- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Character AnalysisEvelineShe's the
Character Analysis
Eveline
She's the first "adolescent" of Dubliners, and the first female main character. Eveline's story is the shortest, too, and the plot is pretty simple. She has to decide whether she'll leave Dublin tonight on a ship to live with her main squeeze, Frank, or whether she'll stay in Dublin where her father, her job, and her home are.
Early in the story, Eveline "tried to weigh each side of the question," and that's probably a good thing for us to do, too. But wait a second. Hasn't she already "consented to go away" (Eveline.5)? She totally told Frank that she'll accompany him to Buenos Aires, but now that the date has arrived, she's having second thoughts. The very fact that this is the case reveals something crucial about Dubliners—that simply deciding to do something or wanting to do it desperately has almost no connection with actually getting that thing done.
To Go or Not to Go
On the pro side, Eveline loves Frank, and thinks he can protect her. She also hopes, in a vague sort of way, that she'll be respected more in Argentina as a wife than she is currently as a single woman and low-class worker. Finally, leaving Dublin will mean getting out of a bad family situation in which her violent and drunk father threatens her and makes her life miserable. For Pete's sake, lady, hop on the boat.
Not so fast. All those pros are actually tied up in the cons of her leaving, too. She's taking care of two young children, and knows they need her. Her father isn't always that bad, and he also needs her. And she's familiar with her home, and it's hard to imagine leaving it behind forever. She figures that she has "a hard life—but now that she was about to leave it she did not find it a wholly undesirable life." So the choice is becoming a lot less clear-cut now that she's done her pros and cons.
Did You Ever Have to Finally Decide?
It's important to note that Eveline's list of pros and cons is pretty particular to her. The tone of the story, which mimics her voice, is sort of exaggerated and impulsive. It's also overly sentimental when it comes to things like pictures of old friends of the family on the wall. Would a wiser or more emotionally mature person actually worry so much about his or her "familiar objects" if it came down to leaving? Maybe not.
On the other hand, despite Eveline's obvious immaturity, her inability to make this decision makes a ton of sense. It's a pretty big decision, and she doesn't really know Frank all that well. Most of what she can say is that he is "very kind, manly, open-hearted" (Eveline.10). Sounds great, but is that really enough to follow him across the world?
What's really tragic about the story, then, is that Eveline is already at a disadvantage for making serious decisions (she's just not mature enough), and now she has to make one of the most serious decisions anyone could imagine. The collision of these two facts sets the stage for the climactic closing of the story, which takes place at the North Wall of Dublin, right in front of the ship to Argentina.
The Point of No Return
She's gotten this far. She's literally standing on the dock. Seems like she's made up her mind, right? She could have bailed on Frank at any point along the way if she didn't want to go. And the last lines of the story before the scene switches seem to be Eveline's final decision, her certainty that "She must escape!" and that "Frank would save her!" (Eveline.18). Sweet. Let's get this over with.
Oh wait. We may have jumped the gun here. Before she can actually make this decision and board the ship, Eveline has a major freak out: "she felt her cheek pale and cold" and "her distress awoke a nausea in her body." Her response to all of this is to pray for guidance (Eveline.19).
And of course the moment she finally decides is the moment when Frank's all, let's hit the road, babe "A bell clanged upon her heart. She felt him seize her hand" (Eveline.20). Apparently that bell, wherever it comes from, means that she's definitely not going, and she just holds on for dear life at this point, as if she was afraid not only that Frank "would drown her," but that the water itself would threaten her life.
And even though she has made a decision, and doesn't get on the boat, it's not like she does it with a lot of confidence. "She set her white face to him, passive, like a helpless animal" (Eveline.26).
She may have decided, but she's not exactly pumped about her choice.
Frank
Even though he's the main reason Eveline has such a big decision to make, Frank hardly figures into the story at all. Until he shouts three lines in the last page of the story, everything we know about him comes from Eveline's description, and it's pretty sparse.
He's from Ireland originally and has come back on vacation from his career as a sailor. At first, his relationship with Eveline went really smoothly and was all kinds of romantic: they went to the theater, he sang her songs, made up nicknames for her, and boasted of all his sailor adventures. The only problem was Eveline's father, who eventually banned her from seeing him, because he's a big fat jerk. Since they kept meeting in secret, the relationship kept on and eventually included an invitation to return to Argentina with him and be his wife. Swoon, right?
Not right. Even when Frank really comes on to the scene in the last section of the story, he does so mainly in order to be ignored. First, Eveline doesn't even hear what he's saying to her. Then, when he cries to her more and more urgently, hoping that she'll finally board the ship, she doesn't even acknowledge that he's speaking—or yelling. It's like Frank has sort of disappeared all of a sudden because Eveline "gave him no sign of love or farewell or recognition" (Eveline.26).
