The dome is the biggest component o

The dome is the biggest component of a stupa and
it contains the relics, in a relic chamber, either at
the level of the basal rings at the bottom, or at the
square chamber at the top. Several shapes have
been used for the dome (Fig. 12), and some
examples are given in Table 2 and in Figs. 1 – 8.
The bell shape is the most common and next
comes the bubble shape. The paddy-heap shape,
having a gradient equal to the angle of repose, is
the most stable from a structural point of view
[Ranaweera 1998], and the ancient builders have
used this shape for the colossal stupas they built
[Silva 1982]. Domes of pot and lotus shapes are
rare and there are no existing examples of the nelli
fruit shape. The shape of the dome of some stupas
has changed from their original form during
repairs and enlargements which have taken place
at later times. For example, the Thuparama (Fig.
1) was originally constructed with a paddy-heap
shaped dome, which later took the shape of a bell.
Table 2. Architectural details of the stupas in
Table 1
Miniatures of stupas found in relic chambers give
an idea of the old form of the stupa.
The square chamber at the top of the dome was
hollow at ancient times, and even after it became
solid, its faces show railings (Fig. 10). On top of
the square chamber there are one or more
cylinders, some known as the abode of gods,
having figures of deities. The conical spire, on the
top of the cylinder is a solid, giving the impression
of a number of umbrellas put together, and at its
top rests a crystal set on a gilt minaret (Fig. 10).
Some of the small but important stupas, like the
Thuparama (Fig. 1), were found on a raised
platform with a circular plan (Fig. 13), and
enclosed within a circular structure called the
vatadage, with a roof (Fig. 14). Concentric circles
of stone pillars carried the wooden roof of the
structure, of which only some of the stone pillars
remain at present (Fig. 1).
The large stupas sprang from a square stone-paved
platform or an upper terrace raised from the
ground and bounded by a retaining wall, and
surrounded by a lower sand terrace at the ground
level, also bounded by a wall, as shown in the plan
of Abayagiri stupa (Fig. 15). Entrance gates and
stone stairs are located at cardinal points, and the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดมเป็นส่วนประกอบของเจดีย์ใหญ่ที่สุด และ ประกอบด้วยธาตุ ในหอพระธาตุ ใน ระดับของแหวนโรคด้านล่าง หรือที่ ห้องสี่เหลี่ยมที่ด้านบน มีหลายรูปร่าง การใช้โดม (Fig. 12), และบาง ตัวอย่างที่กำหนด ในตารางที่ 2 และใน Figs. 1-8 รูประฆังมีทั่วไปมากที่สุดและถัดไป มาฟองรูปร่าง รูปทรงกองข้าวเปลือก เท่ากับไล่ระดับมีมุมพักผ่อน มี คอกที่สุดจากจุดมุมมองที่โครงสร้าง [Ranaweera 1998], และสร้างโบราณ ใช้รูปนี้สำหรับพระธาตุมหาศาลที่พวกเขาสร้างขึ้น [Silva 1982] มี domes รูปหม้อและโลตัส หายาก และมีตัวอย่าง nelli ไม่อยู่ รูปร่างของผลไม้ รูปทรงของโดมของบางพระธาตุ มีการเปลี่ยนแปลงจากแบบเดิมของพวกเขาในระหว่าง ซ่อมแซมและขยายที่เกิดขึ้น ในเวลาต่อมา ตัวอย่าง Thuparama (ฟิก 1) ถูกสร้างขึ้นครั้งแรกกับข้าวกอง รูปโดม ซึ่งในภายหลังเอารูปร่างของเบลล์ ตารางที่ 2 รายละเอียดทางสถาปัตยกรรมของพระธาตุใน ตารางที่ 