This I hung from the ceiling by a w

This I hung from the ceiling by a wire," said Oz. "I stood behind the screen and pulled a thread, to make the eyes move and the mouth open."
"But how about the voice?" she inquired.
"Oh, I am a ventriloquist," said the little man. "I can throw the sound of my voice wherever I wish, so that you thought it was coming out of the Head. Here are the other things I used to deceive you." He showed the Scarecrow the dress and the mask he had worn when he seemed to be the lovely Lady. And the Tin Woodman saw that his terrible Beast was nothing but a lot of skins, sewn together, with slats to keep their sides out. As for the Ball of Fire, the false Wizard had hung that also from the ceiling. It was really a ball of cotton, but when oil was poured upon it the ball burned fiercely.
"Really," said the Scarecrow, "you ought to be ashamed of yourself for being such a humbug."
"I am--I certainly am," answered the little man sorrowfully; "but it was the only thing I could do. Sit down, please, there are plenty of chairs; and I will tell you my story."
So they sat down and listened while he told the following tale.
"I was born in Omaha--"
"Why, that isn't very far from Kansas!" cried Dorothy.
"No, but it's farther from here," he said, shaking his head at her sadly. "When I grew up I became a ventriloquist, and at that I was very well trained by a great master. I can imitate any kind of a bird or beast." Here he mewed so like a kitten that Toto pricked up his ears and looked everywhere to see where she was. "After a time," continued Oz, "I tired of that, and became a balloonist."
"What is that?" asked Dorothy.
"A man who goes up in a balloon on circus day, so as to draw a crowd of people together and get them to pay to see the circus," he explained.
"Oh," she said, "I know."
"Well, one day I went up in a balloon and the ropes got twisted, so that I couldn't come down again. It went way up above the clouds, so far that a current of air struck it and carried it many, many miles away. For a day and a night I traveled through the air, and on the morning of the second day I awoke and found the balloon floating over a strange and beautiful country.
"It came down gradually, and I was not hurt a bit. But I found myself in the midst of a strange people, who, seeing me come from the clouds, thought I was a great Wizard. Of course I let them think so, because they were afraid of me, and promised to do anything I wished them to.
"Just to amuse myself, and keep the good people busy, I ordered them to build this City, and my Palace; and they did it all willingly and well. Then I thought, as the country was so green and beautiful, I would call it the Emerald City; and to make the name fit better I put green spectacles on all the people, so that everything they saw was green."
"But isn't everything here green?" asked Dorothy.
"No more than in any other city," replied Oz; "but when you wear green spectacles, why of course everything you see looks green to you. The Emerald City was built a great many years ago, for I was a young man when the balloon brought me here, and I am a very old man now. But my people have worn green glasses on their eyes so long that most of them think it really is an Emerald City, and it certainly is a beautiful place, abounding in jewels and precious metals, and every good thing that is needed to make one happy. I have been good to the people, and they like me; but ever since this Palace was built, I have shut myself up and would not see any of them.
"One of my greatest fears was the Witches, for while I had no magical powers at all I soon found out that the Witches were really able to do wonderful things. There were four of them in this country, and they ruled the people who live in the North and South and East and West. Fortunately, the Witches of the North and South were good, and I knew they would do me no harm; but the Witches of the East and West were terribly wicked, and had they not thought I was more powerful than they themselves, they would surely have destroyed me. As it was, I lived in deadly fear of them for many years; so you can imagine how pleased I was when I heard your house had fallen on the Wicked Witch of the East. When you came to me, I was willing to promise anything if you would only do away with the other Witch; but, now that you have melted her, I am ashamed to say that I cannot keep my promises."
"I think you are a very bad man," said Dorothy.
"Oh, no, my dear; I'm really a very good man, but I'm a very bad Wizard, I must admit."
"Can't you give me brains?" asked the Scarecrow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้ผมแขวนจากเพดาน โดยลวด กล่าวว่า ออนซ์ "ผมยืนอยู่เบื้องหลังหน้าจอ และดึงด้าย ต้องย้ายตาและปากที่เปิด"
"แต่วิธีการเกี่ยวกับเสียง" เธอทูล.
