The first of these, the victim prec

The first of these, the victim precipitation theory, views victimology from the standpoint that the victims themselves may actually initiate, either passively or actively, the criminal act that ultimately leads to injury or death. During passive precipitation, the victim unconsciously exhibits behaviors or characteristics that instigate or encourage the attack. Siegel (2006) lists job promotions, job status, successes, love interests, and the like as examples of these unconscious behaviors and characteristics. Additionally, political activists, minority groups, those of different sexual orientations, and other individuals pursuing alternate lifestyles may also find themselves as targets of violence due to the inadvertent threat they pose to certain individuals of power.

Essentially, the victim precipitation theory focuses on the idea that passive precipitation of violence is a result of a power struggle. A politician may feel threatened by an activist group leader because his action draws attention to negative aspects of his personality and actions that will, or may cause, a loss of power in society. This sort of passive precipitation may also be present when the victim is not even aware of the existence of the attacker.

In this instance a new employee may push up the corporate ranks quickly, threatening long-time employees; or a transexual may be the victim of crime due to their existence "threatening" the beliefs and/or ideas of another individual or group of individuals. The latter is a good example of a hate crime, in which victims are often unaware of the individuals that perpetrate the crime, yet their actions and/or characteristics trigger the crime.

Active precipitation, on the other hand, is the opposite of the afore-described. Victimization under this theory occurs through the threatening or provocative actions of the victim. One of the most controversial points of this theory is the idea that women who are raped actively contributed in some way, either through provocative dress, a relationship, or suggested consent of intimacy (Siegel, 2006). Because of this viewpoint, it is hard to convict an accused rapist who has had some form of relationship with the accused, or one that was behaving provocatively or suggestively. When dealing with this theory we must ask ourselves whether or not it is really okay to blame the occurrence of a crime on the victim. This is especially true in cases of rape when flirtation may be present, yet there is no consent to sexual intercourse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรกของเหล่านี้ ทฤษฎีฝนเหยื่อ victimology มุมมองจากมองที่เหยื่อเองอาจจะเริ่มต้น ทั้ง passively หรืออย่าง อาชญากรรมที่สุด นำไปสู่การบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ในช่วงฝนแฝง เหยื่อรับจัดแสดงพฤติกรรมหรือลักษณะที่โมโห หรือส่งเสริมให้การโจมตี Siegel (2006) แสดงรายการโปรโมชั่นงาน งาน ความสำเร็จ ความรักสนใจ และดังเป็นตัวอย่างของพฤติกรรมสติและลักษณะเหล่านี้ นอกจากนี้ นักเคลื่อนไหวทางการเมือง กลุ่มชนกลุ่มน้อย บรรดาแนวเพศที่แตกต่างกัน และอื่น ๆ บุคคลใฝ่หาชีวิตอื่นอาจพบตัวเองเป็นเป้าหมายของความรุนแรงจากภัยคุกคามโดยที่พวกเขาก่อให้เกิดกับบุคคลบางของพลังงานหลัก ทฤษฎีฝนเหยื่อเน้นคิดว่าฝนที่แฝงความรุนแรงผลลัพธ์ของการต่อสู้อำนาจการ นักการเมืองที่อาจรู้สึกคาม โดยมีผู้นำกลุ่มสจม.เนื่องจากการกระทำของเขาดึงความสนใจในแง่ลบของบุคลิกภาพและการดำเนินการที่จะ หรืออาจทำให้ เกิด สูญเสียพลังงานในสังคม ของเขา ผลแฝงฝนอาจยังมีอยู่เมื่อเหยื่อไม่ได้ตระหนักถึงการดำรงอยู่ของผู้โจมตีในกรณีนี้ พนักงานใหม่อาจดันถึงองค์กรอย่างรวดเร็ว การคุกคามพนักงานนาน หรือ transexual อาจตกเป็นเหยื่อของอาชญากรรมเนื่องจากการดำรงอยู่ของ "คุกคาม" ความเชื่อหรือความคิดของบุคคลหรือกลุ่มบุคคลอื่น หลังเป็นตัวอย่างที่ดีของอาชญากรรมเกลียด ที่เหยื่อมักไม่รู้ตัวบุคคลที่ perpetrate อาชญากรรม แต่การดำเนินการและ/หรือลักษณะการก่ออาชญากรรมฝนใช้งาน คง อยู่ตรงข้ามของการ afore กล่าว Victimization ภายใต้ทฤษฎีนี้เกิดขึ้นผ่านการกระทำที่คุกคาม หรือยุแหย่ของเหยื่อ หนึ่งจุดสุดของทฤษฎีนี้คือความคิดที่ว่า ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนอย่างส่วนในบางวิธี หรือผ่านชุดเร้าใจ ความสัมพันธ์ หรือแนะนำยินยอมของโรแมนติค (Siegel, 2006) เพราะมุมนี้ มันเป็นฮาร์ดวิค rapist เป็นผู้ที่มีรูปแบบของความสัมพันธ์กับผู้ถูกกล่าวหา หรือที่ทำงาน provocatively หรือ suggestively เมื่อจัดการกับทฤษฎีนี้ เราต้องถามตัวเองหรือไม่มีจริง ๆ เอาล่ะตำหนิการเกิดขึ้นของอาชญากรรมบนเหยื่อ นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของการข่มขืนเมื่อ flirtation อาจมี ยังมีไม่ยินยอมให้ร่วมเพศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกของเหล่าทฤษฎีการเร่งรัดเหยื่อ victimology มุมมองจากมุมมองที่ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของตัวเองจริงอาจเริ่มต้นอย่างใดอย่างหนึ่งหรืออดทนอย่างแข็งขันการกระทำผิดทางอาญาที่ที่สุดนำไปสู่บาดเจ็บหรือเสียชีวิต ในระหว่างการเร่งรัดเรื่อย ๆ , เหยื่อไม่รู้ตัวจัดแสดงพฤติกรรมหรือลักษณะที่ก่อให้เกิดหรือสนับสนุนการโจมตี ซีเกล (2006) แสดงรายการโปรโมชั่นงานสถานะงานประสบความสำเร็จความรักความสนใจและชอบเป็นตัวอย่างของพฤติกรรมเหล่านี้ไม่ได้สติและลักษณะ นอกจากนี้นักเคลื่อนไหวทางการเมืองกลุ่มชนกลุ่มน้อยพวกหมุนทางเพศที่แตกต่างกันและบุคคลอื่น ๆ ใฝ่หาการดำเนินชีวิตที่อื่นนอกจากนี้ยังอาจพบว่าตัวเองเป็นเป้าหมายของความรุนแรงอันเนื่องมาจากภัยคุกคามโดยไม่ได้ตั้งใจที่พวกเขาก่อให้เกิดกับบุคคลบางอย่างของการใช้พลังงาน. เป็นหลักทฤษฎีการเร่งรัดเหยื่อมุ่งเน้นไปที่ ความคิดที่ว่าเรื่อย ๆ การเร่งรัดการใช้ความรุนแรงเป็นผลจากการต่อสู้แย่งชิงอำนาจที่ นักการเมืองอาจรู้สึกว่าถูกคุกคามโดยกลุ่มผู้นำกิจกรรมเพราะการกระทำของเขาดึงความสนใจไปด้านลบของบุคลิกภาพของเขาและการกระทำที่จะหรืออาจก่อให้เกิดการสูญเสียของการใช้พลังงานในสังคม การเรียงลำดับของการเร่งรัดเรื่อย ๆ นอกจากนี้ยังอาจจะนำเสนอเมื่อเหยื่อไม่ได้ตระหนักถึงการดำรงอยู่ของผู้บุกรุก. ในกรณีนี้พนักงานใหม่อาจผลักดันการจัดอันดับขององค์กรได้อย่างรวดเร็วขู่พนักงานเป็นเวลานาน; หรือ transexual อาจจะเป็นเหยื่อของอาชญากรรมเนื่องจากการดำรงอยู่ของพวกเขา "ขู่" ความเชื่อและ / หรือความคิดของบุคคลอื่นหรือกลุ่มบุคคล หลังเป็นตัวอย่างที่ดีของการเกิดอาชญากรรมความเกลียดชังซึ่งผู้ที่ตกเป็นเหยื่อมักจะไม่รู้จักบุคคลที่กระทำผิดอาชญากรรม แต่การกระทำและ / หรือลักษณะของพวกเขาก่อให้เกิดอาชญากรรม. เร่งรัดการใช้งานบนมืออื่น ๆ ที่เป็นตรงข้ามก่อนที่ -described การตกเป็นเหยื่อภายใต้ทฤษฎีนี้เกิดขึ้นผ่านการกระทำที่คุกคามหรือยั่วยุของเหยื่อ หนึ่งในจุดที่ขัดแย้งกันมากที่สุดของทฤษฎีนี้ก็คือความคิดที่ว่าผู้หญิงที่ถูกข่มขืนมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในทางใดทางหนึ่งไม่ว่าจะผ่านการแต่งกายยั่วยุความสัมพันธ์หรือได้รับความยินยอมแนะนำของความใกล้ชิด (ซีเกล, 2006) เพราะมุมมองนี้ก็ยากที่จะนักโทษที่ถูกกล่าวหาว่าข่มขืนที่ได้มีรูปแบบของความสัมพันธ์กับผู้ถูกกล่าวหาบางคนหรือคนที่มีพฤติกรรมยั่วหรือเป็นนัย เมื่อจัดการกับทฤษฎีนี้เราต้องถามตัวเองหรือไม่ว่ามันจะถูกตำหนิมากที่จะเกิดขึ้นของอาชญากรรมในเหยื่อ นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของการข่มขืนเมื่อเกี้ยวพาราสีอาจจะนำเสนอยังมีความยินยอมในการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกของเหล่าเหยื่อด้วยทฤษฎี มุมมองเหยื่อจากจุดยืนที่เหยื่อตัวเองจริงอาจเริ่มต้นด้วยเฉยๆ หรืออย่าง คนร้ายทำท่าว่าในที่สุดจะนำไปสู่การบาดเจ็บ หรือ เสียชีวิต ช่วงฝนเรื่อยๆ เหยื่อโดยไม่รู้ตัว แสดงพฤติกรรมหรือลักษณะที่ก่อหรือสนับสนุนการโจมตีซี ( 2006 ) รายการงานโปรโมชั่น งานสภาพ ความสำเร็จ ความรัก ความสนใจ และเหมือนเป็นตัวอย่างของพฤติกรรมสลบเหล่านี้และคุณลักษณะ นอกจากนี้ การเมือง เรียกร้อง ชนกลุ่มน้อยเหล่านั้น orientations ทางเพศที่แตกต่างกันและบุคคลอื่น ๆ ติดตามชีวิตอื่นอาจพบตัวเองเป้าหมายของความรุนแรงจากการตั้งใจคุกคามพวกเขาก่อให้เกิดบางบุคคลของพลังงาน

