the present study can also be expla

the present study can also be explained by the fact that levels of
bioactive compounds can be modified during fermentation by the
metabolic activity of microbes. However, the enhancement of the
antioxidant activity and the phenolic acid content varies with
the microorganism used. Also, as described by Hölker et al. (2004),
metabolic synergy among fungi can be exploited during fermentation,
but the results of investigations are usually difficult to
interpret.
Structural breakdown of cell walls induced by fermentation
may occur, leading to the liberation and/or synthesis of various
bioactive compounds (Katina et al., 2007b). For example, the
substantial increase in the vanillic acid content with M. purpureus
and mixed-culture RB extracts was attributed to the fact that
ferulic and coumaric acids can be biologically transformed into
smaller compounds such as vanillic acid. During fermentation,
enzymes such as amylases, xylanases, and proteases, derived from
both the substrate and the fungi, contribute towards the modification
of substrate compositions. As explained earlier, the improvement
in phenolic acid content usually relates to the action of
fungal enzymes such as β-glucosidase, α-amylase, and laccase,
along with other enzymes, which play an essential role in the
immobilization of bioactive phenolic compounds during SSF
(Zheng and Shetty, 2000). However, according to Ju et al. (2009),
microbial oxidation, reduction, or degradation of phenolic compounds
by fermenting microbes contributes to a decrease in the
phenolic acid content in fermented samples. These changes in the
phenolic acid profiles through fermentation strongly depend on
the type of substrate, the fungus used, as well as the fermentation
conditions (Martins et al., 2011).
Based on the results of the antioxidant activity, DPPH radical
scavenging activity and phenolic acid content of the extracts, it is
suggested that synergy among compounds may have played a vital
role in improving the antioxidant capacity of the extracts. The
antioxidant activity of fermented rice bran extracts only indicates
the total antioxidant capacity of the mixture. Evidence indicates
that phenolic compounds have potent antioxidant properties and
free radical scavenging capabilities (Shashidi and Wanasundara,
1992). However, the role of individual phenolic acids and their
contribution to the total antioxidant activity cannot be deciphered
from the mixtures. This can be supported by a report from Leong
and Shui (2002), which stated that potent antioxidant compounds
that exist in an extract, such as ferulic acid, may not necessarily
indicate the antioxidant capacity of that extract. As described in
Tables 1 and 2, even though the highest amount of ferulic acid was
detected in RB fermented with a mixed culture of R. oligosporus
and M. purpureus, the antioxidant activity and DPPH radical
scavenging activity of this extract was not the highest among all
the extracts tested. The methanol extracts of RB fermented with
M. purpureus showed the highest antioxidant activity among the
extracts, and this extract also contained ferulic, syringic and caffeic
acid in moderate amounts, which might contribute to the antioxidant
activity of the extract. These results are also in accordance
with a study by Kim et al. (2006) which reported that syringic,
caffeic and ferulic acids extracted from wheat bran were the
strongest antioxidants when tested at the same concentrations.
On the other hand, the concentration of compounds should also be
taken into account, as it is well-known that antioxidant compounds,
such as phenolic acids, have concentration-dependent
effects on antioxidant and pro-oxidant activities (Yoshino and
Murakami, 2002). A report by Inoue et al. (1994) also indicated
that plant polyphenols such as ferulic and caffeic acids possess
both antioxidant and prooxidant characteristics. A study conducted
by Maurya and Devasagayam (2010) concluded that ferulic
and caffeic acids show good antioxidant potential at lower concentrations,
but start showing prooxidant tendencies at higher
concentrations. Phenolic compounds may exert their antioxidan

