A vase (/ˈvɑːz/, /ˈveɪs/, or /ˈveɪz

A vase (/ˈvɑːz/, /ˈveɪs/, or /ˈveɪz/) is an open container, often used to hold cut flowers. It can be made from a number of materials including ceramics and glass. The vase is often decorated and thus used to extend the beauty of its contents.

Vases are defined as having a certain anatomy. Lowest is the foot, a distinguishable base to the piece. The design of the base may be bulbous, flat, carinate,[1] or another shape. Next, the body, which forms the main and often largest portion of the piece. Resting atop the body is the shoulder, where the body curves inward. Then the neck, where the vase is given more height. Lastly, the lip, where the vase flares back out at the top. All these attributes can be seen in the picture at right. Many vases are also given handles. Today, the shapes of vases have evolved from the conventional ones to modern designs and shapes.

The vase has also developed as an art medium unto itself. The ancient Greeks famously used vases to depict scenes. It has since been developed and in 2003 the winner of the Turner Prize was Grayson Perry, for vase art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แจกัน (/ ˈvɑːz / ˈveɪs / หรือ/ˈveɪz /) คือ การเปิดตู้คอนเทนเนอร์ มักใช้เพื่อเก็บดอกไม้ตัด มันสามารถทำจากวัสดุเซรามิกส์และแก้วจำนวนหนึ่ง แจกันมักจะตกแต่ง และจึง ใช้ขยายความงามของเนื้อหาของการ

แจกันได้แก่มีกายวิภาคบางอย่าง ต่ำสุดคือเท้า ชิ้นส่วนฐานแตกต่าง การออกแบบของฐานอาจ bulbous แบน carinate, [1] หรือรูปร่างอื่น ถัดไป ร่างกาย การใช้ชิ้นส่วนหลัก และมักจะใหญ่ พักผ่อนบนยอดร่างกายเป็นไหล่ ที่ตัวโค้งเข้าข้างใน แล้วคอ ที่แจกันที่ได้ความสูงเพิ่มมากขึ้น สุดท้ายนี้ lip ซึ่ง flares แจกันที่กลับออกมาที่ด้านบน คุณลักษณะเหล่านี้สามารถเห็นได้ในภาพด้านขวา แจกันมากยังได้จับ วันนี้ มีพัฒนาจากคนทั่วไปการออกแบบที่ทันสมัยและรูปร่างรูปทรงของแจกัน

แจกันได้พัฒนาเป็นสื่อศิลปะการแก่ตัวเอง กรีกโบราณใช้แจกันการวาดฉากซึ่ง มันมีตั้งแต่การพัฒนา และใน 2003 ผู้ชนะรางวัลเทอร์เนอร์เป็น Grayson Perry ศิลปะแจกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แจกัน (/ vɑː z / / veɪs / หรือ / veɪz /) เป็นภาชนะเปิดมักจะใช้ในการเก็บไม้ตัดดอก มันสามารถทำจากจำนวนของวัสดุเซรามิกรวมทั้งและกระจก แจกันมักจะมีการตกแต่งและใช้ในการขยายความงามของเนื้อหามีการกำหนดแจกันที่มีลักษณะทางกายวิภาคของบางอย่าง ต่ำสุดเป็นเท้าฐานความแตกต่างกับชิ้นส่วน การออกแบบของฐานอาจจะเป็นกระเปาะแบน Carinate [1] หรืออีกรูปร่าง ถัดไปร่างกายซึ่งเป็นส่วนหลักและมักจะใหญ่ที่สุดของชิ้น ที่วางอยู่บนร่างกายเป็นไหล่ที่เส้นโค้งของร่างกายภายใน แล้วคอแจกันที่จะได้รับสูงขึ้น สุดท้ายริมฝีปากที่พลุแจกันกลับออกที่ด้านบน คุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้สามารถเห็นได้ในภาพที่ด้านขวา แจกันจำนวนมากยังจะได้รับการจัดการ วันนี้รูปทรงของแจกันมีวิวัฒนาการมาจากคนเดิมในการออกแบบที่ทันสมัยและรูปทรงแจกันยังได้พัฒนาเป็นสื่อศิลปะแก่ตัวเอง ชาวกรีกโบราณที่มีชื่อเสียงที่ใช้แจกันจะพรรณนาฉาก จะได้รับการตั้งแต่การพัฒนาและในปี 2003 ผู้ชนะของรางวัลเทอร์เนอเป็นเกรย์สันเพอร์รี่, ศิลปะแจกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แจกัน ( / ˈ V ɑː Z / , / ˈได้ɪ s / หรือ / ˈได้ɪ Z / ) เป็นตู้โล่ง มักใช้เพื่อเก็บตัดดอกไม้ มันสามารถสร้างได้จากจำนวนของวัสดุรวมทั้งเซรามิกและแก้ว แจกันตกแต่ง และดังนั้นจึงมักจะใช้เพื่อยืดอายุความงามเนื้อหา

แจกันถูกกำหนดว่ามีบางอย่างกายวิภาคศาสตร์ ต่ำสุดคือเท้า , ฐานที่แตกต่างไปชิ้น การออกแบบฐานอาจ bulbouscarinate แบน [ 1 ] หรือรูปร่างอื่น ถัดไป , ร่างกาย , ซึ่งรูปแบบหลักและมักจะมากที่สุด ส่วนของชิ้น พักผ่อนบนร่างกายคือ ไหล่ ซึ่งร่างกายโค้งเข้าด้านใน แล้วคอที่แจกันให้ความสูงมากขึ้น ท้ายนี้ ริมฝีปากที่แจกัน flares ออกไปที่ด้านบน คุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้สามารถเห็นได้ในรูปที่เหมาะสม หลายแจกันยังให้จับ วันนี้รูปทรงแจกันมีการพัฒนาจากเดิมการออกแบบที่ทันสมัยและรูปทรง

แจกันยังได้พัฒนาเป็นสื่อศิลปะแก่นั่นเอง ชาวกรีกโบราณนิยมใช้แจกันจะพรรณนาฉาก มันมีตั้งแต่ถูกพัฒนาขึ้น และในปี 2546 ผู้ชนะของเทอร์เนอร์รางวัล เกรย์สัน เพอร์รี่ , แจกันศิลปะ

.