CULTURE AND RESILIENCEAlthough cult

CULTURE AND RESILIENCE
Although culture plays an important role in children’s development, it is typically afforded
a distal or indirect role in models of resilience. Culture refers to the common language, history,
symbols, beliefs, unquestioned assumptions, and institutions that are part of the heritage of members
of an ethnic group (Roosa, Morgan-Lopez, Cree, & Specter, 2002). There is much to be learned
about the many possible ways that cultural practices enhance or interfere with resilience (Masten &
Motti-Stefanidi, 2008). Forces within a child’s ethnic culture may serve as a buffer against adverse
social circumstances. Culture builds identity, sets norms for behavior, and provides a sense of group
cohesion that is vital to a child’s growth and development (National Center for Mental Health
Promotion and Youth Violence Prevention, 2004). At the same time, sociocultural factors may
hinder resilience. For instance, research indicates that certain cultural beliefs and practices, such as
focusing more on spiritual than medical cures, can greatly influence the utilization of medical and
mental health services and treatment adherence (Antshel, 2002). This, in turn, will affect a child’s
recovery from an illness or disease.
Recently, Kuperminc et al. (2009) proposed a cultural–ecological−transactional model for
studying resilience among Latinos and other ethnic minority groups in the United States. In this
model, the interaction between a child’s culture of origin and the mainstream culture plays a central
role in development. Thus, cultural factors, including values, behaviors, and norms, interact and
transact with every level of a child’s ecology and help shape outcomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมและความยืดหยุ่นถึงแม้ว่าวัฒนธรรมมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเด็ก มันเป็นปกตินี่บทบาทกระดูก หรือทางอ้อมในรูปแบบของความยืดหยุ่น วัฒนธรรมหมายถึงภาษาทั่วไป ประวัติศาสตร์สัญลักษณ์ ความเชื่อ รัชทายาทสมมติฐาน และสถาบันที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกของสมาชิกของกลุ่มชาติพันธ์ (Roosa มอร์แกนโลเปซ ครี และ Specter, 2002) มีมากสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีได้หลายแนวทางวัฒนธรรมเพิ่ม หรือรบกวนความยืดหยุ่น (Masten &Motti-Stefanidi, 2008) กำลังภายในของเด็กชนเผ่าวัฒนธรรมอาจทำหน้าที่เป็นบัฟเฟอร์กับร้ายสถานการณ์ทางสังคม วัฒนธรรมสร้างตัว ตั้งบรรทัดฐานสำหรับลักษณะการทำงาน และมีกลุ่มสามัคคีที่มีความสำคัญต่อการเจริญเติบโตและพัฒนา (ศูนย์แห่งชาติด้านสุขภาพจิตของเด็กส่งเสริมและป้องกันเยาวชนรุนแรง 2004) ในเวลาเดียวกัน ปัจจัย sociocultural อาจขัดขวางความยืดหยุ่น ตัวอย่าง งานวิจัยบ่งชี้ว่า ที่บางวัฒนธรรมความเชื่อและการปฏิบัติ เช่นเพิ่มเติมเน้นจิตวิญญาณมากกว่าการรักษาทางการแพทย์ สามารถมากมีอิทธิพลต่อการใช้ประโยชน์ทางการแพทย์ และสุขภาพจิตและบริการรักษาต่าง ๆ (Antshel, 2002) นี้ จะ จะมีผลต่อเด็กฟื้นตัวจากการเจ็บป่วยหรือโรคล่าสุด Kuperminc et al. (2009) เสนอแบบจำลองวัฒนธรรม – ecological−transactional สำหรับการศึกษาความยืดหยุ่น Latinos และกลุ่มชนกลุ่มน้อยอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกา ในที่นี้แบบจำลอง การโต้ตอบระหว่างวัฒนธรรมหลักและวัฒนธรรมของเด็กของเล่นเซ็นทรัลบทบาทในการพัฒนา ดังนั้น การทำงานของปัจจัยทางวัฒนธรรม ค่า พฤติกรรม และ บรรทัดฐาน และกรณ์ มีทุกระดับของนิเวศวิทยาของเด็ก และช่วยให้รูปร่างผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมและความยืดหยุ่นแม้ว่าวัฒนธรรมมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเด็กมันเป็นเจ้าตัวมักจะมีบทบาทปลายหรือทางอ้อมในรูปแบบของความยืดหยุ่น วัฒนธรรมหมายถึงภาษาทั่วไปประวัติศาสตร์สัญลักษณ์ความเชื่อสมมติฐานสอบถามและสถาบันที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรมของสมาชิกของกลุ่มชาติพันธุ์(Roosa มอร์แกน-โลเปซเหยียบและผี, 2002) มีมากที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการที่เป็นไปได้มากว่าการปฏิบัติทางวัฒนธรรมเสริมสร้างหรือยุ่งเกี่ยวกับความยืดหยุ่น (Masten และ Motti-Stefanidi 2008) กองกำลังชนกลุ่มน้อยที่อยู่ในวัฒนธรรมของเด็กอาจจะทำหน้าที่เป็นกันชนกับไม่พึงประสงค์สถานการณ์ทางสังคม วัฒนธรรมสร้างเอกลักษณ์ของชุดบรรทัดฐานสำหรับพฤติกรรมและให้ความรู้สึกของกลุ่มการทำงานร่วมกันที่มีความสำคัญต่อการเจริญเติบโตของเด็กและการพัฒนา(ศูนย์แห่งชาติเพื่อสุขภาพจิตโปรโมชั่นและเยาวชนป้องกันความรุนแรง, 2004) ในขณะเดียวกันปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรมอาจขัดขวางความยืดหยุ่น ยกตัวอย่างเช่นการวิจัยแสดงให้เห็นว่าวัฒนธรรมความเชื่อและการปฏิบัติบางอย่างเช่นเน้นมากขึ้นในจิตวิญญาณมากกว่าการรักษาทางการแพทย์อย่างมากสามารถมีอิทธิพลต่อการใช้ในทางการแพทย์และบริการสุขภาพจิตและยึดมั่นการรักษา(Antshel, 2002) นี้ในที่สุดก็จะมีผลต่อเด็กกู้คืนจากการเจ็บป่วยหรือโรค. เมื่อเร็ว ๆ นี้ Kuperminc et al, (2009) ได้เสนอรูปแบบทางวัฒนธรรมนิเวศทำธุรกรรมสำหรับการศึกษาความยืดหยุ่นในหมู่ตินและชนกลุ่มน้อยอื่นๆ ในประเทศสหรัฐอเมริกา ในการนี้รูปแบบการทำงานร่วมกันระหว่างวัฒนธรรมของเด็กของแหล่งกำเนิดและวัฒนธรรมกระแสหลักที่เล่นกลางบทบาทในการพัฒนา ดังนั้นปัจจัยทางวัฒนธรรมรวมทั้งค่านิยมพฤติกรรมและบรรทัดฐานโต้ตอบและการทำธุรกรรมที่มีระดับของระบบนิเวศของเด็กทุกคนและช่วยให้ผลลัพธ์ที่รูปร่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฒนธรรมและความยืดหยุ่น
แม้ว่าวัฒนธรรมมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเด็ก ซึ่งโดยปกติจะ afforded
บทบาทปลายหรือทางอ้อมในรูปแบบของความยืดหยุ่น วัฒนธรรม หมายถึง ทั่วไป ภาษา ประวัติศาสตร์
สัญลักษณ์ ความเชื่อ สอบถามเบื้องต้น และสถาบันที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกของสมาชิก
ของกลุ่มชาติพันธุ์ ( รูซ่า มอร์แกน โลเปซ , เหยียบ&สาง , 2002 )มีมากที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับมากที่สุด
วิธีที่ปฏิบัติทางวัฒนธรรมเพิ่มหรือมายุ่งกับความยืดหยุ่น ( masten &
motti stefanidi , 2008 ) กําลังภายในวัฒนธรรมชาติพันธุ์ของเด็กอาจจะใช้เป็นกันชนกับสถานการณ์ทางสังคมต่อ

วัฒนธรรมสร้างเอกลักษณ์ ชุด บรรทัดฐานพฤติกรรม และให้ความรู้สึกของกลุ่ม
การเชื่อมโยงที่สำคัญต่อการเจริญเติบโตของเด็ก และพัฒนา ( ศูนย์สุขภาพจิต
ส่งเสริมและป้องกันความรุนแรงเยาวชนแห่งชาติ , 2004 ) ในขณะเดียวกัน ปัจจัยด้านสังคมและวัฒนธรรม อาจ
ขัดขวางความยืดหยุ่น ตัวอย่าง การวิจัยบ่งชี้ว่า วัฒนธรรมความเชื่อและการปฏิบัติบางอย่าง เช่น
เน้นมากในเรื่องจิตวิญญาณ มากกว่าการรักษาทางการแพทย์อย่างมากสามารถมีอิทธิพลต่อการใช้ประโยชน์ทางการแพทย์และ
บริการสุขภาพจิตและการรักษา ( antshel , 2002 ) นี้ในการเปิดจะมีผลต่อการฟื้นตัวของ
เด็กจากความเจ็บป่วยหรือโรค .
เมื่อเร็วๆ นี้ kuperminc et al . ( 2009 ) เสนอวัฒนธรรมและระบบนิเวศ−ธุรกรรมแบบ
ศึกษาความยืดหยุ่นของ Latinos และชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์อื่น ๆในสหรัฐอเมริกา รุ่นนี้
,ปฏิสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมดั้งเดิมของเด็ก และกระแสวัฒนธรรม
บทบาทเป็นศูนย์กลางในการพัฒนา ดังนั้น ปัจจัยทางวัฒนธรรม ได้แก่ ค่านิยม พฤติกรรม และค่านิยม โต้ตอบและ
เจรจากับทุกระดับของระบบนิเวศของเด็ก และช่วยให้ ผลรูปร่าง