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานำเสนออธิบายความจริงที่ว่าระดับของกรรมการกสารสามารถแก้ไขได้ระหว่างการหมักโดยการกิจกรรมการเผาผลาญของจุลินทรีย์ อย่างไรก็ตาม การเพิ่มประสิทธิภาพของการกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระและกรดฟีนอแตกต่างกันไปจุลินทรีย์ที่ใช้ นอกจากนี้ ตามที่อธิบายไว้โดย Hölker et al. (2004),สามารถนำไปเผาผลาญ synergy ระหว่างเชื้อราในระหว่างการหมักแต่ผลการตรวจสอบยากมักจะแปลแบ่งโครงสร้างของผนังเซลล์ที่เกิดจากการหมักอาจเกิดขึ้น นำไปสู่การปลดปล่อยหรือสังเคราะห์ต่าง ๆกรรมการกสารประกอบ (คาทีน่า et al., 2007b) ตัวอย่าง การพบเพิ่มกรด vanillic กับ M. purpureusและวัฒนธรรมผสมสารสกัดจาก RB ได้บันทึกความจริงที่กรด ferulic และ coumaric สามารถชิ้นที่แตกต่างไปสารประกอบขนาดเล็กเช่นกรด vanillic ในระหว่างการหมักเอนไซม์เช่น amylases, xylanases และ proteases มาจากกับพื้นผิวและเชื้อรา มีส่วนร่วมต่อการปรับเปลี่ยนของพื้นผิวเท่านั้น ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ การปรับปรุงในกรดฟีนอเนื้อหามักเกี่ยวข้องกับการดำเนินการเอนไซม์เชื้อราเช่นβ-glucosidase, amylase ด้วยกองทัพ และ laccaseด้วยเอนไซม์อื่น ๆ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการตรึงโปกรรมการกม่อฮ่อมใน SSF(เจิ้งและ Shetty, 2000) อย่างไรก็ตาม ตามการจู et al. (2009),ออกซิเดชันจุลินทรีย์ ลด หรือของม่อฮ่อมโดย fermenting จุลินทรีย์รวมลดลงในการเนื้อหากรดฟีนอในตัวอย่างร้า การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในการค่ากรดฟีนอผ่านหมักขอพึ่งชนิด ของพื้นผิว เชื้อราที่ใช้ หมักเงื่อนไข (Martins et al., 2011)ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ของกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ DPPH ที่รุนแรงscavenging กิจกรรมและกรดฟีนอสารสกัดจาก เป็นแนะนำอาจมีเล่นที่ synergy ระหว่างสารประกอบสำคัญบทบาทในการปรับปรุงกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากใบ ที่กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากรำข้าวหมักบ่งชี้เท่านั้นกำลังการผลิตรวมสารต้านอนุมูลอิสระของผสม หลักฐานบ่งชี้ว่า ม่อฮ่อมมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพ และอนุมูลอิสระ scavenging ความสามารถ (Shashidi และ Wanasundara1992) อย่างไร ตามบทบาทของแต่ละกรดฟีนอ และของพวกเขาไม่ฮิมีส่วนทำให้กิจกรรมที่รวมสารต้านอนุมูลอิสระจากส่วนผสม นี้ได้รับการสนับสนุน โดยรายงานจากกรรมชุ่ย (2002), ซึ่งระบุสารประกอบต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพและที่มีอยู่ในส่วน เช่นกรด ferulic พฤษภาคมไม่จำเป็นระบุกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดที่ ตามที่อธิบายไว้ในตารางที่ 1 และ 2 แม้ว่าจะมียอดสูงสุดของกรด ferulicตรวจพบในหมักกับวัฒนธรรมผสมของ R. oligosporus RBและ M. purpureus กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ และ DPPH ที่รุนแรงกิจกรรมของสารสกัดนี้ scavenging ไม่สูงสุดทั้งหมดสารสกัดจากการทดสอบ สารสกัดเมทานอลที่ของ RB ที่หมักด้วยM. purpureus แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระสูงสุดในการสารสกัดจาก และสารสกัดจากนี้ยังประกอบด้วย ferulic, syringic และ caffeicกรดในปริมาณปานกลาง ซึ่งอาจทำให้สารต้านอนุมูลอิสระที่กิจกรรมของการดึงข้อมูล ผลลัพธ์เหล่านี้สามารถอยู่ในการศึกษาโดย Kim et al. (2006) ซึ่งรายงานว่า syringicกรด ferulic และ caffeic สกัดจากรำข้าวสาลีมีการอนุมูลแข็งแกร่งเมื่อทดสอบที่ความเข้มข้นเดียวกันบนมืออื่น ๆ ความเข้มข้นของสารประกอบควรจะพิจารณา ก็รู้จักสารต้านอนุมูลอิสระที่สารประกอบเช่นกรดฟีนอ ได้ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นผลการสารต้านอนุมูลอิสระและอนุมูลอิสระสนับสนุนกิจกรรม (ชิโนะ และมุระกะมิ 2002) รายงานโดยโนะอุเอะและ al. (1994) ยังชี้ให้เห็นโพลีฟีนพืชเช่นกรด ferulic และ caffeic มีสารต้านอนุมูลอิสระและ prooxidant ลักษณะการ การศึกษาที่ดำเนินการโดย Devasagayam (2010) มอร์ยาสรุปว่า ferulicและกรด caffeic แสดงสารต้านอนุมูลอิสระที่ดีเป็นไปได้ที่ความเข้มข้นต่ำแต่เริ่มแสดงแนวโน้ม prooxidant ที่สูงขึ้นความเข้มข้น ม่อฮ่อมอาจแรง antioxidan ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้ยังสามารถอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าระดับของสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพสามารถแก้ไขได้ในระหว่างการหมักโดยกิจกรรมการเผาผลาญของจุลินทรีย์ อย่างไรก็ตามการเพิ่มประสิทธิภาพของสารต้านอนุมูลอิสระและปริมาณกรดฟีนอลแตกต่างกันไปด้วยจุลินทรีย์ที่ใช้ นอกจากนี้ตามที่อธิบาย Holker et al, (2004), การทำงานร่วมกันการเผาผลาญในหมู่เชื้อราสามารถใช้ประโยชน์ในระหว่างการหมักแต่ผลของการตรวจสอบมักจะเป็นเรื่องยากที่จะตีความ. รายละเอียดโครงสร้างของผนังเซลล์ที่เกิดจากการหมักอาจเกิดขึ้นนำไปสู่การปลดปล่อยและ / หรือการสังเคราะห์ต่างๆสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ (คาทีน่า et al., 2007B) ยกตัวอย่างเช่นการเพิ่มขึ้นอย่างมากในปริมาณกรด vanillic กับ M. purpureus และผสมสารสกัดจากวัฒนธรรม RB เป็นผลมาจากความจริงที่ว่ากรดferulic และ coumaric สามารถเปลี่ยนทางชีวภาพลงในสารที่มีขนาดเล็กเช่นกรดvanillic ในระหว่างการหมักเอนไซม์เช่น amylases, ไซแลนเนสและโปรตีเอสที่ได้มาจากทั้งพื้นผิวและเชื้อราที่มีผลต่อการปรับเปลี่ยนองค์ประกอบของสารตั้งต้น ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้การปรับปรุงในปริมาณกรดฟีนอลมักจะเกี่ยวข้องกับการกระทำของเอนไซม์จากเชื้อราเช่นβ-glucosidase, αอะไมเลสและแลคเคส, พร้อมกับเอนไซม์อื่น ๆ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการตรึงของสารประกอบฟีนอลมีฤทธิ์ทางชีวภาพในช่วงSSF (เจิ้งเหอและเชตตี้, 2000) อย่างไรก็ตามตามที่จู et al, (2009), การเกิดออกซิเดชันของจุลินทรีย์ลดหรือสลายตัวของสารประกอบฟีนอโดยจุลินทรีย์หมักก่อให้เกิดการลดลงของปริมาณกรดฟีนอลในตัวอย่างหมัก การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในกรดฟีนอลผ่านการหมักอย่างรุนแรงขึ้นอยู่กับชนิดของพื้นผิวเชื้อราที่ใช้เช่นเดียวกับการหมักเงื่อนไข(มาร์ติน et al., 2011). ขึ้นอยู่กับผลของสารต้านอนุมูลอิสระที่ DPPH รุนแรงต้านและปริมาณกรดฟีนอลของสารสกัดก็จะชี้ให้เห็นว่าการทำงานร่วมกันในหมู่สารประกอบอาจจะมีการเล่นที่สำคัญบทบาทในการปรับปรุงความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัด ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากรำข้าวหมักเพียงแสดงให้เห็นความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระรวมของส่วนผสม หลักฐานที่บ่งชี้ว่าสารประกอบฟีนอมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพและความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระ(Shashidi และ Wanasundara, 1992) แต่บทบาทของกรดฟีนอลของแต่ละบุคคลและของพวกเขามีส่วนร่วมในการต้านอนุมูลอิสระรวมไม่สามารถถอดรหัสจากสารผสม นี้ได้รับการสนับสนุนโดยรายงานจากลีอองและวงจุ้ย (2002) ที่ระบุว่าสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพที่มีอยู่ในสารสกัดเช่นกรดferulic อาจไม่จำเป็นต้องแสดงให้เห็นความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากว่า ตามที่อธิบายไว้ใน1 และ 2 ตารางแม้ว่าจำนวนเงินสูงสุดของกรด ferulic ถูกตรวจพบในRB หมักด้วยวัฒนธรรมผสม oligosporus อาร์และเอ็มpurpureus, ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและอนุมูลอิสระ DPPH ต้านของสารสกัดนี้ไม่ได้สูงที่สุดในบรรดา ทุกสารสกัดที่ผ่านการทดสอบ สารสกัดเมทานอลของ RB หมักด้วยเอ็ม purpureus แสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงที่สุดในบรรดาสารสกัดและสารสกัดจากนี้ยังมีferulic, syringic และ caffeic กรดในปริมาณปานกลางซึ่งอาจนำไปสู่สารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมของสารสกัด ผลเหล่านี้ยังสอดคล้องกับการศึกษาโดยคิม et al, (2006) ซึ่งมีรายงานว่า syringic, caffeic และกรด ferulic สกัดจากรำข้าวสาลีเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่แข็งแกร่งเมื่อทดสอบที่ความเข้มข้นเดียวกัน. ในทางกลับกันความเข้มข้นของสารควรที่จะนำเข้าบัญชีตามที่มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสารต้านอนุมูลอิสระเช่นกรดฟีนอลมีความเข้มข้นขึ้นอยู่กับผลกระทบต่อสารต้านอนุมูลอิสระและกิจกรรมโปรอนุมูลอิสระ(โนะและMurakami, 2002) รายงานโดยอิโนอุเอะ et al, (1994) ยังชี้ให้เห็นว่าโพลีฟีนพืชเช่นกรดferulic และ caffeic มีทั้งสารต้านอนุมูลอิสระและลักษณะprooxidant การศึกษาดำเนินการโดยเมาและ Devasagayam (2010) ได้ข้อสรุปว่า ferulic กรด caffeic และสารต้านอนุมูลอิสระแสดงศักยภาพที่ดีในระดับความเข้มข้นที่ต่ำกว่าแต่เริ่มแสดงแนวโน้ม prooxidant ที่สูงกว่าความเข้มข้น สารประกอบฟีนออาจออกแรง antioxidan ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้ยังสามารถอธิบายได้โดยความจริงที่ว่าระดับของ
สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพสามารถแก้ไขได้ในระหว่างการหมักโดย
สลายกิจกรรมของจุลินทรีย์ อย่างไรก็ตาม การเพิ่มประสิทธิภาพของสารต้านอนุมูลอิสระ และกรด