"โอ้ ฉัน ventriloquist กล่าวว่า คนน้อย "ฉันสามารถโยนเสียงเสียงของฉันทุกที่ฉันต้องการ เพื่อให้คุณคิดว่า มันได้มาจากหัว สิ่งอื่น ๆ ที่เคยหลอกคุณได้"เขาพบหุ่นไล่กาการแต่งกายและรูปแบบที่เขาได้สวมเมื่อเขาดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงที่น่ารัก และวู้ดแมนดีบุกเห็นว่า สัตว์ที่น่ากลัวของเขาถูกแต่ของสกิน กัน เย็บ ด้วย slats ให้ฝ่ายของพวกเขา ส่วนลูกแห่งไฟ ตัวช่วยสร้างไม่ได้แขวนที่ยังจากเพดาน มันเป็นความจริงลูกฝ้าย แต่ เมื่อน้ำมันถูก poured ไว้ลูกเขียนถึงพริกถึงขิง
"จริง ๆ กล่าวว่า หุ่นไล่กา "คุณควรจะละอายใจของตัวเองสำหรับการ humbug ดังกล่าว"
"ฉัน - แน่นอนฉัน ตอบคนน้อยด้วย "แต่มันเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำ นั่งลง กรุณา มีเก้าอี้ และฉันจะบอกคุณเรื่องของฉัน"
เพื่อให้พวกเขานั่งลง และฟังในขณะที่เขาบอกจะต่อเรื่อง
"ผมเกิดในโอมาฮา-"
ที่ทำไมมากจากแคนซัส"ร้องเรียกโดโรธี
" ไม่มี แต่ farther from นี่, "เขากล่าวว่า สั่นศีรษะของเขาที่เธอเศร้า "เมื่อฉันเติบโตขึ้น เป็น ventriloquist การ แล้วที่ ฉันได้ดีฝึกฝนหลักดี ฉันสามารถเลียนแบบนกหรือสัตว์ชนิดใด" ที่นี่เขา mewed ให้เหมือนลูกแมวที่ Toto pricked ค่าหูของเขา และมองทุกที่ที่เธอเห็น "หลังจากเวลา ต่อออนซ์ "ฉันเหนื่อยที่ และกลายเป็น balloonist"
"นั่นคืออะไร" ถามโดโรธี.
"คนที่ไปในบอลลูนในวันละคร เพื่อวาดฝูงชนของคนร่วมกัน และให้พวกเขาจ่ายไปดูละครสัตว์ เขาอธิบาย
"โอ้ เธอกล่าวว่า "ฉันรู้"
"ดี วันหนึ่งฉันไปในบอลลูน และเชือกมี บิด เพื่อให้ผมไม่สามารถมาลงอีก มันวิธีขึ้นไปเหนือเมฆ ไกลดังนั้นกระแสอากาศหลงมัน และทำได้จำนวนมาก หลายไมล์ไป วันและคืนผมเดินทางผ่านอากาศ และในเช้าวันที่สอง ฉันตื่นขึ้นมา และพบบอลลูนที่ลอยผ่านแปลก และสวยงามประเทศ.
"มาลงทีละน้อย และไม่มีบาดเจ็บเล็กน้อย แต่ผมพบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางคนแปลก คน เห็นฉันมาจากเมฆ คิดว่า ได้ตัวช่วยดี แน่นอนฉันปล่อยให้พวกเขาคิดอย่างนั้น เพราะพวกเขากลัวของฉัน และสัญญาว่า จะทำอะไร ฉันปรารถนาให้
"กับตลกตัวเอง และให้ไม่ว่างคนดี ฉันสั่งให้สร้างเมืองนี้ และพาฉัน และพวกเขาไม่ได้ทั้งหมดด้วยความเต็มใจ และด้วย แล้ว ฉันคิดว่า เป็นประเทศมีสีเขียว และสวย งาม ผมจะเรียกว่าเมืองแก้ว และให้ชื่อพอ ดีผมใส่แว่นตาสีเขียวทุกคน เพื่อให้ทุกอย่างที่เห็นเป็นสีเขียว"
" แต่ไม่ใช่ทุกอย่างที่นี่เขียว? " โดโรธีแล้ว
"ไม่กว่าแห่งใด ๆ อื่น ๆ ตอบกลับ Oz "แต่เมื่อคุณสวมใส่แว่นตาสีเขียว เหตุแน่นอนทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณเห็นมีลักษณะสีเขียวให้คุณ เมืองแก้วถูกสร้างขึ้นมีมากหลายปีผ่านมา สำหรับผมยังหนุ่มเมื่อบอลลูนมาฉันที่นี่ และฉันเป็นคนเก่ามากตอนนี้ แต่ฉันคนมีสวมใส่แว่นตาสีเขียวในตานาน ที่ส่วนใหญ่จะคิดว่า มันเป็นการเมืองแก้ว และแน่นอนเป็นสถานที่ที่สวยงาม abounding ในอัญมณี และโลหะมีค่า และทุกสิ่งดีที่จำเป็นเพื่อให้มีความสุขหนึ่ง ฉันได้ดีคน และพวกเขาเช่นฉัน แต่นับตั้งแต่สร้างวังนี้ ฉันได้ปิดตัวเองขึ้น และจะไม่เห็นภาพใด ๆ
