Neopragmatism, sometimes called lin

Neopragmatism, sometimes called linguistic pragmatism is a recent (since the 1960s) philosophical term for philosophy that reintroduces many concepts from pragmatism. The Blackwell dictionary of Western philosophy (2004) defines "Neo-pragmatism" as follows: "A postmodern version of pragmatism developed by the American philosopher Richard Rorty and drawing inspiration from authors such as John Dewey, Martin Heidegger, Wilfrid Sellars, Quine, and Jacques Derrida. It repudiates the notion of universal truth, epistemological foundationalism, representationalism, and the notion of epistemic objectivity. It is a nominalist approach that denies that natural kinds and linguistic entities have substantive ontological implications. While traditional pragmatism focuses on experience, Rorty centers on language. Language is contingent on use, and meaning is produced by using words in familiar manners. The self is seen as a "centerless web of beliefs and desires", and Rorty denies that the subject-matter of the human sciences can be studied in the same ways as we study the subject-matter of the natural sciences while simualtaneously maintaining that there is no privileged status to any discipline including the "hard" sciences. [1] (Bunnin & Yu, 467)

It has been associated with a variety of other thinkers as well, among them, Hilary Putnam, W.V.O. Quine, Donald Davidson[2] and Stanley Fish[citation needed] though none of these figures have called themselves "neopragmatists".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Neopragmatism บางครั้งเรียกว่าภาษาศาสตร์ pragmatism เป็นคำปรัชญาล่าสุด (ตั้งแต่ช่วงปี 1960) สำหรับปรัชญาที่ reintroduces แนวคิดมากจาก pragmatism พจนานุกรม Blackwell ของปรัชญาตะวันตก (2004) กำหนด "นีโอ-pragmatism" ดังนี้: "หลังสมัยใหม่รุ่น pragmatism ที่พัฒนาขึ้น โดยนักปรัชญาอเมริกัน Rorty ริชาร์ดและวาดแรงบันดาลใจจากผู้เขียนเช่นจอห์น Dewey, Heidegger มาร์ติน Wilfrid Sellars, Quine และ Jacques Derrida มัน repudiates ความจริงสากล epistemological foundationalism, representationalism และแนวคิดของปรวิสัย epistemic วิธี nominalist ที่ปฏิเสธว่า ชนิดธรรมชาติและภาษาศาสตร์นิติบุคคลมีผลโต้เรา ได้ ในขณะที่ pragmatism ดั้งเดิมเน้นประสบการณ์ Rorty ศูนย์ภาษา มีการผูกพันกับการใช้ภาษา และผลิตความหมาย โดยใช้คำกิริยาที่คุ้นเคย ตนเองจะเห็นเป็น "centerless เว็บของความเชื่อและความปรารถนา" และ Rorty ปฏิเสธว่า เรื่องเรื่องของความรู้มนุษย์สามารถจะศึกษาในลักษณะเดียวกันเมื่อเราศึกษาเรื่องเรื่องของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติในขณะที่ simualtaneously รักษาว่า มีสถานะไม่อภิสิทธิ์ขัดเกลาใด ๆ รวมถึงความรู้ที่ "ยาก" [1] (Bunnin & Yu, 467)

