะได้ถูกพบในหลุมฝังศพอายุตัวเลขขนาดใหญ่ของไวกิ้ง และงบประมาณ เสื้อผ้าที่ใช้วัตถุดิบได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นยากที่จะหา สิ่งทอที่ใช้ก็ยังไม่ได้จัดการที่จะอยู่รอด ravages ของเวลา เราได้เรียนรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวัสดุที่ใช้ในการทําไวกิ้งอายุเสื้อผ้าจากชิ้นส่วนขนาดเล็กของวัสดุที่ได้รับการพบ .

หลักฐานที่ดีที่สุดเกี่ยวกับวัสดุไวกิ้งที่ใช้มาจากการรวมกลุ่มของทิ้งผ้าที่พบไว้ในโคลนใน hedeby พอร์ต วัสดุที่ปรากฏได้รับการใช้เป็นวัสดุบรรจุ หรือบางทีอาจจะในการเชื่อมต่อกับที่ของเรือ นี้เป็นตัวแทนของแหล่งข้อมูลที่หายากของชนิดและคุณภาพของวัสดุที่ใช้ในไวกิ้งอายุมันยังหลั่งแสงในการตัดเย็บใช้วิธี

แฟชั่นเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ ในช่วงเวลานี้ ดังนั้น เราสามารถจะค่อนข้างแน่ใจว่า การแต่งกายสไตล์ซึ่งได้รับการสร้างขึ้นใหม่บนพื้นฐานของข้อมูลตัวแทนที่ดีเป็นธรรมของไวกิ้ง การแต่งกาย ลักษณะเป็นทั้ง .

วิถีของชายและหญิงในสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ บ่งชี้ว่า ผมยาวเป็น favoured โดยทั้งสองเพศผู้ชายบางคนโกนผมหรือมันรีดในแน่นบันใกล้คอ . ในขณะที่ผู้หญิงบางจัดของนานเป็นลูกคลื่นผมเป็นค่อนข้างซับซ้อนชุดน๊อตบนมงกุฎของศีรษะ

อิดจํานวนของรวงผึ้งซึ่งถูกพบในเว็บไซต์ที่ขุดให้ไวกิ้งคนหันมามองผม หวีเหาแน่นอนสามารถช่วยควบคุมแต่มันเป็นที่ชัดเจนว่าทรงผมสำคัญกับไวกิ้ง

ผู้ชายต้องดูแลเคราและหนวดละเอียด . ชาย นุ่งกางเกงขายาว และมีเสื้อคลุมยาวซึ่งถูกราดด้วยเสื้อ เครื่องแต่งกายที่จัดขึ้นในสถานที่โดยเข็มกลัดเดียว

ผู้หญิงสวมเสื้อผ้าที่ข้อเท้ายาวหลายชั้น พวกเขาจะทำจาก wool และผ้าลินินเสื้อผ้าผู้หญิงจะจัดขึ้นในสถานที่โดยคู่ของเข็มกลัด , หนึ่งในแต่ละไหล่ เข็มกลัดเหล่านี้มักจะรูปวงรี , แม้ว่ารูปแบบที่แตกต่างกันจากภูมิภาคในพื้นที่ ผู้หญิงมักจะมี 3 เข็มกลัดซึ่งนั่งใกล้คอ รองเท้า ไวกิ้ง เป็นหลักที่ทำจากชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของหนัง ซึ่งถูกเย็บเป็นรูปร่างของผู้ใช้เท้ารองเท้ามักจะปลอดภัยด้วยสายหนัง . มีไม่ปรากฏที่จะได้รับแตกต่างกันมากในลักษณะของรองเท้าระหว่างเพศ . รองเท้า ปรากฏว่ามีหลักเกี่ยวกับการทำงานมากกว่าสไตล์ บุคคล หมายถึงการเงินจะใส่ถุงเท้าขนแกะ หลักสูตรหนักเพื่อให้รู้สึกอุ่นในขณะที่บรรดาผู้ที่ไม่สามารถจ่ายหรูหราเช่นอาจยัดรองเท้ากับหญ้าแห้ง หรือ มอส .

ไวกิ้งเสื้อผ้าเป็นสัญลักษณ์ของสถานะที่สำคัญในไวกิ้งอายุ มากเหมือนวันนี้ ขณะที่รูปแบบและเนื้อผ้าก็ไม่อาจเป็นตัวแทนของแฟชั่นสูงในสังคมปัจจุบัน คุณสามารถมั่นใจได้ว่าคนที่ diplaying ความมั่งคั่งผ่านแฟชั่น เป็นสำคัญ ดังนั้นมันคือวันนี้