ฟีโนลิก แตกต่างกันกับจุลินทรีย์ที่ใช้ นอกจากนี้ ตามที่อธิบายไว้โดย H ö lker et al . ( 2004 ) ,
พลังการเผาผลาญอาหารของเชื้อราสามารถใช้ในระหว่างการหมัก
แต่ผลของการสืบสวนมักจะยาก

การตีความ โครงสร้างของผนังเซลล์ที่เกิดจากการหมัก
อาจเกิดขึ้น นำไปสู่การปลดปล่อยให้เป็นอิสระ และ / หรือการสังเคราะห์สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพต่างๆ
( คาทิน่า et al . , 2007b ) ตัวอย่างเช่น
มากเพิ่มปริมาณกรด vanillic กับม. purpureus
และผสมสารสกัดจาก RB วัฒนธรรมประกอบกับความจริงที่ว่า
และกรดเฟอรูลิก coumaric สามารถถูกแปลงเป็นสารชีวภาพ
ขนาดเล็กเช่น vanillic acid . ในระหว่างการหมัก เอนไซม์ เช่น กลุ่ม พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย
เนส , และ , ทาง , มาจาก
ทั้งพื้นผิวและเชื้อรา มีผลต่อการปรับเปลี่ยน
องค์ประกอบพื้นผิว ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ในการปรับปรุงปริมาณกรดฟีนอล
มักจะเกี่ยวข้องกับการกระทำของ
เอนไซม์จากเชื้อรา เช่น บีตาแอลฟา - อะไมเลส และ เดส -
, พร้อมกับเอนไซม์อื่น ๆ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการผลิตสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพของสารประกอบฟีนอลใน

( SSF เจิงยอด 2000 ) อย่างไรก็ตาม จากจู et al . ( 2009 ) ,
จุลินทรีย์ออกซิเดชัน , การลด , หรือการสลายตัวของสารประกอบฟีนอลโดยการหมักจุลินทรีย์ก่อให้

ลดกรดฟีนอลในตัวอย่างแหนม . การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในรูปแบบกรดฟีโนลิก ผ่านการหมัก

ขอขึ้นอยู่กับชนิดของพื้นผิว , เชื้อราที่ใช้ ตลอดจนสภาวะการหมัก
( มาร์ตินส์ et al . , 2011 ) .
ขึ้นอยู่กับผลของสารต้านอนุมูลอิสระ dpph ราก , การจัดกิจกรรม และเนื้อหา กรด
สารสกัด มันคือ
แนะนำว่าพลังระหว่างสารอาจมีบทบาทสําคัญ
ในการปรับปรุงสารต้านอนุมูลอิสระจากสารสกัด
ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากรำข้าวหมักเพียงระบุ
ความจุสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมดของส่วนผสม หลักฐานบ่งชี้
ที่สารประกอบฟีนอลมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระและอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพความสามารถในการ ( shashidi

wanasundara และ , 1992 )อย่างไรก็ตาม บทบาทของบุคคลิก กรด และผลงานของพวกเขา
ให้ไม่สามารถต้านอนุมูลอิสระทั้งหมดถูกถอดรหัส
จากสารผสม นี้ได้รับการสนับสนุนโดยรายงานจากเลง
กับฮวงจุ้ย ( 2002 ) ซึ่งระบุว่า มีสารต้านอนุมูลอิสระที่มีอยู่ในสารประกอบ
สารสกัด เช่น กรด ferulic , อาจไม่จำเป็นต้อง
ระบุสารต้านอนุมูลอิสระจากสารสกัด ตามที่อธิบายไว้ใน
ตารางที่ 1 และ 2 , แม้ว่าจำนวนเงินสูงสุดของกรด ferulic ถูกตรวจพบในแหนม
RB กับวัฒนธรรมผสมของ oligosporus
. purpureus กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระสารสกัด dpph
การกิจกรรมนี้ได้สูงสุดของทุก
สารทดสอบ สารสกัดเมทานอลของ RB หมักด้วย
. purpureus แสดงฤทธิ์ต้านสูงสุดของ
สารสกัดและ สารสกัดนี้ยังมี syringic Caffeic กรด ferulic
, และในยอดเงินปานกลาง ซึ่งอาจนำไปสู่การต้านอนุมูลอิสระ
ของสารสกัด ผลลัพธ์นี้ยังสอดคล้องกับการศึกษา
โดย Kim et al . ( 2006 ) ที่รายงานว่า syringic
Caffeic กรด ferulic , และสารสกัดจากรำข้าวสาลีเป็น
แข็งแกร่งสารต้านอนุมูลอิสระเมื่อทดสอบที่ความเข้มข้นเดียวกัน
บนมืออื่น ๆความเข้มข้นของสารประกอบควร
เข้าบัญชี เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ เช่น สารฟีนอล
กรดมีความเข้มข้นผลขึ้นอยู่กับ
ในสารต้านอนุมูลอิสระและโปรกิจกรรมอนุมูลอิสระ ( โยชิโนะและ
มูราคามิ , 2002 ) รายงานโดย อิโนะอุเอะ และคณะ ( 1994 ) นอกจากนี้ยังพบว่า พืช
polyphenols เช่น ferulic กรด Caffeic
และครอบครองทั้งสารต้านอนุมูลอิสระ และลักษณะ prooxidant . การศึกษา
โดยที่ devasagayam ( 2010 ) และได้แสดงศักยภาพ และ Caffeic กรด ferulic
สารต้านอนุมูลอิสระที่ดีที่ความเข้มข้นต่ำ
แต่เริ่มแสดงแนวโน้ม prooxidant ที่ความเข้มข้นสูง

สารประกอบฟีนอลอาจออกแรง antioxidan ของพวกเขา