The mean increase in V02 max for th

The mean increase in V02 max for the group
was 2400 of pretraining Vo2 max values but
there was a wide range of improvement, from
1 .50o to 54%. In the multiple regression
analysis the change in FEV, secondary to
treatment did not contribute independently to
the increased Vo2 max, from which we conclude
that treatment changes were not responsible
for the improvement in exercise performance
in the study group. Those who were
least fit at the outset of the training gained most
in terms of a training effect, as has been
reported in healthy subjects.' The motivation
score taken early in the introductory period was
also highly predictive, despite subsequent
education, discussion, and access to medical
advice. An initial motivational assessment may
therefore save limited resources by identifying
potential non-compliers early. The symptom
score at the time of training was the third
important factor determining training outcome,
reflecting not only the severity and
variability of asthma but also the inevitable
asynchrony between the optimal training condition
of the patient and availability of supervised
exercise sessions. When subjects had
symptoms either they missed the session
altogether or the training intensity had to be
modified throughout the session. The latter
appears to be the more important factor because
the correlation between frequency of
hospital and home sessions and training outcome
did not reach significance in the multiple
regression analysis. A practical-solution would
be to supplement scheduled sessions with
home exercise once the -patients have been
familarised with all aspects of exercise with
particular reference to their asthma. These
measures would enable patients to undertake
exercise during more favourable periods independently
of supervised training. Exacerbations
may still result in enforced periods of reduced activity with consequent detraining,
and the exercise supervisor should therefore be
aware that these periods are likely to present
asthmatic patients with a particularly difficult
challenge in terms of their motivation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มขึ้นเฉลี่ยสูงสุด V02 สำหรับกลุ่มคือ 2400 ของ pretraining ค่า Vo2 สูงสุด แต่มีหลากหลายของการปรับปรุง จาก.50o 1 ถึง 54% ในการถดถอยหลายวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงใน FEV รองรักษาได้ไม่มีส่วนร่วมอย่างอิสระการเพิ่ม Vo2 max ที่เราสรุปการเปลี่ยนแปลงการรักษาถูกไม่รับผิดชอบสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานออกกำลังกายในกลุ่มศึกษา ผู้ที่ถูกพอดีน้อยเริ่มแรกของการฝึกอบรมได้รับมากที่สุดในแง่ของผลการฝึกอบรม ตามที่ได้รับรายงานในสุขภาพดี ' แรงจูงใจคะแนนนำมาก่อนในรอบระยะเวลาเบื้องต้นนอกจากนี้ยังคาดการณ์สูง แม้มีตามมาการศึกษา การสนทนา และการเข้าถึงการแพทย์คำแนะนำ การประเมินเบื้องต้นที่สร้างแรงบันดาลใจอาจประหยัดทรัพยากรที่จำกัด โดยระบุมีศักยภาพไม่ใช่-compliers ต้น อาการคะแนนในเวลาของการฝึกอบรมได้ที่สามปัจจัยสำคัญที่กำหนดผลการฝึกอบรมสะท้อนไม่เพียงแต่ความรุนแรง และความแปรปรวนของโรคหอบหืดแต่ยังที่หลีกเลี่ยงไม่ได้asynchrony ระหว่างเงื่อนไขการฝึกอบรมที่เหมาะสมของผู้ป่วยและความพร้อมของผู้สอนรอบเวลาการออกกำลังกาย เมื่อวัตถุมีอาการอย่างใดอย่างหนึ่งที่พวกเขาพลาดเซสชันโดยสิ้นเชิงหรือความเข้มของการฝึกอบรมก็จะเป็นแก้ไขตลอดเวลา หลังดูเหมือนจะ เป็นปัจจัยสำคัญมากเพราะความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของโรงพยาบาลและบ้านและผลการฝึกอบรมไม่ถึงความสำคัญในหลายการวิเคราะห์การถดถอย จะมีวิธีแก้ปัญหาในทางปฏิบัติจะเสริมช่วงเวลาด้วยบ้านออกกำลังกายครั้ง - ผู้ป่วยได้รับfamilarised กับทุกด้านของการออกกำลังกายด้วยการอ้างอิงเฉพาะโรคหืดของพวกเขา เหล่านี้มาตรการที่จะทำให้ผู้ป่วยเพื่อดำเนินการออกกำลังกายในช่วงเวลาที่ดีมากขึ้นอย่างอิสระของการฝึกอบรมดูแล กำเริบยังอาจส่งผลบังคับใช้รอบระยะเวลาของกิจกรรมลด detraining ตที่ตามมาและผู้ควบคุมการออกกำลังกายดังนั้นควรทราบที่รอบระยะเวลาเหล่านี้มักจะนำเสนอประเมินสภาพผู้ป่วยที่ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งความท้าทายในแง่ของแรงจูงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเพิ่มขึ้นของค่าเฉลี่ยใน V02 สูงสุดสำหรับกลุ่ม