1 เดียวพบในหอพระธาตุพระธาตุให้ ความคิดแบบเก่าเจดีย์ ห้องสี่เหลี่ยมที่ด้านบนของโดมถูก กลวง ที่โบราณ และแม้แต่หลัง จากนั้นกลายเป็น ของแข็ง ของหน้าแสดงรถลาก (Fig. 10) บน ห้องสี่เหลี่ยมมีอยู่ น้อย ถัง บางเป็นที่รู้จักในกลุ่มของพระเจ้า มีตัวเลขของเทวดา ทรงกรวยสไปร์ ในการ ด้านบนของถังเป็น ให้ความประทับใจ จำนวนร่มกัน และที่ความ ด้านบนอยู่ชุดคริสตัลบนมินาเร็ทนใน (Fig. 10) บางพระธาตุขนาดเล็ก แต่สำคัญ ต้องการ Thuparama (Fig. 1), พบในการยก แพลตฟอร์มกับแผนวงกลม (Fig. 13), และ อยู่ภายในโครงสร้างแบบวงกลมที่เรียกว่าการ vatadage มีหลังคา (Fig. 14) วง concentric หลักหินทำหลังคาไม้ โครงสร้าง ซึ่งเพียงบางส่วนของหินหลัก ยังคงอยู่ในปัจจุบัน (Fig. 1) พระธาตุใหญ่ sprang จากความเหลี่ยมหินปู แพลตฟอร์มหรือระเบียงด้านบนมีขึ้นจากการ ดิน และล้อมรอบ ด้วยกำแพงกันดิน และ ล้อมรอบ ด้วยระเบียงทรายล่างที่พื้นดิน ระดับ ยังล้อมรอบ ด้วยกำแพง ดังที่แสดงในแผน ของ Abayagiri เจดีย์ (Fig. 15) ประตูทางเข้า และ บันไดหินจะอยู่ที่ตัวคะแนน และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดมเป็นองค์ประกอบที่ใหญ่ที่สุดของเจดีย์และ
พระธาตุที่มีอยู่ในห้องของที่ระลึกทั้งใน
ระดับพื้นฐานของแหวนที่ด้านล่างหรือที่
ห้องสี่เหลี่ยมที่ด้านบน รูปทรงหลายคนได้
ถูกนำมาใช้สำหรับโดม (รูปที่. 12) และบาง
ตัวอย่างที่จะได้รับในตารางที่ 2 และในมะเดื่อ 1 -. 8
ทรงระฆังเป็นส่วนใหญ่และถัด
มารูปร่างฟอง รูปร่างข้าว-กอง
ที่มีการไล่ระดับสีเท่ากับมุมของการพักผ่อนที่มี
เสถียรภาพมากที่สุดจากจุดโครงสร้างของมุมมอง
[Ranaweera 1998] และผู้สร้างในสมัยโบราณมีการ
ใช้รูปทรงนี้เป็นเจดีย์ที่ใหญ่โตพวกเขาสร้าง
[ซิลวา 1982] โดมของหม้อและรูปทรงดอกบัวเป็น
ที่หายากและไม่มีตัวอย่างที่มีอยู่ของ nelli
รูปร่างผลไม้ รูปร่างของโดมของเจดีย์บางส่วน
ได้เปลี่ยนจากรูปแบบเดิมของพวกเขาในระหว่างการ
ซ่อมแซมและขยายซึ่งเกิดขึ้น
ในเวลาต่อมา ตัวอย่างเช่น Thuparama (รูปที่.
1) ที่สร้างขึ้นด้วยข้าว-กอง
โดมรูปซึ่งต่อมาเอารูปร่างของระฆัง.
ตารางที่ 2 รายละเอียดของสถาปัตยกรรมของเจดีย์ใน
ตารางที่ 1
เพชรประดับของเจดีย์ที่พบในห้องของที่ระลึกให้
ความคิดของรูปแบบเก่าของเจดีย์.
ห้องตารางที่ด้านบนของโดมเป็น
กลวงที่สมัยโบราณและแม้กระทั่งหลังจากที่มันกลายเป็น
ของแข็งใบหน้าแสดงรั้ว (รูปที่. 10) ด้านบนของ
ห้องสี่เหลี่ยมมีหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่ง
ถังบางที่รู้จักกันเป็นที่พำนักของพระเจ้า
ที่มีตัวเลขของเทพ ยอดกรวยบน
ด้านบนของถังเป็นของแข็งให้การแสดงผล
ของจำนวนร่มใส่กันและที่ดี
ด้านบนวางคริสตัลตั้งอยู่บนหอคอยสุเหร่าทอง (รูปที่. 10).
บางส่วนของเจดีย์เล็ก ๆ แต่สำคัญ เช่น
Thuparama (รูปที่ 1). ถูกพบในยก
แพลตฟอร์มกับแผนวงกลม (รูปที่. 13) และ
ปิดล้อมอยู่ในโครงสร้างวงกลมเรียกว่า
vatadage มีหลังคา (รูปที่. 14) วงการศูนย์กลาง
ของเสาหินดำเนินหลังคาไม้ของ
โครงสร้างซึ่งเป็นเพียงบางส่วนของเสาหิน
ยังคงอยู่ในปัจจุบัน (รูปที่ 1)..
เจดีย์ขนาดใหญ่ที่ผุดจากตารางหินปู
แพลตฟอร์มหรือระเบียงบนยกขึ้นมาจาก
พื้นดินและ ล้อมรอบด้วยกำแพงและ
ล้อมรอบด้วยระเบียงทรายต่ำกว่าที่พื้นดิน
ระดับกระโดดโดยผนังดังแสดงในแผน
ของ Abayagiri เจดีย์ (รูปที่. 15) ประตูทางเข้าและ
บันไดหินตั้งอยู่ที่จุดสำคัญและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดมเป็นองค์ประกอบที่ใหญ่ที่สุดของเจดีย์และบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ
ในพระธาตุห้องทั้งที่
ระดับวงแรกเริ่มที่ด้านล่างหรือที่
ห้องสี่เหลี่ยมที่ด้านบน รูปทรงหลาย
ใช้โดม ( รูปที่ 12 ) และบาง
ตัวอย่างจะได้รับในตารางที่ 2 และลูกมะเดื่อ . 1 – 8