We don't really know how Frank feels about this because the story ends here, but it hardly matters: the real focus is just how completely and how suddenly Eveline has been convinced that going with Frank is a bad idea. Poor sucker.
Eveline
She's the first "adolescent" of Dubliners, and the first female main character. Eveline's story is the shortest, too, and the plot is pretty simple. She has to decide whether she'll leave Dublin tonight on a ship to live with her main squeeze, Frank, or whether she'll stay in Dublin where her father, her job, and her home are.
Early in the story, Eveline "tried to weigh each side of the question," and that's probably a good thing for us to do, too. But wait a second. Hasn't she already "consented to go away" (Eveline.5)? She totally told Frank that she'll accompany him to Buenos Aires, but now that the date has arrived, she's having second thoughts. The very fact that this is the case reveals something crucial about Dubliners—that simply deciding to do something or wanting to do it desperately has almost no connection with actually getting that thing done.
To Go or Not to Go
On the pro side, Eveline loves Frank, and thinks he can protect her. She also hopes, in a vague sort of way, that she'll be respected more in Argentina as a wife than she is currently as a single woman and low-class worker. Finally, leaving Dublin will mean getting out of a bad family situation in which her violent and drunk father threatens her and makes her life miserable. For Pete's sake, lady, hop on the boat.
Not so fast. All those pros are actually tied up in the cons of her leaving, too. She's taking care of two young children, and knows they need her. Her father isn't always that bad, and he also needs her. And she's familiar with her home, and it's hard to imagine leaving it behind forever. She figures that she has "a hard life—but now that she was about to leave it she did not find it a wholly undesirable life." So the choice is becoming a lot less clear-cut now that she's done her pros and cons.
Did You Ever Have to Finally Decide?
It's important to note that Eveline's list of pros and cons is pretty particular to her. The tone of the story, which mimics her voice, is sort of exaggerated and impulsive. It's also overly sentimental when it comes to things like pictures of old friends of the family on the wall. Would a wiser or more emotionally mature person actually worry so much about his or her "familiar objects" if it came down to leaving? Maybe not.
On the other hand, despite Eveline's obvious immaturity, her inability to make this decision makes a ton of sense. It's a pretty big decision, and she doesn't really know Frank all that well. Most of what she can say is that he is "very kind, manly, open-hearted" (Eveline.10). Sounds great, but is that really enough to follow him across the world?
What's really tragic about the story, then, is that Eveline is already at a disadvantage for making serious decisions (she's just not mature enough), and now she has to make one of the most serious decisions anyone could imagine. The collision of these two facts sets the stage for the climactic closing of the story, which takes place at the North Wall of Dublin, right in front of the ship to Argentina.
The Point of No Return
She's gotten this far. She's literally standing on the dock. Seems like she's made up her mind, right? She could have bailed on Frank at any point along the way if she didn't want to go. And the last lines of the story before the scene switches seem to be Eveline's final decision, her certainty that "She must escape!" and that "Frank would save her!" (Eveline.18). Sweet. Let's get this over with.
Oh wait. We may have jumped the gun here. Before she can actually make this decision and board the ship, Eveline has a major freak out: "she felt her cheek pale and cold" and "her distress awoke a nausea in her body." Her response to all of this is to pray for guidance (Eveline.19).
And of course the moment she finally decides is the moment when Frank's all, let's hit the road, babe "A bell clanged upon her heart. She felt him seize her hand" (Eveline.20). Apparently that bell, wherever it comes from, means that she's definitely not going, and she just holds on for dear life at this point, as if she was afraid not only that Frank "would drown her," but that the water itself would threaten her life.
And even though she has made a decision, and doesn't get on the boat, it's not like she does it with a lot of confidence. "She set her white face to him, passive, like a helpless animal" (Eveline.26).
She may have decided, but she's not exactly pumped about her choice.
Frank
Even though he's the main reason Eveline has such a big decision to make, Frank hardly figures into the story at all. Until he shouts three lines in the last page of the story, everything we know about him comes from Eveline's description, and it's pretty sparse.
He's from Ireland originally and has come back on vacation from his career as a sailor. At first, his relationship with Eveline went really smoothly and was all kinds of romantic: they went to the theater, he sang her songs, made up nicknames for her, and boasted of all his sailor adventures. The only problem was Eveline's father, who eventually banned her from seeing him, because he's a big fat jerk. Since they kept meeting in secret, the relationship kept on and eventually included an invitation to return to Argentina with him and be his wife. Swoon, right?