"หนึ่งความกลัวของฉันมากที่สุดเป็นแม่มด สำหรับในขณะที่ผมไม่มีพลังวิเศษที่ฉันเร็ว ๆ นี้พบว่า แม่มดได้จริง ๆ สามารถที่จะทำสิ่งที่ยอดเยี่ยม มีสี่ของพวกเขาในประเทศนี้ และผู้ปกครองคนที่อยู่เหนือ และใต้ และตะวันออก และตะวันตก โชคดี แม่มดของเหนือและใต้ได้ดี และฉันรู้ว่า พวกเขาจะทำฉันไม่อันตราย แต่แม่มดของตะวันออกและตะวันตกถูกชะมัดคนชั่ว และมีพวกเขาไม่คิดว่า ผมมีพลังมากกว่าตัวเอง พวกเขาจะแน่นอนได้ทำลายฉัน เหมือนเดิม ฉันอยู่ในความกลัวที่ร้ายแรงของพวกเขาหลายปี ดังนั้น คุณสามารถจินตนาการว่าสนุกผมเมื่อผมได้ยินบ้านของคุณได้ตกลงกับแม่มดคนชั่วของตะวันออก เมื่อคุณมาให้ฉัน ผมยินดีที่จะสัญญาอะไรถ้า คุณจะดำเนินไปกับแม่มดอื่น ๆ ได้ หลังจากที่คุณได้หลอมเธอ ฉันละอายที่จะบอกว่า ไม่สามารถทำให้สัญญาของฉัน"
"ผมคิดว่า คุณเป็นคนดี กล่าวว่า โดโรธี.
" Oh ไม่ ฉันรัก ฉันจริง ๆ คนดี แต่ฉันเป็นตัวช่วยที่ดี ฉันต้องยอมรับ"
"ไม่คุณให้ฉันสมอง" ถามหุ่นไล่กาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันแขวนจากเพดานโดยลวด , " กล่าวว่า . " ฉันยืนอยู่ข้างหลังฉาก และดึงเชือก ทำให้ตาย้ายและเปิดปาก "
" แต่เสียงล่ะ " เธอถาม .
" โอ้ ฉันเป็นนักพากย์ " ชายร่างเล็กพูด " ฉันสามารถโยนเสียงของฉันทุกที่ที่ฉันต้องการให้คุณคิดว่ามันออกมาจากหัว นี่เป็นสิ่งอื่นๆที่ฉันใช้หลอกเธอ" เขาแสดงหุ่น ไล่กา ชุดและหน้ากากที่เขาสวมใส่เมื่อเขาดูเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ชายตัดไม้ดีบุกเห็นเจ้า สัตว์ ร้าย ไม่มีอะไรนอกจาก หนัง เย็บติดกันด้วย slats เพื่อให้ฝ่ายของตนออกมา ส่วนลูกไฟนั้นพ่อมดจอมปลอม เอาแขวนไว้ที่เพดานเช่นกัน มันเป็นลูกของฝ้ายจริงๆ แต่เมื่อเอาน้ำมันใส่มันลูก
เผาอย่างรุนแรง" จริงเหรอ " หุ่นไล่กาพูด " คุณควรจะละอายตัวเองเป็นคนจอมปลอม ' '
" ผม . . . แน่นอนฉัน”ชายร่างเล็กตอบอย่างเศร้าๆ แต่มันเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำได้ นั่งลง เถอะ มีเก้าอี้เยอะแยะ แล้วฉัน จะบอกคุณเรื่องราวของฉัน . "
ดังนั้นพวกเขาจึงนั่งลงและฟังเขาเล่าเรื่องต่อไปนี้ .
" ฉันเกิดที่โอมาฮา . . . "
" นั่นไม่ ไกลจากแคนซัส" ร้องไห้โดโรธี .
" ไม่ แต่มันไกลจากที่นี่ " เขากล่าว สั่นหัวเศร้า " . เมื่อฉันโตขึ้นฉันก็เป็นนักพากย์และฉันได้รับการฝึกฝนจากอาจารย์เป็นอย่างดีเยี่ยม ฉันเลียนเสียงนกหรือสัตว์ใด ๆ . " ที่นี่เขา mewed เหมือนลูกแมวที่โตโต้แทงขึ้นหูของเขาและมองทุกที่เพื่อดูว่าอยู่ที่ไหน " หลังจากเวลา " ออซพูดต่อว่า " ฉันเบื่อที่และเป็นผู้ที่คอยควบคุมบอลลูน "
" นั่นอะไร ? " โดโรธีถาม .
" คนที่ไปขึ้นบอลลูนในงานละครสัตว์เพื่อดึงดูดฝูงชนของคนด้วยกัน และได้รับพวกเขาที่จะจ่ายเพื่อดูละคร " เขาอธิบาย .