เป็นเหยื่อด้วยทฤษฎีเน้นความคิดที่ตกตะกอนเรื่อยๆความรุนแรงเป็นผลของพลังการต่อสู้นักการเมืองอาจจะรู้สึกถูกคุกคามโดยกลุ่มนักเคลื่อนไหว หัวหน้า เพราะการกระทำของเขาดึงความสนใจไปด้านลบของบุคลิกภาพและการกระทำนั้น หรืออาจก่อให้เกิด การสูญเสียอำนาจในสังคม จัดเรียงนี้ของฝนเรื่อยๆอาจถูกเสนอเมื่อเหยื่อไม่ได้ตระหนักถึงการดำรงอยู่ของคนร้าย

ในตัวอย่างนี้ พนักงานใหม่อาจจะผลักดันให้ขึ้นอันดับขององค์กรได้อย่างรวดเร็วขู่พนักงาน เป็นเวลานาน หรือกระเทย อาจจะตกเป็นเหยื่อของอาชญากรรมจากของการดำรงอยู่ " ขู่ " ความเชื่อและ / หรือความคิดของบุคคลอื่น หรือกลุ่มบุคคล หลังเป็นตัวอย่างที่ดีของอาชญากรรมเกลียด ซึ่งเหยื่อมักเผลอของบุคคลที่เธอก่ออาชญากรรม แต่การกระทำและ / หรือลักษณะการก่ออาชญากรรม

งานการตกตะกอนบนมืออื่น ๆที่เป็นตรงข้ามของก่อนอธิบาย เหยื่อภายใต้ทฤษฎีนี้เกิดขึ้นผ่านการคุกคามหรือการกระทำที่ยั่วยุของเหยื่อ หนึ่งในจุดที่ถกเถียงกันมากที่สุดของทฤษฎีนี้คือความคิดที่ว่า ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนอย่างมีส่วนร่วมในบางวิธี ผ่านเครื่องแต่งกาย เร้าใจ ความสัมพันธ์ หรือให้ความยินยอมของความใกล้ชิด ( ซี , 2006 )เพราะจุดชมวิวนี้ มันยากที่จะลงโทษผู้ต้องหาข่มขืนใครมีแบบฟอร์มบางอย่างของความสัมพันธ์กับผู้ต้องหา หรือคนที่ทำตัวยั่วหรือ suggestively . เมื่อจัดการกับทฤษฎีนี้ เราต้องถามตัวเองว่ามันก็โอเคที่จะตำหนิการเกิดอาชญากรรมเหยื่อ นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคดีข่มขืนเมื่อทีเล่นทีจริงอาจมียังไม่มีการยินยอมมีเพศสัมพันธ์ .