Not right. Even when Frank really comes on to the scene in the last section of the story, he does so mainly in order to be ignored. First, Eveline doesn't even hear what he's saying to her. Then, when he cries to her more and more urgently, hoping that she'll finally board the ship, she doesn't even acknowledge that he's speaking—or yelling. It's like Frank has sort of disappeared all of a sudden because Eveline "gave him no sign of love or farewell or recognition" (Eveline.26).
We don't really know how Frank feels about this because the story ends here, but it hardly matters: the real focus is just how completely and how suddenly Eveline has been convinced that going with Frank is a bad idea. Poor sucker.
0/5000
Character AnalysisEvelineShe's the first "adolescent" of Dubliners, and the first female main character. Eveline's story is the shortest, too, and the plot is pretty simple. She has to decide whether she'll leave Dublin tonight on a ship to live with her main squeeze, Frank, or whether she'll stay in Dublin where her father, her job, and her home are.Early in the story, Eveline "tried to weigh each side of the question," and that's probably a good thing for us to do, too. But wait a second. Hasn't she already "consented to go away" (Eveline.5)? She totally told Frank that she'll accompany him to Buenos Aires, but now that the date has arrived, she's having second thoughts. The very fact that this is the case reveals something crucial about Dubliners—that simply deciding to do something or wanting to do it desperately has almost no connection with actually getting that thing done.To Go or Not to GoOn the pro side, Eveline loves Frank, and thinks he can protect her. She also hopes, in a vague sort of way, that she'll be respected more in Argentina as a wife than she is currently as a single woman and low-class worker. Finally, leaving Dublin will mean getting out of a bad family situation in which her violent and drunk father threatens her and makes her life miserable. For Pete's sake, lady, hop on the boat.Not so fast. All those pros are actually tied up in the cons of her leaving, too. She's taking care of two young children, and knows they need her. Her father isn't always that bad, and he also needs her. And she's familiar with her home, and it's hard to imagine leaving it behind forever. She figures that she has "a hard life—but now that she was about to leave it she did not find it a wholly undesirable life." So the choice is becoming a lot less clear-cut now that she's done her pros and cons.Did You Ever Have to Finally Decide?It's important to note that Eveline's list of pros and cons is pretty particular to her. The tone of the story, which mimics her voice, is sort of exaggerated and impulsive. It's also overly sentimental when it comes to things like pictures of old friends of the family on the wall. Would a wiser or more emotionally mature person actually worry so much about his or her "familiar objects" if it came down to leaving? Maybe not.On the other hand, despite Eveline's obvious immaturity, her inability to make this decision makes a ton of sense. It's a pretty big decision, and she doesn't really know Frank all that well. Most of what she can say is that he is "very kind, manly, open-hearted" (Eveline.10). Sounds great, but is that really enough to follow him across the world?What's really tragic about the story, then, is that Eveline is already at a disadvantage for making serious decisions (she's just not mature enough), and now she has to make one of the most serious decisions anyone could imagine. The collision of these two facts sets the stage for the climactic closing of the story, which takes place at the North Wall of Dublin, right in front of the ship to Argentina.The Point of No ReturnShe's gotten this far. She's literally standing on the dock. Seems like she's made up her mind, right? She could have bailed on Frank at any point along the way if she didn't want to go. And the last lines of the story before the scene switches seem to be Eveline's final decision, her certainty that "She must escape!" and that "Frank would save her!" (Eveline.18). Sweet. Let's get this over with.Oh wait. We may have jumped the gun here. Before she can actually make this decision and board the ship, Eveline has a major freak out: "she felt her cheek pale and cold" and "her distress awoke a nausea in her body." Her response to all of this is to pray for guidance (Eveline.19).And of course the moment she finally decides is the moment when Frank's all, let's hit the road, babe "A bell clanged upon her heart. She felt him seize her hand" (Eveline.20). Apparently that bell, wherever it comes from, means that she's definitely not going, and she just holds on for dear life at this point, as if she was afraid not only that Frank "would drown her," but that the water itself would threaten her life.And even though she has made a decision, and doesn't get on the boat, it's not like she does it with a lot of confidence. "She set her white face to him, passive, like a helpless animal" (Eveline.26). She may have decided, but she's not exactly pumped about her choice.FrankEven though he's the main reason Eveline has such a big decision to make, Frank hardly figures into the story at all. Until he shouts three lines in the last page of the story, everything we know about him comes from Eveline's description, and it's pretty sparse.He's from Ireland originally and has come back on vacation from his career as a sailor. At first, his relationship with Eveline went really smoothly and was all kinds of romantic: they went to the theater, he sang her songs, made up nicknames for her, and boasted of all his sailor adventures. The only problem was Eveline's father, who eventually banned her from seeing him, because he's a big fat jerk. Since they kept meeting in secret, the relationship kept on and eventually included an invitation to return to Argentina with him and be his wife. Swoon, right?Not right. Even when Frank really comes on to the scene in the last section of the story, he does so mainly in order to be ignored. First, Eveline doesn't even hear what he's saying to her. Then, when he cries to her more and more urgently, hoping that she'll finally board the ship, she doesn't even acknowledge that he's speaking—or yelling. It's like Frank has sort of disappeared all of a sudden because Eveline "gave him no sign of love or farewell or recognition" (Eveline.26).We don't really know how Frank feels about this because the story ends here, but it hardly matters: the real focus is just how completely and how suddenly Eveline has been convinced that going with Frank is a bad idea. Poor sucker.
