One of the main ideas in the poem O

One of the main ideas in the poem Ozymandias is that he is depicted as sneering, contemptuous, mocking, and commanding. His statue has decayed with time. To contrast the present state of the statue with the words inscribed on it; no one looks at the statue now. The poem ironically suggests the absurdity of man’s pride in his achievements, monuments. His great works are turned to rubble and seen by no one. One interesting point about that poem is that Ozymandias was apparently correct in his view that people should be in awe of his long lost power, because if he will be eventually forgotten, what does that say about the average person in the twenty-first century? What hope do we have that we will leave anything behind or a lasting legacy?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งความคิดหลักในกลอน Ozymandias เป็นที่เขาจะแสดงเป็น sneering ดูถูก เสียดสี และบริการ รูปปั้นของเขามีผุกับเวลา เปรียบสถานะปัจจุบันของอนุสาวรีย์มีคำจารึกบน ไม่มีใครมองไปที่รูปปั้นขณะนี้ กลอนแนะนำ absurdity ของผู้ชายความภาคภูมิใจในความสำเร็จของเขา อนุสาวรีย์จำนวนมาก ผลงานที่ดีจะกลายเป็นอิฐ และเห็นไม่มีใคร จุดหนึ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับบทกวีที่เป็นที่ Ozymandias เป็นเห็นได้ชัดว่าถูกต้องในมุมมองของเขาที่ควรเกรงอำนาจหายไปนาน เพราะถ้าเขาจะเป็นในที่สุดลืม สิ่งไม่ที่พูดเกี่ยวกับคนเฉลี่ยในศตวรรษที่ยี่สิบแรก สิ่งหวังว่า เราได้ว่า เราจะปล่อยให้สิ่งที่อยู่เบื้องหลังหรือเป็นมรดกที่ยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในความคิดหลักในบทกวี Ozymandias คือว่าเขาเป็นภาพที่เยาะเย้ย, ดูถูกเยาะเย้ยและผู้บังคับบัญชา รูปปั้นของเขาได้ผุกร่อนไปตามกาลเวลา เพื่อความคมชัดสถานะปัจจุบันของรูปปั้นที่มีคำจารึกไว้บนมัน ไม่มีใครมองไปที่รูปปั้นในขณะนี้ บทกวีแดกดันแสดงให้เห็นความไร้สาระของความภาคภูมิใจของมนุษย์ในความสำเร็จของเขาอนุเสาวรีย์ ผลงานที่ยอดเยี่ยมของเขาจะหันไปซากปรักหักพังและมองเห็นได้โดยไม่มีใคร จุดหนึ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับบทกวีที่เป็นที่ Ozymandias เห็นได้ชัดที่ถูกต้องในมุมมองของเขาว่าคนที่ควรจะอยู่ในความกลัวของอำนาจของเขาหายไปนานเพราะถ้าเขาจะถูกลืมในที่สุดสิ่งที่จะพูดเกี่ยวกับคนโดยเฉลี่ยในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด? เราทำอะไรหวังได้ว่าเราจะทิ้งอะไรอยู่เบื้องหลังหรือมรดกที่ยั่งยืน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในความคิดหลักในบทกวีซีแมนเดียสที่เขาอธิบายเป็นดูถูกและหัวเราะเยาะ , เยาะเย้ย , สั่งงาน รูปปั้นของเขาเสียหายไปตามกาลเวลา เพื่อความคมชัด สภาพปัจจุบันของรูปปั้นมีคำเขียนไว้ ไม่มีใครมองไปที่รูปปั้นแล้ว กลอนกระแทกแดกดันแนะนำไร้สาระของความภาคภูมิใจของมนุษย์ในความสำเร็จของเขา อนุสาวรีย์ผลงานที่ดีจะกลายเป็นเศษหิน ดิน ทราย และเห็น โดยไม่มีใคร จุดหนึ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับกลอนที่ซีแมนเดียสปรากฏว่าถูกต้องในมุมมองของเขาว่าควรกลัวเกรงอำนาจของเขา หายไปนาน เพราะถ้าเขาจะในที่สุดก็ลืม มันบอกอะไรเกี่ยวกับคนเฉลี่ยในศตวรรษที่ 21 ? เราเหลือความหวังอะไรบ้างที่เราจะทิ้งอะไรไว้ หรือเป็นมรดกที่ยั่งยืน ?