" โอ้ " เธอกล่าวว่า " ฉันรู้ " .
" เอ่อ วันหนึ่งผมเข้าไปใน บอลลูนและเชือกก็เกิดพันกันจนฉันลงมาไม่ได้ มันก็ขึ้นมาอยู่เหนือเมฆดังนั้นไกลที่ปัจจุบันของอากาศหลงมันและถือมันหลายไมล์ ในวันและคืนที่ผมเดินทางผ่านอากาศ ในเช้าของวันที่สอง ผมตื่นมาก็พบว่าบอลลูนลอยอยู่เหนือประเทศ แปลกและสวยงาม .
" มันลงมาเรื่อย ๆ และฉันก็ไม่ได้เจ็บสักหน่อย แต่ฉันพบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางผู้คนประหลาดที่เห็นฉันลงมาจากเมฆคิดว่าฉันเป็นพ่อมดที่ยิ่งใหญ่ แน่นอน ฉันปล่อยให้เขาคิดเช่นนั้น เพราะพวกมันกลัวฉัน และสัญญาว่า จะทำทุกอย่างที่ฉันปรารถนา
" เพื่อให้ตัวเองสนุกและให้ผู้คนมีงานยุ่ง ฉันเลยสั่งให้สร้างเมืองนี้และวังของฉัน พวกเขาทำอย่างเต็มใจ ฉันคิดว่าเป็นประเทศเขียวชอุ่มมากและก็สวยมาก ผมจะเรียกว่าเมืองมรกต ;และเพื่อให้สมกับ ชื่อ ดีกว่าใส่แว่นสีเขียวบนคนทั้งหมด เพื่อที่ทุกอย่างจะได้เห็นเป็นสีเขียว "
" แต่ทุกสิ่งที่นี่ไม่ใช่สีเขียว ? โดโรธีถาม .
" มากกว่าเมืองอื่นๆ " ตอบออนซ์ แต่เมื่อคุณสวมแว่นสีเขียว แน่นอนทุกอย่างที่เธอเห็นมันเขียวคุณ เมืองมรกตนั้นสร้างหลายปีนักเพราะฉันยังเป็นหนุ่มเมื่อลูกบอลลูนพาฉันมาที่นี่ และฉันก็เป็นผู้ชายที่แก่มากแล้ว แต่ประชาชนของเราได้สวมแว่นสีเขียวในสายตาของพวกเขาเพื่อที่ยาวที่สุดของพวกเขาคิดว่าเป็นเมือง มรกต และมันก็เป็นสถานที่สวยงามที่อุดมไปด้วยอัญมณีและโลหะมีค่า และสิ่งดีๆที่จำเป็นเพื่อให้คนมีความสุข ฉันได้รับที่ดีกับประชาชน และพวกเขาก็ชอบฉันแต่ตั้งแต่ วังนี้สร้างเสร็จฉันก็ปิดตัวเองและไม่เห็นใด ๆของพวกเขา .
" หนึ่งในความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันเป็นแม่มด เพราะผมไม่มีพลังวิเศษเลย ต่อมาฉันพบว่าแม่มดนั้นสามารถทำสิ่งมหัศจรรย์ได้จริงๆ มีสี่ของพวกเขาในประเทศนี้และปกครองผู้คนอยู่ทางทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออกและทิศตะวันตก โชคดีแม่มดแห่งทิศเหนือและทิศใต้ เป็นคนดี และผมรู้ว่าเขาจะไม่ทำอันตรายฉัน แต่แม่มดแห่งทิศตะวันออกและทิศตะวันตกเป็นโคตรชั่วร้ายและพวกเขาไม่คิดว่าฉันมีอำนาจมากกว่าพวกเขาเอง พวกเขาจะต้องทำลายฉัน ดังนั้นฉันจึงอยู่ในความกลัวมาหลายปีดังนั้นคุณสามารถจินตนาการวิธียินดีฉันเมื่อฉันได้ยินว่าบ้านได้ลดลงเมื่อแม่มดแห่งทิศตะวันออก เมื่อเธอมาหาฉัน ฉันก็ยินดีจะสัญญาอะไรเลย ถ้าคุณจะทำออกไปกับแม่มดอีก แต่ตอนนี้เธอได้ละลายนางผมอายที่จะบอกว่า ผมไม่สามารถให้สัญญา "
" ฉันคิดว่านายเป็นคนเลวมาก ' ' โดโรธีพูด .
" โอ้ ไม่ ที่รัก ฉันเป็นคนดี จริงๆแต่ฉันเป็นพ่อมดที่เลวมาก ผมต้องยอมรับว่า "
" เธอให้มันสมองฉัน ? "
หุ่น ไล่กาถาม