Consumption of plant derived medici

Consumption of plant derived medicines is wide spread and
increasing significantly in both traditional and modern medicine.
According to The World Health Organization, more than 80% of
the world population in developing countries depends primarily
on plant based medicines for basic healthcare needs (Canter et
al., 2005). A few of these genera viz. Morus, Ficus, and Artocarpus
are economic sources of food and widely used in traditional
medicine, agriculture and industry (Jarret, 1959). These genera
received a great level of scientific interest as they contain medicinally
important secondary metabolites possessing useful biological
activities. A number of Artocarpus species are used as food and
for traditional folk medicines in South-East Asia, Indonesia, Western
part of Java and India. Artocarpus plants offer advantages as
a profitable multipurpose crop for producing fruits and timber.
The exceptional medicinal value of Artocarpus has long been recognized
and economically the genus is of appreciable importance as
a source of edible aggregate fruit; such as Artocarpus heterophyllus
(jackfruit), Artocarpus altilis (breadfruit) and Artocarpus chempeden
(Chempedak) and yielding fairly good timber (Verheij and Coronel,
1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบริโภคของยาที่ได้มาจากพืชคือการแพร่กระจายกว้างและเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้งในยาแผนโบราณและทันสมัย. ตามที่องค์การอนามัยโลกมากกว่า 80% ของประชากรโลกในประเทศกำลังพัฒนาขึ้นอยู่ในยาจากพืชสำหรับความต้องการดูแลสุขภาพขั้นพื้นฐาน(Canter et al, ., 2005) ไม่กี่จำพวกเหล่านี้ ได้แก่ Morus ไทรและ Artocarpus เป็นแหล่งเศรษฐกิจของอาหารและใช้กันอย่างแพร่หลายในแบบดั้งเดิมยาการเกษตรและอุตสาหกรรม (Jarret, 1959) จำพวกเหล่านี้ได้รับในระดับที่ดีน่าสนใจทางวิทยาศาสตร์ที่พวกเขามียาสารทุติยภูมิที่มีความสำคัญทางชีวภาพที่มีประโยชน์กิจกรรม จำนวนของสายพันธุ์ Artocarpus ถูกนำมาใช้เป็นอาหารและยาพื้นบ้านแบบดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อินโดนีเซียตะวันตกส่วนหนึ่งของชวาและอินเดีย พืช Artocarpus มีข้อดีที่เป็นพืชอเนกประสงค์ที่ทำกำไรได้ในการผลิตผักและผลไม้. ค่ายาพิเศษของ Artocarpus ได้รับการยอมรับและประหยัดประเภทมีความสำคัญที่เห็นได้เป็นแหล่งที่มาของผลไม้รวมกิน; เช่นขนุน(ขนุน) Artocarpus altilis (สาเก) และ Artocarpus chempeden (Chempedak) และผลผลิตไม้ค่อนข้างดี (Verheij และเนล, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ยาของพืชซึ่งจะแผ่กว้างและ
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในทั้งแบบดั้งเดิมและการแพทย์สมัยใหม่
ตามที่องค์การอนามัยโลก มากกว่า 80% ของประชากรของโลกในการพัฒนาประเทศ

อยู่กับหลักในโรงงานที่ใช้ยาสำหรับความต้องการพื้นฐานสุขภาพ ( ศูนย์ร้อยเอ็ด
al . , 2005 ) ไม่กี่ของจำพวกเหล่านี้ ได้แก่ หม่อนและขนุน
, ต้นไทรเป็นแหล่งเศรษฐกิจ อาหาร และใช้กันอย่างแพร่หลายในยา
, เกษตรและอุตสาหกรรม ( จาร์เรต 1959 ) สกุลเหล่านี้
ได้รับในระดับที่ดีของความสนใจทางวิทยาศาสตร์ประกอบด้วยอย่างมีคุณสมบัติเป็นยาสำคัญสารทุติยภูมิที่มีกิจกรรมทางชีวภาพ

มีประโยชน์ หมายเลขของขนุนพันธุ์ที่ใช้เป็นอาหารและเป็นยาพื้นบ้าน
ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ , อินโดนีเซีย , ตะวันตก
ส่วนหนึ่งของชวาและอินเดีย ต้นขนุนให้ประโยชน์อย่างอเนกประสงค์ การผลิตพืชไร

ไม้และผลไม้ มูลค่ายาพิเศษของขนุนได้รับการยอมรับ
และเศรษฐกิจสกุลของตนเองมีความสำคัญในฐานะเป็นแหล่งรวมผลไม้
กินได้ เช่น ขนุน heterophyllus
( ขนุน ) , ขนุนพฤกษ ( สาเก ) และขนุน chempeden
( chempedak ) และให้ผลผลิตค่อนข้างดียางพารา ( และ verheij Coronel ,
1992 )