ได้เชื่อมโยงกับความหลากหลายของ thinkers อื่น ๆ เช่น ในหมู่พวกเขา ฮิลลารี Putnam, W.V.O. Quine โดนัลด์ Davidson [2] และสแตนลีย์ปลา [ต้องการอ้างอิง] แต่ไม่มีตัวเลขเหล่านี้ได้เรียกตัวเองว่า "neopragmatists"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Neopragmatism บางครั้งเรียกว่าการปฏิบัติเป็นภาษาที่ผ่านมา (ตั้งแต่ปี 1960) ระยะปรัชญาปรัชญาที่ชวนแนวคิดมากจากการปฏิบัติ พจนานุกรม Blackwell ของปรัชญาตะวันตก (2004) กำหนด "Neo-นิยม" ดังนี้: "รุ่นหลังสมัยใหม่ของการปฏิบัติที่พัฒนาขึ้นโดยนักปรัชญาชาวอเมริกันที่ริชาร์ดกรอร์และวาดแรงบันดาลใจจากผู้เขียนเช่นจอห์นดิวอี้, มาร์ตินไฮเดกเกอร์วิลฟริ Sellars, ควินและ ฌาคส์แดริด้า. ก็ repudiates ความคิดของความจริงสากล foundationalism epistemological, representationalism และความคิดของความเป็นกลาง epistemic. มันเป็นวิธีการ nominalist ที่ปฏิเสธว่าชนิดธรรมชาติและหน่วยงานที่มีความหมายภาษา ontological สำคัญ. ในขณะที่การปฏิบัติแบบดั้งเดิมมุ่งเน้นไปที่ประสบการณ์ศูนย์กรอร์ กับภาษา. ภาษาเป็นที่อาจเกิดขึ้นกับการใช้งานและความหมายที่ผลิตโดยการใช้คำพูดในลักษณะที่คุ้นเคย. ตัวเองถูกมองว่าเป็น "เว็บ Centerless ของความเชื่อและความปรารถนา" และกรอร์ปฏิเสธว่าเรื่องเรื่องของวิทยาศาสตร์ของมนุษย์สามารถได้รับการศึกษา ในรูปแบบเดียวกับที่เราศึกษาเรื่องเรื่องของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติในขณะที่การรักษา simualtaneously ว่าไม่มีสถานะที่จะได้รับการยกเว้นระเบียบวินัยใด ๆ รวมทั้ง "ยาก" วิทยาศาสตร์ [1] (Bunnin และยู 467) จะได้รับการที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายของนักคิดอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดีในหมู่พวกเขาฮิลารีพัทองค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกควินโดนัลด์ [2] และสแตนเลย์เดวิดสันปลา [อ้างจำเป็น] แม้จะไม่มีใครของตัวเลขเหล่านี้มี เรียกตัวเองว่า "neopragmatists"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

neopragmatism บางครั้งเรียกภาษาที่เป็นล่าสุด ( ตั้งแต่ปี 1960 ) ในระยะทางที่ reintroduces หลายแนวคิดจากปรัชญาปฏิบัตินิยม . แบล็คเวล พจนานุกรมของปรัชญาตะวันตก ( 2004 ) ได้กำหนด " นีโอปฏิบัตินิยม " ดังต่อไปนี้" รุ่นของยุคหลังสมัยใหม่ที่พัฒนาโดยนักปรัชญาชาวอเมริกันริชาร์ด รอร์ตีและการวาดภาพแรงบันดาลใจจากผู้เขียน เช่น จอห์น ดิวอี้ มาร์ติน ไฮเดกเกอร์เซลลาร์ส วิลฟริดควิน , และฌาคส์ แดร์ริดา . มัน repudiates ที่ความคิดของความจริงสากล Foundationalism representationalism ญาณวิทยา , และความคิดของเป้าหมายความสัมพันธ์ .มันเป็นวิธีการที่ปฏิเสธว่า nominalist ชนิดธรรมชาติและหน่วยงานมีเนื้อหาสาระทางภววิทยาความหมาย . ในขณะที่ปฏิบัติแบบเน้นประสบการณ์ รอร์ตี้ศูนย์ภาษา การใช้ภาษาและความหมาย ที่ผลิตโดยการใช้คำกิริยาที่คุ้นเคย ตัวเองถูกมองว่าเป็น " centerless เว็บของความเชื่อและความปรารถนา "รอร์ตีและปฏิเสธว่าเนื้อหาของวิทยาศาสตร์ของมนุษย์สามารถศึกษาในวิธีเดียวกับที่เราศึกษาเนื้อหาของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ ในขณะที่ simualtaneously รักษาที่ไม่มีสิทธิพิเศษใด ๆรวมทั้งสถานะวินัย " วิทยาศาสตร์ยาก " [ 1 ] ( bunnin & Yu , 467 )

มันมีความเกี่ยวข้องกับความหลากหลายของงานอื่น ๆเช่น ในหมู่พวกเขา , ฮิลารีพัท w.v.o. ควิน , ,โดนัลด์เดวิดสัน [ 2 ] และ [ อ้างอิงที่จำเป็น ] สแตนลี่ย์ปลาแม้ไม่มีตัวเลขเหล่านี้เรียกตัวเองว่า " neopragmatists "