Often patients’ suicidal threats, e

Often patients’ suicidal threats, expressed to family members or other persons, may promote powerful secondary gain that feeds into the suicidal symptomatology. The therapist may have to meet with the entire family to explain the treatment arrangements and to explicitly liberate them from responsibility for the patient’s survival. It needs to be stressed that should the therapist be concerned about the patient’s reliability as protector of his or her own survival between the sessions, it is preferable to hospitalize the patient until a definite diagnosis is achieved and the patient’s capacity for responsible participation in the treatment is reliably assessed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มักไข้คล้ายคุกคาม แสดงสมาชิกในครอบครัวหรือผู้อื่น อาจส่งเสริมกำไรรองมีประสิทธิภาพที่ตัวดึงข้อมูลใน symptomatology อยากฆ่าตัวตาย ผู้บำบัดอาจจะต้องพบกับครอบครัวอธิบายจัดการรักษา และปลดปล่อยได้อย่างชัดเจนจากความรับผิดชอบเพื่อความอยู่รอดของผู้ป่วย มันต้องการจะเน้นว่า ผู้บำบัดควรกังวลเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของผู้ป่วยเป็นตัวป้องกันของ ตนเองอยู่รอดระหว่างการเซสชัน มันกว่า hospitalize ผู้ป่วยจนกว่าจะได้การวินิจฉัยที่แน่นอนและความสามารถของผู้ป่วยมีส่วนร่วมรับผิดชอบในการรักษาจะได้ประเมิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ่อยครั้งที่ผู้ป่วยฆ่าตัวตายภัยคุกคามที่แสดงให้สมาชิกในครอบครัวหรือบุคคลอื่น ๆ ที่อาจส่งเสริมการเพิ่มที่มีประสิทธิภาพรองที่ฟีดเข้าไปในอาการฆ่าตัวตาย บำบัดโรคอาจจะต้องพบกับทุกคนในครอบครัวที่จะอธิบายถึงการเตรียมการรักษาและอย่างชัดเจนปลดปล่อยพวกเขาจากความรับผิดชอบเพื่อความอยู่รอดของผู้ป่วย จะต้องมีการเน้นว่าการบำบัดโรคที่ควรจะเป็นความกังวลเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของผู้ป่วยเป็นผู้พิทักษ์ของการอยู่รอดของตัวเองของเขาหรือเธอระหว่างการประชุมก็เป็นที่นิยมในการรักษาในโรงพยาบาลผู้ป่วยจนกว่าจะมีการวินิจฉัยที่แน่นอนคือความสำเร็จและความสามารถของผู้ป่วยมีส่วนร่วมรับผิดชอบในในการรักษา จะมีการประเมินความน่าเชื่อถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยมักจะฆ่าตัวตายหรือแสดงกับสมาชิกในครอบครัวหรือบุคคลอื่น อาจส่งเสริมประสิทธิภาพมัธยมศึกษาได้รับฟีดในอาการซึมเศร้าฆ่าตัวตาย นักบำบัดที่อาจจะต้องเจอกับทั้งครอบครัวเพื่ออธิบายการจัดเรียงและการปลดปล่อยพวกเขาจากความรับผิดชอบอย่างชัดเจน เพื่อความอยู่รอดของผู้ป่วยมันควรจะเน้นว่าควรจิตแพทย์ห่วงคนไข้ความน่าเชื่อถือในฐานะผู้พิทักษ์แห่งความอยู่รอดของตัวเองของเขาหรือเธอ ระหว่างการประชุมจะดีกว่าที่จะเข้าโรงพยาบาลผู้ป่วยจนกว่าการวินิจฉัยที่แน่นอนได้ และคนไข้สามารถมีส่วนร่วมรับผิดชอบในการรักษาได้ประเมิน