รูประฆังจะต่อไปที่พบมากที่สุดและมาฟองรูปร่าง ข้าวเปลือกกองรูปร่าง
มีความลาดชันเท่ากับมุมพักผ่อน ,
ที่สุดเป็นโครงสร้างที่มั่นคงจากมุมมองของ ranaweera
[ 1998 ] และโบราณผู้สร้างได้
ใช้รูปร่างสำหรับยักษ์เจดีย์ที่เขาสร้าง
[ ซิลวา 2525 ] โดมของหม้อและโลตัส รูปร่าง
หายากและไม่มีที่มีอยู่ตัวอย่างของเนลลี่
ผลไม้รูปร่าง รูปโดมของเจดีย์
มีการเปลี่ยนแปลงจากรูปแบบเดิมของพวกเขาในระหว่าง
การซ่อมแซมและ enlargements ที่ถ่ายสถานที่
ในเวลาต่อมา ตัวอย่างเช่น ถูปาราม ( รูป
1 ) แต่เดิมสร้างด้วยข้าวเปลือกกอง
รูปโดมซึ่งต่อมาเอารูปร่างของระฆัง
โต๊ะ 2 รายละเอียดของสถาปัตยกรรมของเจดีย์ในตารางที่ 1

ขนาดย่อของเจดีย์ที่พบในห้องพระบรมสารีริกธาตุให้
ความคิดของรูปแบบเก่าของเมือง .
ห้องสี่เหลี่ยมที่ด้านบนของโดม
กลวงในสมัยโบราณ และแม้หลังจากที่มันกลายเป็น
แข็ง ใบหน้าของมันแสดง railings ( รูปที่ 10 ) ด้านบนของตารางห้อง

มีหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งถัง บางคนที่รู้จักกันเป็นบ้านของพระเจ้า
มีตัวเลขของเทวดา สร้างกรวยบน
ด้านบนของกระบอกทึบให้ความรู้สึก
ของร่มใส่กัน และที่
ด้านบนของคริสตัลที่ปิดทองพระ ( รูปที่ 10 )
มีเจดีย์เล็ก ๆแต่สำคัญ เช่น
ถูปาราม ( รูปที่ 1 ) พบว่าเมื่อเลี้ยง
แพลตฟอร์มกับแผนแบบวงกลม ( รูปที่ 13 ) และล้อมรอบภายในโครงสร้างแบบวงกลมที่เรียกว่า

วฏะทาเค มีหลังคา ( 14 รูป ) ศูนย์กลางวงกลมของเสาศิลาอุ้ม

โครงสร้างหลังคาไม้ ซึ่งเป็นเพียงบางส่วนของเสาศิลา
อยู่ ณปัจจุบัน ( รูปที่ 1 )
เจดีย์ใหญ่กระโดดจากหินสี่เหลี่ยมปู
แพลตฟอร์มหรือบนระเบียงขึ้นมาจาก
พื้นดินและล้อมรอบด้วยกำแพงและ
ล้อมรอบด้วยทรายที่ระเบียงลดระดับพื้นดิน
ยังล้อมรอบด้วยกำแพง ดังแสดงในแผนภาพ abayagiri
ของเจดีย์ ( 15 รูป ) ประตูทางเข้าและ
บันไดหินตั้งอยู่ในทิศและ