Xuanyuan Yufeng’s expression, also

Xuanyuan Yufeng’s expression, also draped down after they entered the villa. She glanced at Ling Yuefeng, and sneered: “Ling Yuefeng, you really are deeply sentimental with love. You bitterly chased after her for ten years, and didn’t even get to see her shadow; we have been married for over twenty years now, yet you actually still haven’t forgotten about her! This time, she came to your doorsteps herself instead, aren’t you feeling pretty elated right now?”

“Honey, you are misinterpreting me with your words.” Ling Yuefeng grasped Xuanyuan Yufeng’s hand, and said with a wry smile: “I was young at that time, so naturally would have done some stupid things like a young man would. We have been married for twenty-one years; how would the naive longing back in the days, be comparable to even one ten-thousandth of our affection of over twenty years? I, Ling Yuefeng having a wife like you, am already satisfied to the point of wanting nothing else. I haven’t even accepted any concubines in these twenty years, so how could I have any other thoughts? Losing myself in a trance earlier, was only because I had recalled the dumb things I did back then, and merely had some lamentations.”

Holding Ling Yuefeng’s hand with a reverse grip, the dark clouds on Xuanyuan Yufeng’s face dispersed completely. However, she didn’t know that as Ling Yuefeng spoke, the voice in his heart was more than ten or hundred of times louder than his voice from the mouth.

She actually came… She actually came…

I finally got to see her again…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Xuanyuan Yufeng นิพจน์ ยัง คลุมลงหลังจากป้อนวิลล่า เธอ glanced ที่ Ling Yuefeng และยิ้มเยาะ: "Ling Yuefeng คุณจริง ๆ ได้อารมณ์อย่างลึกซึ้งกับความรัก คุณอากาศหนาวไล่ล่าเธอสิบปี และแม้ไม่ได้เห็นเงาของเธอ เราได้แต่งงานตอนนี้กว่ายี่สิบปี แต่คุณจริงยังคงยังไม่ลืมของเธอ เวลานี้ เธอมานี่ของตัวเองแทน ไม่รู้สึกสวยร่าเริง!? ""น้ำผึ้ง คุณมี misinterpreting ฉัน ด้วยคำพูดของคุณ" Ling Yuefeng ชนะ Xuanyuan Yufeng มือ และกล่าว ด้วยรอยยิ้ม wry: "ผมหนุ่มในเวลานั้น ดังนั้นธรรมชาติจะทำสิ่งที่โง่เหมือนชายหนุ่มจะ เราแต่งงานเอ็ดปี วิธีจะความปรารถนาไร้เดียงสากลับวัน thousandth สิบที่เทียบได้กับหนึ่งแม้ความรักของเรากว่ายี่สิบปีได้หรือไม่ , Ling Yuefeng มีภรรยาเช่นคุณ แล้วพอใจไปยังจุดที่ต้องการอะไรอย่างอื่น ฉันไม่ได้แม้ได้สนมใด ๆ เหล่านี้ยี่สิบปี ดังนั้นวิธีการที่อาจมีความคิดใด สูญเสียเองในภวังค์ก่อนหน้านี้ เป็น เพราะฉันได้เรียกสิ่งโง่ที่ผมกลับมาแล้ว และเพียงได้คร่ำครวญบางอย่าง"จับมือ Ling Yuefeng พร้อมจับย้อนกลับ เมฆสีดำบนใบหน้า Xuanyuan Yufeng กระจายอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่า เป็น Ling Yuefeng พูด เสียงในหัวใจของเขา มากกว่าสิบหรือร้อยครั้งดังกว่าเสียงจากปากของเขาจริงมา... จริงมา...ฉันก็ได้ไปพบเธออีกครั้ง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สีหน้าของ xuanyuan Yufeng ยังพาดลง หลังจากพวกเขาเข้ามาในบ้าน เธอเหลือบที่หลิง YueFeng และเยาะเย้ยจาก " หลิง YueFeng คุณจริง ๆ รู้สึกซาบซึ้งกับความรัก คุณที่ตามเธอมา 10 ปี และไม่แม้แต่จะเห็นเงาของเธอ เราได้รับการแต่งงานเป็นเวลากว่า 20 ปี แล้ว แต่เธอยังไม่เคยลืมเธอ คราวนี้ เธอมาถึงประตูของคุณเองแทน เธอไม่ได้รู้สึกดีมีความสุขตอนนี้ "" ที่รัก คุณจะตีความผิดฉันด้วยคำพูดของคุณ หลิง เป็น xuanyuan Yufeng YueFeng จับมือและกล่าวด้วยรอยยิ้มบอกบุญไม่รับ : " ฉันยังเด็กในตอนนั้น ดังนั้นย่อมจะทำบางสิ่งที่งี่เง่าเหมือนเด็กหนุ่มจะ เราแต่งงานกันมายี่สิบปี จะซื่อ ถึงตอนนั้นจะได้แม้แต่หนึ่งในสิบพันของความรักของเรากว่ายี่สิบปี ผม หลิง YueFeng มีภรรยาแบบคุณ ผมพอใจแล้วที่จุดที่ ต้องการอะไรอีก ผมยังไม่ได้รับใด ๆ คนเหล่านี้ใน ยี่สิบปี แล้วผมจะคิดอะไร ? สูญเสียตัวเองในความมึนงง ก่อนหน้านี้ เป็นเพียงเพราะฉันได้เรียก โง่ สิ่งที่ผมทำในตอนนั้น และก็มีความโศกเศร้า "การจับมือกับหลิง YueFeng Reverse Grip , เมฆดำบนใบหน้าของ xuanyuan Yufeng กระจายอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม นางไม่รู้ว่าเป็นลิง YueFeng พูด เสียงในหัวใจของเขามีมากกว่าสิบหรือร้อยเท่า ดังกว่าเสียงของเขาจากปากเธอมาจริงๆ . . . . . . . เธอมาจริงๆ . . . . . . .ในที่สุดฉันก็เจอเธออีกครั้ง . . . . . . .