ฟิลิปีโน (อังกฤษ: Filipino; เสียงอ่

ฟิลิปีโน (อังกฤษ: Filipino; เสียงอ่านภาษาอังกฤษ: /ˌfɪlɪˈpiːnoʊ/)[3] เป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการภาษาหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์คู่กับภาษาอังกฤษ กำหนดเมื่อ พ.ศ. 2530 ภาษานี้เป็นสำเนียงมาตรฐานของภาษาตากาล็อก เมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2480 สถาบันภาษาแห่งชาติเลือกภาษาตากาล็อกซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่นที่มีการใช้เป็นภาษาเขียนมากที่สุดมาเป็นพื้นฐานของภาษาประจำชาติภาษาใหม่ใน พ.ศ. 2504 ภาษานี้เป็นที่รู้จักในชื่อ ปิลิปีโน และเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาฟิลิปีโนเมื่อ พ.ศ. 2515

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิลิปีโน (อังกฤษ: ฟิลิปปินส์ เสียงอ่านภาษาอังกฤษ: ˌfɪlɪˈpiːnoʊ /) [3] เป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการภาษาหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์คู่กับภาษาอังกฤษกำหนดเมื่อพ.ศ. 2530 ภาษานี้เป็นสำเนียงมาตรฐานของภาษาตากาล็อกเมื่อ 13 พฤศจิกายนพ.ศ. 2480 สถาบันภาษาแห่งชาติเลือกภาษาตากาล็อกซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่นที่มีการใช้เป็นภาษาเขียนมากที่สุดมาเป็นพื้นฐานของภาษาประจำชาติภาษาใหม่ในพ.ศ. 2504 ภาษานี้เป็นที่รู้จักในชื่อปิลิปีโนและเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาฟิลิปีโนเมื่อพ.ศ. ๒๕๑๕

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟิลิปีโน (อังกฤษ: ฟิลิปปินส์; เสียงอ่านภาษาอังกฤษ: / ˌfɪlɪpiːnoʊ /) [3] กำหนดเมื่อ พ.ศ. 2530 เมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2480 พ.ศ. 2504 ภาษานี้เป็นที่รู้จักในชื่อปิลิปีโน พ.ศ. 2515

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟิลิปีโน ( อังกฤษ : ฟิลิปปินส์ ; เสียงอ่านภาษาอังกฤษ : / ˌ F ɪผมɪˈปี่ːไม่ʊ / ) [ 3 ] เป็นภาษาประจำชาติและภาษาราชการภาษาหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์คู่กับภาษาอังกฤษกำหนดเมื่อพ . ศ .2530 ภาษานี้เป็นสำเนียงมาตรฐานของภาษาตากาล็อกเมื่อ 13 พฤศจิกายนพ . ศ . 2 สถาบันภาษาแห่งชาติเลือกภาษาตากาล็อกซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่นที่มีการใช้เป็นภาษาเขียนมากที่สุดมาเป็นพื้นฐานของภาษาประจำชาติภาษาใหม่ในพ . ศ .2504 ภาษานี้เป็นที่รู้จักในชื่อปิลิปีโนและเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาฟิลิปีโนเมื่อพ . ศ . 2515