การแปล กรุณารอสักครู่..
การวิเคราะห์ตัวละคร
Eveline
เธอเป็นครั้งแรกที่ "วัยรุ่น" ของชาวและหญิงคนแรกที่ตัวละครหลัก เรื่อง Eveline เป็นที่สั้นเกินไปและพล็อตเป็นเรื่องง่ายสวย เธอมีที่จะตัดสินใจว่าเธอจะออกจากดับลินคืนบนเรือที่จะอยู่กับบีบหลักของเธอ, แฟรงก์หรือไม่ว่าเธอจะอยู่ในดับลินที่พ่อของเธองานของเธอและบ้านของเธอเป็น. ในช่วงต้นเรื่อง Eveline " พยายามที่จะมีน้ำหนักด้านข้างของแต่ละคำถาม "และนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราที่จะทำเกินไป แต่รอที่สอง เธอยังไม่ได้อยู่แล้ว "ยินยอมให้หายไป" (Eveline.5) เธอบอกว่าแฟรงก์ทั้งหมดที่เธอจะมาพร้อมกับเขาไปบัวโนสไอเรส แต่ตอนนี้ว่าวันที่มาถึงเธอมีความคิดที่สอง จริงอย่างที่เป็นกรณีนี้เผยให้เห็นบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญเกี่ยวกับ Dubliners ที่เพียงแค่การตัดสินใจที่จะทำอะไรบางอย่างหรือต้องการที่จะทำมันอย่างยิ่งที่มีการเชื่อมต่อกับเกือบจะไม่มีจริงได้รับสิ่งที่ทำ. จะไปหรือไม่ไปทางด้านโปร Eveline รัก แฟรงก์และคิดว่าเขาสามารถปกป้องเธอ นอกจากนี้เธอยังหวังว่าในการจัดเรียงที่คลุมเครือของวิธีที่เธอจะได้รับการเคารพมากขึ้นในอาร์เจนตินาเป็นภรรยากว่าที่เธออยู่ในขณะนี้เป็นผู้หญิงคนเดียวและคนงานชั้นต่ำ สุดท้ายออกจากดับลินจะหมายถึงการออกจากสถานการณ์ที่ไม่ดีในครอบครัวที่พ่อมีความรุนแรงและเมาเธอขู่ของเธอและทำให้ชีวิตของเธอมีความสุข เพื่อประโยชน์ของพีทผู้หญิงกระโดดขึ้นเรือ. ไม่ได้เร็ว ข้อดีทั้งหมดที่มีการเชื่อมโยงจริงขึ้นมาในข้อเสียของการปล่อยให้เธอมากเกินไป เธอดูแลเด็กสองคนและรู้ว่าพวกเขาต้องการเธอ พ่อของเธอไม่เคยว่าร้ายและเขายังต้องการเธอ และเธอคุ้นเคยกับบ้านของเธอและมันยากที่จะจินตนาการออกจากที่อยู่เบื้องหลังมันตลอดไป ตัวเลขเธอว่าเธอมี "ชีวิตยาก แต่ตอนนี้เธอกำลังจะปล่อยให้มันเธอไม่ได้พบว่ามันมีชีวิตที่ไม่พึงประสงค์ทั้งหมด." ดังนั้นทางเลือกที่จะกลายเป็นมากน้อยที่ชัดเจนว่าตอนนี้เธอทำข้อดีและข้อเสียของเธอ. คุณไม่เคยมีการตัดสินใจในที่สุด? มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่ารายการ Eveline ของข้อดีและข้อเสียสวยโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเธอ โทนของเรื่องซึ่งเลียนแบบเสียงของเธอคือการจัดเรียงของยุ้ยและห่าม นอกจากนี้ยังมีอารมณ์อ่อนไหวมากเกินไปเมื่อมันมาถึงสิ่งที่ต้องการภาพของเพื่อนเก่าของครอบครัวบนผนัง จะฉลาดหรือบุคคลอื่น ๆ อารมณ์ผู้ใหญ่จริงต้องกังวลมากเกี่ยวกับเขาหรือเธอ "วัตถุที่คุ้นเคย" ถ้ามันลงมาที่จะออก? อาจจะไม่. ในทางกลับกันแม้จะยังไม่บรรลุนิติภาวะที่เห็นได้ชัด Eveline ของเธอไม่สามารถที่จะทำให้การตัดสินใจครั้งนี้ทำให้ตันของความรู้สึก มันเป็นการตัดสินใจที่ใหญ่สวยและเธอก็ไม่ทราบจริงๆแฟรงก์ทั้งหมดที่ดี