As the DE of the isolated pectins f

As the DE of the isolated pectins for both EHF and MHF ranged from 82% to 90% (Table 1), they were classified as high methoxyl pectins (HMPs). These DE values obtained for gold kiwifruit pectin were higher than pectins obtained from other sources such as fresh sugar beet pulp (63%) (Wang & Chang, 1994) and banana peel (80%) (Emaga et al., 2008). There was no significant interaction effect between the extraction method and the fruit maturity on the DE of pectin. However, the fruit maturity contributed significantly (P < 0.001) to the DE, whereas extraction method only had a lower significant effect on the DE (P < 0.05).
Pectin extracted from the less mature fruit (EHF) had higher DE (90%) compared to that of the more mature fruit (MHF) (DE 84%). The differences in DE could be related to: (i) The de-esterification of methyl ester groups in pectin during fruit maturation, presumably due to an increase in activity of PME. Therefore, the DE of 90% for EHF, decreased as maturation progressed (DE 84% for MHF). A review has indicated a high variation of PME activity during fruit development, maturity and ripening process, for different types of fruit (Goulao & Oliveira, 2008). However, in another study the authors reported that the activity of PME in ethylene-treated green kiwifruit gradually decreased as the fruit ripened (Wegrzyn & MacRae, 1992). This decrease in enzymatic activity could be due to the presence of a protein inhibitor of PME (PMEI) (Balestrieri, Castaldo, Giovane, Quagliuolo, & Servillo, 1990). The role of PME and PMEI on kiwifruit cell wall in vivo is still unclear ( Schröder & Atkinson, 2006). (ii) The cell wall of MHF fruit could be more accessible to PME in comparison to EHF cell wall. As a result, the level of de-esterification of MHF pectin can be expected to be higher (lower DE) than that of EHF pectin.
The extraction method had a significant effect (P < 0.05%) on the DE. A study ( Rombouts & Thibault, 1986) has indicated that the DE can be affected by the source of the pectin and its extraction method. Water-extracted and enzyme-extracted pectins from fruits of both maturities had similar DE values (88%), which were higher than those of acid-extracted pectin (85%). This could imply that the methyl ester groups were prone to acid hydrolysis. The results also indicated that the enzymes used in this study did not affect the methyl ester groups present in the native pectin molecules.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็น DE ของ pectins แยกสำหรับ EHF และ MHF ตั้งแต่ 82% ถึง 90% (ตารางที่ 1) พวกเขาถูกจัดให้เป็น pectins เมท ธ อกซิสูง (HMPS) เหล่านี้ค่า DE รับสำหรับเพคตินผลไม้กีวีสีทองสูงกว่า pectins ได้มาจากแหล่งอื่น ๆ เช่นเยื่อกระดาษน้ำตาลหัวผักกาดสด (63%) (วังและช้าง, 1994) และเปลือกกล้วย (80%) (Emaga et al., 2008) ไม่มีผลกระทบต่อการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างวิธีการสกัดและครบกําหนดผลไม้ใน DE ของเพคติน อย่างไรก็ตามครบกําหนดผลไม้มีส่วนสำคัญ (p <0.001) จะ DE, ในขณะที่วิธีการสกัดเพียงมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่ลดลงใน DE (P <0.05).
เพคตินที่สกัดจากผลไม้สุกน้อย (EHF) มีสูง DE (90% ) เมื่อเทียบกับผลไม้ที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น (MHF) (DE 84%) ความแตกต่างใน DE อาจจะเกี่ยวข้องกับ: (i) de-esterification กลุ่มเมทิลเอสเตอร์เพกตินในช่วงการเจริญเติบโตของผลไม้น่าจะเนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมของ PME ดังนั้น DE 90% สำหรับ EHF ลดลงขณะที่การเจริญเติบโตก้าวหน้า (DE 84% สำหรับ MHF) ตรวจสอบได้ชี้ให้เห็นการเปลี่ยนแปลงสูงของกิจกรรม PME ในระหว่างการพัฒนาผลไม้และกำหนดกระบวนการสุกสำหรับประเภทที่แตกต่างกันของผลไม้ (Goulao & Oliveira, 2008) อย่างไรก็ตามในการศึกษาผู้เขียนรายงานว่ากิจกรรมของ PME ในผลไม้กีวีเอทิลีนได้รับการรักษาสีเขียวค่อยๆลดลงเป็นผลไม้สุกอีก (Wegrzyn & MacRae, 1992) ลดลงนี้ในกิจกรรมของเอนไซม์อาจเป็นเพราะการปรากฏตัวของสารยับยั้งโปรตีน PME (PMEI) (Balestrieri, Castaldo, Giovane, Quagliuolo และ Servillo, 1990) บทบาทของ PME และ PMEI บนผนังเซลล์ในร่างกายผลไม้กีวียังไม่ชัดเจน (Schröder & แอตกินสัน 2006) (ii) ผนังเซลล์ของผลไม้ MHF อาจจะเข้าถึงได้มากขึ้นที่จะ PME ในการเปรียบเทียบกับผนังเซลล์ EHF เป็นผลให้ระดับของ de-esterification ของเพคติน MHF สามารถคาดว่าจะสูงขึ้น (ลดลง DE) กว่าของเพคติน EHF.
วิธีการสกัดมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05%) ใน DE การศึกษา (Rombouts และธีโบลท์, 1986) ได้ชี้ให้เห็นว่า DE สามารถรับผลกระทบจากแหล่งที่มาของเพคตินและวิธีการสกัด น้ำสกัดและ pectins เอนไซม์ที่สกัดได้จากผลของระยะเวลาครบกำหนดทั้งสองมีค่า DE ที่คล้ายกัน (88%) ซึ่งสูงกว่าของเพคตินกรดสกัด (85%) ซึ่งอาจหมายความว่ากลุ่มเมทิลเอสเตอร์มีแนวโน้มที่จะย่อยสลายกรด ผลนอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าเอนไซม์ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อกลุ่มเมทิลเอสเตอร์อยู่ในโมเลกุลของเพคตินพื้นเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่ เดอ ของทั้ง ehf mhf แยกเพคตินและมีค่า 82 % 90 % ( ตารางที่ 1 ) ก็จัดเป็น methoxyl เพคตินสูง ( hmps ) เหล่านี้ค่า เดอ ซึ่งเพกตินผลไม้กีวีทองสูงกว่าเพกตินที่ได้รับจากแหล่งอื่น ๆเช่นเยื่อ beet น้ำตาลสด ( 63% ) ( วัง&ชาง , 1994 ) และเปลือกกล้วย ( 80% ) ( emaga et al . , 2008 )ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีสกัดผลและผลไม้สุกบน de ของเพคติน อย่างไรก็ตาม ผลเก็บเกี่ยวสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.001 ) กับ เดอ ในขณะที่วิธีการสกัดเพียงมีลดลงมีผลต่อ de
( P < 0.05 )เพคตินที่สกัดจากผลไม้น้อยกว่าผู้ใหญ่ ( ehf ) สูงกว่าเดอ ( 90% ) เมื่อเทียบกับของผู้ใหญ่มากขึ้นผลไม้ ( mhf ) ( de 84% ) ความแตกต่างใน เดอ อาจจะเกี่ยวข้องกับ : ( i ) เดอเอสเทอริฟิเคชันของเมทิลเอสเทอร์ของกลุ่มในช่วงการสุกผลไม้เพคติน ซึ่งสันนิษฐานว่าเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในกิจกรรมของ . ดังนั้น เดอ ร้อยละ 90 สำหรับ ehf ลดลงเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ( de 84 % mhf )ความคิดเห็นที่พบสูงการเปลี่ยนแปลงของกิจกรรมของเอนไซม์ PME ระหว่างการพัฒนาของผลแก่และสุก , กระบวนการ , ผลไม้ชนิดต่าง ๆ ( goulao & Oliveira , 2008 ) แต่ในการศึกษาอื่นผู้เขียนรายงานว่า กิจกรรมของ PME ในเอทิลีนรักษาสีเขียวลงค่อย ๆ ลดลง เช่นผลไม้สุก ( wegrzyn & MacRae , 1992 )ในเอนไซม์ลดลง อาจเนื่องจากการปรากฏตัวของโปรตีนยับยั้งของ PME ( pmei ) ( balestrieri castaldo quagliuolo จิโอวาน , , , , & Servillo , 2533 ) บทบาทของ pmei บนผนังเซลล์ลงในร่างกายยังไม่ชัดเจน ( schr ö der & Atkinson , 2006 ) ( 2 ) ผนังเซลล์ของ mhf ผลไม้อาจจะสามารถเข้าถึง PME ในการเปรียบเทียบกับ ehf ผนังเซลล์ ผล