2400 ของ pretraining ค่าสูงสุด VO2 แต่
มีความหลากหลายของการปรับปรุงจาก
1 .50o ถึง 54% ในการถดถอยพหุคูณ
การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงใน FEV ที่รองเพื่อ
การรักษาไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างอิสระเพื่อ
เพิ่ม VO2 Max จากการที่เราสามารถสรุปได้
ว่าการเปลี่ยนแปลงการรักษาก็ไม่รับผิดชอบ
ในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของการออกกำลังกาย
ในกลุ่มการศึกษา บรรดาผู้ที่
น้อยพอดีในตอนแรกของการฝึกอบรมได้รับมากที่สุด
ในแง่ของผลการฝึกอบรมตามที่ได้รับ
รายงานในอาสาสมัครสุขภาพดี. แรงจูงใจ
คะแนนนำในช่วงต้นระยะเวลาเบื้องต้นก็
ยังคาดการณ์อย่างมากแม้จะมีตามมา
ศึกษาการอภิปรายและการเข้าถึงการแพทย์
คำแนะนำ การประเมินครั้งแรกอาจสร้างแรงบันดาลใจ
จึงประหยัดทรัพยากรที่ จำกัด โดยระบุ
ไม่ใช่ compliers ศักยภาพต้น อาการ
คะแนนในช่วงเวลาของการฝึกอบรมเป็นครั้งที่สาม
ปัจจัยสำคัญที่กำหนดผลลัพธ์การฝึกอบรมการ
สะท้อนให้เห็นไม่เพียง แต่ความรุนแรงและ
ความแปรปรวนโรคหอบหืด แต่ยังหลีกเลี่ยงไม่ได้
asynchrony ระหว่างเงื่อนไขการฝึกอบรมที่ดีที่สุด
ของผู้ป่วยและการมีภายใต้การดูแล
ช่วงการออกกำลังกาย เมื่ออาสาสมัครมี
อาการอย่างใดอย่างหนึ่งพวกเขาพลาดเซสชั่น
โดยสิ้นเชิงหรือความเข้มการฝึกอบรมต้องได้รับการ
ปรับเปลี่ยนตลอดเซสชั่น หลัง
ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยที่สำคัญมากขึ้นเพราะ
ความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของ
โรงพยาบาลและที่บ้านการประชุมและผลการฝึกอบรม
ไม่ถึงความสำคัญในหลาย
การวิเคราะห์การถดถอย ในทางปฏิบัติวิธีการแก้ปัญหาจะ
ได้รับการเสริมการประชุมที่กำหนดไว้กับ
ออกกำลังกายที่บ้านครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้ป่วยที่ได้รับการ
familarised กับทุกด้านของการออกกำลังกายที่มี
การอ้างอิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคหอบหืดของพวกเขา เหล่านี้
มาตรการที่จะช่วยให้ผู้ป่วยที่จะดำเนินการ
ออกกำลังกายในช่วงระยะเวลาที่ดีขึ้นอย่างเป็นอิสระ
ของการฝึกอบรมภายใต้การดูแล การกำเริบของโรค
ยังอาจส่งผลให้ระยะเวลาการบังคับใช้ของกิจกรรมลดลงด้วย detraining ผลเนื่อง
และผู้บังคับบัญชาการออกกำลังกายจึงควรจะ
ทราบว่าช่วงเวลาเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะนำเสนอ
ผู้ป่วยโรคหืดที่มีความยากลำบากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ความท้าทายในแง่ของแรงจูงใจของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายถึงเพิ่ม v02 สูงสุดสำหรับกลุ่ม2400 ในการใช้ออกซิเจนสูงสุด ( ค่าแต่มีหลากหลายของโครงการจาก1 . 50o ถึง 54 % ในการวิเคราะห์ถดถอยพหุการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงในอัตรารองการรักษาไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างอิสระเพื่อเพิ่มการใช้ออกซิเจนสูงสุด ซึ่งเราสรุปว่าการรักษาที่ไม่รับผิดชอบเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพในการออกกำลังกายในกลุ่มศึกษา ใครคืออย่างน้อยพอดีเริ่มแรกของการฝึกที่ได้รับมากที่สุดในแง่ของการผล ตามที่ได้รับรายงานในวิชาสุขภาพ " แรงจูงใจคะแนนนำก่อนในช่วงเบื้องต้น คือยังสามารถสูง แม้ต่อมาการศึกษา การอภิปราย และการแพทย์คําแนะนํา การประเมินเบื้องต้นอาจจูงใจจึงประหยัดทรัพยากร จำกัด โดยระบุอาจไม่ compliers แต่เช้า อาการคะแนนในเวลาของการฝึกอบรมที่สามปัจจัยสำคัญที่กำหนดผลการฝึกอบรมไม่เพียง แต่สะท้อนให้เห็นถึงความรุนแรงและความผันแปรของโรคหอบหืด แต่ยังหลีกเลี่ยงไม่ได้asynchrony ระหว่างเงื่อนไขการฝึกอบรมที่เหมาะสมของผู้ป่วยและห้องว่าง ของมีเซสชันการออกกำลังกาย ตอนที่ 3อาการอย่างใดอย่างหนึ่งที่พวกเขาพลาดเซสชันทั้งหมดหรือการฝึกอบรมความเข้มได้เป็นแก้ไขได้ตลอดเวลา . หลังดูเหมือนจะเป็นปัจจัยที่สำคัญมาก เพราะว่าความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของผลการฝึกอบรมและการประชุมบ้านและโรงพยาบาลไม่ได้ถึงความสำคัญในหลาย ๆการวิเคราะห์การถดถอย โซลูชั่นที่เป็นประโยชน์จะจะเสริมตารางการประชุมกับการออกกําลังกายที่บ้านเมื่อผู้ป่วยได้รับfamilarised กับทุกด้านของการออกกำลังกายด้วยการอ้างอิงถึงโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคหอบหืดของพวกเขา เหล่านี้มาตรการที่จะช่วยให้ผู้ป่วยได้แก่การออกกําลังกายในช่วงเวลาเดียวกัน อย่างอิสระของการดูแล ลมยังอาจจะส่งผลให้มีช่วงของกิจกรรมที่ลดลงส่งผลให้ detraining ,และออกกำลังกาย ดังนั้นจึงควร .ทราบว่า ช่วงเวลาเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเสนอผู้ป่วยโรคหอบหืดที่มีโดยเฉพาะอย่างยิ่งยากความท้าทายในแง่ของแรงจูงใจของพวกเขา