ส่วนใหญ่สิ่งที่เธอสามารถพูดได้ว่าเขาเป็น "ชนิดมากลูกผู้ชายเปิดใจ" (Eveline.10) เสียงดี แต่ที่จริงพอที่จะตามเขาไปทั่วโลกหรือไม่สิ่งที่เป็นจริงที่น่าเศร้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือว่า Eveline มีอยู่แล้วที่เสียเปรียบในการตัดสินใจที่ร้ายแรง (เธอก็ไม่เป็นผู้ใหญ่พอ) และตอนนี้เธอมีให้ หนึ่งในการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดทุกคนสามารถจินตนาการ การปะทะกันของทั้งสองข้อเท็จจริงชุดขั้นตอนสำหรับการปิดยอดของเรื่องที่เกิดขึ้นที่ภาคเหนือกำแพงดับลินขวาด้านหน้าของเรืออาร์เจนตินา. จุดกลับไม่มีเธอมีอากาศที่ไกลขนาดนี้ แท้จริงเธอยืนอยู่บนท่าเรือ ดูเหมือนว่าเธอขึ้นใจของเธอใช่มั้ย? เธอจะได้ประกันตัวในแฟรงก์ที่จุดไปพร้อมกันถ้าเธอไม่ต้องการที่จะไป และบรรทัดสุดท้ายของเรื่องก่อนที่จะมีสวิทช์ฉากดูเหมือนจะตัดสินใจ Eveline สุดท้ายแน่นอนเธอว่า "เธอต้องหนี!" และว่า "แฟรงก์จะช่วยเธอ!" (Eveline.18) หวาน ให้ของได้รับนี้ไปด้วย. โอ้รอ เราอาจจะได้เพิ่มขึ้นปืนที่นี่ ก่อนที่เธอจะจริงสามารถทำให้การตัดสินใจครั้งนี้และเรือที่มี Eveline ประหลาดที่สำคัญออก: "เธอรู้สึกว่าแก้มของเธอซีดและเย็น" และ "ความทุกข์ของเธอตื่นขึ้นมาอาการคลื่นไส้ในร่างกายของเธอ." การตอบสนองของเธอทั้งหมดนี้คือการอธิษฐานขอคำแนะนำ (Eveline.19). และแน่นอนขณะที่ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะเป็นช่วงเวลาเมื่อแฟรงก์อื่นขอตีถนนทารก "ระฆัง clanged เมื่อหัวใจของเธอ. เธอรู้สึกเขายึด มือของเธอ "(Eveline.20) เห็นได้ชัดว่าระฆังที่ใดก็ตามที่มันมาจากการหมายความว่าเธอไม่แน่นอนไปและเธอก็ถือในการเรียนชีวิตที่จุดนี้เช่นถ้าเธอกลัวไม่เพียง แต่ที่แฟรงก์ "จะจมน้ำตายเธอ" แต่ที่น้ำของตัวเองจะคุกคาม ชีวิตของเธอ. และแม้ว่าเธอได้ตัดสินใจและไม่ได้รับบนเรือก็ไม่ได้เหมือนที่เธอไม่ได้มีจำนวนมากของความเชื่อมั่น "เธอตั้งหน้าขาวของเธอกับเขา, เรื่อย ๆ เช่นสัตว์กำพร้า" (Eveline.26). เธออาจจะตัดสินใจ แต่เธอไม่ได้สูบตรงเกี่ยวกับทางเลือกของเธอ. แฟรงก์แม้ว่าเขาจะเป็นเหตุผลหลัก Eveline มีการตัดสินใจดังกล่าวใหญ่ ทำให้แฟรงก์แทบจะไม่ตัวเลขในเรื่องที่ทุกคน จนกว่าเขาจะตะโกนสามบรรทัดในหน้าสุดท้ายของเรื่องราวทุกอย่างที่เรารู้เกี่ยวกับเขามาจากคำอธิบายของ Eveline และก็เบาบางสวย. เขาจากไอร์แลนด์เดิมและได้กลับมาในวันหยุดจากอาชีพของเขาเป็นทหารเรือ ในตอนแรกความสัมพันธ์ของเขากับ Eveline ไปอย่างราบรื่นจริงๆและทุกชนิดของความโรแมนติกที่พวกเขาเดินไปที่โรงละครที่เขาร้องเพลงของเธอสร้างขึ้นชื่อเล่นสำหรับเธอและอวดของการผจญภัยของเขากะลาสี ปัญหาเดียวก็คือพ่อของ Eveline ซึ่งท้ายที่สุดก็ต้องห้ามของเธอจากการได้เห็นเขาเพราะเขาเป็นกระตุกไขมันใหญ่ เนื่องจากพวกเขาเก็บไว้ในการประชุมลับความสัมพันธ์และเก็บไว้ในที่สุดก็รวมถึงการเชิญเพื่อกลับไปยังอาร์เจนตินากับเขาและเป็นภรรยาของเขา ลมใช่ไหม? ไม่ถูกต้อง แม้ในขณะที่แฟรงก์จริงๆมาในที่เกิดเหตุในส่วนสุดท้ายของเรื่องที่เขาไม่ได้เป็นหลักในการที่จะไม่สนใจ ครั้งแรก Eveline ไม่ได้ฟังสิ่งที่เขาพูดกับเธอ จากนั้นเมื่อเขาร้องกับเธอมากขึ้นและเร่งด่วนหวังว่าในที่สุดเธอก็จะได้เรือที่เธอไม่ได้รับทราบว่าเขาพูดหรือตะโกน มันเหมือนแฟรงก์ได้เรียงลำดับของการหายไปทั้งหมดในทันทีเพราะ Eveline "ทำให้เขาไม่มีสัญญาณของความรักหรือลาหรือการรับรู้" (Eveline.26). เราไม่ทราบจริงๆว่าแฟรงก์รู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเรื่องนี้จบลงที่นี่ แต่มัน แทบจะไม่ได้เรื่อง: โฟกัสที่แท้จริงเป็นเพียงวิธีการที่สมบูรณ์แบบและวิธีการก็ Eveline ได้รับความเชื่อมั่นว่าจะมีแฟรงก์เป็นความคิดที่ไม่ดี ดูดแย่
Eveline
เธอเป็นครั้งแรกที่ "วัยรุ่น" ของชาวและหญิงคนแรกที่ตัวละครหลัก เรื่อง Eveline เป็นที่สั้นเกินไปและพล็อตเป็นเรื่องง่ายสวย เธอมีที่จะตัดสินใจว่าเธอจะออกจากดับลินคืนบนเรือที่จะอยู่กับบีบหลักของเธอ, แฟรงก์หรือไม่ว่าเธอจะอยู่ในดับลินที่พ่อของเธองานของเธอและบ้านของเธอเป็น. ในช่วงต้นเรื่อง Eveline " พยายามที่จะมีน้ำหนักด้านข้างของแต่ละคำถาม "และนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราที่จะทำเกินไป แต่รอที่สอง เธอยังไม่ได้อยู่แล้ว "ยินยอมให้หายไป" (Eveline.5) เธอบอกว่าแฟรงก์ทั้งหมดที่เธอจะมาพร้อมกับเขาไปบัวโนสไอเรส แต่ตอนนี้ว่าวันที่มาถึงเธอมีความคิดที่สอง จริงอย่างที่เป็นกรณีนี้เผยให้เห็นบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญเกี่ยวกับ Dubliners ที่เพียงแค่การตัดสินใจที่จะทำอะไรบางอย่างหรือต้องการที่จะทำมันอย่างยิ่งที่มีการเชื่อมต่อกับเกือบจะไม่มีจริงได้รับสิ่งที่ทำ. จะไปหรือไม่ไปทางด้านโปร Eveline รัก แฟรงก์และคิดว่าเขาสามารถปกป้องเธอ นอกจากนี้เธอยังหวังว่าในการจัดเรียงที่คลุมเครือของวิธีที่เธอจะได้รับการเคารพมากขึ้นในอาร์เจนตินาเป็นภรรยากว่าที่เธออยู่ในขณะนี้เป็นผู้หญิงคนเดียวและคนงานชั้นต่ำ สุดท้ายออกจากดับลินจะหมายถึงการออกจากสถานการณ์ที่ไม่ดีในครอบครัวที่พ่อมีความรุนแรงและเมาเธอขู่ของเธอและทำให้ชีวิตของเธอมีความสุข เพื่อประโยชน์ของพีทผู้หญิงกระโดดขึ้นเรือ. ไม่ได้เร็ว ข้อดีทั้งหมดที่มีการเชื่อมโยงจริงขึ้นมาในข้อเสียของการปล่อยให้เธอมากเกินไป เธอดูแลเด็กสองคนและรู้ว่าพวกเขาต้องการเธอ พ่อของเธอไม่เคยว่าร้ายและเขายังต้องการเธอ และเธอคุ้นเคยกับบ้านของเธอและมันยากที่จะจินตนาการออกจากที่อยู่เบื้องหลังมันตลอดไป ตัวเลขเธอว่าเธอมี "ชีวิตยาก แต่ตอนนี้เธอกำลังจะปล่อยให้มันเธอไม่ได้พบว่ามันมีชีวิตที่ไม่พึงประสงค์ทั้งหมด." ดังนั้นทางเลือกที่จะกลายเป็นมากน้อยที่ชัดเจนว่าตอนนี้เธอทำข้อดีและข้อเสียของเธอ. คุณไม่เคยมีการตัดสินใจในที่สุด? มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่ารายการ Eveline ของข้อดีและข้อเสียสวยโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเธอ โทนของเรื่องซึ่งเลียนแบบเสียงของเธอคือการจัดเรียงของยุ้ยและห่าม นอกจากนี้ยังมีอารมณ์อ่อนไหวมากเกินไปเมื่อมันมาถึงสิ่งที่ต้องการภาพของเพื่อนเก่าของครอบครัวบนผนัง จะฉลาดหรือบุคคลอื่น ๆ อารมณ์ผู้ใหญ่จริงต้องกังวลมากเกี่ยวกับเขาหรือเธอ "วัตถุที่คุ้นเคย" ถ้ามันลงมาที่จะออก? อาจจะไม่. ในทางกลับกันแม้จะยังไม่บรรลุนิติภาวะที่เห็นได้ชัด Eveline ของเธอไม่สามารถที่จะทำให้การตัดสินใจครั้งนี้ทำให้ตันของความรู้สึก มันเป็นการตัดสินใจที่ใหญ่สวยและเธอก็ไม่ทราบจริงๆแฟรงก์ทั้งหมดที่ดี ส่วนใหญ่สิ่งที่เธอสามารถพูดได้ว่าเขาเป็น "ชนิดมากลูกผู้ชายเปิดใจ" (Eveline.10) เสียงดี แต่ที่จริงพอที่จะตามเขาไปทั่วโลกหรือไม่สิ่งที่เป็นจริงที่น่าเศร้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือว่า Eveline มีอยู่แล้วที่เสียเปรียบในการตัดสินใจที่ร้ายแรง (เธอก็ไม่เป็นผู้ใหญ่พอ) และตอนนี้เธอมีให้ หนึ่งในการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดทุกคนสามารถจินตนาการ การปะทะกันของทั้งสองข้อเท็จจริงชุดขั้นตอนสำหรับการปิดยอดของเรื่องที่เกิดขึ้นที่ภาคเหนือกำแพงดับลินขวาด้านหน้าของเรืออาร์เจนตินา. จุดกลับไม่มีเธอมีอากาศที่ไกลขนาดนี้ แท้จริงเธอยืนอยู่บนท่าเรือ ดูเหมือนว่าเธอขึ้นใจของเธอใช่มั้ย? เธอจะได้ประกันตัวในแฟรงก์ที่จุดไปพร้อมกันถ้าเธอไม่ต้องการที่จะไป และบรรทัดสุดท้ายของเรื่องก่อนที่จะมีสวิทช์ฉากดูเหมือนจะตัดสินใจ Eveline สุดท้ายแน่นอนเธอว่า "เธอต้องหนี!" และว่า "แฟรงก์จะช่วยเธอ!" (Eveline.18) หวาน ให้ของได้รับนี้ไปด้วย. โอ้รอ เราอาจจะได้เพิ่มขึ้นปืนที่นี่ ก่อนที่เธอจะจริงสามารถทำให้การตัดสินใจครั้งนี้และเรือที่มี Eveline ประหลาดที่สำคัญออก: "เธอรู้สึกว่าแก้มของเธอซีดและเย็น" และ "ความทุกข์ของเธอตื่นขึ้นมาอาการคลื่นไส้ในร่างกายของเธอ." การตอบสนองของเธอทั้งหมดนี้คือการอธิษฐานขอคำแนะนำ (Eveline.19). และแน่นอนขณะที่ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะเป็นช่วงเวลาเมื่อแฟรงก์อื่นขอตีถนนทารก "ระฆัง clanged เมื่อหัวใจของเธอ. เธอรู้สึกเขายึด มือของเธอ "(Eveline.20) เห็นได้ชัดว่าระฆังที่ใดก็ตามที่มันมาจากการหมายความว่าเธอไม่แน่นอนไปและเธอก็ถือในการเรียนชีวิตที่จุดนี้เช่นถ้าเธอกลัวไม่เพียง แต่ที่แฟรงก์ "จะจมน้ำตายเธอ" แต่ที่น้ำของตัวเองจะคุกคาม ชีวิตของเธอ. และแม้ว่าเธอได้ตัดสินใจและไม่ได้รับบนเรือก็ไม่ได้เหมือนที่เธอไม่ได้มีจำนวนมากของความเชื่อมั่น "เธอตั้งหน้าขาวของเธอกับเขา, เรื่อย ๆ เช่นสัตว์กำพร้า" (Eveline.26). เธออาจจะตัดสินใจ แต่เธอไม่ได้สูบตรงเกี่ยวกับทางเลือกของเธอ. แฟรงก์แม้ว่าเขาจะเป็นเหตุผลหลัก Eveline มีการตัดสินใจดังกล่าวใหญ่ ทำให้แฟรงก์แทบจะไม่ตัวเลขในเรื่องที่ทุกคน จนกว่าเขาจะตะโกนสามบรรทัดในหน้าสุดท้ายของเรื่องราวทุกอย่างที่เรารู้เกี่ยวกับเขามาจากคำอธิบายของ Eveline และก็เบาบางสวย. เขาจากไอร์แลนด์เดิมและได้กลับมาในวันหยุดจากอาชีพของเขาเป็นทหารเรือ ในตอนแรกความสัมพันธ์ของเขากับ Eveline ไปอย่างราบรื่นจริงๆและทุกชนิดของความโรแมนติกที่พวกเขาเดินไปที่โรงละครที่เขาร้องเพลงของเธอสร้างขึ้นชื่อเล่นสำหรับเธอและอวดของการผจญภัยของเขากะลาสี ปัญหาเดียวก็คือพ่อของ Eveline ซึ่งท้ายที่สุดก็ต้องห้ามของเธอจากการได้เห็นเขาเพราะเขาเป็นกระตุกไขมันใหญ่ เนื่องจากพวกเขาเก็บไว้ในการประชุมลับความสัมพันธ์และเก็บไว้ในที่สุดก็รวมถึงการเชิญเพื่อกลับไปยังอาร์เจนตินากับเขาและเป็นภรรยาของเขา ลมใช่ไหม? ไม่ถูกต้อง แม้ในขณะที่แฟรงก์จริงๆมาในที่เกิดเหตุในส่วนสุดท้ายของเรื่องที่เขาไม่ได้เป็นหลักในการที่จะไม่สนใจ ครั้งแรก Eveline ไม่ได้ฟังสิ่งที่เขาพูดกับเธอ จากนั้นเมื่อเขาร้องกับเธอมากขึ้นและเร่งด่วนหวังว่าในที่สุดเธอก็จะได้เรือที่เธอไม่ได้รับทราบว่าเขาพูดหรือตะโกน มันเหมือนแฟรงก์ได้เรียงลำดับของการหายไปทั้งหมดในทันทีเพราะ Eveline "ทำให้เขาไม่มีสัญญาณของความรักหรือลาหรือการรับรู้" (Eveline.26). เราไม่ทราบจริงๆว่าแฟรงก์รู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเรื่องนี้จบลงที่นี่ แต่มัน แทบจะไม่ได้เรื่อง: โฟกัสที่แท้จริงเป็นเพียงวิธีการที่สมบูรณ์แบบและวิธีการก็ Eveline ได้รับความเชื่อมั่นว่าจะมีแฟรงก์เป็นความคิดที่ไม่ดี ดูดแย่
การแปล กรุณารอสักครู่..
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
บันทึกเครดิต
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ไม่รู้สิค่ะ ทุกคนมีความคิดที่แตกต่างกัน
- A 1% discount is available if payment is
- the state of the atmosphere, weather The
- Let's be happy together and nobody else
- แต่อีก 3 - 4 เดือน ฉันหวังว่าคุณจะกลับมา
- A 1% discount is available if payment is
- อากาศเป็นไง
- สามแยก
- very man
- I may have the better skills to play pia
- ==RECRUITMENT FOR NEW MEMBERS==Please ad
- เธอพยายามจะพูดอะไร
- ประเก็นฝาสูบ ประเก็นไอดี ไอเสีย เจียร์บ่
- Model in which a buyer sets the price he
- Hi.. From freeletics. Sorry if i bothere
- สัญชาติ : ไทย เชื้อชาติ : ไทย ศาสนา :
- เพราะแม่ ต้องดูแลลูกๆของฉัน
- is danai taking the flight in the marnin
- ฉันกลับบ้านแล้วละ
- 所以您最好儘量詳細的定義欄位过滤條件
- ฉันไม่ว่างจริงๆ
- ฉันแต่งงานแล้ว
- To lead direct sales activities and to p
- ถ้ามีโอกาสคุณต้องมาสัมผัสวัฒนธรรมอีสานด้
